Graag wil ik hier even verwijzen naar wat ik op 18 januari l.l. schreef Zoals ik toen al zei nam het feest van Sint Pietersstoel de plaats in, van een heidensch feest, namelijk dit der Cara Cognatie : het geliefde bloedverwantschap. Toen vergaderde men bij de graven der afgestorvenen en nam er het dodenmaal.
Aangezien volgens de Germaansche tijdrekening heden de Lente begon, was het een lotdag van het grootste belang voor de groei en bloei der vruchten. Verschillende spreuken, waarvan u er hoger al kon lezen, wijzen er op : Als het 's nachts van S. Pietersstoel vriest, dan zal het nog veertien dagen na elkaar vriezen, vriest het echter niet, dan zal het zelfs niet meer vriezen. Nog een weerspreuk vertelt ons dat Sint Pietersstoel de lente aan heft en de zomer brengt ons Sint Urbaan, helaas is deze nog een eindje van ons af !
Het Wangeloof op deze dag dan :
's Morgens vóór zonopgang ging de boer of herder driemaal rond het huis, schuur en stal en klopte met een houten kruishamer tegen de posten en balken, roepende :
"Rut, Rut sintevogel
Sinte Pieter dai es komen."
om de muizen, vlooien, vlinders en ander ongedierte te verdrijven.