De medische wetenschap heeft nog steeds geen doeltreffend vaccin ontwikkeld tegen de aanstekekelijkheid van de geeuw.
*************************
Dat er intelligente buitenaardse wezens bestaan wordt feilloos bewezen door het feit dat ze nog geen contact met ons hebben opgenomen.
*************************
Je zult maar een ééndagsvlieg zijn en je dag niet hebben.
*************************
Mopje van de week
Michel Bouton is voyageur in matrassen en beddegoed. Rijdend langs de E17 stopt hij rond de middag aan een wegrestaurant om een "mulletje" 't eten. Achter 't eten moet hij gelijk gewente nog ne keer naar 't toilet. Hij ziet dat er een deure bezet is en hij gaat naar 't toilet dernevens binnen. Almetnekeer hoort hij ne vent neffens hem vragen: "Hoe is 't ?" Michel verschiet want 't is nie de geweunte dat 't mannevolk tegen mekaar klapt over de W.C. deuren, maar beleefd gelijk da Michel is antwoordt hij: "Goed." Zegt dienen type geen drie seconden later: " En wat zie je ant 't doen?" Michel antwoordt hem " Euh...aan 't kakken, en gie? -- " Ja vrouwke," zegt dien anderen, " 'k ga mijn gsm afleggen want er zit hier nen onnozelare neffens mij heel den tijd in joen plekke 't antwoorden."
Voor wie alle muziek van de jukebox door elkaar hoort is hier de oplossing........ Ga naar WINDOWS MEDIAPLAYER 1. Klik op " extra " bovenaan 2. Klik op " optie's " 3. Klik op " Bestandtypen " 4. Klik op " alles selecteren " 5. klik op " toepassen + ok " Start vervolgens sprokkels opnieuw op Veel luisterplezier........ Geert. zoon van ........
Westkapelse Sprokkels
17-02-2006
Bluffende prochiestier publiek afgestraft in Westkapelle (1788) (deel1)
Op vette dinsdag ( =de dag voor aswoensdag )1788 trok er in de namiddag een eigenaardige gemaskerde groep door de dorpskom van Westkapelle. Blikvanger van deze optocht was een bereden paard dat een hurde (= een vlakvan samengebonden rijsthout om over het land te slepen en zo de aardkuiten te verbrijzelen) trok met daarop een sittemande (= een ovale mat in strooien spiraalvlechtwerk met rechtopstaande boord ook bakermatgenoemd ). In deze mand had de Westkapelse suyge-minne (= vrouw die een boorling verzorgd en borstvoeding geeft i.p.v. demoeder ) plaats genomen met een houten pop in haar armen . Voor het bereden paard ging een figurant die op zijn borst een opschrift droeg met volgende tekst :
Ick ben den backer van broodt Hij heeft soo menig vrauw gekloot Aensiet alhier dien prochie stier !
Rond de hurde stapten enkele inwoners van Westkapelle op , getooid met een masker en één onder hen zong een krenkend liedje met als inhoud de morele gedragingen van de plaatselijke bakker Petrus van Hemele .... omme te doen verstaen dat hij van Hemele een kind soude hebben verweckt bij zijn schoondochter met hem woonende . Bakker Petrus van Hemele diende klacht in bij de justitie van het Brugse Vrije en de vermoedelijke aanstichter van deze carnavalgrap , de parochiehoofdman Frans Allaert, werd naar Brugge ontboden en in de gevangenis ondergebracht voor verder onderzoek en ondervraging . Reeds de 25 februari 1788 werd hoofdman Allaert in de gevangenis ondervraagd in aanwezigheid van drie schepenen van het Brugse Vrije . Hij legde volledige bekentenis af over het krenkend en eerrovend vertoon van vette dinsdag maar wij vernemen in dit gerechtsdocument ook dat het ganse gebeuren een soort publieke weerwraak was voor een uitdagend en vernederend optreden van bakker van Hemele tegenover een groep jonge vrouwen uit Westkapelle die ter gelegenheid van het jaarlijkse St.-Sebastiaansfeest (20 januari )in het lokaal van de schuttersgilde bijeen waren . Van Hemele die dit jaar hoofdman was geworden van de St.-Sebastiaans - gilde was al flink onder de invloed van feestelijke drankjes toen hij bij de feestvierende schuttersvrouwen binnenviel en over zijn successen bij de vrouwtjes begon op te scheppen ..... hij van Hemele sigh heeft gevanteert dat hij alle vrauwen op sijnen duym draeyde ende hij te doen hadde gehadt met alle die hij wilde ... De schuttersvrouwen voelden zich danig in hun eer gekrenkt , maar de dronken bakker ging maar door met allerhande beledigingen uit te braken .... Soo verre dat een ider jegens hem geirriteert sijnde tsijnen laste heeft uijtgevonden ende publiquelick geavanceert dat sijn schoondochter een kind soude hebben gehad bij haeren voorseiden schoonvader ... De parochiehoofdman Frans Allaert , oud 59 jaar en gehuwd met Pieternelle Theresia Rammelaere ,( als koninginv.d. Schuttersgilde verkozen )zag zich als hoofdman moreel verplicht de smaad te wreken door de bakker aan de Westkapelse vrouwen aangedaan . De jaarlijkse carnavalfeesten schenen hem daartoe geschikt .
( Bron : uit Biekorf -1982 p.384-386 door EH Jozef Geldhof )
Bluffende prochiestier publiek afgestraft in Westkapelle (1788) (deel 2 )
Op vette maandag reed Allaert te paard naar Brugge en kocht daar een dozijn maskers. Hij zocht ook de schilder Staffin op die met de gegevens van Allaert in de herberg " De Cordewaeghen" de tekst van een schimplied bijeenrijmde . Herbergier Vanluyt uit "Het Handbogenhof" , fungeerde als scibent (schrijver), waarschijnlijk omdat Allaert niet handig genoeg was met de pen . Ook alle attributen voor de carnavleske stoet werden door Allaert geleverd : Paard (+geleider )en hurde, een speciaal vervaardigde pop alsook de klederen van de suyge-minne, sijnde de klederen van Pieternelle Rammelaere . Voor de uitvoering van het gelegenheidslied vond Allaert niet erg veel gegadigden : Arnold van Nieukercke en huisvrouw , alsook Albert Bonte en Jozef Denys bedankten voor het aanbod , zodat tenslotte de rol van liedjeszanger aan zijn zoon Pieter Allaert werd toegewezen . Om de figuranten voor zijn plan te winnen had Allaert verzekerd dat hij over een toelating beschikte van de plaatselijke berijder van het Vrije ( Gerechtsdienaar te paard ), de heer Parmentier . In werkelijkheid had Allaert alleen met Parmentiers echtgenote gesproken die van mening was dat het mocht op voorwaarde dat alles in fraeyheyt passeerde. Allaert beweerde nog dat het ganse opzet bedoeld was als eene recreatie en dat sijne intentie niet en is geweest omme den backer van Hemele in sijne eere te crencken ofte eenighe quaede saecken te veroorsaecken . Het vonnis van 27 februari 1788 bepaalde dat Allaert die reeds vroeger een straf van negen maanden had uitgezeten in het Gravensteen te Gent , ernstig zou berispt worden , dat hij op twee naeenvolgende zondagen een hoed ( oude graanmaat = 1 3/4 hectoliter ) terwe geconverteert in broodt op zijn kosten moest laten uitdelen door de plaatselijke armentafel en dat hij binnen de drie weken een attest vanwege de dismeesters van Westkapelle moest afleveren omtrent de gedane brooddeling .Tenslotte moest hij ook de onkosten van het rechtsgeding betalen. Bakker Pieter van Hemele zou in de kamer van het Vrije geroepen worden om een strenge berisping te aanhoren over sijne indiscrete discoursen ten overstaan van zijn vrouwelijke dorpsgenoten . Einde !
J. Geldhof ( uit Biekorf 1982 )
Noot van de .redactie : Westkapellenaren opgelet !! Met carnaval in het vooruitzicht en deelname van vele dorpsgenoten aan de grootse carnavalstoet in Heist ( De mooiste en sfeervolste van onze provincie )op 26 februari 2006 één goeie raad : Vier uitbundig , maak leute en plezier maar .. lach of spot niet met de Westkapelse vrouwtjes of je kunt de weg opgaan van Allaert en van Hemele en als straf , inplaats van brood ,"pinten uitdelen " in onze plaatselijke herbergen in de volksmond noemt men dat :"Tournéé générale " .
Bij de vogels klasseert men ze onder de naam Huismus zoals men bij de mensen de grootsten hoop " jan met de pet" noemt . Dit is synoniem voor: " Er zijn er genoeg ,zelfs veel te vele ". Voor de huismussen was dat in mijn jonge jaren zeker zo . Er waren praktisch evenveel mussen als vliegen . De straten en pleinen zaten er vol van . Ze maakten hun nesten onder de dakpannen , en hun voornaamste voedingsbron waren de paardenvijgen die her en der verspreid lagen . Denken we maar aan Blanche mé zien peird van Willem Vermandere . "De musschen op stroate gon der nie van dood , den een ziennen stank is den andren zien brood " .Nu zijn er door allerlei omstandigheden ( voornamelijk pesticiden ) veel minder huismussen en tot voor enkele jaren vreesde men voor een totaal uitsterven van deze soort . Gelukkig is er nu een kentering gekomen en neemt de populatie weer gestadig toe . Ik ben er blij om want al is het maar een huismus het is toch zo'n prachtig diertje met bruin warme kleuren . Ze opereren bijna altijd in groepjes en kunnen plotseling zeer luidruchtig tjilpen en ruziën terwijl ze op de grond samen hun voedsel zoeken . Huismussen eten niet alleen zaden maar vangen ook insecten . Ze nemen graag een bad en zijn zelf verzot op een stofbad . In tegenspraak tot wat men zou denken van een "straatmus " blijven ze hun partner levenslang trouw. Afhankelijk van de voedselrijkdom worden er elk jaar drie tot vier legsels van vier eieren grootgebracht . Huismussen zijn boeiender dan je wellicht dacht , let er maar eens op .
Ik heb al van kindsbeen af de grootste bewondering voor de landbouwers . Zij zijn de bewerkers van onze gouden poldergronden . Ik zie ze graag zoals ze afgebeeld staan op de schilderijen van Constant Permeke. Wroetende koppigaards met hun gebogen houding en grote handen ,vechtend tegen de natuurelementen met in de hoofdrol de nooit aflatende noorderwinden.... "en de boer hij ploegde voort " . Onlangs bezocht ik zo iemand die alhoewel nu op "rust ?" zijnde heel zijn leven geboerd heeft en met het landbouwleven vergroeid is tot in het diepste van zijn ziel . Godfried Van de Sompele geboren op 12 maart 1927. Hij is op zijn hoeve gebleven in de Waterstraat maar stilzitten staat niet in zijn woordenboek. Als zeer handige janus is hij steeds bezig met een of andere constructie. Hoe ingewikkelder, hoe liever , altijd vindt hij de oplossing voor grote en kleine problemen . Hij is een echte kunstenaar, wat ik daar gezien heb grenst aan het ongelooflijke. Godfried heeft een miniatuur ( schaal 1/25 ) gemaakt van zijn hoeve zoals ze er in zijn jeugdjaren uitzag. De complete hoeve met alles erop en eraan tot zelf het interieur met meubilair uit lang vervlogen tijd . Ik sta versteld tot wat ruw verweerde mensenhanden ,gedirigeerd door gezond boerenverstand, in staat zijn te scheppen. Momenteel is hij op dezelfde manier bezig aan een maquette van onze Sint -Niklaaskerk eveneens op schaal 1/25.Ten gepaste tijde vertel ik meer over dit fantastische kunstwerk , nu nog in opbouw, maar eens afgewerkt zal ik aan deze maquette de nodige aandacht besteden, als ode aan iemand, van bij ons waarvoor ik mijn pet afneem . Godfried en Mariette, dank voor de ontvangst, en het ga jullie goed .
"Westcapelle" anno 1836 : De goeie(?) ouwe tijd ( deel 2 )
Nu je verlost bent van het fleuris en er kloeker op geworden bent , kun je uiteraard nog andere ziekten krijgen .Een ervan is de "gheluwe ziekte " (geelzucht ) . Volgens mijn zwart beduimeld boekje uit 1836 zijn ook tegen deze, in dien tijd, veel voorkomende ziekte enkele paardenmiddelen voor handen ik citeer letterlijk uit het handgeschreven boekje . Voor de gheluwe ziekte : Neem versche gemolken melk , laat ze kooken , stelt die af , doet daarin een verschen koeistront , goed dooreenroeren . Men moet daarin zitten met de voeten tot half de beenen zo warm of dat men kan verdragen . Na omtrent 1 halve uur stoppen. Dit moet 3 of 4 dagen naeen gedaan worden en gij zult uwe genezing bekomen . Nog een middel voor die ziekte : Neem een handsvol kamerkruid , een handsvol graspemen en laat die kooken in 2 pinten zoete melk op den helft . Giet ze door een doek . Doet daarin voor 10 centiemen kanariesuiker*. Drinkt daarvan 's morgens en 's avonds telkens den helft . Doet dat zoo voorts 3 tot 4 dagen . Nu volgt een doeltreffend middel tegen reuma , daar gaan we : Voor de Rheumatism . Eerst en vooral uw lichaam zuiveren en daarbij alle avonde een koffijlepel sulferbloeme nemen . Nu om te smouten : 20 ctl. amoniaque. nog zoveel glas brandewijn , een kwak linzaadolie* en rooden balsem* . Dit al te samen mengelen goed smouten en alsdan daar een wolle lap opleggen en goed vastleggen . Bij de warme stove zitten en wachten en gij zult genezen . Een exclusief middel tegen de tering : Voor een Teere . Neemt een stront van een gesneden ram van een troep schapen deze moet alleen gezet worden (de ram natuurlijk n.v.d.r.). Schoon het strooi en de vliegjes uit den stront uithalen . Kookt dit op dry liter water en als het goed gekookt is schoon door eenen handdoek gieten en alsdan het sap wederom laten kooken met daarin 1/2 pond candijsuiker . Daar 's morgens een halve uur voor eten een bierglas van drinken alsook 's avonds eer gij slapen gaat dit gedurende eenige weken goed onderhouden tot dat de microben dood zijn en gij zult gansch genezen zijn
* Kanariesuiker = melksuiker ,palmsuiker - Lat. saccharum lactis * Linzaad = vlaszaad * Rooden balsem = terpentijnzalf , troost der armen - Fr. baume rouge ( Bron : Onze Volkstaal voor Kruiden en Artsenijen door L. Vandenbussche , Apotheker .Menen 1955 )
Op 4 en 5 februari heb ik deelgenomen aan de nationale tuinvogeltelling ingericht door Natuurpunt .De bijzonderste richtlijn was : Noteer per soort het grootste aantal dat je op hetzelfde moment hebt geteld . Dat gaf bij mij het volgende resultaat : Roodborst 1 - Merel 2 - Koolmees 4 - Pimpelmees 2 - Vink 4 - Huismus 12 - Turkse Tortel 2 - Zwarte mees 3 - . Deze gegevens heb ik doorgegeven aan Wim Van Den Bossche,coördinator van dit telweekend, die er mij in een bedankingsmailtje op wees dat geïnteresseerden op www.natuurpunt.be/tuinvogels de resultaten van deze telling kunnen nakijken . Allen daarheen zou ik zeggen !!
Ieder vroeg voorjaar gebeurt er een soort wonder in mijn tuin . Ongelooflijk , de dagen beginnen nog maar iets te lengen en plotseling zijn ze daar .Er is precies geen tegenhouden aan , van tussen het beschermend compostlaagje en de gevallen bladeren verschijnen er plots groene stengeltjes met een wit stipje . De eerste sneeuwklokjes zijn daar om het nieuwejaar feestelijk in te luiden . Het is telkenjare het zeer prille begin van een niet te stuiten lenteverlangen . Zelf van tussen de bevroren grond zag ik eind januari de eerste exemplaartjes te voorschijn komen .( foto genomen op 30/01/2006). Wat is de natuur toch wonderbaar goed geregeld en dat allemaal zonder computerprogrammering .
Velen verwarren de Heggemus nogal gemakkelijk met de gewone huismus . Er zijn nochtans voor de tuinvogelliefhebber duidelijke verschillen te zien . Naast het lange spitse snaveltje en het blauwgrijze kopje valt dit vogeltje vooral op door zijn muisachtige en laag-bij-de-grondse manier van voortbewegen . Fourageren doen ze het liefst onder hagen of struiken alwaar ze op een stiekeme manier op zoek zijn naar insekten of zaden . Ze zien er niet tegenop om afgevallen bladeren te verplaatsen in de hoop er een lekker hapje onder te vinden . Ze zijn zeer achterdochtig en bij het minste onraad zijn ze ribbedebie .In het zeer vroege voorjaar wanneer de temperatuur overdag wat stijgt , dan stijgt de heggemus mee en verlaat hij zijn schuilplaats. Het mannetje zoekt dan een hoge zangpost op in de top van bvb.een conifeer, als het maar een goed uitzicht biedt op de omgeving . Er klinkt dan een stereotiep bijna zilveren liedje . Op die manier lokt hij een wettige echtgenote en worden ze man en vrouw .... maar van echte huwelijkstrouw is er in de heggenmussenwereld nauwelijks sprake . Ze doen niets liever dan elkaar bedriegen en overspel plegen . De heggemus heeft twee tot drie legsels per jaar van 4à 5 lichtgroene eitjes . Het mannetje helpt zijn vrouwtje bij het voederen van de jongen maar steeds denkt hij dan: "zijn ze van mij... of is de buurman langs geweest ?" . Zou dit uniek zijn op aarde ? (Klik eens op het vogeltje!) Guido
Waakzaam alarmsignaal voor zwaar bedreigde dijken Angstvrij en gul onthaal voor wie de zee deed wijken Avondhuis vol polderzorgen schemerlicht voor gouden morgen
Zo broos asiel in tijd van machteloos geweld en zelf geveld in strijd toen jij ,te trotse held niet begrijpen wou de woede aan jouw rusteloze voeten
Daadkracht in storm en wind jij , luidstem van zijn schreeuwen Voor elk ontloken kind profeet van blijer eeuwen wiegend wuiven vredehanden zorgzaam wevend liefdebanden
Aandacht voor wie ook lijdt van wereldwijd gegriefden Verdriet en pijn ,afscheid van jarenrijp geliefden Zegenhand voor groeizaam graan dankbaar midden oogsten staan
Nu hoedster van mijn lege huis jij , draagster van mijn kil gemis Door woordeloze stenen ruist : als God ooit nog een -Iemand- is voel ik ,waar niemand durfde dalen mijn liefste diepten ademhalen .
De Westkapelse kerktoren: Vroeger vaarbaken -Heden welkomgids
De kerktoren van Westkapelle was een vaarbaken voor de scheepvaart in het Zwin naar de wereldhaven Damme (geen toren waarop men vuur maakte , dat is een taaie maar onjuiste legende ). De schepen van de hanzesteden in Duitsland die naar Damme kwamen moesten bij het zien van de toren van Westklapelle linksaf draaien en zo het Zwin binnenvaren . Onze toren was dus een belangrijk strategisch punt .Tijdens de 100-jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland koos Vlaanderen wat te veel voor de franse koning (hij was tenslotte hun leenheer ) . De engelsen maakten plannen om Frankrijk binnen te vallen en daarvoor wilden zij de havenstad Sluis innemen. De toren van Westkapelle werd in brand gestoken ,maar de aanval op Sluis mislukte . Admiraal Pembroke sneuvelde en werd te Sint-Anna-ter -Muiden begraven . Kort daarop richtten de Hanzesteden een dringende vraag naar de vier leden van Vlaanderen ( Gent , Ieper ,Brugge en het Brugse Vrije) om de toren te herbouwen . De torenspits van 25 m. hoog werd herbouwd op kosten van de vier leden en nog elf kleinere vlaamse steden , waaronder Bourbourg , Belle , St.-Anna -ter- Muiden en Aardenburg . De toren was afgebouwd in 1493 . In 1675 brandde deze toren opnieuw af ten gevolge van een blikseminslag . Hij werd niet meer opgebouwd . Het is dit silhouet van de toren dat men ziet op oude postkaarten van voor 1908 . Bij de restauratie van 1908 herbouwde men de toren volgens de herontdekte archiefstukken van 1405-1412 . (Deze tekst komt uit : Gidsenboek-13/09/2003 - geschreven door E.H. Jan Lavaert voor de gidsenkring van de Sint-Niklaaskerk) Na meer dan 230 jaar zonder kerktoren had Westkapelle opnieuw zijn pronkstuk .Zijn vroegere functie van vaarbaken voor het Zwin heeft de prachtige toren van Westkapelle heden ten dage omgezet in "welkomgids " voor de vele toeristen die vanuit het binnenland naar onze Oostkust komen , en bij het zien van de toren een blij vacantiegevoel krijgen ."oef... we zijn er bijna het zéé-tje wenkt ".
"Westcapelle" anno 1836 : De goeie(?) ouwe tijd - (deel 1)
Van een stokoud Westkapels vrouwtje , verblijvende in ons rustoord , kreeg ik enkele jaren geleden een zwart beduimeld notaboekje met allerlei handgeschreven hulpmiddeltjes tegen ziekten en lichamelijke kwalen . Zij had het van haar moeder die het op haar beurt van haar grootmoeder geërfd had. Het dateerde van 1836 . Voor de liefhebbers haal ik er enkele "recepten" uit zoals ze genoteerd staan in de taal en de bewoordingen van dien tijd . Ik waarschuw de gevoelige lezers want 'tis 't een en 't ander . Daar gaan we . Recept 1 : "Een edel middel voor het fleuris" : Neemt een grooten schottel versche peerdstront, laat dit koken en giet het sap door een handdoek , laat als dan dat sap wederom koken met bruine kandijsuiker en daarvan den dag door al warm van drinken . Zij zullen in zweet komen en in eenige dagen schoon genezen zijn . Recept 2 : Een goed middel om te verkloeken : Neemt Dry liters goed bier en doet daarin het volgende , 6 dorren van eijeren , 1/2 pond bruine suikers candijs , 1/2 pond fijgen in stukjes gesneden , 1 vierendeel haver . dit al te samen in een steene pulle doen ,goed toestoppen met een koordeke op de kork . Als dan die pulle in een marmijte met water zetten en op de stove zetten en dry sterke uren laten koken en als het koud geworden is goed doorgieten en goed uitduwen en in flesschen doen en 's nammiddgs te 2 ure een bierglas van drinken . Gij zult kloeker worden . (wordt vervolgd )
Een van de kleinste vogeltjes in mijn wintertuin is de Winterkoning . Eigenaardig nogal wat vogels krijgen vanuit de volksmond een verkleinwoord . Men spreekt van het roodborstje ,het meesje ..enz. Bij de winterkoning gebeurt dat zelden . De reden is niet ver te zoeken, dit klein bruin bolletje met zijn pittige oogjes is altijd druk in de weer en door zijn staartje rechop te zetten en er voortdurend mee te kwispelen tracht hij zich veel gewichtiger voor te doen dan hij inhoudelijk is ( bestaat ook bij het mensdom ).Zijn naam heeft hij te danken aan het feit dat hij zelf in het putje van de winter benevens een druk leven af en toe een luid klinkend liedje durft ten gehore brengen . Hij is nogal liefhebber van een rommelig hoekje in de tuin . Het schattig vogeltje is altijd maar op zoek tussen de takjes en loerend in de spleetjes of er toch maar geen kevertje of spinnekopje te vinden is . Om een vrouwtje te lokken maakt het mannetje verschillende nestjes (soms tot tien ) . Zo kan madam kiezen en kan meneertje er nog een tweede of derde madam bijnemen ( bestaat ook enz ... ). Zou het kunnen dat ik een beetje jaloers ben op dit klein schepseltje ? Alhoewel ik geen grote liefhebber ben van kevers en spinnen .
De 5000 ste bezoeker is binnen gekomen op mijn blog . Ongelooflijk maar waar ! Wie het is weet ik niet . Is't een vrouwe of een vent , ik ben alleszins straf content . Ik hoor vele positieve reacties en om te zeggen zoals het is , dat doet deugd aan mien herte . Ik moet wel bekennen dat er ook een paar negativisten tussen zitten die beweren :"Dat ik nog verre van een Hugo Claus of een Herman Brusselmans ben ...en het ook nooit zal worden ". God zij geloofd en bedankt wat ben ik blij . Ik zal maar in alle eenvoud en bescheidenheid voortdoen zoals ik bezig ben . De redactie van de Westkapelse Sprokkels beloofd jullie een prachtige Lente en een mooie zomer met zeer veel zon ! Kijk maar eens op de weersvooruitzichten van www.gheldof.be DANKT U !! ^ Guido Klikje
Sedert de start van mijn blog op 28/11/2005 kreeg ik tot op vandaag reeds meer dan 4800 bezoekers over de vloer . Dit is een onverhoopt succes en ik dank alle huidige en toekomstige geïnteresseerden . Om aan de vraag van enkele blog-bezoekers uit het verre binnenland ( zelf een paar buitenlanders )te voldoen , plaats ik hierbij een landkaartje van "ons Westkapelle" en omgeving . Er bestaat bij sommigen nogal wat verwarring tussen het Vlaamse en het Nederlandse Westkapelle (Zeeland) . Wist u dat er zelf in Frans-Vlaanderen een Westcappel bestaat . Zouden er nog landen zijn waar dorpen bestaan met de naam Westkapelle of iets wat erop trekt ? Laat het mij weten aub .We kunnen misschien een soort verbroedering organiseren .
Van de ere - conservator van het Zwinreservaat , Guido Burggraeve , kreeg ik enkele zeer nuttige sites i.v.m. vogels waarnemen en tellen iets waaraan hij nog zeer actief deelneemt . Voor de geïnteresseerden geef ik ze hier op een rijtje : www.trektellen.be - www.trektellen.nl - www.birdingzeeland.nl www.zwvlkoepel.be - www.mergus.be . Ik wens jullie veel lees en kijkplezier in de wondere wereld van onze gevleugelde vrienden .( klik op de gewenste site )
Er bestaat een raadseltje :Het is groen maar het wordt plotseling geel ... ra- ra wat is dat ? Antwoord :Het is een opvliegende Groenling . Dit vogeltje ter grootte van een huismus met groen jasje en gele vleugelrandjes is telkenjare als wintergast van de partij op de voedertafel in mijn tuin .Deze winter zijn er beduidend minder te zien dan andere jaren .Ik heb er nog maar een paar kunnen bewonderen .Ze zijn verzot op rozebottels waarvan ik er weinig had dit jaar , zou dat misschien de oorzaak kunnen zijn ? Groenlingen zijn echte vegetariërs die maar zelden insekten eten .Ook zonnepitten lusten ze wel , het zijn slordige eters, de brokken vliegen in het rond, tot groot genoegen van de gevederde vriendjes die liever van de grond pikken . Wat is nu de verklaring van de kleur verandering bij het opvliegen ? Het gele vleugelrandje blijkt te bestaan uit felgeel gekleurde slagpennen en ook in de donkere staart zit er veel meer geel dan er op het eerste zicht te zien is . De mannetjes zijn uiteraard feller gekleurd dan de vrouwtjes .Ze maken hun nest bij voorkeur in hoge coniferen .
Deze morgen kreeg ik verheugend nieuws vanwege de rijksdienst voor pensioenen uit Brussel . Ze schijnen mij daar goed te kennen want ze spreken me aan met Geachte heer , Wij hebben de eer en het genoegen om u mede te delen dat uw wettelijk pensioen met ingang van 1 januari 2006 verhoogd is met 6,07 per maand .Onlangs kreeg ik van iemand een soort ketting mail waarin stond te lezen dat er mij in de eerst komende dagen een groot geluk te beurt zou vallen . Ik moet eerlijk toegeven dat ik geen geloof hecht aan dergelijke voorspellingen maar ik zal mijn mening hieromtrent moeten herzien . Met deze gevoelige inkomsten verhoging zulllen jullie , geachte trouwe blog bezoekers(sters) mij vanaf nu minder zien met mijn fiets tussen de landerijen en de koeien in de Westkapelse polders . Ik zal nu meer aan te treffen zijn in en rond het casino , de golfclub van het Zoute en het betere restaurant in Knokke . Sorry hoor , maar ik moet mee met mijn standing dat zullen jullie wel begrijpen denk ik . Een ding moet mij nog van het hart moest je me ooit tegen het lijf lopen mag je gerust zoals vroeger Guido zeggen hoor !! (begin niet met Guy aub )
Dorpsverhalen uit Westkapelle: De historie van de grote klok (deel 1)
Het is vandaag een koude ouderwetse winterdag ,gure noorderwind en een temperatuur die aan het vechten is tegen het nulpunt . Om kort te zijn 't is beter binnen dan buiten . Ik heb mijn houtkachel aangestoken .Neem gerust een stoel en zet u in de ronde. Ik zal jullie de historie van de grote klok van Westkapelle vertellen ,zoals ik ze gehoord heb uit de mond van onze huidige pastoor E. H. J. Lavaert. Op 19 december 1942 vaardigde de Duitse bezetter voor Noord -Frankrijk en België een verordening uit betreffende het aanmelden van alle metalen voorwerpen. In het voorjaar van 1943 verzocht de bezettende overheid om de lijst te bekomen van de klokken die zich in kerken en kapellen bevonden . De Sint - Niklaaskerk van Westkapelle bezat drie klokken namelijk de Niklaasklok uit 1791 (gewicht : 430kg.), de Mariaklok uit 1842 (gewicht:330kg.)en de Jozefklok uit 1842 (gewicht : 220kg.). De Duitse bezetter die dringend brons en koper nodig had voor oorlogsdoeleinden,loerde dus begerig naar die vele kilo's brons in onze toren . Zo ontving het kerkbestuur op 3 augustus 1943 een opeisingbrief en daarin lazen we : "Op grond van de verordening van 19 december 1942 betreffende het aanmelden van metalen voorwerpen wordt hierbij de inlevering van alle bronzen klokken aan uw kerkbestuur bevolen . Moet niet worden ingeleverd : de Laüteglocke ." De kleinste klok , de Jozefklok die gebruikt werd als oproepklok (laüteglocke) ontsnapte op die manier aan het opeisingbevel . Er volgde aan het einde van de brief nog een bedreiging aan het adres van hen die het afnemen der klokken zouden verhinderen of bemoeilijken . De Firma Vancampenhout uit Haren was belast met het afnemen van de opgeëiste klokken . De toenmalige pastoor E.H. Vanderstichele was er het hart van in dat zijn twee grootste klokken en vooral de Niklaasklok uit 1791 in de Duitse smeltovens zouden verdwijnen . Hij bedacht een plan en belegde in alle discretie een avondbijeenkomst in de pastorij . Hij nodigde enkele betrouwbare , gespierde Westkapellenaars uit om zijn plan uiteen te zetten. Het waren Stanislas Lierman ,Oscar Meseure en Maurits Seurinck. Het plan was eenvoudig : men zou de 430 kg. wegende klok onder de grond laten verdwijnen.... Enkele dagen later bij valavond werd het plan uitgevoerd . Zonder veel ruchtbaarheid liet men de zware kanjer aan een dikke streng ( heden nog te bewonderen op de laagste torenzolder ) via de speciale klokopeningen in de verschillende torenzolders langzaam met verenigde krachten naar de begane grond in het midden van het kerkschip zakken . ( wordt vervolgd ................. )
Dorpsverhalen uit Westkapelle: De historie van de grote klok (deel2)
Na de eerste fase waarin men de loodzware klok liet zakken tot op de begane grond en na het drinken van een paar stevige borrels begon men aan fase twee . Maurits Seurinck vertelde mij het verhaal . Het moeilijkste werk was het verplaatsen van de klok door de kerk , over de trede van de communiebank,( de nieuwe vloer lag er toen nog niet ) door de deuropening van de sacristie naar de buitendeur en via het achterpoortje naar de tuin van de pastoor. Dat allemaal zo stil mogelijk in de donkere nacht want van enige buitenverlichting was er toen ...en zeker in oorlogstijd helemaal geen sprake .De klok werd op houten rollen (geluiddempend) versleurd . In de kerk is er aan de trede van de communiebank nu nog een kerf te zien van toen de klok een niet voorziene beweging maakte en Oscar Meseure zijn voet er bijna onder zat . Een grote vloek zomaar in de kerk was daar het gevolg van en zelf de pastoor had hier enig begrip voor . Achter de muur van de pastoorstuin lag er in de hoek met het kaarsenkot ( later "de keirse" genoemd)een hoop tuinafval. De Niklaasklok werd daar in de grond begraven en de omwoelde aarde met takken en tuinafval bedekt . Opdracht volbracht en de drie musketiers verdwenen in het nachtelijk duister zoals ze gekomen waren .In het archief van de kerkfabriek vonden we nog de rekening van Stanislas Lierman : Stanislas Lierman : Aannemer van bouw-en betonwerken Sluissche Steenweg , Westcapelle.
Aan de Kerkfabriekke Westcapelle - Oorlog Schade 5.7.43 Voor het wegnemen van de grootte Klokke,tijdens de bezetting om te onttrekken van den vijand gedaan door : Lierman Stanislas Meseure Oscar en Seurinck Maurits . De som van Drie honderd fr. - 300.00 taks 4,5% - 0.30 _________ 300.30 Voldaan 16. 7. 1943 (handtekenig S Lierman ) De grote klok zat dus goed en wel onder de grond in de pastoorstuin . Het uur van de waarheid was echter aangebroken en de firma Vancampenhout uit Haren kwam in opdracht van de Duitse bezetter twee van de drie klokken uit de Westkapelse toren weghalen . Groot was hun verbazing toen ze slechts twee klokken aantroffen . De oberfeld -kommandant te Gent werd op de hoogte gebracht . Dit zou nog een staart krijgen ! (wordt vervolgd)
Dit is een muzikale "Musknijnhoorn". Een bijna uitgestorven Westkapels nachtdier opgemerkt door een in de vroege ochtenduurtjes huiswaartskerende dorpsgenoot. Hoogstwaarschijnlijk betreft het hier een reïncarnatie van FUTTEL een vroegere alomgekende handelaar in konijnenvellen die op een rare manier aan zijn einde is gekomen. (Later meer hierover) !
Wil je hieronder uw link ? laat het mij weten via email mij
Het is vandaag een koude ouderwetse winterdag ,gure noorderwind en een temperatuur die aan het vechten is tegen het nulpunt . Om kort te zijn 't is beter binnen dan buiten . Ik heb mijn houtkachel aangestoken .Neem gerust een stoel en zet u in de ronde. Ik zal jullie de historie van de grote klok van Westkapelle vertellen ,zoals ik ze gehoord heb uit de mond van onze huidige pastoor E. H. J. Lavaert.
