Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Dinsdag had ik een afspraak met mijn nichtje.Ze zou meegaan met haar twee pagadders naar de supermarkt. de jongste moest zoals altijd vanvoor zitten in het speciaal kinderzitje.Het was geleden van voor de grote congee dat ze nog meegegaan zijn.Ja twee maanden op de camping. Ik kwam voorbij het broodsnij machine en de kleine wees me op een stukje korst dat nog juist voor de messen lag.Hij moest dat hebben. Zijn oudere broertje moest met een kinder boodschappenkarretje rijden om alles van zijn moeder in te doen. Hij kwam aan een stand waar alles 1 was en hij riep op mijn moeder:Bomma kijk,is van mij. Mocht het niet hebben van zijn moeder.Mijn nichtje zei:Nonkel Etienne neen.Maar mijn moeder kennende pakte het toch maar in duplo voor de kleinste ook. De jongste zei:Dange bomma.En tegen zijn broer zei die:Lalo ook bomma. Hij bedoelde dat de ouder ook de bomma moest bedanken. Wij kwamen bekende tegen en bekeken mijn nichtje.De oudste jongen zei:In buik mama is boeleke.Hij is drie. Dan naar boven in de shopping ene drinken.De meisjes zeiden:Zoals gewoonlijk.Twee thee,broodje platte kaas en een pint? de kleine zei daarop:Pintje mama en Ietie thee en ik fristi. de jongste 20 maanden oud:Ikke fjisti. Zo daarna nog even naar ons thuis en dan nog even een ritje met de twee belhamels om iets te halen voor hun speelkamer.Die avond viel ik doodmoe snel in slaap om 23.30.Ik moest nog een kleine 250 mails lezen. dat was het voor vandaag. tjenneke
een van mijn vakties in Schliersee maakte ik een uitstap met de trein.toen ik nog werkte had ik een biljet voor een gratis vervoer.Daar het dinsdag vrijedag was in het gasthof moest ik ergens anders eten zoeken.Ik maakte een trip naar Tegernsee.Het was een mooie reis daar ik gebruik maakte van mijn vrije reis die twee dagen na een geldig was.Ik ging terug met de trein om via Holzkirchen naar Fischhausen te rijden.Tussen Miesbach en Hausham kreeg de conducteur een bericht dat de tegenkomende trein deffect was en ergens stond tussen Bayerischzell en Schliersee.Al de reizigers moesten mondelings verwittigd worden omdat de omroep juist deffect was.Ik vroeg uit beroepsmisvorming of ik mijn colega kon helpen.Zo ging de mensen mee helpen verwittigen.Ik in de rijrichting terwijl de Duitse colega naar achteren ging. de reizigers waren verbaasd omdat ik in burger meehielp. Maar ik deed dat omdat wij allen de aansluiting zouden halen met de RVO bus,waarop de reizigers gratis meemochten met een geldig treinkaartje,niettegenstaande twee maatschappijen. Ik bleef in dat station om bij vrienden in hun zaak te kunnen avondeten. Een geluk deze panne heeft maar twee uur geduurd zodat ik met de trein nog kon meerijden tot in volgende station. De volgende namiddag kwam ik mijn hotelbaas tegen en vroeg wat ik gedaan had die dinsdag omdat er een paar mensen het hem verteld hadden. Hoe zou je zelf zijn indien je colega in moeilijkheden zit. tjenneke
Mijn hobby:Ja hoe kun je het raden-ik heb van mijn werk mijn hobby gemaakt-spoorwegen maar in het klein. Ik eigenlijk wij mijn club is nu voorbreiding aan het maken voor de nakende tentoonstelling op onze grote 1200 meter lange baan.Ik weet niet of ik hier op mijn blog de datums mag zetten.Maar het is de moeite waard om alles te komen bekijken. Gisteren was het voor ons rijavond-dit is eenmaal op de maand om de sporen niet te laten roesten en om het mechanisme te onderhouden.Het grootste gedeelte van de baan is volautomatisch en de treinen rijden volgens een blok systeem.Er zijn wel drie stations waar de treinen kunnen binnengahaald worden om tijdens een tentoonstelling snel slecht werkende treinen eruit te halen.Deze worden vervangen en eventueel indien mogelijk gerepareerd. Als je de naam van de club wil weten kan gewoon via een privemail naar mij en ik mail de website. Dinsdag avond is de clubdag-dan wordt er van alles gedaan-gewerkt-boeken gelezen over treinen en gepraat over de spoorwegen.De vrouwen zitten dan appart om die avond hun handwerk te doen. tjenneke
Heeft al iemand eens kou gehad in zijn bed. Wij hadden vroeger geen centrale verwarming en wij gingen vroege altijd met een warmwaterkruik in het bed.Ik kan namelijk beter slapen in een koud als warm bed. Ik had eens de late dienst in de winter en kwam omstreeks 22.30 thuis.Mijn ouders waren nog op wat heel bijzonder was daar die altijd omstreeks 22.00 in het bed gingen.Ik kleedde me om en ging om 23.15 naar mijn bed.Daar gekomen was er geen deken meer op mijn bed.Nu had iemand van broers of zussen hadden de mijne gepakt om bij hen te leggen.Het vroos namelijk.Ik snel naar onder om een nieuwe voor mij gaan halen.Ik wat dikker slaapgoed aantrekken,het was maar +vijf in de kamer.Die nacht werd ik wakker van de kou en stelde vast dat alles weer weg was van mijn bed.Ik naar beneden om toch iets te zoeken. Zo duurde dat wel een week lang dat bij mij altijd alles weg was.Ik proberen te slapen zo met alleen een laken.Zo kan ik beter slapen in een koud bed. Een centrale verwarming is dan gekomen en in mijn kamer van vijf op negen meter was dat snel warm,dus zette ik bij mij alles lager. In de winter slaap ik dan beter,maar is het extreem koud buiten,dan zet ik de kraan niet meer open maar doe iets meer aan bv een oude trui. In de zomer slaap ik volledig met voor als achtervenster open als het niet regent natuurlijk. De achtervenster kan volledig open schuiven zodat er een gat ontstaat van wel 2 op 1 meter. Als het helder weer is en de maan vol is heb ik geen verlichting in de kamer nodig. tjenneke
Dat vrouwen veel in hun handtas meenemen is bekend zeker. zo heb iets heel plezant meegemaakt tijdens mijn dienstjaren aan het spoor. Op een avond had ik plantondienst en ik was juist op het perron van Antwerpen Centraal om reizigers te helpen met info te geven.De omroepinstallatie kwam aan en er werd omgeroepen:Dienstmededeling.Planton-Hoofdwachter gevraagd bij onderstationschef voorperon. Ik begaf me onmiddellijk naar de chef.Deze zei me:Tjenneke,de omnibus komt binnen op spoor 2.De treinchef heeft assistentie gevraagd voor een lastige reizigster. Ik daarop:Chef ik ga onmiddellijk er naar toe. De toenmalige spoorwegpolitie was ook ter plaatse. De trein kwam binnen en de treinchef stapte uit met een dame.Deze reizigster wenend tot mij richtend:Chef uw colega wil mij op den boek zetten omdat ik mijn kaartje niet kan vinden.Ik had deze in mijn handtas gedaan en is blijkbaar verloren.Ik stelde de dame voor om naar het bureel betwiste zaken te gaan op het voorperron.Wij gesamen ernaar toe onder begeleiding van mijn colega en de agenten van de spoorwegpolitie. De dame deed haar uitleg over haar kaartje.De bediende zei dat de treinchef het bij het rechte eind had.Ik stelde daarom iets voor wat misschien op dat moment onbeleefd was.Ik vroeg de dame om haar handtas gans te ledigen op de grote toog.Eerst wou ze niet,maar op aandringen deed ze het toch met blozende kaken en hoe meer er uit de tas kwam hoe roder de kaken werden. Het biljet kwam te voorschijn.De treinchef verscheurde het briefje met al de gegevens van de dame zodat ze later geen boete moest krijgen. Maar mensen wat daar uit die tas kwam kun je maar alleen denken.Ik dacht bij mij zelf:Zat dat allemaal in die tas-ongelooflijk.Buiten haar identiteitskaart en sleutels vele dingen die ge niet zou nodig hebben om met de trein te rijden.Ze bleef maar blozen.Ze deed alles terug in haar handtas en zo snel ze kon was het station uit na ons te bedanken. Later op de avond was die dame er terug om de trein te nemen naar huis.Ze heeft bij mij staan babbelen en ik probeerde haar uit te leggen dat haar trein op spoor drie was om te vertrekken.Maar ze bleef maar haar geschiedenis uit te leggen waardoor ze haar trein miste.Ze heeft een half uur moeten wachten en is dan toch ingestapt en vertrokken. Als ik nu met mijn moeder naar de winkel ga en ik zie haar tas denk ik altijd:Wat hebben die vrouwen toch altijd bij.Ja schmink en geld,maar de rest ik weet het nog niet en het schoonste ik wil het niet weten.Eenmaal heb ik een tas laten uitkieperen en geen tweede keer meer.Wij hebben daar op het station wel een week over gelachen. Tjenneke
