Morgen is het weer zover, dan zijn we aan de laatste dag van ’t kort maandeke toe en vroeger was daar heel wat rond te doen. Vooral het wangeloof vierde die dag weer hoogtij, zo plachten de jongelingen vooral in de Kempen ’s avonds alvorens slapen te gaan, in het veld te lopen en zowel de meisjes als de jongens riepen toen :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Red, red,

brengt raad, raad.

Dit om in hun dromen hun toekomende te kunnen zien.  In het Waasland bijvoorbeeld zouden de oudere nooit zijn slapen gegaan zonder eerst aan hun achterdeur voor de Maart een stoel te zetten om er de Maart te laten op rusten. De reden daarvan was simpel, zo dachten ze binst de maand niet te zullen sterven. ’s Morgens dan bij het opstaan, maakte ze een kruis met wijwater en zegden : Elk een goeden dag. Welkom Meert, dat gij mij niet weg en zeert, en tot ten naaste jaar, als ’t God belieft, Meert. Dan zet ik u weer een stoel om op te rusten.