De laatste dag van februari was vroeger jaren een dag van wangeloof ! Vooral in de Kempen stormde de jongelingen, meisjes en jongens alvorens slapen te gaan het veld in en dan riepen ze : " Red, red breng raad, raad." Dit allemaal om in hun dromen hun toekomstige man of vrouw te kunnen zien. In het Waasland zouden ouderlingen nooit slapen gegaan zijn zonder aan hun achterdeur voor de maart een stoel te zetten en dit om er de Maart te laten op rusten. Ze deden dit om binst de maand niet te sterven, en 's morgens bij het opstaan maakte ze dan een kruisteken met wijwater en zegde : elk een goede dag. Welkom Meert omdat gij mij niet weg en zeert en tot tenoste jaar als 't God belieft, dan zet ik u weer een stoel om op te rusten.
Morgen is Sint-Albinus onze gast en moge we toch allemaal al een beetje tevreden zijn omdat de winter zo goed als voorbij lijkt te zijn. De weerspreuk die ik voor vandaag voor u gekozen hebt, komt ons dat als volgt vertellen :

" Als 't weder is van goede zin,
trekt nu de kou zijn steertje in,
en 's morgens reeds de eerste meert,
zegt men : Welkom ! aan de kwiksteert. "

In het Gentse wordt door volgende spreuk aangetoond dat het weder nu plots kan omslaan en zo zegt men daar :

" Sint-Albijn,
verandert suiker in azijn. "

Morgen kijk ik eens naar het weer in maart en leg ik mijn oor eens te luisteren naar wat de weerspreuken ons daarover weten te vertellen.  Bedankt voor u bezoek en ik maak alvast een afspraak voor morgen, tot dan ?