Vroeger jaren werden er door onze voorouders verschillende schietgebedekes gelezen op de vooravond van Sint-Medardus dit allemaal omdat het toch maar niet zou regenen op de feestdag van Sint-Medaar ! Maar laat mij beginnen met enkele weerspreuken zoals we dat trouwens gewend zijn. En een eerste komt uit mijn geboortestad Mechelen :

" Als Medardus pist,
regent het zes weken
aan een stuk. "

Zes weken na Sint-Medardus geraken we rond eind juli en bijgevolg volop in de oogst en vandaar de volgende spreuk :

" Soo 't regent op Medardus dag,
voor weecken ougst men vreezen mag. "

Weecken staat hier voor "natte" !  Tijd dan voor een van de vele schietgebedekes dat ik voor u heb uitgekozen en dat gaat als volgt :

" Sint-Medardus, heilige man,
spaar ons de regen als het kan,
zes weken lang koud en nat
dat deugt noch voor land noch stad.
Laat de wolken maar verdwijnen
en het zonneke maar schijnen,
maak hetr weertje zoet en fijn,
we zullen u erkentelijk zijn."

Na het lezen van dit schietgebedje stelde men dan een gewijd keerske te branden waar naast men een schaalke regenwater zetten en in dat water legde ze dan een klontje suiker. Ging de dag zonder regen voorbij, dan bakte ze koeken en de eerste en de laatste koek was er ene voor Sint-Medardus. Vraag mij nu niet hoe ze echter ter bestemming geraakte want dat antwoord moet ik u schuldig blijven. Tot daar mijn bijdrage voor vandaag, morgen op de beruchte dag zelve, breng ik nog twee korte legendes voor u mee en rond ik 8 juni af met nog enkele mooie weerspreuken rond Sint-Medaar, tot morgen ?