We zijn op vakantie geweest in Gran Canaria en hebben er de eilandtoer gedaan hij was zeer intersant. Deze tour was op zaterdag 9 mei rond 8.20 u s'morgens kwam er een grote bus ons halen met ongeveer 33 personen. Er was een gids bij, de chauffeur en een cameraman die alles ging op nemen de hele tour en er een dvd van maakten om een mooie herinnering eraan over te houden. Zo reden we over de snelweg naar het noorden, want ja we zaten in het zuiden, naar een dorpke Artena waar het heel kaal was en er grotwoningen stonden, daar gingen we eerst ene klein grotkerkje bezoeken, daar werd nog elke zondag de mis in gedaan, in het dal van Guayadeque, nadien gingen we een echte grotwoning bezoeken, De voorgevel van zo'n grotwoning leek bijna op een echt huis, er stonden bloemen voor de deur en er waren leuke luikjes aan het raam, net een gewoon huis tegen de berg, bij Isabelle die ons heel vriendelijk haar woning liet zien, ze had er met haar familie gewoond haar man met vijf kinderen, het was bijna niet te zien dat ze in een grot van een berg of vulkaan woonden, het was heel comfortabel, er was elektriciteit en waterleiding, de grot had één voordeel ze was koel in de zomer en warm in de winter. Er waren daar eeb klein keukentje te zien, een living, en slaapkamer in één er stond ook tv en een kleine badkamer. En een wasmachine was er ook tja daar komt het moderne komfort ook bij kijken he, er waren daar vele van die woningen, dit waren vaak nazaten van bergbewoners en ook het dorp leek zo, er vloeide ook een zeer helder water een heel klein beekje, achter een straat, voor de deur zodat ze ervan konden drinken, en planten waren er ook zoals margrieten, dotterbloemen, papavers en sierbrem. De vallei was wel heel kaal en droog, ook werden veel grotwoningen verhuurd als weekendehuisjes of aan toeristen die is wat anders wilden. En we gingen in een grotrestaurant daar kortbij nog geitenkaas en brood proeven. Nadien gingen we naar het museum van de Guanchens de eerste bewoners van de eilanden of de oud Canariers. Dit was in hetzelfde dorpke. Dit had ook zo'n gevel en de rest was in de grot gemaakt. Er waren daar werktuigen te zien die deze eerste bewoners gebruikten, zoals bijlen, slijpstenen, wapens die ze zelf maakten, kleren van geitevellen, en andere dieren, een oude molen die met water ging of een dier, om de granen te malen en gofio of meel te maken om het nadien , te bakken in een oude over, er was ook een tafereel te zien hoe deze bewoners in de grotten leefden en woonden, en ook een beeldje dat ze aanbaden, want als een meisje huwde werd ze drie weken afgezonderd in een andere grot en goed gevoed, want ze moest er goed uitzien om kinderen voort te brengen, en dit beeldje was erop gemaakt. Een mummie was hier ook te zien, die was ingewikkeld in doeken, en lag achter glas. Er was ook wat te zien hoe ze hun holen maakten van tufsteen en als er telkens meerdere kinderen kwamen werden er kamers bijgemaakt zo werd hun woning vergroot, dit werd nog gedaan. Zo reden we dan verder naar de Pico de Bandana (569 m) met een uitzicht op een heel grote krater of caldera die was 200 meter diep en heeft een doorsnede van wel 1 km. Hij is ontstaan ongeveer 1000 jaar geleden ten gevolge van een vulkaanuitbarsting. Er zijn aan de binnekant nog grotwoningen te zien van de eerste inwoners van het eiland en in het midden van de krater woont een oude boer of kluizenaar van 85 jaar oud die nooit naar boven kwam, in een eenzaam huisje. Naar de volgende halte reden we natuurlijk was er een file en de rit duurde wat langer dan gewoonlijk naar Tafira waar we de botanische tuin of de Jardin botanico Canario gingen bezoeken. Hier groeiden alle planten die op alle Canarische eilanden zoals de drakenboom, cactussen, pijnbomen, aloes, agaves enz. Het park is 27 hektaren groot en ging verder op de flank van een vulkaan, en werd in 1952 opgericht, hier kweekt men ook planten die elders zijn uitgestorven of die nog heel zeldzaam zijn. De volgende halte werd Teror, naar een grote Baseliek of kerk, (centro Religioso) waar de nostra Senora del Pina of de lieve vrouw van de pijnboom vereerd wordt. Ieder eiland heeft zo z'n heilige Senora. Het heiligenbeeld word in een processie rond gedragen in september. En het stond in een gouden nis, het beeldje had prachtige en kostbare gewaden aan. Dit is dan het eerste deel.
De volgende halte die we deden dat was eten in El Molino hier kregen we echte Canarische aardappelen die in de schil gekookt waren te eten, ze aten de schil samen met de aardappelen op in een kruidensaus die Mojo werd genoemd, de smaak was niet slecht. Ondertussen gaf de gids ook over alles en nog wat uitleg, de chauffeur die reed ons veilig op alle gevaarlijke wegen en de cameraman had het druk met de opnames van de landschappen en alle reizigers in de bus hahahahaha. De volgende etappe ging naar Pligas, daar kwam ook het bronwater van, onderweg zagen we het schiereiland la Isleta dat ongeveer 12 vierkante kilometer groot is en verbonden met een landengte, het zou vroeger ook een heel klein eiland zijn geweest. Zo kwamen we in Pligas aan en er was een prachtige waterval te zien, waar miniaturen van de eilanden waren en dit in keramiek. Ook vertelde de gids dat er vroeger veel suikerriet verbouwd werd op Gran Canaria, en er was nog ergens in een oud stadje nog een oude suikerpers te zien die in 1600 ooit gebouwd werd. Nadien zijn we door het dorpke Lanzarote gereden, hier lagen vele villas van de rijken van het eiland en Spanje of andere eilanden. De volgende uitstap ging via het bergdorpke San Bartolomé de Tirajana naar Mirador Degaflada de Becerra uitzicht op Roque de Bentaiga 1400 meter hoog, Roque Nublo of wolkenrots met nog een andere rots in de vorm van een kikker en een biddende monnik (monnikenrots) en dit was te zien op een tafelberg, en een bergmeertje zag je er liggen, ook zag je in de nabijheid de hoogste top de sneeuwberg van Gran Canaria (Pico de las Nieves) liggen, erboven stonden twee dikke bollen (el Peches) die sterren wachten waren. In de winter ligt er sneeuw op deze hoogtes, en nu groeiden er prachtige gele bloemen in de omgeving en pijnbomen een soort den in Spanje, en in de verte zag je ook nog het eiland Tenerife liggen met Pico del Teide in de hoogte, want het was helder en het uitzicht was onbeschrijfelijk mooi. Ik kon niet geloven dat ik ooit op de top van de Pico del Teide geweest was en nu op de plek stond die bovenop de Pico te zien was van Gran Canaria. OOk daar stond een kraamke met allerlei spulletjes die te koop waren, maar er werd niet veel gekocht. Het gebergte heet het Cumbre gebergte, en snijdt het hele eiland middendoor, we gingen doorrijden naar de volgende halte Museo de Guayere hier ging het op 1900 meter hoogte en d lucht hier was ijl, met een 90 tal trappen naar beneden, waar een museum van Guanchen te zien was grotwoningen van vroeger met allerhande materialen dat ze hadden om te leven. Daarna reden we door het mooie bergdorpke Ajacata zo door naar de volgende stop mirador de Tunte waar een drinkgelag was en er werd uitleg gegeven over de plant aloe vera, die goed was voor allerlei kwaaltjes. De volgende weg reden we door een baranco de Fortaga waar twee jaren geleden een hevige brand gewoed had die aangestoken was door een ontslagen politieagent en die werd aan gewakkerd door de Sirokko of de Calimba een soort hete droge wind die vanuit de Sahara van Afrika komt. Het was toen 68 graden in het dal, en je zag nog de sporen van de brand, alles kaal en woest en zwart. En verder was het palmendal te zien, waar nog zwarte stammen waren van de levende palmen en groene kruinen. Ze hadden de palmen willen kappen, maar ze leefden verder met een zwarte stam en groene kruin. De mensen hadden ze uit het dal moeten halen en de brandweer kreeg het heel moeilijk onder kontrole, het was er zeer droog en dor. Dit was het dal met 1000 Canarische palmen. Zo dit was het laatste van onze tocht en dan werd het tijd dat we bij het hotel aankwamen, en zo was er weer een heerlijke rit voorbij gegaan.
Een Barbietripke naar de Voerstreek. en de visvijver.
Paasdag dit was de dag om is een uitstapke te maken en dan nog wel met een hele Barbiefamilie, die mee ging. Met pak en zak vol geladen gingen we richting Voerstreek, tja een familie poppen daar heb je wat werk aan, welke er meegingen om te poseren aan dat mooie kasteel of de komanderie in St Pietersvoeren. na een mooi tripke door de mergelstreek reden we richting Voeren, eerst op weg naar een kerk waar de mensen op Pasen naar de mis gingen, nadien kwamen we er motos tegen en heel vele wandelaars, fietsers, crossers en ruiters te paard. Het was dan ook een prachtig weertje, de bloezems bloeien zo mooi, en een ideaal plaatje maken was goed. Aan het kasteel aangekomen gingen we een leuk plaatske zoeken aan de zwanen vijver en een oud versleten bootje dat z'n beste tijd gehad heeft, de Barbiefamilie daar wat op geinstalleerd en met als achtergrond een leuk zwaantje of gans en daar gingen we met poseren, natuurlijk was het gras ook heel nat van de dauw, en schoenen en broek waren heel nat en koud bah, maar dat lieten we ons niet aan ons hartje komen, nadien gingen we richting kasteel en vijver, daar nog is een mooi plaatske gevonden en weeral verschillende Barbiepoppen in pose gezet en maar fotos gemaakt. En natuurlijk met als achtergrond, het zwanenmeer, met die grote zwanen en het kasteel, en Barbie poseerde als een rasechte kasteeldame of wat dacht, met een aangepaste kledij, hoed en accesoires. Na verschillende fotos gemaakt te hebben ook van de bloesems en dat kleine kerkske achter het kasteel, werd weeral alles mooi ingepakt, en zijn we naar Berg gegaan naar de vijvers om te vissen. Natuurlijk zaten we daar op van die binnewegen waar alleen voetgangers en fietsers mogen komen en dan kwam je er ook een hele groep paarden tegen die op uitstap was. Aan de vijvers werden we begroet door mijnheer de hond, en die moest een stukske van z'n krachten laten zien toen hij achter een gans aanraasden. Die gans vloog al la vitesse in het water. Nadien kwam er ook nog een deltavlieger boven vliegen met het nodige lawaai. En spokenvangertje ging is een visje aan de haak slaan, en ja na een klein uurtje had hij prijs. Na een paar uurtjes vissen had hij zomaar vijf exemplaren gevangen allen voor goed in de pan te bakken. Aan de vijver waren nog vissers bezig met een visje aan de haak te slaan. Tja en kikkerdril lag ook al in die vijvers amai dat was veel. We hebben daar een heel leuke dag gehad en hebben een paar visjes gevangen of wat dacht je. Zo dit was het weeral en we hebben ervan genoten, het leek aan die vijver net op vroeger toen ik met mijn pa de natuur in trok op zondagvoormiddag en dat hij ons vanalles uitlegde over die mooie natuur.
Hier se een leuke lady aan het kasteel
Deze foto op een leuke lady aaan het zwanenmeer hahahahahahaaa.
Het regende op een zondagnamiddag en het zag er maar somber uit, we besloten toch maar een uitstapke te wagen en het lukte ook, dan maar richting Visee door de mooie mergelstreek gereden en zo naar Aubel en richting Hombourg Plombieres naar de kerk en zo naar het reservaat van de vroegere loodmijn, daar aangekomen ging de Barbiefamilie mee op uitstap om in het reservaat mooie fotos te maken, maar helaas kwam daar een donkere en zwarte lucht aan, hier en daar waren er nog mensen aan het wandelen, en nu wat zouden we natuurlijk gaan doen met die donkere lucht die heerlijk begon te sproeien en natuurlijk we nat en de Barbiefamilie die er bij was tja die was ook aan het nat worden, dan toch maar gewacht tot het wat droger werd en ineens was het weeral wat helderder geworden. Zodanig konden we dan maar onze fotos maken, een eerste foto werd gemaakt op het hek van het reservaat, de Barbiefamilie werd dan daar maar in haar beste kleedjes geinstalleerd en gereed gezet om te poseren, en ja het lukte. Er werden fotos gemaakt in alle richtingen van het reservaat zelfs de kleine barbietjes vonden het leuk in hun nieuwe out fit. Ook de bomen in het reservaat werden niet gespaard, dat was ook een prachtige plaats om fotos te maken. Zelfs het bos werd niet gespaard, en de shoot begon, natuurlijk ook in alle richtingen, jammer dat het oude loodtreintje weg is, anders hadden we daar ook nog mooie fotos kunnen maken. Jammer dat op het zinkreservaat nog alles heel kaal was, want de zinkflora was nog niet in bloei. De poppen waren in hun nopjes om fotos te maken ze hadden allen natuurlijk hun nieuwe kleedjes aan. En zo kon de modeshow beginnen. Na de shoots besloten we nog is naar de Voerstreek te gaan, want daar stond een pracht van een kasteel met een mooi zwanenmeer bij, daar zouden we binnekort ook is naartoe komen voor een paar prachtige fotos te maken, dat zou ideaal zijn, bij sommige van die gehaakte kleedjes voor Barbie hoorde er ook een mooi kasteel bij, nu hadden we is geen last van een paar nieuwsgierige gapers en vervelende lui die ons wat kwamen storen. Want in Wallonie heb je dat niet, alleen als je hier ergens in Limburg een fotoshoot maakt dan heb je er last van, aan da mooie kasteel zijn we is naar de forellen gaan kijken , want dat kweken ze daar, er waren daar heel kleine te zien in grote bakken, en buiten had je natuurlijk ook van die kweekbakken, daar zwommen grotere vissen in, een nieuwsgierige zwaan kwam ons ook al is een groetje brengen en een paar ganzen waren er ook van de partij, die vijvers aan dat kasteel leek precies het zwanenmeer. En zo zijn we dan na de wandeling maar stillekes naar huis gegaan en we hebben ervan genoten.
To add a facebox click on the face of someone you want to identify.
Nog een ander zicht
Vroeger werd de afval van zink op een heuvel gegooid zoals dat bij steenkool ging. Dit is de terril van de mijn Altenberg die er ooit tegenover heeft gelegen. Van de mijn zelf is niks meer te zien alleen is er een mooi gemeentepark aangelegd met de naam Koul.
park Koul in Kelmis
zinkflora
Een mooie grot he!
NOg een grot in het park.
Prachtige park van Moresnet Chapelle, hier komen ze op bedevaart.
Zeer mooi park daar in Moresnet.
Dit is de zinkafvalheuvel van Kelmis, jammer er ligt zoveel rommel en plastiek afval op en dit voor een natuurreservaat.
