Leven onder een regenboog Alle foto's op dit blog zijn door mij gemaakt. Indien je een foto wenst, gelieve een seintje te geven... De kleuren rond de foto's fungeren als de kleuren van de regenboog
04-07-2010
Een Open Tuin in beeld
Er was een hartelijk onthaal in deze fraaie tuin.
Je kon er langs kleine paadjes heerlijk in de schaduw wandelen en allerlei hoekjes ontdekken. De daglelies waren in volle bloei en vele andere bloemen stonden te pronken tussen het groen. De talrijke borders zoomden kleurrijk de paadjes af.Twee grote vijverpartijen lagen te midden van oeverplanten, in het midden dreven grote plekken waterlelies! Een reusachtige loofboom beheerste het eerste gedeelte en zorgde voor een weldadig koel grasgedeelte. Men kon er ook allerlei specimen van oude boom- en plantensoorten ontdekken zoals een Mispelboom, Floxen en Margrieten. Een eend, genaamd Willie, dwaalde rond op het gazon en bekeek de situatie vanop zijn volle hoogte....
Een zelfaangelegd landschappelijke liefhebberstuin tuin (25 are) met een bosgedeelte, een open gedeelte en twee flinke natuurlijke vijvers. Het accent ligt op een harmonieus gebruik van vaste planten in talrijke gemengde borders en op het zoeken naar een ongedwongen organisatie van de ruimte. In dat geheel spelen inheemse bomen, struiken en vaste planten een belangrijke rol. Het spelen met subtiele verschillen in niveau, licht en schaduw maakt een rijke variatie aan vormen, kleuren en bloemen van lente tot winter mogelijk. "
Meer dan twintig jaar geleden had ik een klein kleutertje in mijn klas dat Philippe Geubels heette(zie foto, kleuter met groen truitje). Heden ten dage is dit een heel bekende naam in Vlaanderen. Deze zeer brave en verlegen kleuter, op school althans, werd een graaggeziene stand-up comedian bij ons. Zijn mimiek en stem en zeker niet zijn grappen van nu doen geenszins meer denken aan dat kleine ventje van toen...
Soms vraag ik mij af wat er van de honderde kleuters die ik gekend heb, geworden is. Een enkel bleef kaartjes en briefjes sturen met liefs en kusjes tot ze een tiener was. Maar de meesten verdwijnen in de loop der tijden en herken ik zelfs niet meer als ik ze tegenkom(wat maar zelden gebeurt). Een paar maanden geleden kwam een mama mij gedag zeggen, haar "dochtertje"(in mijn ogen dan!) ging al naar de universiteit en deed het goed. Dat deed me wel plezier...
Als er ouders of grootouders zijn uit Kontich en omstreken die mij op dit blog herkennen, laat me eens iets weten over jullie kinderen. Ik ben heel benieuwd wat er van hen is geworden in dit leven...
Vóór drie weken zijn tenslotte de mereltjes van het nest weggevlogen. Na enig aarzelen en proberen belandden ze op de vloer en zo op het randje van mijn terras. Het eerste, die met de meeste moed, was al vertrokken op een zaterdagvoormiddag! Toen waren er nog maar drie! Na nog een nachtje restte er nog maar eentje. Moeder merel kwam meermaals kijken en wachtte geduldig in een grote cipres die bijna tot drie hoog reikte, tot ik met mijn camera de aftocht blies. Zó, nu moesten deze kleintjes verder leven in de hazelaar beneden, in een tuin vol van gevaren en onbekend groen. Zouden ze het wél stellen denk ik nog dikwijls... Maar zo nu en dan komt er nog een merel op de richel zitten en kijkt dan met zijn kopje schuin omhoog nog even naar het warme hoekje waar natuurlijk het nestje allang weg is. Nu is het de kunst om de klimop te redden die zo lang beschutting bood aan de familie merel...
Klaar om uit te vliegen
.
Moeder merel wacht op het laatste jong !
Zelfs nu komt het moedertje soms nog kijken naar de lege nestplaats
Onlangs kregen we de gelegenheid om een kook- en baksessie mee te maken bij belgische Turken thuis. Er werd Gözleme bereid, een traditioneel Turks gerecht. Het was een drukke en leerrijke bedoening in de kelder van een huis. Veel vrouwen hielpen elkaar bij het voorbereiden van de gözleme en bereidden op een vijftal uren, van een dertig kilo bloem, een zeshonderdtal pannenkoeken, goed voor een gans jaar eten voor één gezin.
De deegbolletjes werden uitgerold met een lange, dunne stok. Het deeg kleefde niet aan de tafel en ook niet aan elkaar. Het leek mij een echte kunst die je verwerft door het veel te doen. Na het werk was er de beloning, ook voor ons...en het smaakte uitstekend !!!
Gözleme is een traditioneel Turks gerecht. Het is gemaakt uit een handgerolde en op een grote bakplaat gebakken pannenkoek met verse ingrediënten erin. Werkwijze : Een vers deegbroodje (alleen bloem, water en zout) wordt gevormd en ontwikkeld op een lange dunne stok, het wordt gebakken op een grote ronde bakplaat, waarna het deeg gevuld wordt met allerlei ingrediënten, verzegeld en gekookt op een rooster, traditioneel wordt dit gedaan op een saç. De verscheidenheden omvatten: Gözleme met:
Gözleme is een traditioneel Turks gerecht. Het is gemaakt uit een handgerolde en op een grote bakplaat gebakken pannenkoek met verse ingrediënten erin. Werkwijze : Een vers deegbroodje (alleen bloem, water en zout) wordt gevormd en ontwikkeld op een lange dunne stok, het wordt gebakken op een grote ronde bakplaat, waarna het deeg gevuld wordt met allerlei ingrediënten, verzegeld en gekookt op een rooster, traditioneel wordt dit gedaan op een saç. De verscheidenheden omvatten: Gözleme met:
Spinazie en feta
Spinazie en feta en fijngehakt vlees
Spinazie en Feta en Ei
Groenten en kaas
Fijngehakt Vlees
Kaas
Aardappels
Paddenstoelen enz....
Een moderne versie van Gözleme omvat Honing en Banaan. Het wordt heet opgediend met een plakje citroen.
Onvoorstelbaar wat er hier allemaal te vinden was, curieus wat er ook allemaal aanspoelde in de loop der tijden.... Van schoeisel tot inpakmateriaal, van vesten tot veiligheidshelmen lagen gesorteerd binnen en buiten in de tuin. Een gedeelte van het museum was ook bestemd om het boerenbestaan van de vorige eeuwen te tonen. Alkoven en leuvense stoven, lange onderbroeken en witte kanten gordijntjes... iets wat zelfs wij niet meer gekend hebben als kind! Het was nogal kleurrijk en rommelig maar soms wel heel amusant om te zien!
In Ameland, Friesland hebben een heleboel vogels en zoogdieren hun thuis! De leukste waren de robbetjes op de zandbank voor de westelijke kust. Groene weiden met paarden en koeien lagen verspreid rond de boerderijen. Schaapjes graasden op de talrijke dijken voor de stranden. Ook kleine vlinders fladderden rond in de duinen. Watervogels waren te spotten aan het strand, in poelen en in vijvers. Dit alles was een lust voor het oog en leende zich uitstekend voor een rist mooie foto's.
Lekker zonnen in het water rond de zandbank
Nieuwsgierig als ze zijn ...
In grijze en bruine tinten, naargelang de leeftijd wellicht
Schattig om te zien spelen in het water rond Robbeneiland
Lijkt wel een tweeling !
Kokmeeuwen en vele andere soorten meeuwen duiken naar kleine zeediertjes in ondiep water
Een scholekster wadend in de zee
Merrie en veulen kunnen elkaar niet missen...
Drie schoonheden op een rij
Paardenliefde
Deze Sint-Jacobsvlinder vond ik in de duinen bij de vuurtoren
Kip brengt vredig eendenkuikens groot...
In het bos van Hollum werd de eendenvijver bevolkt met zwanen, meerkoeten, waterhoentjes en allerlei soorten eenden
Lycaena Phlaeas of Vuurvlindertje
Honderden Lieveheersbeestjes wriemelen in de taaie zeegrassen
Het Schildehof is zó groot dat het zich leent voor een kilometerlange wandeling met veel variatie. De grote vijver bevat allerlei waterdieren, al dan niet inheems. Het mooie loofbos met hoge rechte bomen lijkt wel een sprookjesbos voor reuzen. Kleine paadjes leiden naar allerlei geheime plekjes zoals het badhuis waar indertijd de bewoners en gasten van het hof... Grote zuilen sieren de vijver en in het bos zowel als in de " Dodoenstuin " vindt men allerlei mooie bloemen en planten. Het loonde zeker de moeite, want enkele van de vele foto's waren pareltjes, vooral de boterbloemenfoto is één van mijn favorieten
.
Idyllisch plekje aan de centrale vijver
Het overwoekerde badhuis bevat nog een beetje.....vuil water
Hier is het mijn domein...kom dus niet te dicht !
Gratis ganzenconcert... Daarna allen in de houding !
Ingevoerde redelijk grote schildpadden zwemmen hier vrij rond...
De Admiraalsvlinder of Vanessa Atalanta is een trekvlinder. In de winter verblijft hij in het Middellandse Zeegebied, in de zomer veel meer noordelijk!
De blauwe Korenbloem of "Kollebloem", zoals ze in de volksmond genoemd wordt, prijkte in de Dodoenstuin.
De giftige boterbloemen bloeien nu volop, ze worden niet door het vee opgegeten en blijven bij bosjes in de weiden pronken
De Polygonia c-album of de Gehakkelde Aurelia is waar te nemen in veel verschillende klimaten, van Europa tot Noord Afrika en Oost-Azië.
Ja, ik had het bij het rechte eind: Vader merel kwam al vlug te hulp bij het voederen van de kleintjes. Ze groeien dan ook als kool. Elke dag worden hun tere lichaampjes meer en meer bedonsd en bevederd. Ze hebben ongewoon grote snavels die ze wagenwijd opensperren als mama en papa piertjes en ander voedsel mee naar 't nestje brengen. Een week geleden viel eentje van de vijf naar beneden, recht in mijn rieten mandje. Ik dacht het te kunnen redden door het terug te zetten maar waarschijnlijk hebben de andere dit piepkleine broertje verdrukt en verdrongen bij het blindelings happen naar eten! Dié foto heb ik nog niet kunnen maken maar ik blijf proberen. Deze is genomen nadat ze iets langer dan een weekje waren uitgekomen, toen waren ze nog maar met vier...
Opnieuw kreeg ik deze lente het bezoek van een merel. Verfomfaaid als ze eruitzag, waarschijnlijk door een gevecht met één van de poezen in onze tuin, begon ze haar nestje te bouwen. Ladingen strootjes en grassprietjes werden aangevoerd, zelfs kleine stukjes plastiek raakten ertussen, als was het om de wind tegen te houden. Zij bevond mijn terras rustig en veilig genoeg om te verblijven en in haar nestje vijf blauwgroengespikkelde eitjes te leggen. Tientallen keren per dag vliegt ze heen en weer om te eten en daartussenin broedt ze toegewijd de eitjes uit. Ik volg met mijn camera de hele bedoening maar een foto is moeilijk, ze zit steeds heel diep verdoken want de weersomstandigheden en temperaturen zijn niet optimaal. Volgende week komt meneer misschien al eens op bezoek om te kijken of er al nakomelingen zijn De klimopplant waar ze woont kan voorlopig niet gegoten worden maar gelukkig is deze sterk genoeg om de invasie te overleven.
De lente zette goed in maar verslapte zijn greep op de zomer vlug! De temperaturen zakten tot onder 10°, veel te fris voor deze tijd van het jaar. Tot overmaat van ramp zijn de ijsheiligendagen extra koud en nat geworden. Mijn hoop op een mooie lente heeft hiermee een hele deuk gekregen. Ik verdrijf de grijze kille gedachten dan maar met knutselen op de PC. Beter dat dan kniezen en piekeren. Ik vecht al een paar dagen tegen de drang om mijn dikke fleece en mijn winterlaarzen weer tevoorschijn te halen. Wat heeft dat voorjaar ons weer goed bij de neus genomen, maar :...
wie laatst lacht , best lacht..
Bomen vol met rozerode Magnoliabloemen
Tweekleurige Pelargonium of geurgeranium
Dwergviooltjes bloeien weelderig
Wilde Hyacinten maken lila tapijten in de bossen
Zachtruikende gestipte Lelie
Prachtige geelrode Orchideeën
Reuzegrote paarse Orchideeën
Heerlijke witte bloemen sieren de Magnoliaboom
Honderden knopjes moeten hier nog openbloeien
En als toetje een boeket Lelies gekregen op moederdag
Deze kleine vogeltjes vlogen vrij rond in de vlindertuin van "Berkenhof's Tropical Zoo" in Zeeland. Ze waren allemaal tegelijk dus moeilijk voor mijn cameragaatje te vangen. Er bestaan gelukkig mogelijkheden om ze samen in een kadertje te laten poseren...
Voor de tweede maal verdwijnt het gezinnetje van mijn dochter naar Marokko op vakantie. Een maand aan één stuk...Wat zal dat voor de achterblijvers weer lang duren. Wat zullen we de kindjes weer missen en blij zijn als ze weer geheel en al terug thuis zijn. Want het blijft toch een avontuur als je met de mobilhome reist... Ze kennen het land al een beetje van verleden jaar maar het is groot en niet overal even herbergzaam ! Ik hoop dat ze een mooie reis maken en volop kunnen genieten van hun vakantie ! Dag Zoentje, dag Zepposje, Vicky en Geert, tot later....
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is gepensioneerde kleuterjuf.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen, fotograferen, handwerken, lezen en kleinkindjes knuffelen ;-) .
Er zijn tal van interesses in mijn leven,maar ik verheug mij het meest als ik op reis ga,dan kan ik genieten van al het mooie en vreemde in de wereld en "last but not least" mijn foto's bewerken zodat ik ze kan tonen aan iedereen die hier langs komt
oktober 2007 Rondreis Peru
Juni 2008 Bezoek aan het Groo
thertogdom Luxemburg
Februari 2009 Twee dagen Eifelen, Duitsland
April 2009 Bollenstreek, Noord Holland
mei 2009 Rondreis Westen van de USA
1-2-3 juni Amelandreisje, Waddenzee
.
.
Ik ben Suzy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sunny.
