was dat maar niet zo
helaas is de werkelijkheid anders
zoals ik het nu beleef is er geen ommekeer ten goede en dat is verdomde jammer
men zegt wel eens degene waar je het meeste van houdt daar kun je tegenaan schoppen
ik heb heel lang bedacht ach hij kan er niets aan doen dat hij zo geworden is en dat gaf een stuk troost maar ik heb nu gemerkt dat ik ook door andere problemen het niet meer op kan brengen
elke keer weer die scheldkannonades
ook de onmacht dat weet ik ook wel maar bij mij is de rek eruit
aan anderen vertelt hij dat hij mij zo goed verzorgt heeft in de week dat ik zo ziek was
maar hij deed niets uit zichzelf
en zelfs een kopje water brengen ging met gemopper gepaard
wat denk je dat er door me heen ging
alleen maar pijn en verdriet op dat moment
ik gun mijn man alles maar er zijn grenzen
en die zijn nu bereikt
hij leeft in een andere denkwereld dan ik nu
hij zegt vanalles maar uitvoeren is er niet meer bij
hij wilde graag een digitale camera kunnen we samen foto's bekijken op de pc
is zo zijn gedachtengang leuk hoor maar de uitvoering daar komt het niet van want dat kan hij niet het is te ingewikkeld
en de camera ligt nu in de kast en ik mag hem niet gebruiken want de camera is van hem
hij wil een nieuwe pc maar met deze kan hij niet overweg dus zou hij wel met een andere wel overweg kunnen?
hoe vaak de pc al is leeggemaakt en weer geinstaleerd is zeker 10 x jaar en dat gaat met veel kabaal want ja alles moet eraf en weer geinstaleerd worden
en het zijn juist de programma's die hij eropzet van internet die dan problemen geven want ja dat is *gratis* en makkelijk
maar en je kunt hem niet aan het verstand brengen dat het niet nodig is om bv 7 spamfighers op de pc te hebben aan 1heb je er genoeg
of 5 firewals van verschillende merken
het is een soort verzamelen op de pc
of er een programma opzetten en dat hele maal uitpluizen in de verkenner van hoeveel mappen en ornamenten het heeft
en er verder niet mee werken waar de pc uiteindelijk bedoelt is
een spelletje spelen of zo kan hij niet volgen dat gaat allemaal te vlug
en dan is hij boos dat ik er een kwartiertje achter zit om een gedicht te schrijven en te bewerken en op me club zet
dus zit ik er achter overdag als hij niet thuis is of als hij slaapt dan kan ik even rustig werken maar ook dat wordt minder want ik heb nu even pas op de plaats en geef mezelf de rust die ik zo nodig heb om alles op een rijtje te zetten van hoe nu verder want ik zit er al 15 jaar in en heb heus wel steun maar de warmte en de liefde dat mis ik zoooooooooo
ook dat is in de loop der tijd veranderd
we zijn straks 30 jaar getrouwd maar van een echt huwelijk met lief en leed delen daar is al jaren geen sprake meer van
ik geef en geef maar krijg niets meer terug
ook dat heeft me opgebroken
ik hou zielsveel van mijn man maar om hem zo te zien aftakelen tot wat zal ik het noemen
een zombie??dat is het ergste wat me is overkomen
ik zou willen dat het anders was en zou kunnen worden maar dat zit er helaas niet in
dus heb ik het advies gekregen om hem te laten onderzoeken wat hij nog in zijn mars heeft en daar moet ik mee aan de slag
want tussen zeggen en doen zit dag en nacht verschil
als niets meer vanzelfsprekend is en het wordt een martelgang dan ben je ver van de werkelijkheid en dat is wat ik meemaak en dat is hartverscheurend en heel pijnlijk en daar heb ik last van want een omeekeer ten goede zal er niet komen en daar heb ik het mee te doen
en dat te beseffen en een plaats tegeven dat heeft tijd nodig
ik heb het te lang voor me uitgeschoven van ik red het en we gaan het redden maar nee ik zie in dat het niet lukt helaas
dus er moet een oplossing komen zodat we samen toch nog redelijk met elkaar overweg kunnen en daar wil ik nog voor knokken maar ik weet nu al dat het eigenlijk een verloren strijd is
iemand zo zichzelf te zien verliezen dat gaat me zo aan het hart dat doet zo zeer dat heeft me nu dus opgebroken en een arm om me heen die moet ik zo missen want ook dat krijg ik niet spontaan ik moet daar om vragen en dan is het antwoord
moet dat ??
ja ik heb je even nodig en mijn hart krimt ineen door dat antwoord
dus de warmte die ik mis in huis haal ik nu buiten de deur
met een andere invulling met plezier en liefde en dat is accordeon spelen
daar kan ik mijn gevoel totaal in kwijt en de warme reacties die ik daarvan krijg doen de thuissituatie even vergeten en zo heb ik het jaren vol kunnen houden en nu ????????
ik ga gewoon door met ademhalen en zie wel
ik kan weer lachen en dat doet me goed

Speelster