Nee, ik bedoel niet het lichtglas op het achterspatbord van een fiets maar de ogen van ons Mieneke. Ze was terug eens echte capriolen aan het uitvoeren in één van onze hoge dennebomen. Bij het terug naar beneden komen heb ik dan vlug een fotoke genomen en zoals het spreekwoord zegt: "Ze kwam zoals altijd terug op haar pootjes terecht ..."
