Dit is Viviane die op haar gezellige blogje, de mooiste powerpoints heeft gezet Ga maar eens gauw kijken!
Dit is het blogje van Katrien,haar hobby,s zijn o.a. pps en psp.Ze is altijd bereid om te helpen, of iets voor een ander te maken,en zet ook andere bloggers in het zonnetje. Klik maar op het plaatje.
Dit is Leonie de Haan. klik maar boven op de bonbons, dan kun je genieten van haar smakelijke presentatie. En dit is haar weblog: http://www.tanteloe.com/weblog/
Jullie begrijpen het zeker wel he?Ik ben weer begonnen met mijn pc,tje.Mijn peesontsteking hoort weer bij verleden tijd.Voor mij natuurlijk heel gunstig,maar voor het mannetje zeeeer ongezellig!Want de gezamelijke praat en koffie-uurtjes zijn nu toch weer even onbelangrijk geworden.Ik moet hoognodig wat van mijn gedachtenkronkels kwijt.We gaan er weer tegenaan,en jullie kunnen de komende tijd zo af en toe genieten van:van alles wat het leven te bieden heeft.Veel lees en kijkplezier allemaal!!! o,en het zou leuk zijn als ik een gezellig babbeltje vind in mijn gastenboek,dan weet ik dat je langs geweest bent.
Ik ben voor even niet aan mijn blogje aan het werk,omdat mijn rechterhand buiten bedrijf is.Een vervelende peesontsteking,die wel twee weekjes kan duren.Ik mag geen inspannende dingen ermee doen.En dan ook nog mijn RECHTERHAND!!!Dus geen blog schrijven,geen autorijden,geen zwemmen,en alles wat inspanning betekend.Mijn mannetje moet nu dus koken,afwassen de hond uitlaten enz.enz.Maar ook DATzal wel weer over gaan,trouwens...met links schrijven valt nog wel mee,maar met de muis?....dat is echt een ramp! Nou tot gauw maar weer lieve bezoekers,dan gaan we er weer fris tegenaan,lieve groetjes van mij.
Zaterdagmiddag hebben we mijn 60ste verjaardag gevierd in het bowlingcentrum in het Zuiderpark.We hadden om half 4 daar afgesproken,en iedereen was natuurlijk present.Wij,mijn zoon en dochter met hun partner en kids,en mijn 2 lieve zussen met hun mannetjes.Nadat we buiten elkaar hartelijk hadden begroet,en ik door mijn kleindochter Melanie op een schattige manier was verrast met zelfgemaakte tekening en broche gingen we naar binnen.De kleinkids hadden voor de gelegenheid ook wat witte kleding aangetrokken.Dit had ik van te voren gezegd,omdat er ook gebruik gemaakt wordt van blacklight.Dat geeft zo,n leuk lichtgevend effekt.Toen moesten we de goede schoenen bij elkaar zoeken, dat werd even puzzelen.Iedereen was in opperbeste bui,dus lachen geblazen!!!Om 4 uur begon de wedstrijd,nou ja...wedstrijd!Het was natuurlijk heel gezellig allemaal,met veel gekeuvel tussendoor en gelachen omdat een van ons weer vergat dat hij of zij aan de beurt was.Het uur was zo om,en de kleinkids vonden dat best jammer want ze kwamen er net een beetje in.Mijn zwager had de hoogste score,ik had mijn knie wat verrekt,een ander had zijn vinger bezeert,maar voor de rest was alles okè...We hadden nu toch wel honger gekregen,en dus werden we gehaald om naar het restaurant te gaan,wat ook bij de bowling hoorde.Dit had ik van te voren natuurlijk allemaal geregeld.De steengrillen stonden al lekker te branden,en het eetfestijn kon beginnen.We waren allemaal verrast door de mooie gedekte tafel en het vriendelijke personeel.Er was voor 6 personen vis,en voor 7 personen vleesvariatie,dan de sausjes,de patat het stokbrood en de heerlijke salade.Het kon NIET op!Dat was smullen geblazen!!!Na afloop kregen de kids nog wat snoep mee.En met een volle maag en een fijn gevoel zijn we nog even voor een kopje koffie en een afzakkertje naar mijn huis gegaan.Waar we nog even hebben zitten na-genieten.En ik ben met een tevreden gevoel naar mijn bedje gegaan,want dit was heeeeel leuk geweest!!!
Nadat ik het zengen van de zon had doorstaan,
bood de maan mij haar koele rust.....
Zij heeft met haar zilveren mond mij gekust,
toen mijn zon was ondergegaan.....
Ik mis een klein meisje,met kuiltjes in haar kin met dikke, blote beentjes en knuistjes met koek erin. Bolle,rode wangen,moe van " al dat buiten" met pleisters op haar knie,en schrammen op haar kuiten. Dat babbelen en giegelen,dat "samen op de koffie" dat slepen met arme poes,en zeuren om een toffee. DAT meisje is er nu niet meer,schrik maar niet,ze is niet weg. Dat meisje is nu groot,op school...heb ik even pech! OMA.
We zijn vandaag met onze teckel naar Delftsehout geweest.Het was er gezellig druk,en de bezoekers waren met van alles bezig.Roeien,fietsen,wandelen,luieren en met de hond wandelen,net als wij.Het is een prachtig natuurgebied nabij Delft,en ligt een beetje verscholen naast een snelweg.Ik had er al vaak van gehoord,maar tot een paar jaar geleden nog nooit bezocht.En nu ben ik vaste bezoeker geworden,en regelmatig wandelen we"de paden op de lanen in".Het begin van de lente is duidelijk aanwezig,met veel bomen in bloesemtooi,en niet te vergeten de eenden die luidkwakend elkaar achterna zitten.En als je maar goed kijkt zie je zo af en toe al een moedereend met wat klein grut voorbijzwemmen.Maar dan zijn dan wel de optimisten in de vogelwereld,want met de koude nachten die er nog zijn,zullen er niet zo veel overleven.Maar het blijft een aandoenlijk gezicht die piepende donsjes.Ik kan er geen genoeg van krijgen!Sjefke de hond had het duidelijk naar zijn zin,en liep al snuffelend langs de struiken.Wat heeft dat beest toch een uithoudingsvermogen,zo klein als hij is.Nou is een teckel wel gefokt om het spoor van vossen te volgen,maar dat wordt nu niet meer gedaan.Het baasje liep in flinke pas met hem mee,want loslaten kunnen we hem niet,omdat hij dan zo verdwenen zou zijn.Daar is zijn jachtinstinct te sterk voor.Ik kon ze maar met moeite bijhouden,wat een stel!Nadat we het park doorgelopen waren, hebben we even een heerlijk glas ijsthee op een terrasje gedronken, en de hond kreeg een bak met water.Nou dat ging er wel in hoor!Toen moesten we ook nog terug,en al sjouwend met een veel te grote tak in zijn bek,liep onze lieve Sjefke voor ons uit te dribbelen om weer naar de parkeerplaats te gaan.Hij genoot zichtbaar,en wij waren weer wat vitamientjes rijker,of niet soms?
Er zijn plekken waar ik zonder glimlach niet meer langs kan.
Ooit is daar een grap verteld,een kus geroofd,iets voor het eerst gedacht.
Ter hoogte van mijn oor,bijvoorbeeld,heb jij me op een nacht beloofd dat eeuwigheid een leugen is,maar dat het daarom tussen ons niet minder lang gaat duren.
Meer woorden waren er niet nodig-een mond spreekt van zichzelf al mooi en huid heeft een geheugen.
Jij blijft mijn hals,mijn navel,mijn holte van mijn knie voor altijd bij.
Zonder glimlach kan ik aan geen plek voorbij.
Bart Moeyaert)
Ze heeft alles om te zoenen,twee armen voor rond mijn hals
en aan het uiteinde daarvan zichzelf om te draaien en te keren.
Ze heeft twintig vragen en slechts twee ogen.
Die doen wat een vraagteken doet met een zin,
haar moeder met nieuwe kleren.Koketteren,dan zal het wel mogen.
Of ze bij me slapen mag?Ze probeert te knipogen.
(Onder vier ogen mag het niet,misschien onder drie.)
Als ik later,tegen haar aan,zeg:"het is hier lekker warm,"
antwoordt ze in haar slaap:
"dat heb ik speciaal voor jou gedaan."
(Herman De Coninck)
Ik ben Sonja, en gebruik soms ook wel de schuilnaam sonnepon.
Ik ben een vrouw en woon in s,Gravenhage (Nederland) en mijn beroep is Moeder van een zoon en een dochter,en Oma van 4 heerlijke kleinkinderen. .
Ik ben geboren op 17/04/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Bloggen en kontakt maken met medebloggers,natuurfilms,naar theater gaan in brede zin,en mijn vrijwilligerswerk in een verzorgingshuis..
Wist u dat...
de jongste moeder ter wereld slechts 5 jaar oud was toen ze haar kind kreeg?
Lina Medina was 5 jaar, 7 maanden en 21 dagen oud toen ze haar eerste kind baarde.
Lina Medina was geboren op 27 september 1933 in Paurange in Peru.
Haar ouders brachten haar naar het ziekenhuis, omdat ze dachten dat Lina een tumor had. In het ziekenhuis bleek dat Lina zwanger was. Een maand later, op 14 Mei 1939, werd haar zoon geboren door middel van een keizersnee. Dr. Gerardo Lozada en Dr. Busalleu waren de chirurgen die haar geholpen hebben.
Voor de operatie bracht Dr. Lozada haar nog naar het ziekenhuis in Lima om te onderzoeken of Lina echt wel zwanger was. Dit geval is in detail gerapporteerd door Dr. Edmundo Escomel in La Presse Medicale.
Het kind was helemaal gezond en woog 2700 gram bij de geboorte. Lina noemde haar zoon Gerardo, die opgroeide in de veronderstelling dat Lina zijn zus was. Op 10-jarige leeftijd ontdekte Gerardo dat Lina zijn moeder was.
Gerardo overleed in 1979 op 40-jarige leeftijd aan een ziekte aan het beenmerg. Het is onbekend of er een connectie bestaat tussen deze ziekte en het feit dat zijn moeder zo jong was toen hij geboren werd
Bron: http://www.telegraphindia.com/1020827/asp/foreign/story_1140311.asp
http://youngest_mother.tripod.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/Lina_Medina
http://www.snopes.com/pregnant/medina.asp
Sluit dit venster
Mail dit 'wist-u-datje' naar een vriend(in)
<< Vorige weetje Volgend weetje >>
© Copyright 2003 - 2006 Metis Online
All Rights Reserved.
Ik ben Sonja, en gebruik soms ook wel de schuilnaam sonnepon.
