Alhoewel de takken van deze taxus in de tuin stekelig zijn, neemt Mieneke toch maar het risico. Ze probeert hier haar evenwicht te zoeken op deze doorbuigende tak. Ik sla dit tafereeltje met bewondering gade..
Daar ik wat problemen heb met mijn blog en de zijkanten niet kan veranderen, wil ik je toch dit lieflijk plaatje niet onthouden. Ik vind dit echt een heel vertederend beeld en geef dit zeker een extra verdiend plaatsje op mijn blog...
Een zesspan, twee tweespannen, een éénspan en een paard met amazone reden zigzag door elkaar. Met deze voorstelling wou men het Vlaamse Paard in de kijker brengen...
Nu wou ik toch ook eens op de foto staan met één van de deelnemende trekpaarden.Zij behaalde dan ook nog een prijs! Ik vind haar niet zo'n zwaar kaliber, eerder heeft ze de bouw van een warmbloed. Maar ik kon het natuurlijk terug niet laten en wou haar toch efkes strelen...
Ook deze zeer mooie koets met paarden van een alombekende brouwerij trok veel aandacht. Alles was tot in de puntjes verzorgd en schitterde in het warme heerlijke zonnetje. Door dit alles te zien kreeg ik natuurlijk dorst...
Deze 4 jonge amazones waren zo vriendelijk even te poseren voor mij nadat ze een schitterende vertoning hadden gegeven. Met hun Belgisch trekpaard reden ze een carrousel. Niet zo eenvoudig om deze dressuurproef te rijden met deze koudbloed-paarden...
Vandaag was het deze namiddag "het paardengebeuren" op de markt te Oudenaarde. Natuurlijk ben ik eens een kijkje gaan nemen in mijn geboortestad. Dit is nu één van de taferelen welke wij konden bewonderen nml. onze Belgische trekpaarden...
Deze namiddag dacht ik even een grote wesp op te merken maar bij nader toezien bleek het om een voor mij onbekende vlinder te gaan. Na enig opzoekwerk kwam ik tot de vaststelling dat dit een trekvlinder is uit Zuid-Europa: "de kolibrievlinder". Het is een dagactieve nachtvlinder van de pijlstaartfamilie. Zijn vliegbeweging doet aan een kolibrie denken...
Het is algemeen geweten dat baasjes met hun huisdieren meestal vergelijkingspunten hebben qua haarkleur. Daarom de proef op de som! Ik heb een foto genomen van mijzelf met Rusty en Blondie. 'k Ben er zelf een beetje van geschrokken: het begint behoorlijk op te vallen...
Tigertje: "Nu vraag ik mij toch af wat er in die kruik zou zitten? 'k Zal maar niet te diep gaan kijken anders blijft mijn koppeke er nog in vast steken en dan hé!..."
Ja, zo zal dat wel gaan!... Mijn opgehangen vogelhuisjes krijgen al bezoek...nee niet van een pimpelmeesje maar ons Blondie heeft die natuurlijk ontdekt. Gelukkig blijft dat hokje altijd onbewoond...en zal zeker "nu" geen aantrek meer hebben voor de vogeltjes....
Naar mijn mening is er op deze korte tijd, na 5 dagen, al een merkelijk verschil te bemerken bij "Blondie". Ze is reeds in omvang toegenomen en oogt veel gezonder. Ik heb deze foto zojuist genomen, terwijl het buiten water aan het gieten is, maar dat laat ze niet aan haar hartje komen. Ze hoeft zich geen zorgen meer te maken, want ze heeft hier haar "thuis" gekregen...
Rusty:"Ik moet de laatste dagen echt ogen op mijn gat hebben! Zijn het de poezen niet...dan is het Tibo... Ik heb hem wel zien zitten hoor, daar links bovenaan in het hoekje. Dat hij maar niet probeert om mij aan te vallen want..."
Blondie:"Ik ben al vroeg uit de veren en daar ik mij nu al een heel stuk sterker voel, is dit muurtje beklimmen een peilschilletje voor mij! Zou daar misschien een vogeltje zitten?... Oesje...vergeten te zeggen dat mijn bazinnetje mij Blondie noemt..."
En hier dan het resultaat van mijn aankoop vandaag. Twee bloembakken en twee rieten manden opgevuld met deze plantjes. Het was reeds donker wanneer ik alles naar mijn zin had geplant, maar met de flits op de camera kan ik het jullie toch even laten zien. Geen meesterwerk maar toch geslaagd naar mijn normen...
Je moet eens de bloemenmarkt aflopen om een kleurrijke variatie van planten te ontdekken. Zo heb ik mij terug laten gaan en een assortiment plantjes meegebracht. Ik heb al een idee waar ik ze kan uitzetten...
Ik ben even aan verpozing toe en ik kan dat het best door eens een fikse wandeling te maken. Voorlopig is het weer nog redelijk al laat de herfst zich al een beetje voelen. Rusty is de koning te rijk nu hij tijdelijk "verlost" is van zijn katten-harem...
Gewoonlijk is dat zeker nog niet mijn uur om slapen te gaan maar ik heb het de laatste dagen wel een beetje al "te bont" gemaakt en nu krijg ik "de klop van de hamer" dus...
Mag ik jullie morgen terug welkom heten op mijn blog?
Ook Rusty heeft zich met de situatie van de "indringers" verzoend. In het heerlijke zonnetje vonden ze het te warm en zochten beide een plaatsje onder de schaduw van een bessenstruik. Daar ik jullie beloofde een vervolg aan mijn poezenverhaaltjes te geven, heb ik dit leuke tafereeltje op beeld gezet. Stapje per stapje wennen ze aan elkaar...