Over mijzelf 
				 
				
					 
		
				
					 
				
					Ik ben De Boeck Etienne , en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke .Wommelgem  (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter . 73 jaar  jong. 
				 
				
					 
			
			
		
				
					 
				
					Welkom op dit blog van De Boeck Etienne Clair Charles 
					
					 
				
					 
			
			
			
			
			
			
			
		 
		
				
					 ik1111 
				 
				
					 
				
					 
			
			
			
				
					20-03-2007  
				
					 
				
					
					
					De zon was aan het wenen, 
er waren weer wolken verschenen. 
En komt dat nu maar tegen, 
die zonnetranen werden regen. 
Made in Belgium wat een zegen, 
we willen zon en krijgen regen. 
Druppels zo nat als mijn traan, 
wanneer is die regenbui nu gedaan. 
De lente staat weer voor de deur, 
het zal een natte worden in mineur. 
Maar de zon zal in ons hart schijnen, 
dat die regen rap zal verdwijnen. 
big ietie 
					 
				 
   
                              
 
				
					 
			
			
			
			
			
				
					18-03-2007  
				
					 
				
					
					
					Dit gedichtje kreeg ik mijn droom aangereikt door een dichter met naam 
een reis naar het gedichtjesland. 
Ik won die heel grote prijs, 
en vond dit nogal plezant. 
Ik vertrok met een trein vol lichtjes, 
om onderweg gaan uit te delen. 
Hopend ik vind hier wat gedichtjes, 
om er mee ergens mee te spelen. 
Rijmend en dichtend reed de trein, 
ik zat stil te luisteren aan het raam. 
De gedichtjes schreef ik op heel fijn, 
zo kreeg ik als dichter een grote naam. 
Dit gedichtje kreeg ik mijn droom aangereikt door een dichter met naam 
een reis naar het gedichtjesland. 
Ik won die heel grote prijs, 
en vond dit nogal plezant. 
Ik vertrok met een trein vol lichtjes, 
om onderweg gaan uit te delen. 
Hopend ik vind hier wat gedichtjes, 
om er mee ergens mee te spelen. 
Rijmend en dichtend reed de trein, 
ik zat stil te luisteren aan het raam. 
De gedichtjes schreef ik op heel fijn, 
zo kreeg ik als dichter een grote naam. 
 
				 
   
                              
 
				
					 
			
			
			
				
					17-03-2007  
				
					 
				
					
					
					De lente staat voor de deur, 
oh!wat een heerlijke geur. 
Hier en daar een bloem in de wei, 
een klein musje tippelt er bij. 
Rozeknopjes heel klein, 
komen te voorschijn fijn. 
De laatste sneeuwklokjes, 
verwijderd van die vlokjes. 
Kinderen willen al buiten spelen, 
het is gedaan met zich te vervelen. 
Zwaluwen die nestjes maken, 
de lente is in het land aan het raken. 
Vrolijke gedichtjes gaan nu stillaan komen, 
ontsproten uit onze winterse dromen. 
Vogeltijes fluiten jullie allen vrolijk toe, 
de groetjes van big ietie toeteloe. 
					 
				 
   
                              
 
				
					 
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					De lente staat voor de deur, 
oh!wat een heerlijke geur. 
Hier en daar een bloem in de wei, 
een klein musje tippelt er bij. 
Rozeknopjes heel klein, 
komen te voorschijn fijn. 
De laatste sneeuwklokjes, 
verwijderd van die vlokjes. 
Kinderen willen al buiten spelen, 
het is gedaan met zich te vervelen. 
Zwaluwen die nestjes maken, 
de lente is in het land aan het raken. 
Vrolijke gedichtjes gaan nu stillaan komen, 
ontsproten uit onze winterse dromen. 
Vogeltijes fluiten jullie allen vrolijk toe, 
de groetjes van big ietie toeteloe. 
					 
				 
   
                              
 
				
					 
			
			
			
			
				
					 
				
					 
				
					
					
					Het enige cadeau dat ik wil geven, 
is een knuffel uit mijn knuffeldoos. 
Eentje om er lang mee te leven,. 
een kleine knuffel van een roos. 
Ik ben altijd blij dat je het aanneemt, 
die knuffels recht uit mijn hart. 
Die knuffels zijn nooit meer vreemd, 
als ze je vertederen voor een part. 
Een knuffel gekomen met een roos, 
geeft meer warmte als een zoen. 
Het zijn die knuffels uit mijn doos, 
wat moet ik er anders mee doen. 
Aanvaard die knuffels als een vriend/in, 
het is mijn enigste nederige bezit. 
Rijk aan knuffels al van bij het begin, 
ik geef ze graag door,dit ene bezit. 
big ietie 
					 
				 
   
                              
 
				
					 
			
			
			
			
			
			
			
			
				
					10-03-2007  
				
					 
				
					
					
					Ware liefde, 
wie kent dat nog? 
Echte liefde, 
kom op toch. 
Liefde gegeven, 
aan een oude kennis. 
Liefde in je leven, 
het is weg,wat een gemis. 
Herinneringen, 
aan vroegere tijden. 
Zegeningen, 
om je te verblijden. 
Het is in gedachten, 
dat je daar aan denkt. 
Het is dan wachten, 
aan die liefde die hij/zij schenkt 
big ietie 
					 
				 
   
                              
 
				
					 
			
			
			
		
			
			
			
			
			
			
			
			
				
				
					 
				
					Welkom op dit blog van De Boeck Etienne Clair Charles