Vroeger jaren dan probeerde men alles en nog wat om toch maar van die ijsheiligen verlost te geraken, zo kende men in Gent en omstreken een rijmspreukje voor Sint-Servaas dat bij machte was om de koude sant te vermurwen en ons en milde zonneschijn en een zachte zuiderbries te sturen in plaats van noordenwind en regen en dat ging als volgt :

Sinte-Servaas
Heilige baas
Doet ’t nie vriezen
Ons nie niezen
Notre Pére
Geef goe wêre
Onondufies
Geen tromaties
De Santasprie
En regent nie

Onze goede Elodie wist er echter nog iets anders op. Van haar verre buiten had zij een hele boel tovermiddelkes meegebracht, die ze op Sint-Servaasdag tegen de koude aanwendde. Al wat ik er mij nog van herinner, is dat er een verbrand stopsel bij te pas kwam, waarmee men zeven kruiskes op een wit gekalkte muur moest tekenen, de rest is met de loop der jaren uit mijn geheugen kunnen ontsnappen. Wat de mensen vroeger al niet probeerde, en wie weet hielp het niet ?