Sint-Jakobus, ook wel eens de "meerdere" genoemd, staat zo wat in de betekenis van de oogst, maar ook in verband met de wintertijd waar ik het morgen zal over hebben. De eerste weerspreuk die ik voor vandaag gekozen heb leert ons 't volgende :
" Met Sint-Jakob en Sint-An, is het koren in de schuur of in de ban. "
Sinte-Anna komt er op 26 juli aan en in "de ban " betekent niets anders dan gebonden. Vroeger jaren toen het graan nog met de pik gemaaid werd, bond met het graan op in "schoven " of bussels en dan plaatste men die schoven tegen elkaar en men liet ze op het veld zelf nog enige tijd verder rijpen. Was het graan dan voldoende gerijpt dan werd het geladen en naar de schuur gebracht waar het wachten op een "dorsmolen". Rond deze tijd is het oogsten dus volop aan de gang of bij sommige reeds ver gevorderd. Voor de boer was dit vroeger de lastigste tijd en in Limburg sprak men dan van " zijn Joapiktijd hebben " wat in Vlaanderen zoveel betekent als " zijne pere zien " het hard te verduren hebben ! Sint-Jakob staat dus, zoals ik al zei, volop in het teken van de oogst :
" Sint-Jakob reikt ons blij te moe, de overrijpe graanhalmen toe. "
Of nog een andere weerspreuk die zegt :
" Tegen Sint-Jakob verdwijnt alle nood, hij schaft aardappelen en vers brood. "
En inderdaad rond dit tijdstip is de tweede soort vroege aardappelen volgroeid met name de "muizen". En tot slot nog een laatste spreuk voor vandaag :
" Met Sint-Jakob, krijgen de appels hun eerste sop ".
Morgen blijf ik nog even bij Sint-Jakob en kijk ik eens wat de weerspreuken ons te vertellen hebben in verband met weder. Afspraak voor morgen dan maar ?
|