WIE ZIJN WIJ? SNITT is een nevenafdeling van de Sint-Niklase Tafeltennisclub. 'n Veertigtal gehandicapte sporters, zowel fysisch, mentaal als rolstoelers, maken dat we een van de grootste tafeltennisclubs voor gehandicapten zijn in België. Enkele Noorderburen hebben ons eveneens ontdekt en zijn al sedert enkele jaren lid. Gouden medaillewinnaar op de paralympics in Athene, Nico Vergeylen, is de grote mentor. Daarnaast laat Myriam Muylaert geregeld van zich spreken op internationale tornooien. Onze gehandicapten zijn zowel actief op de tornooien van de Vlaamse Liga voor Gehandicapten (VLG) als in de Vlaamse Tafeltennis Liga. Onder leiding van Raf Hagens is er op vrijdag, vanaf 20 uur, geleide training. Geïnteresseerden zijn tijdens de openingsuren van de club altijd welkom in de Nijverheidsstraat in Sint-Niklaas (boven brandweerkazerne). We zijn open op dinsdag, donderdag en vrijdag, vanaf 19.30 uur.
Onze SNITT'ers brachten vanuit Angleur opnieuw enkele eerste prijzen mee. In de buurt van Luik was het nu de beurt aan de twee Erwinnen om met de hoogste eer te gaan lopen. Erwin Decort nam in de finale van de C-reeks de maat van ploeggenoot Jonas Steels. Die laatste had nochthans in de voorronde met de spreekwoordelijke vingers in de neusgaten gewonnen van Erwin. Decort moet uit die nederlaag lering hebben getrokken, want in de finale won hij vrij gemakkelijk. In de D-reeks ging Erwin Vandenabeele met de oppergaai lopen. Erwin glunderde zoals nooit tevoren.
Sint-Niklase G-Buggenhout 9-7 Supersub loodst G-ploeg naar de zege
De tweede speelweek bracht onze G-ploeg in vijfde provinciale de eerste punten op. Supersub Steve Vandervreken moest noodgedwongen invallen omdat Frederick ergens onder de Italiaanse zon lag. Hij werd er gesignaleerd met enkele bloedmooie meiden. Eddy en Kevin ten slotte moesten aantreden in de Katholieke bond. Ik wist niet dat de kapitein van de G-ploeg zo katholiek-minded was. Naar het schijnt heeft hij enkele tientallen kaarsen laten branden voor zijn G-ploeg. En het loonde.
Jefke, Steve, Jonas en Erwin werden achter de groene tafels gestuurd om het op te nemen tegen Buggenhout C. Op papier een te duchten tegenstrever. Supersub Steve Vandervreken deed zijn naam alle eer aan. Hij won zijn vier matchen met zijn vingers in de neusgaten en soms op één been. Jefke (The Fighter) won drie matchen, maar het kostte bloed, zweet en tranen. Je heet niet voor niets Jef The Fighter. Jonas had een superavond. Hij won twee wedstrijden, hopelijk is hij nu vertrokken voor een reeks van vele overwinningen. Onze Erwin zit in een dipje, hij zat meer met de agenda van de speelpleinwerking in zijn hoofd dan met het pingpongspelletje zelf. Het is aan hem om de volgende match weerwraak te nemen. Als kapitein ad interim wens ik de talrijke supporters te bedanken. Door hun steun konden we stunten tegen een sportieve tegenstander. Voor onze volgende match trekken we op zaterdag 29 september naar het Meetjesland. In Zomergem start de wedstrijd om 14 uur.
Sint-Niklase G kon de supporters Tim, Rudy, Erica en Marleen geen overwinning schenken. In de voorbeschouwing op het nieuwe seizoen hoopte coach Eddy dat zijn discipelen een vooraanstaande rol zouden kunnen vervullen in het titeldebat, maar Zele D sloeg al bij de eerste wedstrijd die droom aan diggelen. Martin Luter King zei ooit: ,,I have a dream''. Eddy kan nu zeggen: ,,I had a dream''. De coach had met zijn medespelers afgesproken zichzelf weg te cijferen en alleen mee te spelen na de eerste nederlaag. Zele D zorgde ervoor dat hj nu al het palet mag bovenhalen. Ondanks de zwaar bevochten matchen keek onze G-ploeg tegen een overdreven 11-5 eindstand aan. Van de vier vijfsetters konden Jef en Co maar ééntje winnen. Zelfs indien alle belles winnend werden afgesloten, zou de G-ploeg niet verder geraakt zijn dan een gelijke stand. Tegen twee E4-spelers, één E6 en één goede NG kwamen we dus te kort. Jef vocht zoals steeds voor wat hij waard was en kon twee overwinningen binnenrijven. Jef is misschien wel de speler die het meest waar krijgt voor zijn lidgeld, want niemand speelt meer belles dan Jef the Fighter. Deze keer waren het er twee. De ene won hij met 11-7, de andere verloor hij met 11-8. Zat hij al met zijn verjaardagsfeestje in het hoofd? Had hij op voorhand te diep in het glas gekeken? Neen, de tegenstanders waren keigoed en als sportieve ploeg kunnen dat best toegeven. Frederic speelde met twee verschillende paletten en dat deed hem de das om. Hij wist maar één overwinning binnen te halen. Een belangrijke belle verloor hij met 16-14. Hij zat vermoedelijk met Italië in zijn hoofd. De vlinders in zijn buik zullen zijn concentratie ook wel aangetast hebben. Hij beloofde om na Italië er volop tegen aan te gaan. Kevin nam geen te beste start tegen de beste speler van Zele. De 3-1 zeggen natuurlijk niet alles, maar 11-0 in de laatste set bewijst toch een gebrek aan concentratie. Kevin kennende liet hij dit niet zomaar voorbij gaan en hij herpakte zich met twee mooie overwinningen. Tegen de tweede E4-speler kwam hij te kort, maar de E6 en NG gingen voor de bijl. Met het zweet van Kevin kon je daarna dan ook een subtropisch zwembad vullen. Jonas speelt altijd sterk op training en in oefenpartijtjes tegen zijn eigen clubspelers, maar in competitie heeft hij het vaak moeilijk met de druk. De rust die hij bewaart op training en in oefenpartijtjes, worden zenuwslopende wanhoopspogingen in competitiematchen. Jonas moest zich ook in de belle met 11-9 gewonnen geven en ging zo met lege handen naar huis. De ontgoocheling was van zijn gezicht te lezen. Als hij zijn kalmte kan bewaren, rustig nadenken en spelen zoals tegen zijn ploegmakkers op training.... Eens die dag komt is Jonas gelanceerd. Als kapitein ben ik niet ontgoocheld door het verlies. We hebben geprobeerd ons vel duur te verkopen, maar zijn bovenal sportief gebleven. Dit seizoen spelen we in een vrij zware reeks. Dat is op zich niet zo slecht, daar kunnen onze spelers alleen maar voordeel uit halen. Omdat volgende week Frederic in Italië pasta aan het eten is en Eddy en Kevin moeten spelen in het Katholieke Sportverbond wordt onze ploeg versterkt met Steve Vandervreken.
De Praatbarak Bij aanvang van het seizoen 2007-08 steken we ook de Praatbarak in een nieuw kleedje. We openen de reeks met een vooruitblik op het nieuwe seizoen. Eddy Demeester, de kapitein onder de kapiteins, heeft een klare kijk op zijn discipelen.
Eddy Demeester ,,Het is een zware reeks''
Enige tijd geleden klopte Eddy zijn hart alleen maar sneller voor Marleen en het tafeltennis, maar zijn dochter stak daar op 29 mei 2006 een stokje voor. Ze schonk haar vader een kleinzoon. Zijn ogen glinsteren als hij over de ,,grote'' Zidane vertelt. Als het manneke even goed kan tafeltennissen als zijn beroemde naamgenoot dan hebben we een rastalent in huis gehaald. ,,Hij oefent hem al in het uitdelen van kopstoten'', grapt Eddy. ,,En voor het uithalen van een sabotagedaad zit hij ook niet verlegen. Onlangs heeft hij mijn computer geblokkeerd,'' dienen sloeber. Hadden zijn kinderen dat gedaan dan had hij hun wat billenkoek gegeven. ,,Ik ga hem zeker leren tafeltennissen,'' meteen is de brug naar het nieuwe seizoen geslagen. Wat verwacht je van het nieuwe seizoen? ,,We moeten alvast proberen om binnen de top-drie te eindigen. Kampioen worden zal moeilijk zijn. Voor mij is Hof ter Burst B de te kloppen ploeg. Vrijdag gaan we al iets meer weten. Voor onze eerste wedstrijd moeten we meteen naar Zele D. Dergelijke ploegen komen elk jaar met enkele nieuwe jonge mannen voor de dag die moeilijk af te stoppen zijn. Meestal hebben ze al enkele jaren in de KVKT gespeeld.'' Hoe ziet jullie type ploeg eruit? ,,Ik heb me uit de ploeg gezet. Ik heb altijd gezegd dat ik plaats ruim voor mensen die beter zijn dan mezelf. De basisploeg bestaat uit Jef, Frederick en Kevin. Erwin en Jonas spelen in een beurtrol. '' Wat verwacht je van uw discipelen? ,,Omdat we in een sterke reeks uitkomen, moeten ze bij machte zijn om één of twee klassementen te stijgen. Jef b.v. was nu al E4, maar we hebben een herziening van zijn klassement aangevraagd omdat hij in zijn vertrouwde ploeg zou kunnen spelen.'' Wie wordt dit jaar de revelatie? ,,Ik verwacht veel van Jonas. Hij gaat nu al met rasse schreden vooruit. Zijn aanval draait goed. Hij moet nog alleen zijn hoofd koel houden, de rest volgt wel.''
De SNITT'ers hebben hun seizoensstart niet gemist. Op het recreatief tafeltennistornooi van Waasmunster sleepten ze voor de derde maal de wisselbeker C. De Mol in de wacht. Ze mochten de beker definitief meebrengen naar hun lokaal in de Nijverheidsstraat. Traditiegetrouw bijt het recreatief tafeltennistornooi van Waasmunster de spits af van het nieuwe tafeltennisseizoen. De kleuren van SNITT waren opnieuw goed vertegenwoordigd. Niet minder dan veertien spelers waren naar het sportcentrum ,,Hoogendonck'' afgezakt.
In de voormiddag werd in gemengde poules gespeeld om in de namiddag opgedeeld te worden in een A- en B-reeks. In de A-reeks ging het er stevig aan toe. In de halve finale moest Kevin De Meirichy het opnemen tegen Branko Puskaric. De Nederlander bleek te sterk voor onze Kevin. De andere halve finale was een Nederlands onderonsje tussen Mathieu Verdeyen en Henk Van Zundert. Henk haalde het onderste uit de kan om een agressieve Mathieu uit de finale te houden, maar het lukte niet. Hij ging in de finale nipt kopje onder met 12-10. In een spannende finale haalde Mathieu het van Branko met 11-9 in de belle. Leon Waterschoot won op overtuigende wijze de B-reeks tegen Thomas Schreyen. Vemeldenswaard is de bronzen medaille van Benedikt Vermeersch. In de A-reeks eindigde Kevin de Meirichy op de vierde plaats, Frederic Lanoy werd vijfde, Jef Vercauteren zevende en Erwin Decort 8ste. In de B-reeks was er verder een vierde plaats voor Jonas Steels, Erwin Vandenabeele eindigde vijfde, Els Meul zesde, Pieter Heyndrickx zevende en Hubert Waterschoot 8ste. Aan allen een dikke proficiat. En tot volgend jaar dat kunnen we strijden voor een nieuwe wisselbeker!!!!
Is het nu tafeltennis of volksspelen, voor Jef ,,The Fighter'' Vercauteren maakt het niet veel uit. Hij wint toch. Op onze eerste SNITT-dag was hij opnieuw de beste. Hij werd wel het vuur aan de schenen gelegd door Pieter Heyndrickx. In de eindronde met drie: Jef , Pieter en Liliane haalde Jef met een luttel puntje verschil het laken naar zich toe. Onze eerste SNITT-dag was een schot in de roos. Na afloop niets dan tevreden gezichten en sommigen kijken al uit naar de volgende editie. De dag begon met een koud buffet om duimen en vingers van af te likken. Om 13.30 uur stapte aan de Lijkeveldestraat in Sint-Pauwels de eerste groep SNITTERS in de ,,teletijdmachine'' van Willy Samson en gingen we een paar decennia terug in de tijd. We ontdekten er enkele prachtige volksspelen wat bij Frederick spontaan de opmerking ontlokte: ,,Ik kom hier in de buurt wonen, dan kan ik alle dagen komen spelen.'' Volkssportanimator Willy is de trotse bezitter van 56 volksspelen. ,,De pudebak is het oudst en stamt uit 1910.'' Hij is ook biezonder fier over zijn kegelbaan. ,,Het is de voorloper van de bowling,'' zegt hij. ,,Let op de opstelling van de kegels. Bij mij staan ze in ruitvorm. Bij de bowling is het een driehoek en is er een kegel meer. 2500 euro heeft dat mij gekost. De kogel is met de hand gesmeed en zo authentiek mogelijk nagemaakt.'' ,,Ik ben een echte idealist. Als ik zie dat de mensen interesse tonen dan ben ik tevreden,'' besluit hij. Aan interesse was er inderdaad geen gebrek. Ze speelden alsof hun zielezaligheid er vanaf hing. Sommigen wilden door niets of niemand worden afgeleid. Benedikt bedreigde zelfs een vogel met de dood door ophanging. Hij kreeg het zo op zijn heupen door het gekwetter dat hij het beest toeschreeuwde: ,,Zwijg of ik wring uwen nek om''. Prompt zweeg het arme dier en kon onze Benedikt verder spelen. Wie interesse heeft in oude volksspelen kan steeds terecht bij Willy Samson, Lijkeveldestraat 8-10, Sint-Pauwels, tel. 03-777.95.43. Ook voor het huren van sommige spelen is men bij het Volksspelencentrum Wase Bolderssvrienden aan het goede adres.
In de gloednieuwe sporthal van Sint-Gillis-Dendermonde werd tijdens de huldiging van de sportlaureaten Tim Vinck in de bloemetjes gezet. Hij kreeg een trofee en een handdoek (voor al da zweet hé!!). Proficiat Tim en doe zo verder. Hopelijk staan je nog veel kampioenenvieringen te wachten. Na enkele speeches werd een mooi spektakel aangeboden van hippe dansnummers, acrobatische toeren en een demonstratie van evenwichtsbeheersing op de balk. Achteraf was er nog een receptie met drank en heerlijke broodjes à volonté. Sommigen zullen in veertien dagen niet meer moeten eten. Bedankt dat we erbij mochten zijn!
Op de wekelijkse vrijdagavondtrainingen mag Raf Hagens enkele nieuwe gezichten verwelkomen. Twee van die gezichten zijn Kristof Veron en Dave Felix. De eerste werd geboren op 3 februari 1986. De tweede op 27 februari 1984. Ze komen beiden uit Sint-Niklaas. Kristof ontdekte SNITT via een begeleidster van Vesta. Op de camping en thuis met zijn broer leerde hij voor het eerst tafeltennissen. Naast het tafeltennissen is hij ook een voetbalfanaat. Als supporter van Club Brugge beleefde hij de voorbije maanden een rottijd. Hopelijk doet hij het als tafeltennisser beter dan de blauw-zwarten. Dave kwam met SNITT in contact via de site. Verder fietst hij veel en maakt tochtjes van 30 à 40 km. Zijn eerste tafeltennisstappen deed hij thuis. Just for the fun zegt hij zelf. Beiden zijn van plan om later tornooien te spelen. ,,Eerst gaan we nog veel oefenen'', zeggen ze in koor.
Het Belgisch kampioenschap beleefde een SNITT-invasie. Onze spelers wonnen opnieuw heel wat eremetaal. Er was niet alleen de strijd om het goud. In de wandelgangen werden ook enkele transfergeruchten opgevangen. Als alles normaal verloopt wordt SNITT met voorsprong de sterkste tafeltennisclub voor mindervaliden in België. In diezelfde wandelgangen werd gefluisterd dat Fred Spiessens noodgedwongen moet stoppen. De speler van Sterke Stut en Thumbs Up was een graag en veel geziene figuur tijdens de VLG-manifestaties. In de A-reeks zorgde Nico Vergeylen in de halve finale voor een kleine verrassing door Olympisch kampioen Mathieu Lhoicq te kloppen met 3-2. In de vijfde en beslissende set ging het aanvankelijk gelijk op. Nico slaagde er dan in om een vierpuntenkloof te slaan. Mathieu vocht terug, maar Waasmunstenaar Vergeylen hield het hoofd koel en won met 11-8. Ei zo na deed hij die stunt over in de halve finale van de Open reeks. Daar keek hij al vlug tegen een 2-0-achterstand aan. Maar met Vergeylen ben je nooit klaar. Dat ondervond Mathieu. De volgende twee sets waren voor Nico. In de belle moest hij echter met 11-9 het hoofd buigen. In de finale moest Mathieu Lhoicq het dan opnemen tegen Marc Ledoux. Die laatste kon zijn geliefkoosd spelletje spelen. Hoe hard Mathieu ook topspinde de ballen bleven terugkomen. Ledoux won oververdiend met 3-1. Lhoicq had blijkbaar zijn dagje niet. In de troostingfinale bleef Nico baas over Arnaud Duquesne. De SNITT'er had heel wat last met de humeurige Duquesne, maar kon toch het laken naar zich toehalen. In de C-reeks kregen we een volledig SNITT-podium met een onverwachte winnaar. Kevin De Meirichy ondervond dat de ene dag de andere niet is. Hij ging er al vroeg uit tegen ploeggenoot Leon Waterschoot. De finale ging tussen Frederic Lanoy en Danny Rombaux. Een finale die door Jef Vercauteren met een wrang gevoel gadegeslagen werd. ,,Ik had hier moeten staan, in plaats van Danny. Eerder op de dag had ik hem in de open reeks al vrij vlot geklopt, maar in mijn eigen klassementsreeks vlotte het niet'', zei hij terneergeslagen. In de strijd om het hoogste schavotje won Frederic vlot de eerste set. Daarna haalde Danny zijn gevreesde backhand boven. Frederic vond geen antwoord op de verrassende slagen en ging volledig kopje onder. In de strijd voor de derde en vierde plaats had Jef geen moeite om Leon naar af te sturen. Bij de zittenden viel Tim Vinck juist naast het podium. Eerder op de dag verloor hij tegen zijn zwart schaap Magda. Tim en vrouwen, het wordt nooit wat. Voor de strijd om de bronzen plak zag het er lange tijd goed uit. Onze benjamin keek goed uit zijn doppen en bouwde een 2-1 voorsprong uit. Zijn opponent kwam langszij. In de vijfde en beslissende set verloor Tim de pedalen en de controle over zijn zenuwen, wat bij pa Rudy de veel gehoorde opmerking ontlokte: ,,Als ik blijf meegaan, ga ik er nog iets van krijgen''. We zullen misschien aan de organisatoren moeten voorstellen om Tim in een achteraf gelegen zaaltje te laten spelen, ver weg van alle stresserende toestanden dan zal hij zijn zenuwen misschien beter onder controle kunnen houden. De medailleoogst Open reeks -Brons: Nico Vergeylen. A- en B-reeks -Zilver: Nico Vergeylen. C-reeks -Goud: Danny Rombaux; zilver: Frederick Lanoy; brons: Jef Vercauteren. Dubbel gemengd - Goud: Nico Vergeylen en Sylvie Dejonckheere. Dubbel Open - Goud: Nico Vergeylen en Marc Ledoux.
Net voor het Belgisch Kampioenschap trokken onze SNITT'ers naar Elsenborn voor een VLG-tornooi. Omdat Elsenborn niet bj de deur ligt, werd opnieuw gekozen voor een lang weekend. Het oog van Nico viel op een oud hotel in Coo. Vroeger heette het Hotel de Liège, maar de nieuwe eigenaars, de fam. Gijsens uit Zele, doopten het om tot Le vieux Chêne of De Oude Eik. Ze maakten er een vakantiewoning voor ongeveer 34 personen van. Het is een prachtwoning met alle specifieke eigenschappen van een oud herenhuis: prachtige gesculpteerde plafonds met rozenmotieven, antieke parketvloeren, maar wat vooral héél mooi oogt, is de living met oranjerie. Alle comfort is aanwezig. Ons weekend kon niet meer stuk. De eerste delegatie van SNITT arriveerde rond de middag om alles klaar te maken voor de rest van de groep (boodschappen doen, kamerverdeling enz.). Wat ons opvalt is het feit dat Coo twee watervallen telt: de echte op de Amblève, die we allemaal kennen, de tweede is mevr.Gijsens. Een hele lieve en hulpvaardige vrouw die ons alles van naaldje tot draadje uitlegt. Een echte spraakwaterval waar geen speld tussen te krijgen is. Na drie kwartier uitleg krijgen we toch de kans om mevrouw duidelijk te maken dat we omvallen van de honger. Even later schuiven we onze benen onder tafel in eennabijgelegen restaurantje. Prompt werd het terras gebombardeerd tot ons hoofdkwartier. Bij het nuttigen van de vele streekbieren werd de nodige informatie ingewonnen. Tergelijkertijd is het ee strategische plek om de rest van de groep te verwelkomen en te begeleiden naar ons tijdelijk stekje ( een kleine moeite, nietwaar?) Onze laatste gasten arriveren omstreeks 19 uur. Na het vullen van de magen is er een kleine bewonersvergadering die moet dienen om enkele afspraken te maken en om de planning van onze eerste avond mede te delen. Bij het winkelen in Trois Ponts viel ons een taverne op waar elke vrijdagavond de mogelijkheid tot karaoke wordt gegeven. Iedereen, behalve Jacky en Ludo, rijdt hier naartoe, een gezellige avond tegemoet. In Le Tourniquet is het eerst maar een trieste bedoening, maar omstreeks 23 uur bieden zich de eerste zangers aan. Ook in onze groep wordt er wat over en weer geplaagd. Wie dierf als eerste de micro te nemen? Na nog een paar extra biertjes is het uiteindelijk onze Jef, gesteund door Nico en Rudy, die de nodige moed bijeenraapt. Ze zullen eens wat laten horen, al die franstalige liedjes komen ons allang het strot uit! Er wordt gekozen voor het Engelstalige Summer of 69. Benieuwd wachten we het optreden van onze mannen af. Uiteindelijk moeten we teleurgesteld vaststellen dat onze aanvraag genegeerd wordt en dat die Walen alsmaar valser beginnen te kwelen.' t Is dankzij onze mannen en een lege colafles als micro dat er , voor we naar huis gaan, alsnog een wiele-Waal geholpen wordt om zijn versie van Reviens (Gilbert Bécaud) tot een goed einde te brengen. Niettegenstaande het late (of vroege) uur op zaterdagmorgen (3 u.) worden we tussen 9 en 10 uur aan de ontbijttafel verwacht. Vaste plannen zijn er niet, iedereen krijgt de vrije keuze om zijn dag door te brengen. Frederik, Marleen en Jacky kiezen voor een fikse wandeling, de anderen blijven dichter in de buurt en ontdekken, soms voor het eerst, de waterval en even verder PlopsaCoo., De kabelbaan, de splash en de rollercoaster worden vereerd met ons bezoek. 's Middags komt bijna iedereen naar "huis" om te eten en in de namiddag wordt beslist om met de hele groep te gaan minigolfen (alleen Sylvie en Thomas willen wat bijslapen) . Negentien SNITT'ers die , soms vloekend of juichend een balletjes slaan.... ons bezoek gaat niet onopgemerkt voorbij! Ze moesten ons zelfs attent maken op het sluitingsuur of we waren nog bezig. Toch slaagden er enkelen nog in om de bobslee uit te proberen, een foto mee te pikken bij Bumba en nat te worden bij de fonteintjes (vraag het maar aan Isabel, onze Jef is dolverliefd!) Een uurtje later dan verwacht , schuiven we allemaal aan tafel voor goulash met frietjes (mmm... en lekker dat het is). 's Avonds staat er een quiz op het programma. 't Wordt een spannende strijd, 40 vragen en 3 extra ronden. De Decibellekes (onze vrouwenploeg), de Cootjes, de Johnnies en Wij zijn bezet presteren uitstekend! Van 'n quiz steek je nog wat van op: wisten jullie dat James Bond in Casino Royale vertolkt wordt door nen snelle blonde Jef Vercauteren, Dat Keizer Karel een Franse Keizer was in 1798, dat Cherokee een oude hit was van The Shadows en dat er maar 2 van de 4 ploegen de enige tafeltennisvraag juist beantwoord hebben? Ja, ja wij hebben nogal krakken bij de SNITT, hé? Even voor middernacht en onder oorverdovend gejuich winnen de Decibellekes 95 p. De Johnny's zijn tweede (94 p.) dan volgen de Cootjes (89 p.). ,,Wij zijn bezet'' is de hekkensluiter met 86 p. Ook de strijd voor de eerste plaats in minigolf was ongemeen spannend. Marco en Nico delen de eerste plaats. We moeten wel eerlijk toegeven dat vooral het benenwerk van Isabel en het schudden van het achterwerk van de dames ons het beste bijblijft van deze golfnamiddag. Na zo'n vermoeiende tweede dag zijn er toch nog enkele die de auto inspringen in de hoop om nog een danske te placeren in één of andere dancing (ze rijden zelfs tot in Malmedy!), maar de meesten gaan doodmoe slapen. Ge zoudt het bijna vergeten, maar er moet 's anderendaags ook nog gesport worden. 't Is dus vroeg opstaan die zondagochtend: ontbijt om 7.30 u. en vertrek om 8.15 u. Alleen de dames blijven achter om de lunchpakketten klaar te maken, het huis te inspecteren en de spraakwaterval een laatste keer te trotseren bij het afsluiten van het huis. Het kleine autootje van Veerle brengt ons, mits een tussenstop bij een plaatselijke en stomverbaasde boer, omstreeks 11.30 u. in Elsenborn (GPS en vrouwen, hé) waar onze mannen hongerig staan te wachten op de broodjes. We hebben er een ontzettend vermoeiend weekend opzitten en dat kun je merken aan ieder van ons. Tim beseft niet eens dat hij eigenlijk in zijn rolstoel zit om te tafeltennissen, zijn reactievermogen laat het serieus afweten en hij is zelfs te moe om er zich druk over te maken. Anderen slepen zich zuchtend en blazend voort en er zijn er zelfs twee die uiteindelijk een plekje zoeken in het gras en het presteren om een serieus namiddagdutje te doen. Niettemin zijn onze SNITTers er toch ingeslaagd om enkele prijzen in de wacht te slepen. l bij al kunnen al onze SNITTers terugblikken op een uiterst geslaagd weekend ( we kijken al uit naar 't volgend seizoen!) Tevens willen we iedereen bedanken voor de geboden hulp en de fijne verstandhouding waardoor dit weekend vlekkeloos kon verlopen. Ook nog onze welgemeende dank aan de Fam.Gijsens voor de fijne ontvangst. Met dank aan Erika voor het verslag en de portrettentrekkers Nico, Marleen en Jacky.
Wat schaft de pot? Koud buffet bestaande uit: vijf vleessoorten vijf vissoorten
saladbar en consumptie aangeboden door de club
In de namiddag gaan we op zoek naar de
Koning of Koningin van de volksspelen.
We sluiten de namiddag af met gebak en koffie of thee.
Deze spetterende dag kost slechts 15 euro.
Interesse? Schrijf je voor 1 juni in bij Marleen Schalck en vergeet de centjes niet. De inschrijving is pas geldig als er is betaald. Wacht niet tot het laatste moment om u in te schrijven.
Wie eerst komt, eerst maalt is het devies.Omwille van organisatorische redenen wordt het aantal beperkt tot veertig
Lag het nu aan de paasvakantie of boezemden we onze Gentse vrienden schrik in, wie zal het zeggen. Ze gaven alvast forfait. Onze SNITT'ers hinkten zowat op twee gedachten. Aan de ene kant sprokkelden ze punten, maar aan de andere kant hadden ze de twee punten liever gewonnen achter de groene tafels. Voor de kalendermakers is er werk aan de winkel. Bij het overlopen van de uitslagen zag ik dat heel wat ploegen niet op hun volle sterkte stonden. De paasvakantie is daar niet vreemd aan. Voor onze G-ploeg is het doek over de competitie gevallen. Eddy, Jef, Frederick, Kevin, Jonas en Erwin mogen tevreden terugblikken op de competitie 2006-2007. Kapitein ad interim Jef Vercauteren zet dan ook een fiere borst op. ,,De twee veteranen, snellen Eddy en ikzelf werden prima gesteund door onze jongeren Kevin, Erwin, Frederic en Jonas; Ze zijn echt gegroeid in de competitie. Hun wilskracht en inzet op trainingen en tijdens de competitie bleken lonend te zijn. We mogen terecht fier zijn op ons prestatie als team. Hopelijk valt er volgend seizoen nog een rijpe appel uit de kast, je weet maar nooit. We mogen ook onze supporters niet vergeten die ons altijd door dik en dun hebben gesteund tijdens onze thuismatchen. Het is nu tijd om wat vakantie te nemen en onze batterijen op te laden voor het volgend seizoen! Hopelijk blijven we volgend jaar samen. Niet alleen de prestatie telt, maar ook de vriendschap binnen de ploeg'', zegt een gelukkige Jef Vercauteren.
Wat Quick Step-Energetic is voor de wielersport, zo is SNITT voor het tafeltennis bij de mindervaliden. Op de Vlaamse kampioenschappen in de SNITT-thuishaven waren ze de grote slokop en graaiden ze het leeuwendeel van de medailles mee. Er heerste een leuk sfeertje in de club. In een poging om Vlaams kampioen te worden, schreven ongeveer 30 spelers in. Marleen leidde alles opnieuw in goede banen. De barmeisjes en -jongens zijn heel de dag druk bezig geweest om iedereen te voorzien van eten en drinken. Het was schitterend weer maar dat weerhield de spelers er niet van om het beste uit de kast en hun trukendoos te halen. Op een bepaald moment leek het eerder een strijd tussen België en Nederland dan op een Vlaams kampioenschap. Uiteindelijk na een zeer lange dag was iedereen tevreden met wat ze hadden bereikt. In klasse C zorgde Fréderic Lanoy voor de verrassing. In de halve finale versloeg hij groot favoriet en ploegmaat Jef Vercauteren met 3-2. De man in vorm Kevin De Meirichy had minder moeite met Erwin Decort. Erwin moest met een droge 3-0 afdruipen. Heden ten dage is het geen schande om van Kevin te verliezen. In de finale deed Kevin het tegen Frederic nog eens over. Het goud was voor de sterkste man in de C-klasse. In de B-klasse haalde Kelly Van Zon het als laagst geklasseerde. Ze moest daarvoor wel tweemaal een vijfsetter winnen. In de D-klasse won Jerry Wallenberg zonder een setje te verliezen en in klasse E en NG wonnen Thomas Schreyen en Levi Valle zonder grote problemen. Tim Vinck had voor het goud bij de zittenden geen problemen met Eric Verlinden. In de open klasse moest Nico Vergeylen op weg naar goud slechts één setje prijsgeven. Zijn ploeggenoten Branko en Kelly maakten het schavotje vol. In de dubbelreeksen was het al SNITT wat de klok sloeg. Alle ereplaatsen werden door de lokalen bezet. DE RESULTATEN STAANDEN Klasse A: 1. Nico Vergeylen (SNITT). Klasse B: 1. Kelly Van Zon (SNITT); 2. Branko Puskaric (SNITT) Klasse C: 1. Kevin De Meirichy (SNITT); 2. Fréderic Lanoy (SNITT); 3. Erwin De Cort (SNITT). Klasse D: 1. Jerry Wallenberg (SNITT); 2. Tom Van Luchene (Thumbs Up). Klasse E: 1. Thomas Schreyen (Thumbs Up). Klasse NG: 1. Levi Valle (St.-Jan Brugge). Enkel Open: 1. Nico Vergeylen (SNITT); 2. Branko Puskaric (SNITT); 3. Kelly Van Zon (SNITT). Dubbel Open: 1. N. Vergeylen-S. De Jonckheere (SNITT); 2. R. Smeets-H. Van Zundert (SNITT). DUBBEL/KLASSE Klasse A-B: 1. N. Vergeylen/S. De Jonckheere (SNITT); 2. M. Verdeyen/K. Van Zon (SNITT). Klasse C-D-NG: 1. J. Vercauteren-E. De Cort (SNITT); 2. K. De Meirichy-J. Steels (SNITT); 3. F. Lanoy-L. Waterschoot (SNITT).
ZITTENDEN Klasse A: 1. Bart Brands (Schoten). Klasse B: 1. Tom De Grauwe (Thumbs Up). Klasse C: 1. Fred Spiessens (Thumbs Up). Klasse NG: 1. Tim Vinck (SNITT).
Was het te wijten aan de paasvakantie of dachten sommige ploegen dat het een aprilgrap betrof, maar er kwamen slechts een veertigtal spelers naar ons lokaal.Toch werden enkele spannende wedstrijden betwist. Enkele bereidwillige handen hadden opnieuw voor iedereen een koude schotel klaargemaakt.
G-ploeg finisht vijfde Onze G-ploeg ging zwaar ten onder tegen een sterk TTC Merelbeke, maar toch is er reden voor tevredenheid. De beoogde vijfde plaats kunnen de discipelen van Eddy De Meester niet meer mislopen. De dichtste achtervolger Lobos Lochristi kijkt tegen een quasi onoverbrugbare vier puntenkloof aan. De ploeg uit de begoniagemeente heeft weliswaar één wedstijd minder gespeeld, maar moet nog tegen de fiere leider SNTTC H en Knal Deinze I. Als de logica gerespecteerd wordt, krijgen ze het aartsmoeilijk om nog een puntje binnen te rijven. Zelfs indien ze voor een verrassing zorgen en op gelijke hoogte komen van onze G-ploeg dan blijven we nog op de vijfde plaats. Eddy en de zijnen waren tweemaal sterker in de onderlinge confrontatie. In onze voorlaatste wedstrijd was geen kruid gewassen tegen TTC Merelbeke D. Ze kwamen afgezakt naar de Nijverheidsstraat met een E0, 2x E6 en NG. Wij traden aan met 3x E6 en NG. Jef Vercauteren bevestigde nog eens zijn grote vorm door twee wedstrijden te winnen. Hij mag voor het eerst ook een E0 op zijn kaart bijschrijven. Het werd 3-1. Proficiat Jef. Kevin, Fréderick en Jonas vochten tot de laatste druppel zweet, maar helaas voor hen zat er geen overwinning in. Hier en daar werd wel een setje gepakt, maar winnen was andere koek. Toch mag ons viertal, samen met Eddy en Erwin, terugblikken op een geslaagd seizoen. Een dikke proficiat.
Het criterium in Profondeville bij Namen kende een magere opkomst. Wegens een internationaal tornooi in Jordanië waren de grote kleppers Nico Vergeylen, Marc Ledoux en Mathieu Lhoicq afwezig, maar toch ging het er spannend aan toe. In de A-reeks werden we vertegenwoordigd door Jef Vercauteren, Fréderic Lanoy, Danny Rombaux en Branko Puskaric. Jef The Fighter stoomde door tot in de halve finale. Voor de derde en vierde plaats moest hij de duimen leggen tegen Eric Filee. Voor de vijfde en zesde plaats troefde Branko Danny af. Dame Fortuna was Fréderic niet gunstig gezind. In zijn poule moest hij optornen tegen de twee finalisten Ben Despineux en Arnaud Duquesne. Hij moest zich tevreden stellen met een zevende plaats. De overwinning was voor Arnaud die in een vijfsetter Ben versloeg. In de B-reeks was het al SNITT wat de klok sloeg! Kevin en Jonas moesten onder elkaar uitvechten wie op het hoogste schavotje mocht staan. Kevin stuurde zijn ploeggenoot en vriend met 3-1 naar de kleedkamer. Een zelfzekere Erwin moest voor de derde en vierde plaats met 2-3 de duimen leggen voor Jerry Wallenburg. Die laatste speelde een dijk van een wedstrijd. Erwin Van de Abeelle viel juist naast het podium. Els Meul en Rudi De Corte besloten de B-reeks op een 11de en 12de plaats. SNITT greep juist naast de wisselbeker Profondeville. Die ging naar het Brusselse ASCTR. Met dank aan Jef Vercauteren voor het verslag en Anita Bruggeman die haar debuut deed als blog-fotografe.
De SNITT kan niet zonder de vele helpers. Ouders en sympathizanten die steeds bereid zijn een handje toe te steken. Iedere maand nodigen we iemand van hen uit in De Praatbarak voor een babbel over hun hobby's en interesses. Onze tweede gast is Marleen Schalck uit Wachtebeke. Of moeten we zeggen Wabeke, Marleen?
Marleen Schalck: een boekenworm als hoofdscheidsrechter
Enkele dagen nadat ze de kaap van 45 jaar genomen heeft, is Marleen Schalck onze eerste vrouw in De Praatbarak. Ze is een graag geziene figuur op vrijdagavond en tijdens de diverse tornooien voor gehandicapten. Niet alleen als supporter van Jonas, maar ook als hoofdscheidsrechter. Ze lijkt in de wieg gelegd voor deze ondankbare taak. Haar vroegere job als bediende is daar wellicht niet vreemd aan. Bij Total Fina Aquitaine was ze twintig jaar zowat het manusje van alles. In de lijmfabriek was ze niet zomaar 'n secretaresse. Tegelijkertijd was ze receptioniste, directiesecretaresse en nog zoveel meer. Kortom een onbetaalbare kracht. Door de komst van de euro sloot het bedrijf de deuren omdat de producten te duur werden en Marleen stond op straat. Sindsdien is ze een werkzoekende huisvrouw, zoals ze zelf omschrijft. Ze kwam in de tafeltenniswereld terecht door haar zoon Jonas. Die geraakte op de schoolbus in gesprek met Tom De Grauwe. Tom maakte Jonas warm voor de tafeltennissport. Zijn eerste club was het Gentse Thumbs Up. Daarna leidde haar zoon een dubbelleven. In de week ging hij spelen bij TTC Stekene en op vrijdagavond kwam de familie afgezakt naar de Nijverheidsstraat. Ze voelden zich in Sint-Niklaas zodanig goed, dat ze definitief voor SNITT kozen. Zij en de club hebben zich die keuze nog geen moment beklaagd. Marleen is van vele markten thuis. Op 1 april kruipt ze voor het SNITT-tornooi opnieuw achter haar computer als hoofdscheidsrechter. De mythe dat de hoofdscheidsrechter meestal een man is, wordt door Marleen naar het rijk der fabelen verwezen. De gehandicapten zochten een heldere stem voor de aankondigingen. Na links en rechts te hebben gepolst, kwamen ze bij Marleen terecht. Van de micro verzeilde ze vlug achter de computer en dat tot eenieders tevredenheid. Pierre Wuytack is haar steun en toeverlaat bij eventuele computerproblemen. ,,Ik heb nog geen noemenswaardige problemen gekend,'' zegt ze. ,,Behalve in Malle toen de computer het vertikte om mijn gegevens te bewerken. Een telefoontje naar Pierre volstond om het probleem op te lossen.'' Onze praatgast is ook een enorme boekenworm. Vooral thrillers en detectiveverhalen dragen haar voorkeur weg. ,,Pieter Aspe, Stan Laureyssens en vele andere,'' zegt ze. ,,In de bibliotheek kennen ze me al. Soms sta ik op de wachtlijst vooraleer het boek in de winkel is. Het is al gebeurd dat ik de vijfentwintigste in de rij was voor een boek.'' Daarnaast is ze ook actief in de KAV. ,,Niet als bestuurslid. Ik moet ook nog wat tijd vrijhouden voor mijn gezin,'' zegt ze als een bezorgde moeder. Vooral de kooklessen, het knutselen en juwelen maken, dragen haar voorkeur weg. ,,Kijk, deze krans dat ik nu draag, heb ik vandaag nog gemaakt,'' zegt ze met twinkelende oogjes. Ze is ook de Piet Huysentruyt van de familie. Vooral cakes, taarten en andere zoetigheden dragen haar voorkeur weg. En dan is er tenslotte nog het wandelen langs de Moervaart met haar man en Boo. Deze laatste is een Engelse jachthond. ,,Kilometers hebben we al met het beest gewandeld. Als je weet dat die pas moe wordt na een veertigtal kilometer, dan weet je het wel, hé,'' zegt ze. · Marleen Schalck leidt op zondag 1 april in de Nijverheidsstraat (boven de brandweerkazerne), vanaf 10 uur, het mindervalidentornooi van SNITT. Iedereen welkom.
G-ploeg gaat nipt kopje onder Voor de tweedee keer in enkele dagen trok de G-ploeg naar Deinze zonder Eddy De Meester . De kapitein wordt volgende week geopereerd aan zijn meniscus. De G-ploeg en haar entourage wenst Eddy veel sterkte. Knal J verscheen slechts met drie spelers achter de tafel, maar ze konden die numerieke meerderheid niet benutten. Het werd een nipte 9-7-nederlaag. Kevin had een zware werkdag achter de rug en dat liet zich voelen. Hoe hard hij ook vocht, hij slaagde er niet in om een wedstrijd te winnen. Bij de tegenspelers was er immers geen enkele dame. De ontgoocheling was dan ook groot, maar niet getreurd. Iedereen weet dat Kevin tot de laatste druppel zweet vecht. Dit seizoen heeft hij ons meer dan eens over de streep getrokken. De spelers van Knal zijn gewaarschuwd, want onze Kevin is er op uit om volgend seizoen weerwraak te nemen... Ook Erwin had zijn dag niet. Het was telkens net niet. Bij Erwin ligt het probleem duidelijk in de balans tussen aanvallen en verdedigen. Eens hij het juiste moment gevonden heeft om aan te vallen, wordt hij voor iedereen een te duchten tegenstander. Dit neemt niet weg dat Erwin enorm is gegroeid. Volgend seizoen moeten we ons aan een sterk gemotiveerde Erwin verwachte die iedereen eens wil laten zien dat er een verschil is tussen Club Brugge en den Erwin, want dit seizoen lopen de prestaties opvallend gelijk. Jef The Fighter had het voor één keer moeilijk en het mag worden gezegd: hij had het geluk niet aan zijn kant. Tegen Maarten kwam hij telkens iets te kort. Maarten had bij elke set op het einde wel een net- of kantballetje. Om je palet op te eten, ware het niet dat je daarna nog moet spelen... Tegen Geert vocht Jef als een tijger. In vijf sets met twee puntjes verschil moest hij het loodje leggen. Uiteindelijk slaagde Jef er in om zijn laatste match te winnen tegen een E4-speler. Jef is bezig aan een ijzersterk seizoen, maar had net vandaag niet zijn dag.... Fréderic was vrijdag tegen Knal I in mindere doen. Heeft hij gerust? Heeft hij zich laten soigneren door een mooie dame? Joost mag het weten, maar vandaag was hij ech tin vorm. Hij klopte een goede E6-speler en een E4, telkens met een droge 3-0! Vor hem is dit een bekroning van een mooi seizoen, wetende dat het volgend jaar net iets betr moet om naar een hoger klassement te mikken. Uiteindelijk verloren we met 9-7. Volgende week moet iedereen zich nog eens extra opladen om Palet Merelbeke een puntje te kunnen afpakken en hopelijk kunnen we zo onze H-ploeg een handje toesteken om kampioen te worden. Dat zou echt een stunt zijn...
De spelers van onze G-ploeg vochten in Deinze als leeuwen, maar het mocht niet baten. Ze verloren met zware 15-1-cijfers. Kevin De Meirichy bewees nogmaals zijn goede vorm en redde de eer voor onze ploeg. Hij versloeg een goed spelende E6-dame. Jonas speelde bijwijlen erg sterk en was de enige die de sterk verdedigende E2-speler van Knal I het vuur aan de schenen kon leggen. Met een E2, twee E4-spelers en een goede E6 was Knal I veel te sterk om met kans op succes naar het Waasland terug te keren. Greet was de depanneur van dienst en slaagde er tot drie keer toe om een mooie voorsprong uit te bouwen tegen de E2-speler van Deinze. Indien zij de opslag van de tegenstander beter had kunnen retourneren, had zij zeker kans gemaakt op de overwinning. Bedankt voor de inzet Greet. Fréderic kwam na een lichte rugblessure terug in actie en had niet zijn beste avond. Wat hij ook deed, op het einde ontbrak hem telkens wat geluk en scherpte om de buit binnen te halen. In de heenronde bleek al dat de spelers van Knal Deinze sympathieke mensen zijn die sportieviteit hoog in het vaandel dragen. Zij voelden de vechtlust en de goede sfeer van onze G-ploeg perfect aan. Zij wensten ons proficiat met de manier waarop we de nederlaag aanvaarden. Het was dan ook een fiere kapitein die huiswaarts trok. Misschien zet er dinsdag tegen Knal J iets meer in. Alhoewel de heenronde ons hier ook geen goede hoop geeft, het zal niet zonder slag of stoot zijn dat ze de twee punten zullen krijgen. Ze zullen ze moeten verdienen.
Van pinguïns, Georgieboy's en andere scheve schaatsrijders
De KWB van Appels zette een blijspel pur sang op de planken. Hotel op Stelten bevatte alle ingrediënten voor een geslaagde toneelavond. Hoed af voor de acteurs en talloze medewerkers die bijna een jaar wrochten om zo 'n pareltje van volkstoneel te brengen. De lachsalvo's waren bij momenten niet uit de lucht. Bedankt mensen van Appels voor jullie inzet en vrijgevigheid. Onze gehandicapten zijn er jullie dankbaar voor. In het Duinhotel, ergens aan de kust, kwamen enkele wereldvreemde mensen samen voor een congres tegen de pornografie en de teloorgang van de goede zeden, maar schijn bedriegt. Theo Tijtgat heeft maar één bekommernis: ,,Hoe duik ik in de koffer met Karin Bosman, de secretaresse van de kardinaal''. Zijn secretaris, Georges Peeters, moet een extra kamer boeken zodat hij wat kan rollebollen met de secretaresse. Pascale Tijtgat, Theo's vrouw, heeft echter geen hoge dunk van de bedprestaties van haar echtgenoot. Volgens haar is haar Theoken een groot zerooken tussen de lakens. Als Betty Klink met het verhaaltje over het seksleven van de pinguïns op de proppen komt, staat haar besluit vast. Haar man is een pinguïn die doet het ook maar eens in het jaar. Pascale ontpopt zich als een ,,heet konijn'' die zelfs de grootste ijspegel doet smelten. Ze laat haar oog vallen op de secretaris van haar man die ze steevast Georgieboy noemt. De hotelmanager vermoedt dat er allerlei seksuele uitspattingen gebeuren in kamers 148 en 150 en wil orde op zaken stellen. Theo en ,,Georgieboy'' geraken verstrikt in allerlei verzinsels en meer dan eens moeten ze de hotelknecht Vlodi wat geld toestoppen om hem de mond te snoeren. Ook het kamermeisje Marie profiteert van de situatie. Als Carolin Bosman, de zus van Karin, onverwachts terugkeert uit skivakantie zitten de twee tortelduifjes in nauwe papieren en vallen ze door de mand. Ze proberen Karin het hotel uit te smokkelen en Theo blijft achter met zijn broek vol goesting.
>
>
