Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
Ik ben een vrouw en woon in den helder (nederland) en mijn beroep is vrijwilligster mantelzorger,huisvrouw, echtgenoote.
Ik ben geboren op 14/07/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: accordeon spelen, wandelen,schrijven,paintshoppro, de pc.
Ik ben zeer positief ingesteld en voel meer dan gemiddeld. Mijn fles is altijd halfvol, halfleeg kan altijd nog. Ik probeer te zijn zoals ik mezelf graag zie. Een vrouw met levenservaring
die elke dag nog bijleert en geniet van de kleine dingen.
Als U op de bovenstaande afbeelding klikt komt U op het blog OPS-CTE Zeer de moeite waard Zeer zeker een aanrader
Organo Psygo Syndroom. Vervroegde Dementie Voor de partner Geen hulp OPS is een beroepsziekte Die het hele gezinsleven ontwricht. klik op de afbeelding en lees en huiver. Mijn blog over OPS
lieve bezoeker U vindt op dit blog zelfgeschreven gedichten al dan niet bewerkt op een mooie achtergrond evenzoveel spreuken die ik bewerkt heb de spreuken algemeen bekend aan de zijkant heb ik eigen bewerkingen van plaatjes neergezet ik wens u veel kijk-en leesplezier
Mensen hebben het erover. Zo oud en dan uit elkaar. De een woont thuis De ander in het tehuis.
Konden ze niet samen in het tehuis? Nee, dan hadden ze ook samen kunnen blijven . Een echtpaar haal je niet zomaar van elkaar Dan is er echt iets aan de hand.
Soms als beiden dement zijn Kan het wel samen in de woonkamer Elkaar kennen ze niet meer Toch af en toe herkenning
Vertederd naar elkaar kijken Even een hand over de wang Aandoenlijk handen streken. Ja het gevoel blijft.
Een ander echtpaar Het vechtpaar Die leven apart Onder toezicht een uur bij elkaar
Hij thuis en zij in het tehuis Schrijnend en schreiend. Maar het kon niet meer Het is pijnlijk en doet zeer
Dementie een gemene ziekte Wat dat doet met emoties Wel daar weten we alles van Die dit overkomt.
Dementie is onuitputtelijk. Dementie sloopt de naaste. Tegen vreemden zo aardig. Tegen mij zo kribbig.
Dat is niet te rijmen En dat doet zeer Telkens weer
waarom tegen mij zo kribbig en tegen jou zo lief Dat valt soms niet uit te leggen Ik weet het gelukkig wel Ik ben eigen en vertrouwd tegen jou lief en aardig blijven Anders blijf je weg.
twee gezichten in één persoon lief en aardig voor jou. alsof er niets aan de hand is thuis kribbig en narrig want dat is vertrouwd daar kan men zich zelf zijn met de ziekte dementie
de partner is spekkoper en heeft het maar te slikken tuurlijk is er een uitweg maar die kiest men niet zolang het gaat doormedderen
Oh wat zijn we sterk Oh wat is het een werk. tot het niet meer gaat dat voelt als verraad
Dementie een aflopende zaak een feit dat is raak Iedereen gaat er anders mee om er is geen handvat voor
Liefde, kracht, gevoel. het leven leven. dat is het doel met heel veel gevoel....!
ik wens iedereen een hele fijne plezierige dag toe ikzelf heb alleen nog maar plezier in het leven ook al draag ik een flinke rugzak iemand zei ooit jij sjouwt geen rugzak maar een halve camping met je mee ik ga straks naar een school voor moeilijk lerende kinderen en die help ik met nivolezen dat doe ik elke dinsdag- en donderdag ochtend van 11 tot kwart over 12 en al 15 jaar lang en ik doe dat met veel plezier (eerst als leesmoeder en tegenwoordig als vrijwilligster) er is een minpunt en dat is dat ik merk dat de kwaliteit van leven van deze kinderen zeker met 10 jaar geleden een stuk minder is en dat komt in mijn ogen door de ritalin die deze kinderen slikken toen mijn kind 15 jaar geleden op die school kwam slikte een op de 10 kinderen ritalin nu is het 9 van de tien die ritalin slikken ik hoor van ouders dat hun kind zo duf wordt ik dacht niet dat dat de bedoeling is maar dat de drukte wat onderdrukt zou worden ik heb dus liever een druk kind aan tafel die luistert dan een die bijna in slaap valt het is zo zonde maar ik ben geen dokter en ik zie genoeg en merk dat ritalin soms goed helpt maar dat het ook de verkeerde kant opgaat vanmiddag ga ik uit spelen en dan kan ik ook lekker mijn emoties kwijt in mijn spel op de accordeon oude mensen zie ik opfleuren ogen zie ik twinkelen een blik van herkenning die oude moppies van hun jeugd mee zingen mee klappen en plezier hebben dat ik wat ik zo'n anderhalf uur breng gezelligheid kent geen tijd maar voor de een is een uurtje veel te lang en voor de ander is 2 uur veel te kort dus af en toe een korte pauze en dan hoor ik oh wat mooi muziek en we kunnen het nog zien ook een praatje een liedje een melodietje dat doet de mensen goed een arts klopte me eens op de schouder en zei mevrouw wat u brengt dat is pas een goede medicijn vreugde en plezier dat vrolijkt mensen op en dat weet ik maar al te goed en zolang de mensen het leuk blijven vinden ga ik gewoon door om voor die mensen te spelen want deze mensen zijn oud dement en komen nergens meer maar gevoel hebben ze wel en dat laten ze blijken ook en dat is dubbel plezier want als je plezier kunt overbrengen via woord muziek of gedicht een heerlijk fenomeen laat je niet weerhouden en ga aan de slag de mensen zijn zo dankbaar en die hartelijkheid daar put ik kracht uit
als mensen zichzelf van het leven beroven vooral als ze jong zijn dan hebben die al een hele lijdensweg achter de rug het zijn ook mensen die geen liefde kennen en voelen het zijn mensen die zo veel pijn hebben dat zij als enige weg zien ik wil dood dan ben ik verlost van de pijn het zijn ook mensen die absoluut de zin in het leven kwijt zijn en geen plezier meer kennen het zijn mensen zonder emotie en als het een bekende is van jou dan is de schok groot en het ongeloof daar want het was toch zo'n aardig mens ja voor de buitenwereld maar innerlijk een strijd voerende van pijn en verdriet dus als het je overkomt dat een bekende zelfmoord pleegt berust dan in het gevoel die persoon heeft nu rust gevonden en is verlost van pijn en verdriet ik hoop dat dat een stukje troost geeft want zelfmoord plegen doe je niet zomaar daar is lang over nagedacht neem dat maar aan iemand die zegt dat ie het gaat doen wil aandacht en doet het niet het zijn de stille die het plegen op het moment dat ze er klaar voor zijn en dan is de schok groot en ben je verdrietig dat je er niet bent geweest voor die persoon want je wist het niet kijk eens om je heen en praat met die stille dan kun je een leven redden maar als hij/zij het echt niet meer ziet zitten dan is hij /zij niet meer te redden ook al schijnt de zon nog zo fel ze voelen en begrijpen het leven niet meer en dan moet je er maar vrede mee hebben dat ze er op een gegeven ogenblik niet meer zijn
Ik ben jenny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam speelster.
