De afkorting MRI staat voor Magnetic Resonance Imaging, Magnetische Resonantie Beeldvorming
Met behulp van een grote sterke magneet en radiogolven worden bepaalde signalen in het lichaam opgewekt, die door een antenne worden opgevangen (Er wordt dus geen röntgenstraling gebruikt).
Een computer verwerkt de signalen tot een afbeelding die op een beeldscherm bekeken kan worden. Met deze techniek kunnen makkelijk doorsneden van het lichaam of bepaalde organen worden gemaakt alsof er plakjes van zijn gesneden. De afbeeldingen kunnen ook afgedrukt worden. Het beeldscherm en de computer bevinden zich in een ruimte naast de onderzoeksruimte. Van hieruit wordt het scanapparaat bediend.

In het algemeen heeft een MRI-scan geen bijwerkingen maar er zijn wel bepaalde risico's voor sommige mensen. Er kan geen MRI worden gedaan als zich in of op het lichaam kleine metaaldeeltjes bevinden, zoals een metaaldeeltje in het oog; implantaten in de oren en metalen vaatclips in het hoofd. Ook bij geïmplanteerde elektronische apparatuur, zoals een pacemaker of een onderhuids insulinepompje en bij bepaalde hartkleppen is het niet mogelijk om een MRI-scan te ondergaan.
Ook worden MRI-scans niet gedaan tijdens de eerste 12 weken van de zwangerschap.

Andere metalen voorwerpen, zoals een piercing, kunnen gevaarlijk zijn of de apparatuur beschadigen. Orthopedische prothesen, schroeven of platen storen de apparatuur, waardoor de beelden minder duidelijk worden, vooral als deze materialen dichtbij het te onderzoeken lichaamsdeel zitten.

Sommige mensen ervaren het als onprettig om voor de duur van het onderzoek (6 tot 45 minuten) stil op hun rug te moeten liggen. Als u denkt dat dit voor u problemen oplevert (bijvoorbeeld pijnklachten), dan kunt u dat van tevoren aangeven. Om ervoor te zorgen dat u geen hinder ondervindt van het geluid dat de scanner maakt kunt u uw eigen muziek meenemen. Tijdens het onderzoek heeft u via een intercom contact met de laborant en kunt u het onderzoek stoppen als u dat wenst.
Sommige mensen vinden het vervelend om in een tunnel te moeten liggen. Er bestaan ook MRI-scanners zonder tunnel.

Contrastmiddel bij MRI-onderzoek
Soms is het nodig om het contrastmiddel gadolineum in te spuiten via een bloedvat in de arm. Dit contrastmiddel maakt bepaalde weefsels beter zichtbaar. Soms wordt pas tijdens het onderzoek duidelijk dat het nodig is om contrastmiddel te gebruiken.
Gadolineum bevat geen jodium en geeft géén warmtegevoel zoals sommige röntgencontrastmiddelen. In zeldzame gevallen ontstaan door gadolineum onschuldige bijwerkingen zoals waterige ontlasting, darmkrampen, misselijkheid en braken. Er zijn medicijnen die deze bijwerkingen ongedaan kunnen maken.

Voor het onderzoek kan men meestal gewoon eten en drinken. Het is verstandig om dit na te vragen.

Er mogen geen metalen voorwerpen worden meegenomen in de onderzoekkamer. Het is handig om zoveel mogelijk spullen thuis te laten. Denk bijvoorbeeld aan: Haarspelden, Pennen / Potloden, Metalen ritssluiting / knopen, Metalen beugels in beha, Riem, Veiligheidsspelden, Munten en Sieraden.
De volgende eigendommen mogen ook niet mee in de scanruimte: Bril, Gebitsprothese, Hoorapparaat, Schoenen, Horloge, Alle kaartjes met een magneetstrip / pinpas /parkeerkaart ed., Portemonnee, Sleutels.
Wanneer het onderzoek in het hoofd- of halsgebied plaatsvindt, is het belangrijk geen make-up en/of haarlak te gebruiken. Hierin kunnen namelijk stoffen verwerkt zijn, die van invloed kunnen zijn op het magneetveld.

Men kan een warme pyama of joggingpak meenemen (zonder metalen onderdelen) om te voorkomen dat men het voor of tijdens het onderzoek koud krijgt.

Tijdens het onderzoek is het belangrijk zo stil mogelijk te liggen en zoveel mogelijk te ontspannen. Het enige dat men van het onderzoek merkt, is een luid getik op het moment dat de opnamen worden gemaakt (er is meestal de mogelijkheid om een gehoorbeschermer te dragen).
Tijdens het onderzoek kijkt een laborant mee en houdt contact via een intercom. Als er iets is kan men de laborant ook waarschuwen door op een knopje te drukken.
Afhankelijk van de hoeveelheid informatie die de specialist wil hebben, zal het totale onderzoek ongeveer een half uur tot één uur duren.

Van het onderzoek ondervindt men na afloop geen hinder. Ook kan men na het onderzoek weer gewoon eten en drinken, tenzij hierover andere afspraken zijn gemaakt.
Indien er een contrastmiddel is ingespoten, wordt geadviseerd om na het onderzoek een paar glazen water extra te drinken.

De uitslag van het onderzoek krijgt men nooit direct te horen, maar altijd van de arts die het onderzoek heeft aangevraagd. Omdat een MRI-onderzoek zo'n 100 tot 150 beelden oplevert, worden die eerst door de radiologen beoordeeld. Vervolgens worden de resultaten naar de aanvragende arts gestuurd. De uitslag is ongeveer een week na het onderzoek bekend. De specialist die het onderzoek heeft aangevraagd, zal de uitslag daarna bespreken.