Blij als ik was door mijn geringe winst bij het wedden op het paard "Grusty", was ik zelfs van plan een paard aan de uitgang van de hypodroom te bestijgen. Doch bij nader toezicht ben ik er maar naast blijven staan want...het paard is een kunstwerk volledig bedekt met kroonkurkjes...
Zopas thuis gekomen na een dagje "Waregem Koerse". De Grote Steeple Chase van Vlaanderen trekt jaarlijks meer dan 35.000 liefhebbers uit de 4 windstreken. Ook zoals elk jaar waren de natuurgoden ons welgezind. Onder een stralende zon kon iedereen genieten van dit spektakel. De drank vloeide tierlijk, veel geld werd verwed maar iedereen was in zijn nopjes...
Sinds mijn vijvertje enkele weken geleden het bezoek kreeg van een reiger heb ik er een net overheen gespannen. Deze waterjuffer probeerde vruchteloos op een blad van een waterlelie neer te strijken maar moest poseren op een uitstekende houtblok. Je kan dus nooit voor iedereen tegelijk goed doen...
We hebben er door de wisselvallige zomer weer een tijdje moeten op wachten maar sinds een paar dagen zijn ze er weer: de ballonvaarders. Afhankelijk van de windrichting en de thermiek glijden zij bijna geruisluis door het landschap. Een vraag die men kan stellen: doen ze het voor de kick of voor de fun? Of voor beide...
Rusty:"Wat moet ik toch een engelengeduld hebben om dit reclamespotje te kunnen maken! Ten 1° : Ik kan mijn oogjes bijna niet open doen door het hevig zonlicht. Ten 2° : Daarbij ben ik ook nog scheel van den dorst. Ten 3° : Maar het toppunt is dat de promotie gaat omtrent het lekkere abdijbier "Ename" uit het Oudenaardse. Ben ik vet mee...pfff..."
Mieneke:"Ik ben een echte speelvogel en heb rare streken. De wereld bekijk ik het liefst ondersteboven. Ook ben ik een betweter en ik laat mij door niets of niemand van streek brengen. Zelfs Rusty boezemt mij geen schrik in..."
Aan de rand van mijn vijvertje prijkt momenteel in volle glorie deze water-iris. Ik heb ze voordien nauwelijks opgemerkt en opeens staat ze daar met een prachtige bloem aan de waterkant. Geniet mee van deze prachtig mooie verschijning...
Bij het water geven van mijn palmboom viel mijn oog op een koppel spinnen welke ik stoorde in hun "aktiviteiten"! Bij nader toezicht bleek het om kruisspinnen te gaan waarvan ik vermoed dat het rechtse exemplaar het vrouwtje is. Bij spinnen zijn de vrouwtjes meestal het grootst in omvang. Ik begin er al kriebels van te krijgen...
Als je in je tuin enkele plekjes hebt die je wil afschermen of wil laten dichtgroeien, dan kan je gemakkelijk enkele cotoneasterplanten aanbrengen. Deze struik groeit zeer compact en is gemakkelijk bij te snoeien. Hij bloeit zeer overvloedig in juni en verspreid een heerlijke geur. In de nazomer verschijnen de rode bessen waar allerlei vogelsoorten zich te goed aan doen. En dat allemaal met één simpel plantje, je zou voor minder aarzelen om hem een plekje te bezorgen...
De zon moet zich maar eventjes tonen en meteen zie je tal van insecten te voorschijn komen. De familie van de schermbloemigen zijn dan ook in deze periode echte trekpleisters voor zweefvliegen, vliegen, kevers, bijen enz...
Ik dacht eventjes binnen te glippen in de molen om een kijkje te nemen maar...alles was potdicht! Spijtig, want ik ben wel leergierig hoe zo'n molen er van binnen uit ziet en vooral de werking ervan interesseert mij nog het meest. Misschien geraak ik wel binnen tijdens de "open monumentendagen"...
In Vlaanderen zijn ze overal nog te vinden en daarom is het landschap hier ook zo typisch. Minstens om de 3 tot 4 jaar moeten de wilgen geknot worden. Zo een snoeibeurt wordt slechts door weinig planten getolereerd maar het houdt de boom wel gezond. Dit exemplaar staat aan een oude spoorwegberm en is duidelijk aan een "knot" toe...
Na de hevige plensbuien die de ganse dag ons weer overheersten is eindelijk het zonnetje van de partij. Zojuist een mooie regenboog trachten op beeld te zetten doch ik was bijna te laat want hij staat er maar gedeeltelijk op. Snel zijn is steeds de boodschap...
Wie kent er het melodietje: Raindrops keep falling ...? Of moet ik zeggen 'on the ground'! Enige onstabiliteit in de koude bovenluchten vergemakkelijkt de aanmaak van buien en dit is het resultaat. Alsof er nog geen water genoeg gevallen is...
Hier zijn ze weer: de prachtige lijsterbessen! Mooi gevormde trossen met prachtig rode bessen waar lijsters gek op zijn. Uiteraard ook in trek bij andere vogels.
Ik heb vanmiddag nog even kunnen genieten van de laatste opklaringen die men voorspeld had. De wind steekt al een tandje bij en het lijkt al meer een beetje op vervroegde herfst. Het geruis en gewiebel van de knotwilgen in een typisch Vlaams landschap komt toch erg charmant over...
De Buddleia (of beter gekend als vlinderstruik) zou in geen enkele tuin mogen ontbreken want deze struik werkt echt als een magneet voor vlinders. De paarse bloemtrossen worden tijdens de bloei bezocht door allerlei insecten maar voornamelijk vlindersoorten, o.a. kleine vos en nummervlinder. Al heb ik de indruk dat het dit jaar een beetje minder is. Begrijpelijk als je de zomer van 2005 in acht neemt...
"Wat schaft de pot vandaag? Weeral van die broodkorstjes die ik haast volledig in één stuk moet doorslikken. Maar ja, een gekregen paard mag je niet in de mond kijken en ik probeer ook maar op mijn manier te overleven..."
De "Pont des Trous" te Doornik is één van de meest indrukwekkende overblijfselen van de middeleeuwse militaire architectuur in ons land. Enorme hekken konden op ieder moment de doorgang versperren o.a. toen in 1340 de Vlamingen en de Engelsen, aangevoerd door Koning Edward III van Engeland, de stad aanvielen. Op de achtergrond kan je de torens van de Onze-Lieve-Vrouw Kathedraal opmerken.
Ja zelfs een klein geschiedenislesje kan in mijn blog verwerkt worden...
Rusty is in alle opzichten een dankbaar hondje als het op poseren aankomt. Je neemt hem gewoon in de armen en plaatst hem op de plek die je uitgekozen hebt en dat lieve beestje blijft daar gewoon onbeweeglijk zitten tot je een goeie foto hebt. Wat een hond lijden kan!...
Dit zijn niet de "kinderkopjes" uit één of andere beklimming van de Ronde van Vlaanderen maar een holle weg die leidt naar het panoramisch zicht van Mont-Saint-Aubert(Doornik). Zoals je kan zien is deze weg bezaaid met allerlei in steen geschreven levenswijsheden van kunstenaars. Zo leer je nog eens wat onderweg...
"Le Pays des Collines" ligt ten zuiden van de Vlaamse Ardennen en is minder gekend bij de doordeweekse toerist. Maar het is daarom zeker niet minder mooi, integendeel. Getuige hiervan dit beeld (omgeving Mont-Saint-Aubert) met glooiend landschap en golvende weilanden waar het nog rustig vertoeven is...
Vanmiddag ben ik een beetje de paparazzi-tour opgegaan en als een echte ramptoerist naar de Sint-Janskerk in Doornik gaan kijken. De toren van deze kerk was vrijdagmorgen door blikseminslag getroffen en om verdere schade en eventuele ongelukken te voorkomen heeft men het torengedeelte met steunplaten en linten ingepakt. De Bulgaarse inpakkunstenaar Christo zou hier misschien nog wat inspiratie kunnen opdoen?...
Dit kleine nachtvlindertje of motje zocht bescherming tegen de overvloedige regen en vond dat ook aan de onderkant van een betonnen afsluiting. Zeg nu zelf: een betere camouflage kon hij niet vinden. Ikzelf heb deze opname moeten uitvergroten teneinde het verschil te kunnen opmerken tussen het witgeverfde beton en zijn opengespreide vleugels...
Deze eend voelt zich blijkbaar in haar sas bij al dat regenweer. Bij de relatieve droogteperiode van juni stond deze sloot bijna droog, doch nu is daar geen sprake van. Er is eerder een overvloed aan water...
Afgelopen nacht en vanmorgen hebben we weer de zoveelste zondvloed van deze zomer(?) verteerd. Rusty komt polshoogte nemen van de "wateroverlast"in de schaal van één van mijn palmbomen. Volgens de laatste metingen viel er hier tussen de 50 à 60 liter per m2 en we zijn er nog niet vanaf...
Deze foto is genomen op 150m boven de zeespiegel en dit is meteen ook het hoogste punt van Oost-Vlaanderen. De molen "Ten Hotond" is momenteel een toeristische plaats met een oriëntatietafel en uitkijktoren. Deze molen werd al verscheidene malen getroffen door de bliksem en wat nu nog rest is het witte rompgedeelte. Eenmaal daarboven geniet je van een subliem uitzicht over de Scheldevallei en de Vlaamse Ardennen...
"Ik ben de nieuwe redster op het strand aan onze kust. Mijn naam is Petra en ik sta steeds op de uitkijk. Evenwel maar tot eind augustus want dan zit mijn vakantiejobje erop..."
Zojuist was ons Mieneke een acrobatisch nummer aan het voorstellen. Een act voor Cirque du Soleil? Ik had juist de camera bij de hand en kon dit vliegensvlug op beeld zetten. Alles moest zeer snel gaan want de volgende seconde zat ze terug boven in de top van de boom...
Heeft Blankenberge na Oostduinkerke nu ook zijn eigen garnaalvisser? Hij staat te pronken op de wandeldijk maar heeft vermoedelijk nog geen enkele garnaal opgevist. Als kunstwerk geeft hij toch een eigen impressie weer aan de talrijke wandelaars. Al moet ik erbij vermelden dat naar mijn mening het paardenhoofd in verhouding te klein uitvalt...
Rusty:"Amaai, dat is nu eens een mooi teefje...zal maar vlug een afspraakje maken."
Ik denk wel dat Rusty het zag zitten want hij wilde niet meer verder wandelen daar hij geen afscheid kon nemen van dit lieftallig yorkshire-ken. Voor alle duidelijkheid erbij vermelden dat Rusty links afgebeeld staat...
Jullie dachten toch niet dat ik Rustyken zou thuis laten? Nee, hoor! Waar ik ben... is hij... en hier dan het ultieme bewijs. Tesamen op de foto aan de haven...
Dit kunstwerkje kan je bewonderen aan de vissershaven van Blankenberge. De kunstenaar is Erwin Peeters en zijn creatie is zeker de moeite waard om er eens bij te poseren. Ook nog andere beelden kan je daar gaan bekijken doch dit paardenhoofd vind ik het allerbeste. Van die andere zeer abstracte kunst hou ik niet. Iedereen heeft zo zijn eigen smaak...
Men waant zich hier in het zuiden maar ook in ons landje kan een avondrood voor een prachtig beeld zorgen. Net voor zonsondergang kon ik dit idyllisch plaatje van de Blankenbergse jachthaven vastleggen...
Op deze zalige zomeravond heb ik een sfeerbeeld van de opname van "Tien om te zien" trachten weer te geven. Dit was voor de allereerste maal dat ik zo'n gebeuren live kon meemaken. Geniet even mee van de warme zomerkleuren...
Nee deze gans werd niet uit het "ganzebord" geplukt maar loopt als een "mobiel alarm" op het erf bij de buren. Zelfs de Romeinen wisten al dat deze dieren uitstekende bewakers waren. Kom niet te dichtbij of ze valt je aan en pikt in je kuiten...
Deze zomer moet het duidelijk hebben van 'opstootjes'. De ene dag alles en de andere dag niks. Het is echt profiteren van elk zomers momentje want voor je het weet komt een plensbui de pret bederven. Langs de andere kant is dit ook wel handig want zo krijgen de tuinbloemetjes regelmatig een portie vers water...
Weer of geen weer maar deze spin denkt er niet aan om te verpozen. Ondanks het ronduit slechte weer is ze een hele poos bezig met het maken van een web om eventuele prooien te vangen. Want de natuur kent geen medelijden! Er moet "eten" op de plank komen, zo simpel is dat...
Toch nog tussen de buien door een zonnestraaltje te zien vandaag. Dit gaf mij de gelegenheid om eens een kiekje te nemen van deze vruchten op onze perzikenboom in de tuin. Zien ze er niet sappig uit of toch nog eventjes wachten?...
Vandaag ben ik eventjes in mijn cd-archief moeten duiken want mijn pc was 'gecrasht' zoals dat in vakjargon heet. Gelukkig had ik de meeste dingen op cd kunnen zetten. Vandaag zullen mijn trouwe bezoekers het moeten stellen met deze foto, maar morgen vliegen we er terug in... Maar dit paardje trekt zich daar helemaal niks van aan en graast lustig verder in de malse wei...
Nee, ik bedoel niet het lichtglas op het achterspatbord van een fiets maar de ogen van ons Mieneke. Ze was terug eens echte capriolen aan het uitvoeren in één van onze hoge dennebomen. Bij het terug naar beneden komen heb ik dan vlug een fotoke genomen en zoals het spreekwoord zegt: "Ze kwam zoals altijd terug op haar pootjes terecht ..."
De schrik van de paarden : "de Regendaas" of paardenvlieg. Het mannetje zuigt sap uit de planten maar... het vrouwtje daarentegen heeft bloed nodig om eitjes te kunnen maken en met hun vlijmscherpe kaken snijden ze een stukje huid en de daaronderliggende huid kapot. Ze zuigen dan het bloed op met hun zuigtong. Ze zijn zeer steeklustig bij zwoel, regenachtig weer Zo'n beet voel je heel goed en meestal volgt daarop een huidreactie. Ik heb zelf al meermaals ondervonden dat zo'n steek heel nare reacties geeft...
Als men geen voorzorgen neemt dan krijgen ze zelfs een ontsteking aan hun ogen door die vliegen. Daarom wordt er op hun halster een soort mini-vliegdeur bevestigd zoals je hier op deze foto duidelijk kan zien. Doordat ze met hun hoofd schudden worden door de lintjes de vliegen weggejaagd.
In de zomer hebben paarden in de wei net zoals deze die op stal staan, veel last van vliegen. Gelukkig hebben ze over het algemeen een lange staart zodat ze die vervelende insecten kunnen verjagen. Ook zoals dit paard hier op de foto die met zijn staart al zwiepend rustig verder graast...
In de Vlaamse Ardennen en vermoedelijk ook in andere streken zijn de boeren duidelijk achterop met hun graanoogst. Tijdens warme zomers is die klus meestal nu al geklaard maar blijkbaar heeft deze zomer de oogst met ongeveer 14 dagen achterop gesteld. Tijdens mijn wandeling hoorde ik nochtans de rijpe tarwekorrels als het ware "knetteren". Lang wachten hoeft dus niet meer...
De meeste schermbloemigen staan nu in volle bloei. Ik heb dan tijdens mijn wandelingetje niet geaarzeld om deze foto te maken. Het contrast met de blauwe lucht en enkele goedweerwolken (?) laat de bloeiwijze van deze plant zeer goed tot zijn recht komen. Prachtig toch?...
Is er iets mooiers dan een perkje kleurrijke bloemen? Elk plantje moet een strijd leveren om al zijn pracht te kunnen ontplooien en tonen want er is concurrentie van de collega's. Maar eenmaal ze hun plekje ingepalmd hebben is er geen houden meer aan. Bloeien maar...
Deze ooievaar (op de voorgrond - achteraan 2 Jan-van-gents) geniet nog van zijn voorlopig verblijf te Planckendael. 's Winters kunnen ooievaars hier niet overleven daar hun hoofdvoedsel - regenwormen, insecten...-niet meer beschikbaar zijn. Daarom verlaten ze in de late zomer hun broedgeboed en trekken zuidwaarts naar Afrika. Sommige blijven in Zuid-Spanje, anderen trekken helemaal tot in Zuid-Afrika, over een afstand van 12.000 km! Ze vliegen gemiddeld zo'n 220km per dag. Jonge ooievaars verlaten hun geboorteplaats zo'n 1 tot 2 weken voor hun ouders...
Al komt ze maar af en toe eens gluren vanachter een wolk, toch geeft ze al wat warmte. Ook Rusty wil vandaag genieten en heeft al mijn favoriete plaatsje ingepalmd! Waar? Onder mijn palmboom natuurlijk...
Ook ons Mieneke wou eventjes op den blog...hier dan het resultaat. Ook al schijnt het zonnetje niet buiten, in gezelschap van mijn dieren voel ik mij altijd opperbest...
Op de bloemenmarkten worden ze aangeprezen als langdurige zomerbloeiers. Dus heb ik mij laten verleiden om deze gazanias aan te kopen maar het resultaat valt behoorlijk tegen. Na een eerste bloei-opstoot in juni begint nu uiteindelijk weer een bloem de kop op te steken. Zo zie je maar, beter laat dan nooit...
Na rijst is maïs de voornaamste graansoort ter wereld. Maar deze kolven zullen meer dan ons huidig waterzonnetje nodig hebben om af te rijpen. De Zuid-Amerikaanse inboorlingen bereiden uit de maïskorrels, door gisting een drank chichageheten. De Mexicanen bereiden door gisting van de sap uit de stengel een alcoholische drank...de pulque de mahiz. En in onze streken dient maïs voor groenvoer...
Ik had nooit gedacht dat één pitje zo'n groei zou te weeg brengen in onze tuin! Deze meloenplant is nu reeds van immense afmetingen zelfs na te zijn bijgesnoeid. Dagelijks neemt hij nog meer plaats in beslag. Op de foto zie je dat ik hem zelfs niet meer kan omvatten! Goeie grond hé in de Vlaamse Ardennen...
Tibo: "Ik ben klein maar dapper en als je op mijn foto klikt, dan word ik zelfs "groot"! Ik heb stiekem Rusty zijn speelbeertje genomen en 'k ga er nu vlug een gat inpikken zodat het kapot is! Zijn mand ligt toch overvol met allerlei speelgoed maar ik daarentegen moet het stellen met een schommel en wat blokken...pfff..."
Zijn wij dan echt zo verwend geweest met onze Belgische zomers? Ligt dat nu echt aan mij of heb ik alleen dan het gevoel dat deze zomer wat dunnetjes uitvalt? In ieder geval laat ik het niet aan mijn hart komen. Ik geniet dan maar op mijn manier van de zomer, van de prachtige en kleurrijke wolkenformaties en zeg nu zelf: dat heeft toch ook zijn charmes...
Waar men komt langs Vlaamse wegen... komt men momenteel de wilde marjolein tegen. Dit welriekende kruid, niet te verwarren met rozemarijn, valt door zijn paarse bloemschermen heel fel op in voornamelijk wegbermen en zandachtige gronden. De gedroogde bloemhoofdjes worden vaak in thee gebruikt...
Gisterenavond naar de voorstelling geweest van het spektakel "Dralion" van het wereldvermaarde Cirque du Soleil te Oostende. Aangezien het verboden was te fotograferen, om de artiesten niet te hinderen, heb ik mij moeten beperken tot het einde van de voorstelling. Dan maar vlug stiekem dit fotoke genomen van de artiesten bij hun afscheid. Zeker een aanrader voor wie dit nog niet gezien heeft...
Deze koeien maken zich geen zorgen omtrent de uitdrukking :"Koeien van letters". Waar komt dit gezegde vandaan? Omdat een koe, naar verluid, alles 8x groter ziet! Dus daarom keken ze zo raar op toen ik voorbij wandelde ...
Wespen hebben dan de reputatie van vervelend te zijn maar sommige soorten hebben ook een nuttige functie. Dit exemplaar baant zich een weg tussen mijn weliswaar aangevreten koolgewassen. Hij is naarstig op zoek naar andere insecten want... één van de lievelingsgerechten van wespen is o.a. "lichaamsvochten" van andere insecten en dieren.
De latijnse naam van wesp is Vespa die we ook kennen als een zoemende scooter...
Je moet niet klein zijn om op te vallen want deze kleine paardjes stelen iedereen zijn hart. Maar...niet te onderschatten want ook zij hebben dezelfde nukken als een groot paard. Zij zijn zeker geen "speelgoed" voor kinderen zoals veel mensen denken, maar toch heel aanhalig...
Dat deze zomer een vochtig karakter heeft bewijzen deze zwammen. Naar mijn mening zijn dat "Gewone Zwavelkoppen". Deze paddestoelen groeien op afgezaagde stronken of dode en rottende takken. Zo heb ik deze foto dan ook genomen achteraan de tuin op een boomstronk. Deze zwammen zijn wel giftig, krijgen een zwavelgele tot zwarte kleur en verspreiden een onaangename geur...
Vandaag eindelijk het zonnetje aan een blauwe, doch nog bewolkte hemel. Iedereen naar buiten om te genieten want het zal van korte duur zijn. Ook ik ga nu wat vertoeven in de tuin maar eerst wil ik jullie laten meegenieten van één van mijn boeketjes bloemen die binnenshuis staan te pronken. Tot straks...
Deze zeer mooie dreef is de verbinding tussen de St.-Urasmuskerk en het park van Baron Casier. Op het dorpsplein bevindt er zich ook een vrijheidsboom die sinds 1962 beschermd is. Meermaals ben ik daar te paard naar de wijding gekomen, maar door de gevaarlijke straatbedekking (kasseiën) bij nat weer werd het te gevaarlijk voor dier en ruiter en gaat dit evenement nu door te Waregem.
Anekdote: in deze dreef heeft Pasquinel (paard) mij eens van zijn rug gebokt en kwam ik op een boom terecht. Zal dat nooit vergeten...
Dit was gisteren "the place to be"! Ter gelegenheid van de Military stond het domein van baron Casier terug open voor de bezoekers. Logisch natuurlijk want de hindernissen stonden op zijn domein.. Het omwald kasteel was tevens een trekpleister voor de talrijke bezoekers van de Military. Zodus ook ik ben nogmaals eens een kijkje gaan nemen...
Zoals ik gisterenavond al vermeldde heb ik zondag een heel toffe namiddag beleefd. De sfeer tussen al die ruiters, amazones en paarden ...daar hou ik van. De hindernissen waren paardvriendelijk opgesteld en heel de entourage was heel goed verzorgd. Op deze foto kan je nog één van de vele hindernissen zien. Bekijk de linkerzijkant van mijn blog voor wat sfeerbeelden.
