Dit is Viviane die op haar gezellige blogje, de mooiste powerpoints heeft gezet Ga maar eens gauw kijken!
Dit is het blogje van Katrien,haar hobby,s zijn o.a. pps en psp.Ze is altijd bereid om te helpen, of iets voor een ander te maken,en zet ook andere bloggers in het zonnetje. Klik maar op het plaatje.
Dit is Leonie de Haan. klik maar boven op de bonbons, dan kun je genieten van haar smakelijke presentatie. En dit is haar weblog: http://www.tanteloe.com/weblog/
Ja dat is inderdaad zo,want ik heb de operatie goed doorstaan,en volgens de chirurch zijn er geen andere organen aangetast.Dus ben ik voorzichtig opgelucht.
Ik moet nu nog 3x een chemo-kuur ondergaan om er zeker van te zijn dat alle eventuele resten opgeruimd zijn.
Mijn verblijf in het ziekenhuis was heel goed,en ik ben heel liefdevol verzorgd.
Nu moet ik mij nog zo,n 5 weekjes heel rustig houden i.v.m.het herstel van de wonden.Mijn manlief loopt zijn benen uit zijn k...,en ik voel me net een prinses.volgende week hoor ik de uitslag van het lab,en vraag ik natuurlijk hoe mijn(edele)delen eruit zagen.Want je weet het maar nooit met deze vorm van kanker.Je bent er eigenlijk nooit helemaal zeker van,of het niet nog een keer om de hoek komt kijken.Maar vanaf nu sta ik 5 jaar onder curatele,en moet ik regelmatig mijn bloed komen brengen.Veiligheid voor alles,dat heb ik op deze HARDE leerschool in dit jaar wel geleerd.Maar voorlopig heb ik die tweede nieuwe kans gekregen van onze lieve heer.Ik denk dat ze me te bijdehand vinden daarboven,het is nog niet mijn tijd........
Ik wil jullie vertellen dat ik a.s zondag wordt opgenomen in het ziekenhuis,omdat ze me maandagmorgen gaan opereren.Het is best een zware buik-operatie:(debulking) ,maar heel noodzakelijk,omdat het gezwel aan mijn eierstok zit,en waarschijnlijk ook is uitgezaaid.Nou is het wel zo,dat de 4 chemo-kuren die ik achter de rug heb heel goed hun werk hebben gedaan,want de oncoloog was zeer tevreden met het resultaat.Ik voel me ook heel goed op dit moment,kan ik wel zeggen.Zelfs mijn haar komt weer terug,al is het minimaal. Dus ga ik mijn lidmaatschap bij de BAGWAN maar opzeggen,haha! Mijn humor is er nog,gelukkig.... Dus als jullie de komende weken willen reageren of iets in mijn gastenboek zetten,moet je me maar niet kwalijk nemen dat de reaktie een poos later pas komt. Ik mag zeker 6 weken niks zwaars doen,en krijg een hoog-laag-bed,voor mijn persoonlijke verzorging. Ben nu nog steeds bezig met regelen,je weet hoe dat gaat,want alles moet verder rollen. Ik lig zo,n 8 dagen in het ziekenhuis,en daarna ga ik herstellen in mijn eigen omgeving. Tot BLOGS zullen we maar zeggen!!Veel liefs voor allemaal,Sonnepon
IK HEB GEZOCHT, GEVONDEN EN VERLOREN EN WEER OPNIEUW GEZOCHT TOTDAT IK HET WEER VOND EEN MENS WORDT ZOVEEL MEER DAN EENS GEBOREN EN VOOR WIE ZOEKT IS OP EEN DAG DE CIRKEL ROND.
Ik heb vanavond zitten snotteren bij de film over het leven van Edith Piaf.
Dat is ook wel eens heerlijk,om er helemaal in mee te gaan,zodat je ook wat verborgen verdrietjes van jezelf kwijt kan.
Zij heeft in haar leven alleen maar afscheid moeten nemen van al haar geliefden.
Wat een tragedie,allemaal.
Gisteravond kwam zoonlief met het idee om samen met manlief voor een grootbeeld-tv te gaan kijken.Want onze oude tv,kreeg regelmatig kuren,en sloeg steeds uit.Nadat ze uiteindelijk met een scherm van bijna 1 meter breed kwamen aanzetten,gingen ze samen uit hun dak vanwege het mooie beeld er van.Ik ben wat dat betreft wat rustiger,want er stond ergens in een kast ook nog een kleiner formaat,die ik ook best had gevonden,hoor!En bovendien stond mijn hoofd er ook niet zo naar,want ik moest vandaag weer naar de oncoloog. Hij is gelukkig nog steeds heel blij met het resultaat van de chemo-behandelingen.
Over 5 weken moet ik weer naar hem toe,dat is bijna 3 weken na mijn operatie.
Dus daar ben ik veel meer mee bezig in mijn bolletje.Maar de film heeft me wel heerlijk afgeleid,van mijn kleine angsten.Wat ik ook zo fijn vond was, dat mijn
zaalvriendin Marieke belde,om te vragen hoe het gaat met mij.Het is zo,n schat van een meid die het ook niet makkelijk heeft,en dan toch nog naar mij vragen.Dat zijn de juweeltjes in mijn leven.Ik kan er weer even tegen......
Als ze eenmaal zijn geboren,wordt niets meer,zoals toen. Leefde je voorheen voor jezelf,nu zul je dit nooit,meer kunnen doen. Vanaf de eerste aanblik,vanaf de eerste kreet, weven jullie levens zich samen, hecht aaneen gesmeed. Hebben zij verdriet,dan kan jij wel huilen. En zijn ze ziek,dan voel jij de pijn. Al worden zij ooit tachtig,en jij honderd, tot de laatste adem,zul je altijd Moeder zijn.
Heerlijk relaxt weekje,en dat was het! En wat nog het leukste van alles was,dat we nog net de Spaanse bezetting van Groenlo uit de 16e eeuw in levende lijve konden meemaken.Zaten we heerlijk in het na-jaars zonnetje in het oude centrum van de stad aan een lekker pintje te nippen,kwamen er allemaal soldaten het plein opgelopen.Let wel....in 16e eeuws costuum,en in vol ornaat.Toen werden we getrakteert op een openlucht-voorstelling. Dat was zo leuk om mee te maken!Alleen onze teckel Sjefke was niet zo blij,toen er met echte oude musketten en buskruit geschoten werd,wat een herrie was dat!!! Ik ben een half uur bezig geweest om het arme dier te kalmeren.De andere dagen hebben de mannen elke ochtend fietsroutes gedaan,en bij thuiskomst hadden ze dan lekkere verse kaas van de boer of eieren of honing bij zich.En wij:de vrouwen dan,zorgden voor een lekkere brunch,en hadden plannen voor de middag gemaakt. Er startte op ons bungalow-park,de hele dag door een mini-treintje die allerlei routes deed.Wij zijn ermee naar wijngaarden,een bierbrouwerij en een boerenhoeve uit de 16e eeuw gegaan.Dat was nog net zoals uit de tijd van die spaanse bezetting.De soldaten aten daar altijd hun rats-kuch-en bonen.En de laatste avond zijn wij er ook gaan eten,helemaal in stijl.Ons eten werd in klompen geserveerd,heel appart.We hadden ook nog veel meer kunnen ondernemen,want er was op het park zoveel te doen.Maar ik had nu natuurlijk toch wel beperkingen,vanwege mijn snelle vermoeidheid.Maar met s,avonds wat spellen onder elkaar,en breedbeeld-tv,en een heerlijk bubbelbad kwamen we de dagen gezellig al kletsend en lachend toch wel door.We doen het nog wel eens dunnetjes over als ik hopenlijk een stuk beter ben,want hoop doet leven! Als jullie willen zien hoe het park eruit ziet ga dan even naar deze website, www.marveld.nl Er staan verschillende filmpjes over het park,om te bekijken.
Morgen gaan we met mijn zus en zwager een weekje relaxen. Heerlijk in een bungalow genieten van alles er om heen. Dat park heet:Marveld Recreatie,en ligt in de achterhoek,nabij Groenlo. Met mijn operatie in het vooruitzicht lijkt me dat wel goed. Voorral om mijn zinnen te verzetten,na alles wat er op mijn pad is gekomen. Dus jullie zullen mij 1 weekje niet kunnen vinden in de gastenboeken. De weersvooruitzichten zijn prima,van 19 tot 23 graden. Ik wens daarom ook iedereen nog een heerlijke na-zomer toe. En doe er nog mijn lieve groeten bij,knuffel van Sonnepon.
Dag lieve blogvrienden... Ik wil jullie even vertellen dat ik het deze week redelijk goed maak, ondanks de chemo,het is mijn derde en de eerste dagen erna(verleden week dus), was ik niet aanspreekbaar. Elke keer is weer zwaarder te doorstaan. Want het lichaam heeft nog sporen van de vorige keer. Dat is er niet zomaar uit. Mijn hoofd is nagenoeg kaal,maar daar maak ik me het minste zorgen om. Ik krijg volgende week vrijdag de laatste kuur. En een week of 4 erna word ik geopereerd,dus in oktober. Ik probeer zo normaal mogelijk mijn dagen door te komen, want anders heeft een mens geen leven. kwaliteit van leven is immers het belangrijkste? Als ik naar buiten ga zet ik mijn mooie pruikje op en doe wat make-up op mijn gezicht, dan ziet geen mens wat er aan de hand is. Ik ben woensdagmiddag naar mijn vrijwilligers-werk gegaan. Ze hadden al zo vaak gevraagd of ik een bakje leut kwam drinken,en wat bijpraten. Toen ik na zoveel maanden binnenkwam kreeg ik het te kwaad met mezelf. Want iedereen kwam heel lief naar me toe,en gaven me een knuffel. Zelfs de kok uit het restaurant was blij me te zien. Ze zijn me niet vergeten,dat deed me zo goed! Dat geeft een ziek mens weer heel veel kracht om verder te gaan,nietwaar?
Ik ben Sonja, en gebruik soms ook wel de schuilnaam sonnepon.
Ik ben een vrouw en woon in s,Gravenhage (Nederland) en mijn beroep is Moeder van een zoon en een dochter,en Oma van 4 heerlijke kleinkinderen. .
Ik ben geboren op 17/04/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Bloggen en kontakt maken met medebloggers,natuurfilms,naar theater gaan in brede zin,en mijn vrijwilligerswerk in een verzorgingshuis..