Numa wijdde de eerste maand van den hervormden Romeinsche kalender, aan Janus.
De oude Germanen noemden ze Wolfmanoth, omdat de wolven hunne holen verlieten en de streek onveilig maakten.
De naam IJsmaand laat zich beter begrijpen dan Lauwemaand, indien Lauw = tepidus beteekenen moet ; Kiliaen doet lauwe(engelsch : low) huwelijken beteekenen, omdat men vroeger in de eerste maand van het jaar de huwelijken sloot, zoodat men ze Huwelijksmaand noemde.
Gezelle aanziet Louw als wisselgedaante van looi, lauwmaand ware dus looimaand, maand in de welke men het leder looit. Karel de Groote zei Wintermanoth doch later heetten onze voorouders, alzoo de Decembermaand. De feestdagen der Besnijdenis, van den Zoeten Naam Jezus evenals deze van Driekoningen, geven ook hun naam aan de maand. De beste benaming die heel nauwkeurig en duidelijk is en mondgemeen in Vlaanderen, ware Nieuwjaarsmaand.