ik begin de dag altijd met een lach
en die wordt meteen de grond in geboord want waarom moet ik lachen ??
ik lach nu pas als manlief weg is
en zingen en spelen en schrijven daar put ik kracht uit om door te gaan
het leven is niet zo leuk
maar zelf er iets aan doen maakt het leven leuk
genieten van de kleine dingen om je heen
kijk naar wat je wel kan en ga daar mee aan de slag
zaterdag was er iemand die vroeg waarom ik geen accoorden speel maar enkele noten
ze zei het klinkt wel mooi hoor maar je kan ook met accoorden spelen
ja zei ik en dat kan ik dus niet
ik ben al lang tevreden dat ik kan wat ik kan
mijn rechts links coordinatie is niet 100%
en ik heb dus moeite met accoorden spelen
dus begin er niet eens meer aan
maar ik ben tevreden met wat ik wel kan
en zolang ik met gevoel mijn liedjes vertolk
en de mensen het fijn vinden om ze te horen blijf ik doorgaan
zolang ik met applaus wordt ontvangen is er mijnsinziens niets aan de hand met mijn accordeonspel
en als een ander vind hoe of wat is dat die ander zijn/haar probleem
vroeger zou ik dichtgeklapt zijn en geen noot meer hebben kunnen spelen maar nu zeg ik
goh kunt u wel accoorden spelen dan?
en dan zegt een rood hoofd nee ik kan helemaal niet spelen
en dan lach ik in mijn vuistje
want dit is humor van de bovenste plank
commentaar leveren en het zelf niet kunnen
kijk daar moet je leren boven te staan
dus geniet met alles wat je doet
straal dat uit en je komt over
ik heb dat bij ondervinding en geef dat graag door
dikke knufffffffffffffffffffff
en heel veel liefs
speelster