Sint-Jan is een beslissende datum in en voor de natuur zegt maar. De Sint-Jansbessen zijn rijp; hier en daar treft men een vroegtijdige rijpe peer, een Sint-Janspeer aan. De Sint-Janssavooi, de kleinste allervroegste savooi is volgroeid; in de bomen komt een nieuw schot, het z.g. Sint-Jansschot; het hoogtepunt in de groei van de planten is bereikt. Het vlas bloeit, al is het maar een hand hoog; de asperges mogen niet meer gestoken worden; de groenten niet meer gezaaid, want men krijgt niets dan opschietende planten; de tuinhaag mag nu geknipt worden, ze schiet toch niet meer; roept de koekoek na Sint-Jan, er komt duurte; de vroege aardappelen zijn rijp enz..enz.. Meervoudig is de kracht aan sommige planten toegeschreven welke bloeien rond deze dag. Het Sint-Janskruid, benaming van hertshooi (hypericum perforatum), op Sint-Jansdag geplukt en op de zolder van huis en stal opgehangen, bevrijdt o.a. van blikseminslag. Men schreef het vermogen van Sint-Janskruid vroeger ook toe om te duivel te verjagen. Zo wordt het bij oude plantenkundigen daemoni fugium (jaagt de duivel) genoemd. De feestdag van Sint-Jan is dus wel degelijk een erg belangrijk moment voor de natuur !
|