Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
De 2de korte dag van kuur 4. We fietsen s morgens weg, het is zonnig weer en de buren zeggen: gaan jullie lekker genieten.je hebt groot gelijk. We kijken elkaar aan en zeggen: geloof dat maar. De mensen hebben er geen erg in dat als de zon schijnt de kuur ook door moet gaan. Maar wij nemen ze niets kwalijk want ze kunnen niet altijd stil staan bij het feit dat wij nu eenmaal de kuur af moeten maken. Het is een fijn fietstochtje en komen om 10.30 uur aan in het ziekenhuis. Vandaag is Sjan er en Rien wordt vrijwel meteen aangeprikt, het gaat goed. Om 13.30uur zitten we weer op de fiets. Het is echt een rust week geen infuus meer en geen Xeloda. We rijden naar mijn moeder waar Rien wat in de tuin werkt. Morgen gaan we een tweede poging wagen om de voortent eraan te zetten Deze keer zal het wel lukken want het wordt warm weer en dat hebben we nodig. Volgende week begint Rien aan de 5de kuur dus genieten we deze week van de rust.
Er was paniek in het bos. De mieren waren allemaal nerveus en in paniek. Heb je het gehoordzei een van de mieren. Ons bos wordt omgekapt en dan verdwijnen natuurlijk onze huizen ook. Maar dat zal toch niet waar zijn zeker, want dan moeten we zorgen dat het niet gebeurd, maar hoe? Als we nu allemaal eens massaal onze krachten inzetten dan valt het misschien nog mee en luisteren ze naar onze wensen. Dat was afgesproken en de mieren gingen aan het werk. Nou vraagt iedereen zich af wat kunnen mieren nu beginnen tegen de grote mensen maar dat valt nog vies tegen als je maar weet wat voor wensen de mieren hadden.In de eerste plaats moesten er nieuwe huizen komen of in ieder geval onderkomens waar de mieren konden slapen. Daar hadden ze een andere plaats voor gevonden en wel aan de rand van het om te kappen bos op een beschermd stukje grond. Ze maakte spandoeken met teksten zoals: Wij willen wonen en geef ons een nieuw stukje grond. En geloof of niet maar de mensen vonden het goed dat het stukje grond voor de mieren gereserveerd werd. Nu nog onderkomenszeiden de mieren. Voortaan willen wij in paddestoelen wonen want die kun je kapot maken maar die komen elk jaar weer terug en zijn wij zeker van en huisje. Zo zie je dat je best veel kunt bereiken al ben je niet groot.
De eerste korte dag van kuur 4. Om 10.30uur zijn we aanwezig en Gijs gaat het doen vandaag. Wegen en temperatuur, het is allebei goed. Infuus inbrengen en Gijs zegt: ik ga het zelf doen, ondanks dat het een vorige keer niet ging en wat denk je de eerste keer is het infuus goed aangeprikt, bravo Gijs de aanhouder wint dat zie je maar weer. De chemo is klaar en na de medicijnen en het spoelen kan de chemo eraan deze loopt een uur nog even spoelen en dan zijn we klaar. Een echte korte dag. Gijs kaart nog even aan dat als wij naar Praag gaan de kuur wel een dag vervroegd kan worden, hij wil overleggen met Dr.Goey en zal ons daarover bellen.sMiddags hebben we een afspraak met onze huisarts om verslag uit te brengen over de gang van zaken en de hem de goede resultaten te vertellen. Ik geef hem een verslag van de eerste kuur hij is er heel blij mee. Ook krijgt hij het adres van mijn site en kan hij het verloop zelf bekijken. Rien is weer wat opgeknapt, hij had toch wel wat last van de kuur. Hij heeft toch nog in de tuin gewerkt bij mijn moeder. Gijs heeft nog gebeld en we kunnen de kuur voor Praag een dag eerder doen, dat is wel fijn.
We moeten weer naar Dr. Goey voor de wekelijkse controle. Het is lekker weer dus we gaan op de fiets. Om 8.30uur zijn we al onderweg .9.30uur worden we verwacht bij de poli eerst bloed prikken en dan naar Dr. Goey voor de uitslagen van het bloed. Vandaag krijgen we ook de uitslag van de CT scan. We hoeven niet lang te wachten deze keer en alles is weer in orde zoals gewoonlijk. De uitslag van de CT scan valt Rien wat tegen. De uitzaaingen zijn niet kleiner geworden maar dan legt de dokter uit dat dat niet vreemd is. Eerst worden de (makkelijke cellen) aangepakt daarna de hardnekkigen. De tumorcellen in het bloed nemen nog steeds af dus dat wil zeggen dat uitzaaingen geen nieuwe cellen produceren. Als het bloed weer de normale waarde heeft kunnen de uitzaaingen aangepakt worden Dat is een eenvoudige uitleg. Ook hoeven we niet meer elke week naar de poli te komen , allen voor de volgende kuur, dus om de twee weken.
Vroeg uit de veren want we gaan de voortent eraan zetten. Om 9.15uur zijn we onderweg naar Ochten. Het weer ziet er niet mooi uit ,het is zelfs koud. Op de camping aangekomen blaast de noord-westen wind flink over het veld. Onze vrienden Andre en Truus zijn er al. Zij zijn vrijdagmiddag al gegaan en Andre heeft zijn korte broek al aan gehad. We drinken koffie en dan willen we beginnen. Eerst moet de caravan nog op zijn plaats geduwd worden. De buurman biedt aan te helpen en die hulp kunnen we wel gebruiken. Als de caravan op de goede plaats staat heeft Rien al geen vingers meer over. Deze reageren op kou en gaan prikkelen en niet alleen zijn vingers. Ook zijn wangen ,randjes van oren ,tenen en bijna alle delen die aan de kou blootgesteld zijn prikkelen en op den duur gaat het pijn doen. In de voortent van Truus wordt Rien weer wat op gewarmd en de prikkelingen worden minder. Maar weer buiten begint het weer opnieuw, dus geen voortent opbouwen vandaag. Samen eten we wat en gaan weer naar huis, volgende keer beter. Die prikkelingen zijn de bijwerking van de chemokuur en nemen na een dag of 10 weer af.
Poetsdag!!!!!!!!!!! We komen langzaam op gang en beginnen toch maar aan onze taak: stoffen, stofzuigen, badkamer en toilet poetsen. Rien gaat best goed en na zijn Primperan eet hij zijn boterhammen. We spreken telefonisch af met Andre dat we zaterdag naar de camping komen als alles zo blijft. We moeten de voortent nog op zetten en de vlonder leggen, daarbij helpen Ander en Truus ons. We gaan boodschappen doen en daarna wil Rien toch even op de bank wat dutten. Hij is nog geen honderd procent en deze lange kuur eist wel zijn tol, maar zegt hij de uitslagen zijn goed dus verdraag ik het beter. Morgen op ons gemak de voortent aan de caravan zetten we zien wel hoe ver we komen.
Het gaat een beetje moeizaam maar we gaan toch naar de markt en koffie drinken bij onze vrienden Henk en riet. s Middags gaat Rien biljarten,op de fiets, hij speelt twee partijtjes en het gaat weer beter. s Avonds hebben we een verjaardag van de buurman Theo. We hebben lekker zitten kletsen, om 23.00uur waren we thuis. Rien voelt zich best goed. Een goede nachtrust en morgen is Rien hopelijk weer de oude.
Vandaag gaat de 4de kuur beginnen. We weten nu langzamerhand wel wat dat inhoud. Om 9uur aanwezig de controles: gewicht, polsslag, temperatuur en bloeddruk, alles is in orde. Dan inbrengen infuus en wachten tot de chemo er is, die is er om 11.00uur. Iedereen aansluiten, er is vandaag weer een nieuwe mevrouw bij, en laat het spul zijn werk maar doen.
Voor de meeste is het een lange dag, ook voor ons. Na de boterham en de goede verzorging van de keukenhulp kruipt de klok naar 18.30uur en zijn we klaar. Rien zegt:Het lijkt of ik een liter jenever op heb. Dan weet je al dat je een kater krijgt en jawel een uur later is hij misselijk en moet overgeven . Lekker onder de wol en maak maar een goede nacht dan is het morgen weer wat beterder hopen we.
Vandaag zijn we bij Dr. S.H. Goey geweest en hebben de drie kuren zon beetje door gepraat. Hij staat er versteld van dat Rien zo weinig bijwerkingen heeft en dat de kuur zo goed aanslaat. De bloeduitslagen zijn wederom goed en we kunnen aan de 4de kuur beginnen. De uitslag van de ctscan was nog niet binnen dus moeten we nog een week wachten. Morgen om 9uur paraat op afd.O en kan kuur 4 zijn werk gaan doen.
Het is bijna Pasen en we zijn in een goede bui. Vanmiddag gaan we de caravan ophalen en morgen naar de camping brengen in Ochten in de Betuwe met zijn bloesem.
Vandaag sluiten we de 3de kuur af. Rien heeft weinig of geen last gehad van de beide korte kuren. De bloeduitslagen zijn grandiooos het kan niet beter. Volgens Dr. Goey zijn de tumorcellen in het bloed af genomen van 1050 voor de kuur tot 34 na drie kuren, dat is dus geweldig en daar krijg je weer moed van. Vrijdag 14 april krijgt Rien een TC scan en kunnen we ook zien wat de kuren hebben gedaan, maar de verwachtingen zijn goed.
Hallo Bloggers, Morgen,woensdag, gaan we de caravan op halen en donderdag naar de camping in Ochten brengen. Hopen maar op een beetje goed weer,dan kunnen we genieten. Deze zomer willen we weer fijne fietstochtjes maken in en rond de Betuwe.Nog een foto van onze caravan en jullie zijn weer op de hoogte.
In een bos woonden de elfen samen met elkaar. Op een dag, het was in de zomer, wilde een paar elfen de baas gaan spelen over de rest. Daar waren de andere elfen niet blij mee, maar ze konden het niet tegen houden. Wat we kunnen doen is verhuizenzeiden ze . Ze overlegde op welke manier dat ze dat konden klaren. We bouwen koetsen en vliegen naar een ander bos waar we opnieuw beginnen. Oke, de elfen hadden er zin in en ze bouwden elk voor zich een koets. Twee van hen zeiden:laten we er een samen bouwen. En zo gezegd zo gedaan. Ze bouwden een mooie koets dat door een groot blad gedragen werd een vlinder trok het en ze vlogen weg van alle onrust naar een ander bos.
Bijna was ik er in getrapt, in 1april dan.Mijn moeder heeft een rollator en nu las ik in een plaatselijk blaadje dat rollaters gekeurd moesten worden. Verdomme dacht ik, kan ik weer oppad met dat oudje om die rollator te laten keuren. Maar in het winkelcentrum in de buurt wilde ze de oude mensen tegemoet komen en daar kon je gratis een test afleggen en de rollator laten keuren. Nou dacht ik, dat valt alles mee en ik was al een dag aan het prikken om dat te laten doen. Maar helaas het kon alleen maar op zaterdag 1april en een bakker zou moppen komen bakken, Toen ging er een lichtje branden en had ik door dat het een 1 aprilmop was. Het keuren de test en alles was verzonnen. Zo zie je maar dat je er altijd in kunt trappen.
Het is geen 1 aprilmop maar met Rien gaat het hartstikke goed. Hij heeft nauwelijks bijwerkingen gehad deze keer. Zijn arm, waar het infuus in zat, heeft wel veel geprikkeld maar dat was ook alles. Met het eten heeft hij geen moeite gehad, gelukkig. Alles lust hij zelfs zonder Primperan, dus op naar woensdag voor de korte kuur.
Nog een mooi plaatje gevonden en dat wil ik jullie niet onthouden. Al wil het niet echt met de lente toch houden we de moed erin en hopen dat het over een paar dagen wel mooi weer wordt.
Gisteren op tijd naar bed en goed geslapen te hebben heeft Rien weinig last van de lange infuusdag. Neemt wel zijn medicijn tegen misselijkheid Zofran. We ontbijten en gaan naar de kapper.s Middags gaat hij biljarten en s avonds eten we allebei smakelijk. Gelukkig vallen de bijwerkingen deze keer reuze mee.
Deze dag begint Rien aan de derde kuur. Om 9.00uur zijn we aanwezig en worden de controles uitgevoerd. Gewicht inorde, bloeddruk inorde, hartslag inorde, temperatuut inorde, geen eiwit inde urine dan kan de kuur beginnen. Het infuus aanbrengen gaat deze keer moeizaam en er is geen aanwijsbare reden voor. Uiteindelijk zit de naald goed in het bloedvat en kan Rien aangesloten worden. In dit verslag zal ik beschrijven wat voor stoffen ingegeven worden. Eerst wordt een medicijn toegediend tegen eventuele bijwerkingen zoals misselijkheid en benauwdheid terwijl het infuus loopt. Daarna wordt gespoeld met glucose en een pauze van 15 minuten ingelast. De eerste immumstof heet Cetuximab en loopt ong. 1uur. Als de pomp piept moet er gespoeld worden en de nodige controles vinden plaats: bloeddruk, polsslag en temperatuur. Daarna komt de magnesium, de calsium en weer spoelen om de aderen schoon te houden. Na deze stoffen komt de chemo Oxaliplatin. Gijs vraagt de geboortedatum en controleert de zak waar het spul inzit, dat gebeurt bij elke nieuwe stof die aangesloten wordt. Het is ondertussen 13.30uur. Deze stof loopt ong. 1.5uur. Sjan, de keukenhulp, verwent ons met eten en drinken. Nadat de chemo ingelopen is, gespoeld en de controles zijn uitgevoerd komt na een pauze van 1uur de volgende zak met chemo genaamd Bevacizumab. Rien voelt zich nog steeds goed. Zijn bloeddruk is iets opgelopen maar dat is normaal en zal straks weer dalen. Nu begint de verveling om de hoek kijken het heeft nu lang genoeg geduurt maar hij moet het nog wat volhouden. De laatste controles vinden plaats om 17.00uur. Dan wordt het infuus eruit gehaald en met een pleister afgedekt. Nu kunnen we naar huis na een lange dag. s Avonds begint Rien weer met de Xeloda tabletten.
Laatste controle van de 2de kuur. We krijgen alleen maar positieve berichten te horen van Dr. Goey. De bloeduitslagen zien er zeer goed uit en de organen funcioneren goed. De chemo richt niet veel verwoestingen aan in het lichaam, zoals afbraak van witte bloedlichaampjes en andere goede cellen. Dat getuigd van een sterk lichaam volgens de internist. Dus morgen 29 maart kunnen we aan de 3de kuur beginnen. Na deze kuur kan Rien in de TC scan.om te kijken of de uitzaaien kleiner zijn geworden.
Wat een temperatuur vandaag, heerlijk. Daar krijg je lentekriebels van. Wat zijn lentekriebels? Je hebt het gevoel dat vogels en andere dieren hebben n.l je maakt allerlei plannen. De vogels nestelen erop los en sommige dieren krijgen jongen in de lente. Maar wat de mensen betreft die plannen hun vakantie en wanneer de caravan weer gezet wordt. Fietstochten worden uit gezet en ze werken in de in de tuin. Daarom een foto die betrekking heeft op de lente. groeten Surfmary
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
