De heidense viering van het midzomerfeest of feest van de langste dag, werd door de kerstening naar Sint-Jan verschoven. Sint-Jan is immers de volkheilige van deze maand, en zijn feest is evenals het Kerstfeest, een geboortefeest ! De nachten zijn op hun korst en de dagen op hun langst, al beginnen deze laatste nu stilletjes aan te krimpen zoals de huid van een oud vrouwke zegt maar. En wat zeggen ons de weerspreuken ? Wel een eerste leert ons dat :
" Wanneer Johannes is geboren, 't lengen der dagen is verloren. "
In West-Vlaanderen hoort men weleens in verband met Sint-Jan midzomer, en Sint-Thomas (21 dec ) in de kortste winterdagen, de volgende luimige zegswijze :
" Sint-Jan en wilde niet slapen gaan, Sint-Thomas en wilde niet opstaan. "
En de konservatieve boeren wel die eten nooit vroege aardappelen vóór deze dag en daarom dat men wel al eens zegt :
" Met Sint-Jan, eet pattaten alleman. "
In het Gentse noemt men die vroeger aardappelen : Sente Jantjes. De bijen welke rond deze dag zwermen, geven de beste korven, lees maar :
" De beste bieën vóór Sint-Jan, altijd aan het zwermen gaan. "
Morgen breng ik u zeker nog een aantal weerspreuken rond deze heilige, en wie hij was, wel dat kan je ietsje lager lezen in een apart hoofdstukje. Tot morgen dan ?
|