Vandaag is het, het feest van de H. Gerulfus. Deze heilige jongeling kwam met zijn peter naar Gent om het H. Vormsel te ontvangen. Bij den terugkeer naar zijn dorp Meerendre(O-Vl.), ging hij in de abdij van Drongen de H. Maagd bedanken om de genade van het H. Sacrament. Daar hij er te lang bleef naar het gevoelen van zijn peter, vatte deze zulken haat tegen hem op, dat hij hem onderwege met zijn zwaard doorstak (748). Te Meerendree begraven, werd zijn graf welhaast het middelpunt der godsvrucht van de inwoners die er wondere genezingen bekwamen. Nochtans vooraleer te sterven had Gerulfus zijn vader verzocht hem te Drongen te begraven; het is maar later dat de relieken verheven en het lijk naar de abdij overgebracht werd. Te Drongen bestaat nog eene kapel gebouwd op de plaats waar den jongeling getroffen werd door het zwaard, aldaar komt men beewegen tegen de koortsen en de hoofdpijn.
Wanneer de Herfst begint, vergaderen de boeren op de kegelbaan. Er bestaan verschillende maatschappijen van kegelspelers. Het spel geschiedt met negen kegels, waarvan de middenste de grootste is. Men werpt met een houte bol, soms met ijzer beslagen. De kegels staan een tiental meters van den speler, langs den kant der baan is de goot om den bol terug te brengen aan den speler.
Men placht heden uit het weer te voorspellen hoe het volgende jaar zou zijn. De winternacht heeft zijne geheimvolle mysteriën. De jonge meisjes plachten te middernacht de toekomst te raadplegen, en wel op de volgende eigenaardige manier : eenige meisjes droegen eene bloemenkroon, anderen eene strooikroon, anderen nog asch. Zij putten water uit de rivier in eene kuip, waarin zij de kronen en de assche lieten vallen. Geblinddoekt, dansten ze driemaal rond de kuip, en, een voor een namen zij een voorwerp uit de kuip; wie eene bloemenkroon lukte zou gedurende het hjaar trouwen, wie de strooikroon nam greep naar ongeluk, wie asch trof zou ziek worden of sterven. Elders werpt men bladeren in eene kuip vol water; ieder blad bediedt een persoon der familie, wiens blad eerst ondergaat zal eerst sterven. Hoe het er vroeger, heeeel lang geleden, aan toe ging ! ! !
Mauritius was het opperhoofd van het Thebaansch Legioen dat uit meer dan 10.000 man samengesteld, weigerde, op bevel des keizers, de goden te danken bij de overwinning te Argaunum. Zij stierven den marteldood in 286. Hij werd vooral aanroepen tegen hoofdpijn en hoofddraaiïngen
Mocht het toch aan 't stormen gaan, dan aanroepen men Sint Andochius maar. Zijn naamfeest komt er op 24 september aan, samen met een weerspreuk die ik nog even achter mijn deur hou staan.
De Herfst wordt ingezet met de naamdag van Mattheus, apostel. Deze heilige was tollenaar vóór zijn roeping als apostel. Hij wordt als patroon vereerd door de bankiers en ontvangers. Oude volkskalenders uit lang vervlogen tijden leren ons dat heden de heenreis van de trekvogels begint, terwijl nog oudere kalenders deze dag "winterdag" noemen, de reden daar van heb ik reeds verteld, zie even lager op mijn blog.
Wist je dat men vroeger in oude volkskalenders niet over de Herfst sprak? Neen, men noemde 21 september WINTERDAG omdat destijds het jaar verdeeld was in slechts twee seizoenen, zomer en winter. Laat ons hopen dat het morgen een heldere dag zal zijn ! Waarom? Wel dat vertel ik morgen dan wel.
De heilige laten mij nog altijd wat werkloos wat de weerspreuken voor dezer dagen betreft, maar daar komt spoedig verandering in hoor. Deze maand zelve dan maar :
"Na een warme september, verwacht men een droge oktober."
"Als in september de donder knalt, met Kerstmis sneeuw met hopen valt."
Is in de herfst het weer lang klaar, vroeg is een strenge winter daar.
Vroeger werd gezegd en ook geloofd dat men bijvoorbeeld : Op een maandag niet mocht lenen, want dan kreeg men zijn geld nooit meer terug. of De meid die 's maandags in dienst treedt, zal 's zaterdags met de tooveraars vetrekken. ook Eene nieuwe meid wordt 's maandags nooit aanvaard, want ze breekt alles. En...... Wat des maandags aangevangen wordt, duurt geen week.
