Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Op bezoek geweest bij Ronald en Laura in hun nieuwe flatje. Mijn moeder(oma) is apetrots op ze. Het ziet er al heel gezellig uit en dat terwijl er nog het een en ander opgeruimd moest worden. Het gevraagde vogelhuisje heb ik meegebracht en werd dan ook meteen opgehangen op het balkon. Laat nu de vogels maar komen, zeiden ze. Ook heb ik besloten de caravan morgen op de camping te zetten. Ankie en Sjang rijden mee en zo kan ik dan toch proberen of het mij bevalt. Als ik het niet leuk of moeilijk vind kan ik nog altijd beslissen om hem te verkopen. Maar ik wil het wel geprobeerd hebben.
De kleur van de letters wordt al wat lichter. Onbewust kies ik voor deze kleur. Vandaag zijn twee weken voorbij de crematie en het voelt nog maar pas geleden. Zwaar blijft het. Vandaag verhuist mijn neefje en Laura, dus die staan voor een heel nieuw leven SAMEN. Het flatje wordt hartstikke gezellig en vanmorgen ben ik even langs geweest. Iedereen druk bezig met het in elkaar zetten van kasten en het bed. De dozen stapelen zich op en alles moet nog een plekje krijgen. Vanavond hopen ze dat ze kunnen slapen in hun nieuwe optrekje. Wel spannend voor de jongelui om een eigen huishouden te voeren maar het is ons ook gelukt en dat zal met deze geluksvogels net zo lukken. Als alles naar plan verloopt ga ik morgen met mijn moeder(oma) even kijken. Zij vindt het ook fijn bij haar kleinkind op visite te gaan. Jullie horen wel hoe het verloopt.
Een week na de crematie en het is zwaar. Eerst heb je nog van alles te regelen maar dan komt veel vrije tijd om de hoek kijken. Ik ben wel zo zachtjes aan kleren aan het opruimen. Niet alles tegelijk maar een begin is gemaakt. De eerste verjaardag heb ik ook al gehad en ik moet zeggen, niet ongezellig. Ik troost me met de gedachten dat het voor Rien zo het beste is. Als je niets meer kunt dan is er geen kwaliteit van leven en moet je je zelf wegcijferen. Bloggers en andere lezers jullie horen van mij want dit is mijn uitlaatklep.
Vandaag heb ik geen fijn bericht, Rien is verleden maandag overleden en vanmorgen gecremeerd. Na donderdag ging hij snel achteruit om uiteindelijk maandag zacht in te slapen. De belangstelling vandaag was hartverwarmend en heel massaal. Ook het medeleven in de vorm van kaarten, telefoontjes en bezoeken heeft mij goed gedaan. Toch moet je het zelf ervaren om te weten hoe groot het verdriet is, ook al is het beter zo voor Rien. Ik wil jullie het nagedachtenisprentje niet onthouden omdat ik vind dat hij zoeen tekst verdiend heeft.
Donderdag is het zover, Rien gaat naar de Hazelaar Afd. Hulsterhof. Therapie voor z'n hand en benen is hard nodig en dat kan daar gebeuren. Afscheid van afd.O een stukje ziekenhuis dat echt uniek is. De verpleging zet zich geen 100 in maar 200% en dan zeg ik niets te veel. Allemaal verdienen ze een flinke pluim. Toch is Rien "blij'' met de Hazelaar omdat daar aan z de functie"s gewerkt wordt. Nog even over de rit met de deeltaxi, best goed geregeld maar wel een beetje hobbelig hier en daar. Ook deze mensen verdienen een pluim. Op de verjaardag was het heel gezellig en we hebben dan ook hier weer van genoten.
Vanmiddag was er een gesprek met een opnameverpleegkundige van de Hazelaar. Hij gaat proberen Rien begin volgende week op te nemen in de Hazelaar, goed nieuws dus. De therapie is daar 100%. Rien is er dan ook heel "blij"mee. Eindelijk van die saaie kamer af. Niet voor het verplegend personeel want dat kan niet beter maar wel dat er aan de functie van de handen en benen gewerkt wordt. Verhuizen dus, het is maar oversteken en zo gebeurd. Morgenmiddag gaan we, voor het eerst, met de deeltaxi naar de verjaardag van onze buurvrouw. Theo, haar man, verheugd zich er al op. Lekker kletsen over de biljarters en hun spel natuurlijk. Jullie horen het wel weer.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
