Ik heb een vraagje aan mijn bezoekers. Zou het mogelijk zijn om bij een berichtje in mijn gastenboek geen grote afbeeldingen meer te plaatsen als link naar jullie blog? Ik krijg voordurend meldingen dat er problemen zijn bij het openen van mijn gastenboek, zodoende deze vraag. Ook ik kan bij sommige blogs niet meer terecht daar mijn pc-ke het laat afweten en blokkeert. Dus neem het mij niet kwalijk als het wat lang duurt vooraleer ik langs kan komen. Sorry, maar ik kan het echt niet verhelpen maar zou toch graag met jullie in contact blijven. Ik heb dan ook mijn eigen button herleid tot het minimale.
Rusty:"Wat ruist er door het struikgewas...het is een...het is een...'t is een poot! Amaai die kat deed mij schrikkken!"
Ons Mieneke is een echte speelvogel en doet niets liever dan Rusty op stang jagen. Als je heel goed kijkt dan zie je haar poot door de struik opsteken, terwijl zij op haar rug ligt, om Rusty uit te dagen...
Het heeft wel enige moeite gekost maar blijkbaar laat Blondie alles oogluikend toe. Rusty mag zelfs eens voorproeven uit haar bordje. Het is wel opmerkelijk wat een verschil in karakter poezen hebben want Mieneke en Tigertje zijn niet zo tolerant...
Ik ben nu toch eventjes mijn archief ingedoken om een foto op te vissen van deze zomer. Hier zie je mijn vriendin Hilde en ik met haar twee schitterende geadopteerde honden Zorah en Luna Ook deze twee honden werden gered door deze vereniging en kwamen zo ons land binnen om hier uiteindelijk een normaal en liefdevol leven te kunnen lijden...
Deze foto komt zeker in de "boekskes" maar dan bekeken vanuit een andere hoek. Van links naar rechts: Tanja Dexters, tv-presentator Jo de Poortere (Familieraad) en stichtster van vzw. "Greyhounds in nood" Mireille Broeders met 2 van haar honden. En zijn het geen schattige dieren?...
Dit beeld toont duidelijk dat Tanja het hart op de juiste plaats heeft en begaan is met het lot van mishandelde Spaanse galgos Uit het gesprekje dat ik met Tanja mocht hebben, bleek nogmaals hoe eenvoudig en sympathiek deze beeldschone "spring-in-'t-veld" wel is.
Wil je meer info omtrent de mogelijkheid om zo'n windhond te adopteren surf dan naar www.greyhoundsinnood.be
Tanja Dexters en familie waren gisteren present voor de opname van familieraad in de VTM-studios. Zij speelden voor het goede doel nl. Greyhounds in nood. Het resultaat kan je binnenkort zien op tv. Deze foto toont van links naar rechts: voorzitster Mireille Broeders van de vzw, Tanja's tweelingzus Mieke, Tanja, mijzelf en natuurlijk die 2 schatten van honden (Galgos)...
Vandaag was het eens een namiddagje erop uit naar...de VTM studio. Het was mijn eerste bezoekje aldaar en ik geef het grif toe: "het was echt tof!" Ik had kaarten ontvangen om de opname van een spelprogramma mee te maken. Dit geeft mij nu een heel ander zicht op het tv gebeuren en het is tevens eens leuk om "achter" de schermen te kunnen gluren...
We zijn nu al in de herfst en de winter staat voor de deur dus ik begin al mijn voorzorgen te nemen. Gelukkig heb ik een grote garage en heeft ieder poes zijn eigen plekje. Dus heb ik een kattendeurtje laten plaatsen. Maar nu nog die poezen aanleren om langs daar binnen te komen of naar buiten te glippen! Hier zie je al de eerste poging van Blondie, weliswaar met wat hulp...
Deze namiddag ben ik eens langs geweest bij mijn zus en natuurlijk werd ik hartelijk begroet door Goliath. Zodra hij mijn wagen hoort, is hij niet meer te houden want... ik heb zijn hondekoekjes bij! Hij is enorm lief een aanhankelijk maar tevens een goede waker. Steeds als ik hem zie en hem streel komen de herinneringen boven van mijn eigen Rottweiler,Thor, die enige tijd geleden overleed...
Ik weet dat vele mensen bij het zien van dit insect de kriebels krijgen maar... Geen paniek! Deze langpootmug ziet er dan wel stekerig uit maar in werkelijkheid doet ze de mens geen kwaad. De larven eten wel wortels van grassen en dat is de reden waarom ze nu opduiken tussen onze gazons. Zoals alle muggesoorten hebben zij een 2-tal halters ter hoogte van de vleugels en dit heeft alleen een evenwichtsfunctie want echt sierlijk kan je de vlucht van muggen niet noemen...
Het geliefkoosd plaatsje van Blondie is wel degelijk aan het venster waar Tibo zit, hij weliswaar binnen, zodat een raam hun scheidt. Poes Blondie is al verscheidene malen in de living binnengeglipt en heeft zich telkens voorbeeldig gedragen. Maar ik durf toch het risico niet nemen om hun alleen tesamen te laten...
Tibo:"Nee,nee dit wordt geen poezenblog want "ik" ben hier ook nog! En dat die katten nu maar eens proberen om mij aan te raken...ik zit hier hoog en veilig op mijn schommel aan het plafond. Al een vliegende kat gezien?...haha..."
Gisterenavond kwam er een einde aan het "logement" van Quintin. Doch vandaag is hier nu mijn ander kleinkind Ian. Echte dierenvriendjes zijn het gelukkig wel! Het zijn drukke dagen want "oma" zijn is heel leuk maar ook vermoeiend. Hoe ik het vroeger klaarspeelde om bij het houden van een zaak ook noch een tweeling zelf op te voeden? Dat zou mij nu zeker niet meer lukken! Word ik oud?...
Was ik toch wel vergeten om een foto van de ezeltjes op mijn blog te plaatsen! Deze lieve diertjes stonden vorige zondag te toon. Gelukkig was de beperkte plaats en het hekken maar tijdelijk en konden ze daarna terug op de weide...
Mieneke:" wat vinden jullie van mijn nageltjes? Hoognodig gevijld..."
Ja ons Mieneke kan heel scherp uit de hoek komen. Al spelend strekt ze haar pootjes...maar hier zijn haar vlijmscherpe nagels heel duidelijk te zien. Moest Rusty daar een krap van krijgen...
Gisteren was onze kleine kapoen Quintin op bezoek maar dit veranderde al vlug in een paar daagjes vakantie, bij oma! Hij vindt het hier zo leuk met al die diertjes dat hij wou blijven, dus...hier is hij dan! Ook Rustyke is zijn beste maatje...
Zoals je kan zien ligt er nog steeds een net over de vijver, teneinde de vissen te beschermen tegen de komst van de reiger. De vijver is al eens leeggehaald en nu dreigt er nieuw gevaar! Ons Blondie houdt al een paar dagen de vissen haarscherp in het oog. Ik heb haar daarjuist vanonder het net moeten halen, dus ik zal haar moeten in het oog houden!...
Eén van mijn kleinkinderen Quintin is vandaag op bezoek en dit is zijn eerste kennismaking met Tigertje. Vol enthousiasme roept hij al haar naam. De poezen lopen al kronkelend tussen zijn beentjes en dat vindt hij fantastisch...
Mijn blog noemt "kattebelletjes" maar toen wist ik nog niet dat het een echte poezenblog ging worden. Ikzelf had nooit gedacht op zo'n korte tijd 3 poezen te hebben. Dus stof genoeg om er jullie mee onder te dompelen. Hopelijk vinden jullie het niet al te bont. Hier gluurt Tigertje van op de bank uitdagend naar Blondie. "Wie valt er het eerst aan?"...
"Als kat en hond leven" dit spreekwoord is hier zeker niet van toepassing. Rusty en Blondie kunnen het heel goed vinden met elkaar wat hier op deze afbeelding duidelijk zichtbaar is. Deze foto heb ik zojuist genomen op mijn terras...
Deze "kleine vos" of in de volksmond ook vaak schoenlapper genoemd kwam vanmorgen even een rustpauze inlassen op de hoekpunt van mijn garage. Het is een veel voorkomende vlinder waarvan de rupsen de bladeren van brandnetels zouden eten. Nou... zij liever dan ik...
Nu we het toch over evenwichtsoefeningen hadden kon ook dit plaatje niet ontbreken. Hier zit ons lief Blondie-ken op het steunpaaltje van het hekken. Ik kan uren kijken en genieten van de poezen hun speelsheid ...
Alhoewel de takken van deze taxus in de tuin stekelig zijn, neemt Mieneke toch maar het risico. Ze probeert hier haar evenwicht te zoeken op deze doorbuigende tak. Ik sla dit tafereeltje met bewondering gade..
Daar ik wat problemen heb met mijn blog en de zijkanten niet kan veranderen, wil ik je toch dit lieflijk plaatje niet onthouden. Ik vind dit echt een heel vertederend beeld en geef dit zeker een extra verdiend plaatsje op mijn blog...
Een zesspan, twee tweespannen, een éénspan en een paard met amazone reden zigzag door elkaar. Met deze voorstelling wou men het Vlaamse Paard in de kijker brengen...
Nu wou ik toch ook eens op de foto staan met één van de deelnemende trekpaarden.Zij behaalde dan ook nog een prijs! Ik vind haar niet zo'n zwaar kaliber, eerder heeft ze de bouw van een warmbloed. Maar ik kon het natuurlijk terug niet laten en wou haar toch efkes strelen...
Ook deze zeer mooie koets met paarden van een alombekende brouwerij trok veel aandacht. Alles was tot in de puntjes verzorgd en schitterde in het warme heerlijke zonnetje. Door dit alles te zien kreeg ik natuurlijk dorst...
Deze 4 jonge amazones waren zo vriendelijk even te poseren voor mij nadat ze een schitterende vertoning hadden gegeven. Met hun Belgisch trekpaard reden ze een carrousel. Niet zo eenvoudig om deze dressuurproef te rijden met deze koudbloed-paarden...
Vandaag was het deze namiddag "het paardengebeuren" op de markt te Oudenaarde. Natuurlijk ben ik eens een kijkje gaan nemen in mijn geboortestad. Dit is nu één van de taferelen welke wij konden bewonderen nml. onze Belgische trekpaarden...
Deze namiddag dacht ik even een grote wesp op te merken maar bij nader toezien bleek het om een voor mij onbekende vlinder te gaan. Na enig opzoekwerk kwam ik tot de vaststelling dat dit een trekvlinder is uit Zuid-Europa: "de kolibrievlinder". Het is een dagactieve nachtvlinder van de pijlstaartfamilie. Zijn vliegbeweging doet aan een kolibrie denken...
Het is algemeen geweten dat baasjes met hun huisdieren meestal vergelijkingspunten hebben qua haarkleur. Daarom de proef op de som! Ik heb een foto genomen van mijzelf met Rusty en Blondie. 'k Ben er zelf een beetje van geschrokken: het begint behoorlijk op te vallen...
Tigertje: "Nu vraag ik mij toch af wat er in die kruik zou zitten? 'k Zal maar niet te diep gaan kijken anders blijft mijn koppeke er nog in vast steken en dan hé!..."
Ja, zo zal dat wel gaan!... Mijn opgehangen vogelhuisjes krijgen al bezoek...nee niet van een pimpelmeesje maar ons Blondie heeft die natuurlijk ontdekt. Gelukkig blijft dat hokje altijd onbewoond...en zal zeker "nu" geen aantrek meer hebben voor de vogeltjes....
Naar mijn mening is er op deze korte tijd, na 5 dagen, al een merkelijk verschil te bemerken bij "Blondie". Ze is reeds in omvang toegenomen en oogt veel gezonder. Ik heb deze foto zojuist genomen, terwijl het buiten water aan het gieten is, maar dat laat ze niet aan haar hartje komen. Ze hoeft zich geen zorgen meer te maken, want ze heeft hier haar "thuis" gekregen...
Rusty:"Ik moet de laatste dagen echt ogen op mijn gat hebben! Zijn het de poezen niet...dan is het Tibo... Ik heb hem wel zien zitten hoor, daar links bovenaan in het hoekje. Dat hij maar niet probeert om mij aan te vallen want..."
Blondie:"Ik ben al vroeg uit de veren en daar ik mij nu al een heel stuk sterker voel, is dit muurtje beklimmen een peilschilletje voor mij! Zou daar misschien een vogeltje zitten?... Oesje...vergeten te zeggen dat mijn bazinnetje mij Blondie noemt..."
En hier dan het resultaat van mijn aankoop vandaag. Twee bloembakken en twee rieten manden opgevuld met deze plantjes. Het was reeds donker wanneer ik alles naar mijn zin had geplant, maar met de flits op de camera kan ik het jullie toch even laten zien. Geen meesterwerk maar toch geslaagd naar mijn normen...
Je moet eens de bloemenmarkt aflopen om een kleurrijke variatie van planten te ontdekken. Zo heb ik mij terug laten gaan en een assortiment plantjes meegebracht. Ik heb al een idee waar ik ze kan uitzetten...
Ik ben even aan verpozing toe en ik kan dat het best door eens een fikse wandeling te maken. Voorlopig is het weer nog redelijk al laat de herfst zich al een beetje voelen. Rusty is de koning te rijk nu hij tijdelijk "verlost" is van zijn katten-harem...
Gewoonlijk is dat zeker nog niet mijn uur om slapen te gaan maar ik heb het de laatste dagen wel een beetje al "te bont" gemaakt en nu krijg ik "de klop van de hamer" dus...
Mag ik jullie morgen terug welkom heten op mijn blog?
Ook Rusty heeft zich met de situatie van de "indringers" verzoend. In het heerlijke zonnetje vonden ze het te warm en zochten beide een plaatsje onder de schaduw van een bessenstruik. Daar ik jullie beloofde een vervolg aan mijn poezenverhaaltjes te geven, heb ik dit leuke tafereeltje op beeld gezet. Stapje per stapje wennen ze aan elkaar...
Gisterenavond was er een confrontatie tussen de 3 poezen. Al sissend keken ze elkaar met argusogen aan maar gelukkig vond er geen gevecht plaats. Deze voormiddag kon ik al getuige zijn van een eventuele toenadering. Met een afstand van 1 m. lagen Tigertje en Blondie te zonnen achteraan de garage. Dit is al een goed begin...
Daar ligt ze dan op het garagedak van de buurman! Onze nieuwe aanwinst wou even een kijkje komen nemen terwijl wij onze hoge haag aan het snoeien waren. Het was te vervelend want ze viel pardoes in slaap. Klimmen doet ze als de beste maar het naar beneden komen kostte wel enige moeite. Ze is nog niet zo sterk en stoer als ons Mieneke die een echte acrobaat is...
Buurman André heeft een heel mooie vijver en natuurlijk prachtige vissen! Ook de reiger is onlangs op bezoek geweest maar heeft gelukkig geen enkele vis kunnen oppikken. Zou hij ze te zwaar vinden? Want het zijn echte kanjers die daarin rondzwemmen. Echt tof..je kan ze zelfs strelen...
Vandaag niet veel thuis geweest want er was iemand van de familie jarig! Het kleinkind van mijn zus werd 7 jaar en dat moest gevierd worden. Dus als afsluiterken wou ik jullie toch nog eens laten watertanden van deze zeer geslaagde ijstaart. Leuk idee vind ik het, deze met marsepein omringde glace in de vorm van een appelworm en heel lekker ook!...
Of je het nu gelooft of niet maar over deze avond kan ik terug een verhaaltje schrijven want ik heb er momenteel terug een poesje bij! Vanavond ben ik naar de videotheek gegaan en bij het uitstappen van mijn wagen kwam er mij een katje al miauwend toegelopen. Och arme, dat beestje graatmager en ik had niets bij mij van voeding! Ik heb toen navraag gedaan in de winkel en het katje liep daar al een paar dagen op den dool. Die mevrouw zelf kon het niet bijhouden want zij heeft zelf 2 grote honden...
Bij mijn thuiskomst voelde ik mij echt heel slecht en ik ben toen maar teruggereden. Door haar sussend toe te spreken kwam ze onmiddellijk naar mij toegelopen. Ik had melk bij en het was erg om aan te zien hoe gulzig dat diertje die melk opdronk. Ik heb haar toen opgenomen en in mijn wagen gestopt. Ik ben naar huis gereden maar wel met de hoop dat ze mij niet zou aanvallen onderweg want een poes in het nauw gedreven...dat is ook geen lachertje!...
Thuisgekomen heb ik haar eten gegeven wat zij gulzig naar binnen slokte. Na er een tijdje mee gestoeid te hebben in de tuin, zocht ze zelf een plaatsje op in de garage om te gaan slapen. Een oud deken dat hoog op een rek ligt, dient nu als rustplaats. Mieneke ging juist op stap bij mijn thuiskomst en Tigertje bekijkt alles een beetje argwanend... Ik zal zien wat het morgen (eigenlijk vandaag) geeft en hoop dat Rusty dat allemaal kan verwerken. Wordt dus ook vervolgd...
Onze nieuwe poes vraagt natuurlijk om een naam. Wat denken jullie van "Tigertje"?Of heeft iemand een beter idee? Heel inschikkelijk liet ze zich al fotograferen en ging er zelfs bij liggen. Een geslaagde close-up vind je niet?...
Zoals elke avond mag Tibo eens in kijkje nemen in mijn blog. Doch vanavond is hij een beetje teleurgesteld want er zijn alleen maar poezen en poezen te zien. Ik zal dan maar vlug eens een fotoke van hem erop plaatsen, zodat hij morgen terug tevreden naar zijn kooi kan gaan...
Rusty:" Ik ruik het ! Hier is ze ook geweest...Waar zou ze toch zijn? Ik geef het niet op want éénmaal zal ik haar vinden. Ik mag haar natuurlijk niet achterna zitten, want dat zou mijn bazinneke niet leuk vinden!"
Rusty is nu al heel de voormiddag in den tuin aan het rondspeuren waar ergens de nieuwe poes zou zitten! Ik heb er hem nog niet bijgelaten want ik moet er hem eerst vertrouwd mee maken...
Per toeval ontdek ik vandaag in de tuin tussen de struiken een poes. Nee, niet Mieneke maar een streepjeskat. Wie zou dat nu zijn? Waar komt dat diertje vandaan? Misschien voelt ze aan dat haar hier een mogelijke thuis wordt aangeboden? Wie weet?...
Ik heb deze foto moeten uitvergroten zodat je haar toch min of meer kan zien.
Met engelengeduld probeer ik haar te lokken met een beetje melk. Pootje per pootje komt ze nader...heel voorzichtig en schichtig om zich heen kijkend. Maar uiteindelijk overwint ze haar vrees en drinkt het potje in één teug leeg...
Wie heeft nu nog een reden om te zeggen dat ze zich niet goed voelt? Haar nieuwe thuis bevalt haar precies opperbest alleen...moet ik nu nog afwachten hoe ons Mieneke zal reageren bij haar thuiskomst? Vliegen ze elkaar in het haar? Of aanvaarden ze elkaars aanwezigheid? Nu nog Rusty ook met de nieuwe bewoonster vertrouwd maken en omgekeerd...dus...wordt zeker vervolgd!...
Het was helemaal geen zicht de manier waarop ik mij in een bocht moest wringen om deze foto te kunnen maken. Het resultaat wil ik jullie niet onthouden. Deze spin is volledig omringd door haar slachtoffers en dit in schril contrast met de witte stapelwolken...
Vanmiddag viel mijn oog op een wants die zich verscholen had temidden van mijn uitgebloeide lavendelstruik. Wantsen zijn bij de meeste mensen wat minder gekend en worden wel eens met kevers verward. Dit insekt krijgt in het late najaar een bruine kleur, overwintert, en krijgt dan later opnieuw een groene kleur. Inderdaad, camouflage is nodig om niet op te vallen en te overleven...
In het voorjaar liet ik me verleiden tot de aankoop van de veelbelovende "Osteospermum". Uiteindelijk komt deze plant nu pas in volle bloei en toevallig staan de bloemen geschikt op een lijntje, 4 op een rij...
Dit is geen reclamespot voor onze Noorderburen maar de mooie oranje-kleur van mijn "afrikaantjes" of stinkertjes. Ze hadden het moeilijk toen ik ze tijdens de droge junimaand in de grond plaatste maar nu is mijn ganse border bezet met een kleurrijk bloementapijt. Uit grondperspectief ziet dat er zo uit...
Oesje...Dit gezicht komt mij wel héél bekend voor! Ik kon het natuurlijk niet laten want voor een geintje ben ik steeds te vinden.
En nu het antwoord: al deze figuren bevinden zich op het marktpleintje van het dorpje Ellezelles, gelegen juist over de grens van Oost-Vlaanderen met Henegouwen...
Ik blijf vandaag op dit kleine pittoresk dorpspleintje ronddwalen. Ik vind het daar zo leuk dat ik moeite heb om het te verlaten dus...hier volgt dan nog één van die markante figuren die dit marktje ten toon spreid...
Op deze foto kan je een gedeelte bekijken van de "figuren" welke op het marktpleintje te bewonderen zijn. Het gaat hier duidelijk omtrent heksen en aanverwanten. Vooral 's avonds geeft dit een heel specifiek beeld...
Sinds gisteren ben ik het wereldje van de fantasie binnengestapt. Na het huisje van Hans en Grietje te hebben ontdekt ben ik deze avond op heksenjacht geweest. Hier is dan het resultaat. Het is nu aan jullie te raden waar ik juist ben geweest...
Daar moet Rusty echt niet van weten. Argwanend kijkt hij om zich heen en omknelt met beide pootjes zijn speelbal want...daar verschijnt Mieneke in de tuin! Dieren onder elkaar kunnen egoïstische trekjes vertonen...
Tijdens één van mijn wandelingetjes viel mijn oog op een lieftallig huisje. Eerst dacht ik het peperkoekenhuisje van Hans en Grietje te zien en waande ik mij zelfs eventjes in hun sprookje...
Hoe zeer de industrie zich ook inspant om groenten aan te bieden in conserven of als diepvriesverpakking, de smaak kan nooit die van het verse produkt evenaren. Mijn moeder had nog een grote "steriliseerketel" waarin alles gekookt werd en als wintervoorraad bewaard. Indertijd niet slecht maar geef mij maar verse boontjes uit mijn eigen tuin, mmm...lekker...
Iemand of iets vanuit de hoogte bekijken hoeft niet altijd een verkeerde betekenis te hebben. In dit geval is het echt een voordeel om op een heuvel te wonen want zo heb je een zicht over de hele streek, in dit geval omgeving van de Vlaamse Ardennen. En dat geeft ook gunstige perspectieven...
Mieneke:"Het is weekend en dan wil ik er altijd netjes uitzien want je kan maar nooit weten wie je tegen het lijf loopt. Ik heb nog niet te veel ervaring met het schminkborsteltje maar oefening baart kunst. Dus... let's try it again..."
Al was het vandaag de allereerste schooldag voor vele kleintjes en vloeiden de traantjes overvloedig, daar gaf Tibo geen zier om! Het enige wat hem interesseerde was om de omgeving rondom hem te inspekteren en te genieten van de buitenlucht...
Enkele dagen tropische temperaturen en meteen duikt deze groenkleurige sprinkhaan op. Zich beschermend tegen de grote hitte heeft hij een plaatsje uitgekozen onder de luifel van het huis. Daar kan hij uren rustig luieren vooraleer hij in actie schiet en met dit weer kan ik hem zeker geen ongelijk geven...
Mieneke: " wat vinden jullie van mijn nageltjes? Hoognodig gevijld..."
