eenzaamheid
alleen voelen
het niet echt zijn
maar toch

niet goed kunnen verwoorden
gevoelens, de leegheid
de achterdocht
het wantrouwen

het is er allemaal
en toch....
hoe moet dit verder
samen en toch alleen...

speelster

ik heb het geen titel gegeven
het kwam zo maar in me op
ik kwam van school waar ik even een plezierige tijd heb door gebracht
mijn man slapend in de stoel ik zag hem niet bewegen en was even angstig
ik bekeek dat zo een tijdje door het raam toen ik thuiskwam
goedkijkend zag ik wat bewegen en mijn angst trok weg
de hond sprong op de grond en mijn man met een schok wakker
hij zei dat hij net in slaap was gevallen maar ik heb zo'n 5 minuten naar hem staan kijken en hij was echt diep weggezonken
mond open hangend in de stoel handen op de buik gevouwen
en zo brengt hij de dag door in zijn vakantie
en mopperen dat ik weg ben geweest en nu even achter de pc zit om te typen
zo schrijden de dagen voort en morgen heb ik weer een leuke dag en van het weekend ook
maandagavond  spelen in het altzheimercafe
en dinsdag naar het huiskamerproject eens lekker praten met elkaar over de afgelopen maand zodat ik de rest van de maand er weer tegenaan kan op mijn eigenwijze wijze want dat ik beslissingen moet nemen omdat manlief niet verder nadenkt over gevolg ja dat is pijnlijk te moeten concluderen

speelster