Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 32: Gaswagens in de Oekraïne
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering 32: Gaswagens in de Oekraïne
Alle sporen van de massagraven werden uitgewist door speciale eenheden van arbeiders die dan op hun beurt werden vergast. De konvooien met gaswagens verplaatsten zich doorheen de veroverde gebieden en vele duizenden mensen werden aldus omgebracht. “We vervoerden mannen, vrouwen, ouderlingen en kinderen”, aldus een getuigenis: “Ze mochten niets bij zich hebben. Er gingen telkens 50 mensen in een gaswagen. Die dag werden zowat duizend mensen vervoerd.” (1) Tijdens een bezoek van Italiaanse fascisten werden hen gaskamers getoond en in zijn dagboek schrijft een getuige dat de bezoekers hevig geschokt waren.
Ook in de Oekraïne opereerden tenminste vijf gaswagens. Ziehier een getuigenis van een commandolid over een operatie in november 1941 in Poltava (in het zuiden van Oekraïne): “Ik zag zelf hoe het in zijn werk ging met twee gaswagens. Ze reden de gevangenis binnen en de joden - mannen, vrouwen en kinderen - moesten vanuit hun cel direct de gaswagens naar binnen gaan. Ik weet ook hoe het er vanbinnen in de gaswagens uitzag. De ruimte was bedekt met metalen platen en had een houten vloer. De uitlaat kwam terecht in de binnenruimte van de wagens. Ik kan nog steeds het geklop en het geschreeuw van de joden horen - 'Beste Duitsers, laat ons eruit!' De joden liepen zonder aarzelen de gaswagens in. Van zodra de deuren dicht waren, startte de chauffeur de motor, dichte rook werd erin geblazen, dan was er een wirwar van verfrommelde lichamen. Het was een angstaanjagend spektakel.” (2)
(Wordt vervolgd)
(J.B., 17 februari 2022)
Verwijzingen:
(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 57-59.
(2) Ib., pp. 60-61.
18-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 31
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering 31
De Nederlandse socioloog Abram De Swaan heeft het grondig onderzocht en beschreven in zijn Compartimenten van vernietiging; over genocidale regimes en hun daders (2014) aan de hand van de goed bewaarde gegevens uit onder meer de volkerenmoord in Rwanda waar de strijd tussen vermeend andere rassen in 1994 leidde tot een genocide met een miljoen Tutsi-slachtoffers: stelt men zich de vraag naar hoe het allemaal is kunnen gebeuren, dan kan het antwoord kort en krachtig luiden dat, eenmaal de waanzin van het moorden aan de gang is, er twee kampen ontstaan en daar waar de misdaadgolf passeert, sluiten de mensen zich dan aan bij het moordende en dus het 'winnende' kamp om niet te gaan behoren tot de verliezende groep op wie jacht wordt gemaakt. (1)
De cultuur van geheimhouding vindt in dezelfde realiteit zijn reden van bestaan: niet de slachtoffers jagen angst aan maar wel het slachtofferschap en dus de daders en derhalve kiest men de kant van deze laatsten, hetzij op een actieve manier - door te participeren aan de misdaden - hetzij passief - door de andere kant op te kijken, door te zwijgen. Het zwijgen van de getuigen is de schijnbare onverschilligheid en over de onverschilligheid als zodanig schrijft Primo Levi in Se questo è un uomo uit 1947 (2) dat zij erger nog is dan de misdaden zelf welke zij verzwijgen. Het zwijgen uit angst is ook verwant met het negationisme dat - nog lang na de gebeurtenissen - doorwerkt als een gesettelde angst of een trauma. Achter een façade van totaal misplaatste stoerdoenerij (zoals bij uitstek bij neonazi's het geval is) schuilen vrees en lafheid: houdingen welke regelrecht in strijd zijn met de stelling van Plato dat het verkieslijker is kwaad te ondergaan dan het te doen. (3)
De oorlog is het verlengstuk van de economie en derhalve zijn de twee kampen met enerzijds de misdadigers en anderzijds de slachtoffers ook reeds in het strijdperk van de economie een realiteit welke vaak heel anders wordt voorgesteld dan deze in feite is. Men spreekt gemeenzaam over de werkenden en de werklozen en men beschouwt de eersten als de 'gevers' en de laatsten als de 'krijgers' maar in de huidige socio-economische constellatie is de identificatie van werken met geld verdienen of een job hebben geheel onterecht en ware het rechtvaardiger om het te hebben over enerzijds degenen die het geld naar zich toetrekken en anderzijds zij die het moeten derven. Per slot van rekening werkt sowieso iedereen naar best vermogen vanuit de fundamenteel menselijke drang om een bijdrage te kunnen leveren aan de gemeenschap, terwijl het bovendien helemaal niet waar is dat de werkelijke verdiensten overeenkomen met de financiële: hardwerkende mensen met lage lonen sterven gemiddeld tien jaar eerder dan goed betaalde burgers met een comfortabele, vaste en stressvrije job. Slaven die helemaal niets overhouden, werken het hardste en sterven reeds jong. Gemiddeld moeten in de derde en de vierde wereld vijfenveertig slaven - en dat zijn per definitie mensen zonder job - werken om de hoge levensstandaard van één doorsnee westerling - mét job - te garanderen.
In de economische realiteit streeft men ernaar om aan de kant van de grootverdieners te staan om aldus te ontsnappen aan wat het equivalent is van de moord in de eigenlijke oorlog. Steuntrekkers zijn maatschappelijk buiten spel gezet en zien hun rechten vaak op de helling komen te staan; zij moeten zich dikwijls tevreden stellen met willekeurige, onaangepaste en onderbetaalde opdrachten, zonder werkzekerheid, zonder status en onder de voortdurende spokerige dreiging de financiële steun waarop zij recht hebben, te zullen verliezen; zij situeren zich helemaal onderaan de pikorde en de frustraties die alle carrièremakers oplopen in de nimmer pauzerende tredmolen van eindeloze uitbreiding, wendbaarheid en overuren, worden gelijk kwalijke uitlaatgassen genadeloos in hun richting geblazen. Armen worden niet vermoord, zij sterven alleen vroeger omdat zij onvoldoende middelen ter beschikking hebben om hun gezondheid te handhaven, om vijandschap af te wenden en om het geluk te ervaren dat heden immers verworden is tot een kwestie van sociale vergelijking. Er zijn momenteel evenwel geen gaskamers in de buurt maar die zijn quasi overbodig omdat de lucht in de steden de mensen doet stikken: alleen de rijken hebben nog groene tuinen en kunnen op tijd en stond op reis naar plekken met voldoende zuurstof. Plato's hoger geciteerde stelling welke in feite pleit voor het goede geweten of de geruste ziel belandt in dezelfde papiermand waarin eerder de idee van het bestaan van de ziel zelf werd weggeworpen.
Na Hitlers inval in Rusland groeide het aantal om te brengen vijanden maar de massa-executies ondermijnden de moraal zodat men besloot over te gaan op vergassing, meer bepaald middels de uitlaatgassen van de transportvoertuigen. De gevangenen werden van de barakken in de voertuigen geloodst. Tegen de tijd dat zij bij de ovens arriveerden, waren ze dood. Ze werden door gevangenen uit de voertuigen gedragen en hadden de roze kleur die typisch is voor slachtoffers van koolstofmonoxidevergiftiging. (1)
Het Rijk bestelde op een keer dertig gaswagens van twee types: de kleinere konden 25 à 30 personen bevatten, de grote 50 à 60. Ze werden verder geperfectioneerd, wat wilde zeggen: kleinere ruimtes met meer mensen zodat het gas sneller zijn werk deed. Zo waren in 1942 gaswagens als mobiele eenheden in gebruik van Belarus (Wit-Rusland) tot aan de Krim en het noorden van de Kaukasus. Ze werden bemand door functionarissen behorende tot verschillende groepen maar met slechts één taak: de fysieke uitroeiing van joden, zigeuners en politieke tegenstanders. Het staat allemaal beschreven in de documenten (correspondentie, bestellingen...) van de betrokken technici, die ook achteraf verklaarden dat zij op de hoogte waren van wat er gebeurde en dat zij, zoals bevolen, alles geheim hielden. De gaswagens werden in december 1941 vanuit Berlijn naar Riga gebracht en deden hun werk in de Baltische staten, Wit-Rusland, Smolensk. Er zijn meerdere getuigenissen waaronder deze van 9 december 1944 van de joodse Mendel Vulfovich uit Riga: "In februari 1942 zag ik met mijn eigen ogen hoe tweeduizend oudere joden uit Duitsland, mannen en vrouwen, in speciale gaswagens geladen werden. Die wagens waren geschilderd in grijsgroene kleur en hadden een grote vracht, gesloten met hermetische deuren. Iedereen binnenin werd door het gas gedood." (2)
(Wordt vervolgd)
(J.B., 17 februari 2022)
Verwijzingen:
(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 52-54.
(2) Ib., pp. 54-57. Het citaat (in eigen vertaling) staat op p. 57.
16-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 29
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering 29
Alle gevangenen in de kampen die in staat waren om te werken, werden in leven gehouden, alleen de zieken en de geesteszieken werden in het kamp zelf omgebracht ofwel naar de gaskamers gebracht. Er waren er ook die omgebracht werden omwille van hun religieuze overtuigingen. Het gaat om vele duizenden mensen. Op de rug of de borst van sommigen werd een kruis geschilderd, wat er op duidde dat zij gouden tanden hadden.
(Wordt vervolgd)
(J.B., 16 februari 2022)
Verwijzingen:
(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 48-51.
15-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 28: Over de zogenaamde 'vaccinatiedossiers'
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering 28: Over de zogenaamde 'vaccinatiedossiers'
De Canadese politie heeft twee mensen gearresteerd die erin geslaagd zijn de vaccinatie-databank te kraken. Het gaat om regeringsmedewerkers die hun nek uitsteken in een poging om aan het volk diets te maken hoe er met de privacy van de mensen gespeeld wordt door diegenen die nu per se iedereen willen inspuiten met 'vaccins'. Men kan zich afvragen wat de informatie in de vaccinatiedossiers nog te maken heeft met gezondheid en of hier de wetten op geheimhouding van persoonsgegevens niet flagrant geschonden worden. Er wordt onder meer bijgehouden hoeveel iemand verdient, of hij (of zij) leningen heeft aangegaan en voor welk bedrag, wat zijn seksuele oriëntatie is, of hij de booster al dan niet heeft geweigerd, of hij een strafblad heeft enzoverder enzovoort. Complottheorie of internazi's? Oordeel zelf:
Oorlog wordt gevoerd met wapens en dat zijn allang geen knuppels en geen katapulten meer: hightech heeft gesofisticeerde instrumenten mogelijk gemaakt waarmee men met precisie alsook massaal kan vernietigen en doden. Maar de meest intelligente wapens zijn instrumenten die helemaal niet als wapen zijn bedoeld maar die door sluw gebruik zodanig geperverteerd worden dat zij in feite bijna zonder moeite en met zeer beperkte kosten enorme vernielingen kunnen aanrichten. En bovenaan die lijst van instrumenten staat uiteraard de mens maar dan wel de van zijn menselijkheid ontdane mens. Mensen zijn geen wapens maar zij kunnen wel tot wapens worden omgeschoold.
De omscholing van mens tot wapen gebeurt via indoctrinatie en conditionering. Bij indoctrinatie worden vooral de hersenen bewerkt; bij conditionering middels prikkels van pijn en lust spelen andere organen en ook de zintuigen een grotere rol. In de twee gevallen heersen derden over mensen die door hen gedegradeerd worden tot hun quasi willoze of gehoorzame instrumenten. Als gehoorzaamheid hier een deugd is, dan is het dat voor wie ze opeisen: voor wie gehoorzaamheid bieden, is het een zwakheid want een teken van onderdanigheid, ondergeschiktheid, geïndoctrineerd zijn of slavernij.
Indoctrinatie gebeurt met ideologieën en een ideologie is een ideeëngoed of een geheel van overtuigingen naar welke geïndoctrineerden gaan handelen, desnoods - maar in feite in de regel - tegen de eigen belangen in. Zij handelen volgens een doctrine, een leer, en zij zijn aldus 'geleerden'. Deze geleerden zijn mensen die handelen volgens een leer en dat wil in feite zeggen: volgens een leer die per definitie niet de hunne is maar die zij zich wel eigen gemaakt hebben, veelal onder druk, en dat is dan eigenlijk de betekenis van indoctrinatie.
Zij die de doctrine uitvinden, zijn uiteraard helemaal niet geïndoctrineerd omdat niemand zichzelf indoctrineert: hun uitvindsels zijn bedoeld om anderen in hun greep te krijgen, het zijn retorische stelsels van argumentaties die sowieso helemaal niet stroken met de eigenlijke drijfveren van wie indoctrineren want hun uiteindelijk motief is het verwerven van macht over derden.
Een leermeester wil leerlingen werven en zijn middel daartoe is zijn leer. Maar voor de leerlingen is de leer iets heel anders omdat zij leerlingen zijn en geen meesters: voor hen is de leer de rechtvaardiging van hun onderwerping aan de meester want zich onderwerpen is wat zij uiteindelijk doen: zij geven de macht over zichzelf uit handen aan de leermeester door zijn leer te gaan belijden; zij onderwerpen zich aan hem en laten zich tot instrument maken; zij geven hun persoonlijke vrijheid op en vinden hierin het gemak van wie de last der verantwoordelijkheid van de schouders valt.
Oorlog is onmogelijk zonder soldaten. Soldaten behoren tot de genoemde categorie van 'geleerden': zij die zich hebben laten indoctrineren, zij die hun vrijheid uit handen gaven om van hun verantwoordelijkheid verlost te worden. In de koop die gesloten wordt tussen de bevelhebber en zijn onderdanen, wordt voor de lust van de onverantwoordelijkheid met de vrijheid betaald. Maar hoe zit het dan aan de kant van de machthebber?
Men zou mogen verwachten dat wie anderen aan zich onderwerpen, hen bevelen en gehoorzaamheid van hen opeisen, in ruil daarvoor ook zorg voor hen dragen, precies zoals verantwoordelijke ouders dat voor hun kinderen doen. Maar niets blijkt minder waar: machthebbers stelen andermans vrijheid, omdat zij hen in ruil de zorg over hen weliswaar beloven maar in de praktijk stelt die zorg niet veel meer voor dan in het beste geval een gedenkteken – een gedenkteken waar de gesneuvelden zelf niets aan hebben omdat zij er dan uiteraard niet meer zijn.
Oorlog is onmogelijk als er naast indoctrinatie niet ook conditionering is. De druk om bevelen op te volgen is in dat geval zo groot dat verzet quasi uitgesloten is. En meestal volstaat sociale druk om te bereiken dat mensen zich tot wapens laten omscholen. Als iedereen het doet, eist het beginsel van de gelijkheid, hier toegepast in zijn volle negativiteit, dat wie zich eraan onttrekken, zullen doorgaan voor lafaards en uit de groep worden gebannen. En voor kuddedieren is dat de hoogst denkbare straf.
Er bestaat kortom slechts één middel tegen oorlog en dat is de persoonlijke ontwikkeling voor iedereen: het verwerven en het kunnen waarderen van authentieke vrijheid en het aanleren van de waarde van het verantwoordelijke handelen. Het leren omgaan met de verleiding om zich te schikken naar de kudde of het opbouwen van een weerstand tegen de kuddegeest. Dat gaat weliswaar in tegen de natuur van de mens die hoe dan ook naar de kudde neigt maar dat is ook met de vrede het geval omdat niet de vrede maar de oorlog natuurlijk is. De tragiek van de mogelijkheid van een distopie zoals deze van bijvoorbeeld het Derde Rijk ligt in wezen in het schrikwekkende onverstand dat de mens 'de natuur' - die immers alleen maar wreed is - als voorbeeld moest nemen en dat hij aldus de natuur maar beter een handje kon helpen.
(Wordt vervolgd)
(J.B., 14 februari 2022)
13-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 26: Het nieuwe masker:
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 24: Corona en ons DNA
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering 24: Corona en ons DNA
De reden waarom Vladimir Poetin zijn langste tafel bovenhaalde voor de conversatie met Emmanuel Macron, zo staat heden eindelijk in alle kranten te lezen, bestaat erin dat Macron in Moskou weigerde om van hem een coronatest te laten afnemen. En de reden waarom hij dat weigerde, aldus de Franse president zelf, is zijn vrees dat men op die manier zijn DNA had kunnen bemachtigen.
Elke bioloog zal ons namelijk daarvan verzekeren dat wij als het ware samenvallen met ons DNA en dat wil zeggen dat wie ons DNA bezitten, ook alles bezitten wat er over ons te weten valt. Incluis datgene wat nog niet geweten is: dat vindt men hoe dan ook binnen zeer afzienbare tijd en DNA kan héél lang worden bewaard.
DNA bekomt men makkelijk door bijvoorbeeld met een wattenstaafje enkele slijmvliescellen los te wrijven aan de binnenkant van de wang. Hetzelfde DNA zit namelijk in alle cellen van hetzelfde lichaam. Er bestaan databanken waarin het DNA van misdadigers wordt bewaard die dikwijls uitsluitsel geven bij sporenonderzoek in misdaadzaken. Een databank met daarin het DNA van àlle wereldburgers zou het in principe mogelijk maken om iedereen altijd en overal te kunnen volgen, beter nog dan de reeds ontelbare camera's in de bewoonde wereld dat doen.
Wie niks doet wat niet mag, heeft ook niks te vrezen, zo zou men kunnen argumenteren, maar de psychologie van mensen die op de hielen worden gezeten door controlefreaks, leert ons heel andere dingen: het onophoudelijk in de gaten worden gehouden door op de koop toe onbekenden die echter uiteraard beschikken over heel veel macht, is even rampzalig voor de geestelijke gezondheid als het verkeren in een toestand waarin men zich beroofd weet van alle privacy.
Aanvankelijk worden slachtoffers van controlefreaks of stalkers, die soms ook 'onderzoekers' heten, hetzij medische, hetzij commerciële, hetzij politici, hetzij maffiosi, alleen maar heel erg gefrustreerd. Maar als die toestand van frustratie die danig energierovend is, te lang aanhoudt, begeeft de psychische weerstand het en gaat men zich gedragen zoals dat van de gecontroleerde ook verwacht wordt.
Niet alleen gaat men zich dan naar andermans wensen gedragen, men gaat ook denken zoals die ander dat wil, en 'willen' zoals die ander dat wil, tenminste als dat dan nog 'willen' mag heten.
Alleen al de idee dat heden wereldwijd ieders DNA verzameld of gestolen wordt en verdwijnt in databanken waartoe alleen de machthebbers toegang hebben, volstaat om het mensdom te herleiden tot een uiterst gewillige kudde.
Aan de kampgevangenen werd verteld dat zij het konden rapporteren als zij zich ziek voelden en dan zouden zij enige tijd in een zogenaamd 'revalidatiekamp' kunnen verblijven om te herstellen. Echter, uit brieven, getuigenissen en grondig onderzoek blijkt dat allen die zich daarvoor inschreven ter dood werden gebracht door vergassing. (1)
(Wordt vervolgd)
(J.B., 11 februari 2022)
Verwijzingen:
(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 44-47.
Corona, het nieuwe Zyklon-B? Aflevering 22: Nu wordt ook nog eens de dood van de monddoodgemaakte Montagnier doodgezwegen
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
Aflevering 22: Nu wordt ook nog eens de dood van de monddoodgemaakte Montagnier doodgezwegen:
Kampgevangenen die geëlimineerd moesten worden kregen specifieke codes: '14f1' voor natuurlijke dood, '14f2' voor zelfmoord, '14f3' voor neergeschotenen die trachtten te vluchten, '14fI' voor geëxecuteerden. Door de zeer slechte leefomstandigheden werden heel wat gevangenen in de kampen ziek en inspecteur Himmler besloot ook deze categorie te elimineren, hun code was '14f13'. In de bewaarde brieven van medewerker dr. Friedrich Mennecke aan zijn vrouw omschrijft deze zijn werk als 'zeer interessant'. Hij schrijft: "Dankzij dit werk doe ik heel wat nieuwe ervaringen op." Hij beschrijft wat hij eet in het kamp, hoe hij zeer veel patiënten af te handelen heeft en ook dat eigenlijk niemand op de hoogte is van wie de bevelhebbers zijn in Berlijn. Hij schrijft ook hoe hij het onderzoek van een collega moest overdoen omdat die zijn formulieren invulde zonder de patiënten gezien te hebben. Op 12 januari 1942 brieft dr. Mennecke aan zijn vrouw dat hij die dag 634 patiënten afgehandeld heeft.
Aan sommige brieven voegde Mennecke ook foto's van gevangenen toe met op de keerzijde zijn commentaren, onder meer de volgende:
"Schneidhuber Dorothea Sara, geboren op 3 april 1881 te Lach. Schreef alsmaar ophitsende anti-Duitse artikels over het beleid m.b.t. de kerken in Duitsland, en dit op basis van de info die zij kreeg vanwege de Episcopale Curie in München. 541 Ravensbrück 1819."
"Stross Otto Israel, geboren 22 september 1900 in Praag, advocaat, 22730 Dachau. Hevig anti-Duits. Agitator."
(Wordt vervolgd)
(J.B., 10 februari 2022)
Verwijzingen:
(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 40-44.
09-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? (Aflevering 20: dr. Ray Obomsawin over vaccinatie)
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
(Aflevering 20: dr. Ray Obomsawin over vaccinatie)
Dr. Ray Obomsawin bestudeerde vaccinatie van verschillende plagen door de eeuwen heen en constateerde dat vaccinatie omgekeerd werkt. De onderzoeker stierf plotseling eind vorig jaar.
De eerste link zegt iets over dr. Obomsawin, de tweede is een video waarin hij zijn onderzoek uit de doeken doet:
Na de bezetting van het westen van Polen in de herfst van 1939 ging men daar op gelijkaardige manier te werk. De SS evacueerde de asielcentra. Mannen, vrouwen en kinderen (telkens een zeventigtal) werden in een groot stalen voertuig gedreven dat geen vensters had, alleen een grote metalen deur achteraan, en waarop de misleidende tekst: Kaiser's Kaffee Geschäft en zij werden onmiddellijk vergast met koolstofmonoxide uit een tank onder het voertuig. Nadien werden nieuwe voertuigen gebouwd waarvan de uitlaatgassen via buizen direct in de passagiersruimte werd geloosd. De patiënten kregen vooraf kalmeermiddelen ingespoten (morfine en scopolamine), sommigen trachtten alsnog te ontkomen en werden dan in dwangbuizen verpakt, anderen smeekten het personeel om hun familie op de hoogte te brengen. De voertuigen brachten de lijken naar een bos waar zij werden verbrand. Gelijkaardige moorden vonden plaats in Pommeren en in Oost-Pruisen. (1)
(Wordt vervolgd)
(J.B., 7 februari 2022)
Verwijzingen:
(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 37-40.
08-02-2022
Corona, het nieuwe Zyklon-B? (Aflevering 18: moorden om te besparen!)
Corona, het nieuwe Zyklon-B?
(Aflevering 18: moorden om te besparen!)
De voorzieningen voor euthanasie rapporteerden wekelijks aan het centrum in Berlijn hoeveel patiënten gedood werden maar die gegevens werden vernietigd voor het einde van de oorlog. Toch kwam men er later achter dat in Grafeneck in 1940 meer dan 10.000 patiënten gedood werden. Eenzelfde aantal in Hadamar. In totaal waren dat van januari 1940 tot augustus 1941, 70.273 [in feite uiteindelijk: 71.088]patiënten. Een werkgever aldaar beschrijft een viering onder werknemers als volgt: "Onder de lunch (…) verklaarde dr. Berner dat er die dag 10.000 lijken zouden verbrand worden, een gebeuren dat zou bijgewoond worden door het voltallige personeel. 's Avond in de hall kreeg iedereen een fles bier en daarna zakten we af naar de kelder. Op een brancard lag het naakte lichaam van een man met een waterhoofd. (…) De 'cremators' legden het lichaam in een soort trog en duwden het in de oven. De heer M., verkleed als pastoor, sprak een lijkrede uit. (...)" Dan volgt een macabere berekening: "In de veronderstelling dat de [71.088] patiënten nog gemiddeld tien jaar te leven hadden en wetende dat zij 3,5 Reichsmark per dag kostten, berekende men dat in de genoemde periode de massamoorden een besparing hadden opgeleverd van 885.439.800 Reichsmark. De besparing aan voedsel bedroeg 141.775.573,8 Reichsmark." (1)
(Wordt vervolgd)
(J.B., 7 februari 2022)
Verwijzingen:
(1) Nazi Mass Murder. A Documentary History of the Use of Poison Gas, Edited by Eugen Kogon, Hermann Langbein and Adalbert Rückerl, Yale University Press, New Haven and London, English-language edition 1993 by Yale University. (Oorspr.: Nationalsozialistische Massentötungen durch Giftgas: Eine Dokumentation, by S. Fischer Verlag GmbH, Frankfurt a.M. 1983), pp. 36-37.
