Hier zijn ze weer: de prachtige lijsterbessen! Mooi gevormde trossen met prachtig rode bessen waar lijsters gek op zijn. Uiteraard ook in trek bij andere vogels.
Ik heb vanmiddag nog even kunnen genieten van de laatste opklaringen die men voorspeld had. De wind steekt al een tandje bij en het lijkt al meer een beetje op vervroegde herfst. Het geruis en gewiebel van de knotwilgen in een typisch Vlaams landschap komt toch erg charmant over...
De Buddleia (of beter gekend als vlinderstruik) zou in geen enkele tuin mogen ontbreken want deze struik werkt echt als een magneet voor vlinders. De paarse bloemtrossen worden tijdens de bloei bezocht door allerlei insecten maar voornamelijk vlindersoorten, o.a. kleine vos en nummervlinder. Al heb ik de indruk dat het dit jaar een beetje minder is. Begrijpelijk als je de zomer van 2005 in acht neemt...
"Wat schaft de pot vandaag? Weeral van die broodkorstjes die ik haast volledig in één stuk moet doorslikken. Maar ja, een gekregen paard mag je niet in de mond kijken en ik probeer ook maar op mijn manier te overleven..."
De "Pont des Trous" te Doornik is één van de meest indrukwekkende overblijfselen van de middeleeuwse militaire architectuur in ons land. Enorme hekken konden op ieder moment de doorgang versperren o.a. toen in 1340 de Vlamingen en de Engelsen, aangevoerd door Koning Edward III van Engeland, de stad aanvielen. Op de achtergrond kan je de torens van de Onze-Lieve-Vrouw Kathedraal opmerken.
Ja zelfs een klein geschiedenislesje kan in mijn blog verwerkt worden...
Rusty is in alle opzichten een dankbaar hondje als het op poseren aankomt. Je neemt hem gewoon in de armen en plaatst hem op de plek die je uitgekozen hebt en dat lieve beestje blijft daar gewoon onbeweeglijk zitten tot je een goeie foto hebt. Wat een hond lijden kan!...
Dit zijn niet de "kinderkopjes" uit één of andere beklimming van de Ronde van Vlaanderen maar een holle weg die leidt naar het panoramisch zicht van Mont-Saint-Aubert(Doornik). Zoals je kan zien is deze weg bezaaid met allerlei in steen geschreven levenswijsheden van kunstenaars. Zo leer je nog eens wat onderweg...
"Le Pays des Collines" ligt ten zuiden van de Vlaamse Ardennen en is minder gekend bij de doordeweekse toerist. Maar het is daarom zeker niet minder mooi, integendeel. Getuige hiervan dit beeld (omgeving Mont-Saint-Aubert) met glooiend landschap en golvende weilanden waar het nog rustig vertoeven is...
Vanmiddag ben ik een beetje de paparazzi-tour opgegaan en als een echte ramptoerist naar de Sint-Janskerk in Doornik gaan kijken. De toren van deze kerk was vrijdagmorgen door blikseminslag getroffen en om verdere schade en eventuele ongelukken te voorkomen heeft men het torengedeelte met steunplaten en linten ingepakt. De Bulgaarse inpakkunstenaar Christo zou hier misschien nog wat inspiratie kunnen opdoen?...
Dit kleine nachtvlindertje of motje zocht bescherming tegen de overvloedige regen en vond dat ook aan de onderkant van een betonnen afsluiting. Zeg nu zelf: een betere camouflage kon hij niet vinden. Ikzelf heb deze opname moeten uitvergroten teneinde het verschil te kunnen opmerken tussen het witgeverfde beton en zijn opengespreide vleugels...
Deze eend voelt zich blijkbaar in haar sas bij al dat regenweer. Bij de relatieve droogteperiode van juni stond deze sloot bijna droog, doch nu is daar geen sprake van. Er is eerder een overvloed aan water...
Afgelopen nacht en vanmorgen hebben we weer de zoveelste zondvloed van deze zomer(?) verteerd. Rusty komt polshoogte nemen van de "wateroverlast"in de schaal van één van mijn palmbomen. Volgens de laatste metingen viel er hier tussen de 50 à 60 liter per m2 en we zijn er nog niet vanaf...
Deze foto is genomen op 150m boven de zeespiegel en dit is meteen ook het hoogste punt van Oost-Vlaanderen. De molen "Ten Hotond" is momenteel een toeristische plaats met een oriëntatietafel en uitkijktoren. Deze molen werd al verscheidene malen getroffen door de bliksem en wat nu nog rest is het witte rompgedeelte. Eenmaal daarboven geniet je van een subliem uitzicht over de Scheldevallei en de Vlaamse Ardennen...
"Ik ben de nieuwe redster op het strand aan onze kust. Mijn naam is Petra en ik sta steeds op de uitkijk. Evenwel maar tot eind augustus want dan zit mijn vakantiejobje erop..."
Zojuist was ons Mieneke een acrobatisch nummer aan het voorstellen. Een act voor Cirque du Soleil? Ik had juist de camera bij de hand en kon dit vliegensvlug op beeld zetten. Alles moest zeer snel gaan want de volgende seconde zat ze terug boven in de top van de boom...
Heeft Blankenberge na Oostduinkerke nu ook zijn eigen garnaalvisser? Hij staat te pronken op de wandeldijk maar heeft vermoedelijk nog geen enkele garnaal opgevist. Als kunstwerk geeft hij toch een eigen impressie weer aan de talrijke wandelaars. Al moet ik erbij vermelden dat naar mijn mening het paardenhoofd in verhouding te klein uitvalt...
Rusty:"Amaai, dat is nu eens een mooi teefje...zal maar vlug een afspraakje maken."
Ik denk wel dat Rusty het zag zitten want hij wilde niet meer verder wandelen daar hij geen afscheid kon nemen van dit lieftallig yorkshire-ken. Voor alle duidelijkheid erbij vermelden dat Rusty links afgebeeld staat...
Jullie dachten toch niet dat ik Rustyken zou thuis laten? Nee, hoor! Waar ik ben... is hij... en hier dan het ultieme bewijs. Tesamen op de foto aan de haven...
Dit kunstwerkje kan je bewonderen aan de vissershaven van Blankenberge. De kunstenaar is Erwin Peeters en zijn creatie is zeker de moeite waard om er eens bij te poseren. Ook nog andere beelden kan je daar gaan bekijken doch dit paardenhoofd vind ik het allerbeste. Van die andere zeer abstracte kunst hou ik niet. Iedereen heeft zo zijn eigen smaak...
