Zoals gisteren beloofd, vertel ik u vandaag een kort verhaal over een oud volksgebruik dat vroeger op kruisvinding (3 mei ) plaats had. Het was in Vlaanderen de gewoonte dat op die dag de knechten en de meiden van dienst veranderden. Van een tijd tevoren al pleegde men hen te vragen of ze bleven. Was het antwoord dan ontkennend, dan werd er uiteraard uitgekeken naar een nieuwe dienst. De 3de mei werd die nieuwe knecht of meid dan stoetsgewijs naar de nieuwe baas of bazin gebracht. De ouders vergezelden hun jongens of meisjes, en die werden er vergast met pannenkoeken of wafels, dat noemde men toen " den ineet ". Na zes maanden kwamen ze terug om " vast t' eten ". Aan de dienstboden die bleven, en dus niet van dienst veranderde, schonk de boer " Blijfwafels ". Tot dit tractement werden ook de ouders weer mee uitgenodigd. Een Volgsgezegde zei van iemand die niet gelukkig was in de huwelijkestaat : " Hij is op 3 mei getrouwd of m.a.w. hij heeft zijn kruis gevonden ! Zo gaan we stilaan richting IJsheiligen en over of van hen vertel ik u een dezer dagen ook weer erg uitvoerig. Maar morgen heb ik het eerst nog even over H. Joannes in D' Olie, dan is het imeers zijn naamfeest, tot dan ?
|