Tot het begin van vorige eeuw liep men niet zo vlug naar een arts voor ziekten en aandoeningen. Hoewel de dokters van toen slechts éénmaal per jaar hun rekening opmaakten voor raadplegingen en geneesmiddelen, waren ze nog altijd een aderlating voor de geldbeugel. Er waren immers nog zoveel andere manieren om zich te behelpen. Eerstens de gekende volksremedies. De hulp van hierboven werd dikwijls ingeroepen door een "vadrons" (Onze Vader) te bidden, zoniet een bepaalde litanie of een krachtig gebed van Keizer Karel. Natuurlijk was het altijd goed om beeweegen te gaan(bedevaard). Vroeger offerde men een afbeelding in was van het zieke lichaamsdeel. Er waren ook speciale heiligdommen voor welbepaalde aandoeningen. Een kapel tegen de stuipen, tegen de koorts, tegen de hoofdpijn en ga zo maar verder, je vond ze overal. "vervolgt morgen op dit blog"