Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in den helder (nederland) en mijn beroep is vrijwilligster mantelzorger,huisvrouw, echtgenoote.
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen,schrijven,paintshoppro, de pc.
Ik ben zeer positief ingesteld en voel meer dan gemiddeld. Mijn fles is altijd halfvol, halfleeg kan altijd nog. Ik probeer te zijn zoals ik mezelf graag zie. Een vrouw met levenservaring
die elke dag nog bijleert en geniet van de kleine dingen.
Als U op de bovenstaande afbeelding klikt komt U op het blog OPS-CTE Zeer de moeite waard Zeer zeker een aanrader
Organo Psygo Syndroom. Vervroegde Dementie Voor de partner Geen hulp OPS is een beroepsziekte Die het hele gezinsleven ontwricht. klik op de afbeelding en lees en huiver. Mijn blog over OPS
lieve bezoeker U vindt op dit blog zelfgeschreven gedichten al dan niet bewerkt op een mooie achtergrond evenzoveel spreuken die ik bewerkt heb de spreuken algemeen bekend aan de zijkant heb ik eigen bewerkingen van plaatjes neergezet ik wens u veel kijk-en leesplezier
Met mijn man heb ik summier ...en in gezelschap nauwelijks contact... Zoals gisteren in de bus zag hij een collega... Ik ga hier zitten zei hij... En daarna begon het MOETEN... Jen pak brood ...Jen pak drinken... Hij had de tas zelf ingepakt.... Dus kan hij het ook uitpakken... En dat heb ik gezegd... Lieverd, je hebt het zelf ingepakt en dan kun je het er ook uitpakken... Omdat hij naast iemand anders zat geen gemor... Met andere woorden ik hospitaliseerde niet... Neem hem niets uit handen... IK heb hun gesprek maar eens een beetje aangehoord... En dan merk ik dat mijn man niet echt luistert... Hij springt van de hak op de tak... Of zegt alleen maar jajajajajajaja... Mensen met vasculaire dementie hebben ook dit gedrag... Dat valt me steeds meer op als ik daar eens op let... Want die kom ik ook elke week tegen... zijn natuurlijk een stuk ouder maar het gedrag verschilt niet veel... Daar kun je ook niet echt een gesprek mee voeren... Maar vrolijk zijn ze wel..mijn man is dat ook...tegen anderen... en als er een familielid komt draaien ze als een blad aan de boom om. En dat gedrag vertoont mijn man ook... Voor de buitenwereld heel vrolijk en vrij... En tegen mij stil, achterdochtig en jaloers... Die 2 gezichten zijn niet te rijmen met elkaar.. Dat heeft ook heel veel onbehagelijk gevoel gegeven in the past Ik heb daar nu niet zo veel last meer van... Maar zo af en toe komt het wel bovendrijven... mijn man gunt mij dus werkelijk helemaal niets... Gisteren in de bus had die man dat dus door... Hij maakte wat sarcastische opmerkingen(nietgemeend) maar voor mij heel voelbaar en mijn man heeft dat niet door... Maar toen we de bus uit stapten zei hij tegen me... Hij heeft een oogje op je want hij wil je wel een keer ontmoeten in de trein... Had mijn man dus de conversatie niet goed begrepen... Mijn man onthoudt alleen wat op mij van toepassing is... Mijn man had het druk over wandelen...maar in de praktijk komt daar niets van terecht... Dus ik trek er wel eens alleen op uit... een lekkere wandeling door duin en bos en langs het strand.... Die man zei toen" Oh leuk, misschien zien we elkaar dan wel eens"...meer niet... Maar die man woont in 't Zand en komt weinig in Den Helder.... Dus ik zie hem alleen met een wandeltocht van de Jutter. En hij loopt graag de langere afstand en hij merkte ook dat mijn man erg langzaam loopt... Ja, zei mijn man ik was wat moe aan het worden...Hij is 9 jaar jonger dan die man en liep 5 kilometer minder en dan moe worden.. dat rijmt niet met elkaar.... maar niet vertellen dat hij OPS heeft....want dat zijn de klachten...langzamer worden en moeheid...Vandaag moet hij dat weer bekopen...en hij wil nog zoveel.... Want ik ga me eigen gang...en dat steekt...wat logisch is...in deze situatie... mijn man kan het niet meer.... En dat is alle dagen weer anders... Begrijp je nu in wat voor situatie ik leef ? Dat ik eigenlijk niet kan doen wat ik het liefste doe... een gewoon lekker liefdevol leven leiden met de man waar ik o zo veel van hou... want dat leven is al 25 jaar stuk... Mijn hobby's waar ik mijn gevoel en emoties in kwijt kan houden mij op de been...
En dat ik weer liefde in mijn leven MAG tegenkomen en daar voor ga is ook een ding wat zeker is! Leven in 2 werelden van verschil... Niemand die dat eigenlijk wil.. Maar ziekte verzin je niet, dat overkomt je... en dan er toch steeds weer proberen er het beste van te maken... hoe moeilijk dat ook is... Mijn leven is ontzettend boeiend en nooit saai... Maar wel onberekenbaar en heel erg taai...
je slaat de krant open en wat lees je? alleen maar ellende!! waar is de blijheid?
de agressie wordt heviger mensen krijgen overal last van schelden, slaan, schoppen!! waarom???
wees eens wat toleranter lach er eens om het is de omgekeerde wereld meteen maar kwaad worden
wegwerkers worden in elkaar geslagen want men heeft haast winkelbediendes worden in elkaar geslagen want stelen moet kunnen
fatsoen en verdraagzaamheid is tegenwoordig ver te zoeken bij wie is er nog niet ingebroken of een fiets gejat?
de deur van je huis moet op slot uitkijken voor je de deur opendoet agressie staat om de hoek wanneer komt de ommekeer
dat je elkaar weer kunt groeten op straat zonder een scheldwoord naar de hoofd waar je je mee bemoeit als je iemand aankijkt het is maar een rare maatschappij
aan de ene kant de mens die nooit genoeg heeft want winst maken is een pre over de hoofden van de armen die er niets mee opschieten
schieten elkaar maar overhoop plegen doorgaans zelfmoord want het leven is een groot drama de lach die is vermoord
ogen en oren open houden en opnemen wat goed is voor jezelf en dat verder uitdragen met warmte en liefde dan kom je een eind verder ja
genieten met gevoel en emotie blij zijn met wat je hebt tevreden zijn met het leven dat je leidt ja dan heb je zelfkennis opgedaan??
maar is dat ook mensenkennis? mensen zijn maar rare wezens heb je het goed dan plukken ze van je en sta je op straat lopen ze met een grote boog om je heen en toch ben je zelf dezelfde als voorheen
wie heeft er dan mensenkennis?
zo gaat het nu eenmaal in het leven is niet iedereen gelijk? leven we niet allemaal op deze aarde?
er is maar een land ............de aarde er is maar een volk .............de mensheid er is maar een reliegie .........de liefde
en deze wijsheid zou meer gepredikt moeten worden maar nee het geld regeert en geld is belangrijker dan een mensenleven daarom steeds maar oorlog voeren want dat brengt geld in het laadje van de hoge heren en brengt een hoop ellende teweeg en wat wordt daar aan gedaan?
nee ik leef mijn leven met mijn zienswijze en zie dat het de verkeerde kant op gaat
kleinschalig breng ik vreugde in harten met muziek een praatje een gedicht
open ogen en oren met harde woorden want de waarheid is hard
ik heb veel meegemaakt in mijn leven en maak nog veel mee het meeste overkomt me want om ziekte en zeer vraag je niet dat krijg je en je hebt het maar te accepteren dat is mijn zelfkennis maar heb ik dan ook mensenkennis????
ik heb vanmiddag weer wat geleerd een mevrouw die mocht dat ze jong was geen accordeon leren spelen terwijl ze het zo'n mooi instrument vindt en daar zo verliefd op was maar ja thuis waren ze erg gelovig en een accordeon was een duivels instrument ze hadden thuis wel een traporgel staan en dan moest ze daarmaar op leren spelen dat deed ze dan maar maar niet van harte ze kreeg er steeds meer een hekel aan door het soort muziek dat ze moest spelen de leerde voor lerares en op de kweekschool kreeg ze blokfluitles en door het traporgelgedoe had ze wel noten leren lezen dus blokfluitspelen met muziekschrift geen probleem
ze heeft hier veel plezier aan beleeft en heeft veel kinderen leuke liedjes leren zingen maar uit het hoofd spelen was uit den boze omdat ze zo'n hekel had aan het traporgel was dat voor haar de cirkelzaag des geloofs
daar hadden we het zo over vanmiddag
het was mooi weer en iedereen zat buiten ze heeft zo genoten van de muziek die ik gespeeld heb na elk nummer groot applaus ook de andere bewoners waren verguld 3hoog zat zelfs een mevrouw te luisteren op het balkon die had gauw een stoel opgehaald het was zonnig maar flink winderig en ik had geen knijpers meegenomen dus paperclips waren een uitkomst om de bladmuziek op de standaard te houden het is een hele gezellige middag geworden
Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
