Overmorgen is het dan zover, dan komt de meest bekende weerheilige op bezoek. In het Mechelese kent iederen, van groot tot klein hem, als "Menneke de zeiker" Maar hoe komt hij toch aan die naam ? Wel een zeer oud volksverhaal vertelt ons dat er vroeger, nu heel lang geleden, ergens in een parochie op de feestdag van Sint - Medardus een processie uitging waarin men het beeld van de heilige mee droeg.  Op een gegeven ogenblik, toen die processie goed en wel op stap was, zou het plots zeer hard beginnen regenen zijn. Iedereen van pastoor tot misdienaar zetten het op een lopen en vluchtte naar drogere oorden. De dragers van het zware beeld vonden er niets beter op dan het beeld onder een haag te plaatsen, en ook zij renden zo hard ze konden naar huis. Het beeld bleef zes weken onder die haag staan, want zolang bleef het toen ook regenen. Plots dachten die dragers aan hun heilige en kwamen toch tot inkeer. Ze liepen terug naar die haag toe en brachten het beeld weer naar de kerk. Eenmaal het beeld weer in de kerk was, en weer veilig geborgen, liet Medardus de regen stoppen ! Maar daar hield het echter niet op want zijn wraak zou echter zoet zijn, en die wraak is dat nog ieder jaar opnieuw ! ! ! Zo komt het dus dat Medardus ons met zes weken regen durf tracteren.
Morgen vertel ik u nog een ander verhaal, en welk dan het juiste is, ja dat vist u zelf dan maar uit, tot morgen dan ?