Ik beloofde u gisteren de legende over de 2 kruisen die men op kruisvinding in Asse vereerde. De overlevering vertelt dat er een vrouw die in nood verkeerde, door de joden verzocht werd om hen een H. Hostie te bezorgen. De vrouw naderde de H. Tafel, nam de Hostie terug uit haar mond en begaf zich naar de Joden. Maar onderweg kreeg ze plots berouw en ze verstopte de Hostie in een hol van een verdroogde elzenboom. En wonder boven wonder, ogenblikelijk herleefde de boom en er kwamen honderden vogels rond gevlogen die er dag en nacht zongen. De inwoners van het dorp kwamen naar het wonder zien en verschillende zieken werden er genezen. Maar de boom stond midden in een veld en de talrijke gelovigen veroorzaakte er serieuze schade aan het bezaaide land. De eigenaar wilde de boom omhakken, en toen hij daar aan begon, gebeurde er een nieuw wonder. Bij iedere bijlslag vielen de spijkers kruisgewijs op de grond. Nu bekende de vrouw uiteindelijk haar heiligschenende daad en van de boom werd een kruisbeeld gemaakt en in de kerk vereerd. Op de plaats waar de boom stond, bouwde men een kapel naast dewelke er een bron ontsproot : de Cruysborre die een genezende kracht bezat. Niet alleen op kruisvinding, maar ook op tweede Paasdag, kwam men naar daar op bewegen. Naast dit kruis vereerde men in Asse nog een tweede kruis dat op het gehucht  Vrijthout plots in een notelaar zou verschenen zijn. De eigenaar, een boer, zou tegen vermoeide pelgrims gezegd hebben dat het kruis in Asse een kruis was zoals een ander. Zijn woorden waren nog niet koud toen er al een christusbeeld te midden van de takken, in zijn notelaar verscheen. De boer bekeerde zich en ze brachten het kruis naar de parochiekerk waar het dus ook vereerd werd.
Morgen vertel ik nog een klein stukje over een heel oud volksgebruik dat in Vlaanderen op kruisvinding plaats had, tot dan ?