Zoals ik gisteren beloofde blijf ik vandaag nog een dag stil staan bij deze feestdag en vertel ik u seffens iets over een oud bijgeloof maar laat ons eerst eens kijken wat de gevolgen zouden zijn mocht het vandaag geweldig regenen.  In zo'n geval zou alles vol water staan en vroeger jaren gaf men de boeren dan de raad van zeer spaarzaam om te springen met het veevoeder want........

" Sint-Paulus schon en klaar,
geeft een gezegend korenjaar;
Komt er echter sneeuw of regen,
dan komt een mager jaar ons tegen. "

En dan nu dat zeer oud bijgeloof, dat wil dat de vier winden omtrent middernacht een geweldige strijd voeren onder elkander op het kruispunt van wegen. Kruispunten waren van bijzondere betekenis bij onze voorouders, zowel de Germanen als bij de Kelten. Deze plekken waren een verzamelplaats van geesten en ronddolende zielen. Bij de kerstening werden de vroegere geesten in duivels, tovenaars of wedermakers herschapen. Het is dan ook logisch dat op die plaats de strijd voor het meesterschap der winden uitgevochten wordt. Zo wou het bijgeloof dat de wind die op klokslag middernacht aan de winnende hand was, gans het jaar uit die richting zou waaien.
Zo zegt men vooral in Oost-Vlaanderen :

" De wind die op Sint-Paulus heerst,
zal gans het jaar waaien.

Zoals er met Sint-Fabiaan en Sint-Bastiaan (20 jan) sap in de bomen komt, wil de volkswijsheid dat er met Sint-Paulus-Bekering bij de dieren aanstalten gemaakt wordt met het oog op het nieuwe leven, en hier komt dan mijn belofte om ook iets over de ekster te vertellen :

" Met Sint-Paulus-Bek,
legt de ekster haar eerste stek,
dan wacht ze tot half mei
en legt dan haar eerste ei. "

"Bek" staat hier uiteraard voor Bekering maar dat had u ook al wel begrepen neem ik aan. Tot daar wat ik kwijt wou over De Bekering van Sint-Paulus !
Morgen hoop ik er weer te zijn, en wat ik dan voor u mee heb zien we dan wel,  bedankt alvast omdat u hier was, tot morgen dan maar.