Ik hielp bij het verzorgen van vele begrafenissen Enkel in onze parochiekerk. En probeerde geen één te missen Alles klaarzetten voor de pastoor, En liedjes meezingen in het kerkkoor.
Soms is het triestig om voor te lezen En komen de emoties naar boven bij dezen Maar het moeilijkst van al vind ik Is een collumbariumgebed in zijn schik
Of bij een asuitstrooing met de famillie. En als ik dan het laatste afscheid zie Hou ik me sterk, tot ik ergens alleen kan staan, En dan laat ik vaak mijn tranen gaan.
Maar wat heeft dat met vriendschap te maken? Die komt van de nabestaande. 'k schreeuw het niet van de daken, Maar de meeste troost die ik mocht ontvangen, Is vaak van de famillies die aan mijn lippen hangen,
Om te weten hoe ik met hen heb meegevoeld en met hen verdrietig was zoals bedoeld in mijn kaartje dat ik hen liet bezorgen Kristelijke deelneming en veel moed vandaag en morgen.
Op onze geboorte hebben we ons niet kunnen voorbereiden.
Van een dode moet je geen babbeltje,
