een kritische kijk op onze 'beschaving' (?) homo homini lupus of 'l'enfer c'est les autres'
26-01-2007
bush, de hitler van deze tijd ...
The Coming War Against Iran
By Daan de Wit
01/25/07 "ICHBlog" -- - Given the presence of four American submarines off the coast of Iran, Eduard Baltin, former commander of the Russian fleet, reasons that the U.S. is planning to attack Iran.
Bush and Cheney have less than two years to go in their current role and want to go down in the history books as the heroes of the Pax Americana, as the men who managed to conquer the Middle East and its oil, as the men who took full-spectrum dominance seriously, while in their own country booking successes through exorbitant profits for the military-industrial complex and the realization of radical legislation. The prelude was long and the path was full of obstacles, but the goal of a third great war - a war with Iran - is increasingly within sight. Dan Plesch in The Guardian sums it up in one sentence: 'All the signs are that Bush is planning for a neocon-inspired military assault on Iran'.
'Americans don't have much time to realize this and to act before it is too late. Bush's "surge" speech last Wednesday night makes it completely clear that his real purpose is to start wars with Iran and Syria before failure in Iraq brings an end to the neoconservative/Israeli plan to establish hegemony over the Middle East', writes Paul Craig Roberts, Assistant Secretary of the Treasury under Ronald Reagan. 'Commenting about the briefing on MSNBC after Bush's nationwide address, NBC's Washington bureau chief Tim Russert said "there's a strong sense in the upper echelons of the White House that Iran is going to surface relatively quickly as a major issue in the country and the world in a very acute way"', writes Robert Parry. Given the presence of four American submarines off the coast of Iran, Eduard Baltin, former commander of the Russian fleet, reasons that the U.S. is planning to attack Iran. Democratic Congressman Dennis Kucinich, himself a presidential candidate for 2008, says: '"The President is clearly trying to provoke Iran," he said, adding that the Bush administration is "treading on the thinnest ice it has ever been on".' ING Wholesale Banking warns in their report [PDF] Attacking Iran that the financial markets could be in for 'a heavy shock' in the event of a preemptive attack on Iran. The report is practical as well; under the heading 'Top trades in the event of an attack on Iran', advice for buying and selling can be found, such as: 'Buy Oil and Gold, Sell industrial commodities'. Meanwhile the Iranian President Mahmoud Ahmadinejad is letting it be known that he disposes over the same devotion as his adversary Bush: '"Today, with the grace of God, we have gone through the arduous passes and we are ready for anything in this path," state-run television quoted Ahmadinejad as saying Thursday'.
Speculation over the beginning of the attack on Iran In reference to the American raid on an Iranian consulate in Irbil, Northern Iraq, in which five Iranians were taken into custody, John Pike of Global Security points to the presence of two aircraft carriers in the Gulf (other warships are steaming in that direction) and to the surge-speech by George W. Bush, in which he announced that Patriot missiles would be deployed in member states of the Gulf Cooperation Council (GCC), like Kuwait and Saudi-Arabia. 'Iran has denounced the Patriot deployment as part of U.S. plan to turn Arab countries into a front line of protection for Israel', writes Associated Press. Bush: 'We will interrupt the flow of support from Iran and Syria. And we will seek out and destroy the networks providing advanced weaponry and training to our enemies in Iraq.' Pike speaking to CNN: '[...] It's looks to me like the United States is, at least, raising its capabilities in preparation for possible military confrontation with Iran."' Pike considers it a strong possibility that this confronation will take place this year, and has even published a 'Countdown time line' with potential dates on which an attack is likely. In Pike's opinion, February of 2007 is a genuine possibility for a strike on Iran. February is also the month in which Ahmadinejad will be announcing progress with their nuclear program, and will also mark the end of the sixty-day period given to Iran in UN resolution 1713 [PDF] to bring an end to their nuclear program. On February 21st, the IAEA will deliver a report on Iran, something which Israel and the U.S. will again be able to seize upon when pointing to Iranian negligence. The editor-in-chief of the Arab Times is expecting an attack before April: 'U.S. might launch a military strike on Iran before April 2007, Kuwait-based daily Arab Times released on Sunday said in a report. The report, written by Arab Times' Editor-in-chief Ahmed al-Jarallah citing a reliable source, said that the attack would be launched from the sea, while Patriot missiles would guard all Arab countries in the Gulf.' The Arab Times is basing its opinion on only one source. ING Wholesale Banking writes [PDF] in the preface to their report on Iran: 'We outline a scenario in which Israel attacks 5 or 6 of Iran's nuclear facilities in late February or March 2007, with strikes that may be completed within hours, days or at most weeks.' What could also hasten an attack on Iran are two divergent realities, namely that the announced Tor-M1 air defense system is now being delivered to Iran, and that Bush's comrade-in-arms Tony Blair will be stepping down this year. In a recent announced that he wants to make more money available for the British army.
Banks putting Iran under pressure The latest news doesn't portend anything good, but those who read between the lines can see that other preparations are also being made. Comparable to an extent with the No Fly Zone War, which preceded the latest war against Iraq, Iran is being softened up in advance: 'While people are concerned with Iraq and the gathering armada in the Persian Gulf, United States has been quietly carrying out a not so covert economic war against Iran', writes Dr. Abbas Bakhtiar. 'The attack on Iranian economy started in earnest in early 2006. United States began putting considerable pressure on international banks and financial institutions to cut their ties with Iran. Countries also were pressured to reduce their economic contact with Iran. [...] Governments, companies and financial institutions are under intense pressure to terminate all dealings with Iran. But so far Iran has managed to sustain, albeit with great difficulty, its oil industry and financial institutions functioning.' Little by little banks are severing their ties with Iran: '"The reason: oil transactions are in dollar assets. To the extent that any banks have to convert their assets into dollars, they must use U.S. facilities and can be subject to U.S. sanctions", says Stuart Eizenstat, former American Under Secretary of State for Economic, Business and Agricultural Affairs to Michael Hirsh, who writes: 'Recently the Iranians have countered, threatening to do business in Euros, but one by one, European banks are falling under U.S. pressure as well. On Wednesday The Wall Street Journal reported that Commerzbank, Germany's second largest, will stop handling dollar transactions for Iranmaking it the last European bank to agree to do so.'
Anti-Iranian propaganda An argument often used against Iran concerns the aggressive pronouncement by its leader Mahmoud Ahmadinjehad that he would like to wipe Israel off the map. Jonathan Steel, columnist for The Guardian, has subjected this statement and the translations thereof to further investigation. He has inquired with the BBC, among others. Steel: 'As a result of my inquiry and the controversy generated, they [the BBC] had gone back to the native Farsi-speakers who had translated the speech from a voice recording made available by Iranian TV on October. Here is what the spokesman told me about the "off the map" section: "The monitor has checked again. It's a difficult expression to translate. They're under time pressure to produce a translation quickly and they were searching for the right phrase. With more time to reflect they would say the translation should be "eliminated from the page of history". [...] So there we have it. Starting with Juan Cole, and going via the New York Times' experts through MEMRI to the BBC's monitors, the consensus is that Ahmadinejad did not talk about any maps. He was, as I insisted in my original piece, offering a vague wish for the future.' Steel makes it clear that Ahmadinejad expressed a wish for a different government in Israel, not the destruction of Israel; 'He was not making a military threat'. The Jewish community in Iran isn't itching to flee either: only 152 of the 25,000 responded to calls from the Hebrew Immigrant Aid Society. Then there is also the statement by Ahmadinejad in which he denies the Holocaust, that the Holocaust would be a myth. Kein Krieg! checked into it and it appears that Ahmadinejad is critical of the exploitation of the Holocaust. So the subject of his feelings on this is not the Holocaust itself, but rather what he sees as the exploitation thereof. From his statements it would be more proper to infer that he acknowledges the Holocaust - not that he denies it. This is the complete inverse of his words, which was corrected by Kein Krieg!, but has already done its propagandistic job in the minds of the public at large. And speaking of propaganda: 'The American Jewish Committee took out a full page ad [PDF] in The New York Times showing Iran in the center of concentric circles, including all the Middle East and beyond, asking: "Can anyone within range of Iran's missiles feel safe?"' Ex-Premier and leader of the Likud party Benjamin Netanyahu: "The year is 1938 and Iran is Germany," said Netanyahu, reiterating his message from last month in Los Angeles.' Whereby it was noted: 'Except that 2003 was also 1938, when Natanyahu said the same thing about Iraq. [...] And while he's calling Mahmoud Ahmadinjad Hitler these days, in the past he had bestowed that honor on Saddam Hussein and Yasser Arafat.' Cheney is operating on the same wavelength as Netanyahu: '"So the threat that Iran represents is growing," he [Cheney] said, in words reminiscent of how he once built a case against Mr. Hussein', writes The New York Times with subtlety.
Criticism of the neoconservative plans for Iran Should it come to war, then the advice of Paul Craig Roberts, the former Assistant Secretary of the Treasury for Ronald Reagan, could end up being heeded. He is pleading for the impeachment of Bush as a way to prevent the war. Democratic Congressman Dennis Kucinich, a presidential candidate for 2008, is threatening impeachment if Bush declares war on Iran. The criticism by Roberts is in line with that of Republican Rep. Ron Paul, who warns that Bush could order a 'Gulf of Tonkin type situation', i.e. a false-flag operation, as an excuse to attack Iran. The Republican Senator Chuck Hagel: '"I will do everything I can to stop the president's policy as he outlined it (last) Wednesday night"', who together with two Democrats and a Republican has introduced a resolution opposing the plans of President Bush. The White House even dragged Al Qaida into it in order to take the sting out of the criticism. Bush: 'Asked if Congress could stop him from surging 21,500 troops into Iraq, Bush on 60 Minutes brushed aside Congress as irrelevant. "I fully understand [the Congress] could try to stop me from doing it. But I've made my decision. And we're going forward." Asked if he had sole authority "to put the troops in there no matter what the Congress wants to do," Bush replied, "In this situation I do, yeah."' Republican Rep. Walter Jones is determined to carry through on his resolution H.J. Res 14: 'Our constitution states that--while the Commander in Chief has the power to conduct wars--only Congress has the power to authorize war', to which The Nation adds: 'Such a basic expression of the separation of powers should be obvious. But with the Bush Administration, one never knows.' The Wall Street Journal sees the seething criticism of Bush's plans as well and writes: 'Of more concern to U.S. lawmakers is the potential that these U.S. actions against Iran could escalate. Under one possible scenario, U.S. forces could cross into Iran or Syria in pursuit of suspected insurgents or their allies, or use alleged Iranian activities inside Iraq as a pretext for a wider assault on Iran. The fear is that any such military activities could ignite a wider conflict." The potential for sparking a wider conflict is great," said Trita Parsi, an Iran analyst and president of the National Iranian American Council in Washington. "I think that if we're going for a confrontation with Iran, the pretext will be Iraq."' Nicholas Burns sees it from a different perspective: 'Nicholas Burns, undersecretary of state for political affairs, said the administration is seeking to counter Iranian provocations across the region as part of a broader strategy. "Iran needs to learn to respect us," he said. "And Iran certainly needs to respect American power in the Middle East."'
War against Iran: Bush and Cheney have nothing to lose. The decisions that Bush announced in his speech followed the replacement of the generals who were critical of some of the Bush policies, John Abizaid and George Casey, and John Negroponte, Director of National Intelligence. This makes it clear that the neoconservative wind, after all the scandals and the dramatic turn of events in the war in Iraq, hasn't died down yet. Mainstream critic Keith Olbermann writes [video]: 'Only this president could look out over a vista of 3,008 dead and 22,834 wounded in Iraq, and finally say, "Where mistakes have been made, the responsibility rests with me" - only to follow that by proposing to repeat the identical mistake ... in Iran.' He compares Bush to the drunk who, beaten to the ground, asks who the next one is that wants a beating. Bush and Cheney are again determined to defy the criticism in order to carry out an almost endless War against Terrorism: '"This is an existential conflict," Cheney said. "It is the kind of conflict that's going to drive our policy and our government for the next 20 or 30 or 40 years. We have to prevail and we have to have the stomach for the fight long term', says Cheney. War is not a means but an end in itself. Insurgents in Iraq aren't the problem, but those who oppose the war certainly are. But those critics are out of the way now: The critical generals have been replaced and the voice of the people along with the the opinions of the soldiers in Iraq are being ignored; discussions with Iran and Syria are being rejected; Patriot missiles are on their way and could intercept an Iranian counterattack following an Israeli and/or American attack; the warships in the Gulf could respond to these attacks by bombing Iraq with full force; the announced troop escalation in Iraq could eliminate Iran's potential trump card - attacks on Americans in and around the Iraqi Green Zone; the Bush administration and the government of Prime Minister Olmert (following the debâcle in Lebanon) are doing very poorly in the opinion polls, thus a spectacular attack by Israel, followed by America, could likewise render spectacular results for the status of both heads of state. Bush and Cheney have taken a beating, but they have not been defeated. Moreover, they have nothing to lose.
As many as 100,000 French and British citizens have converted to Islam over the last decade, according to a new book by an Israeli historian.
The figures cited by Hebrew University Prof. Raphael Israeli in his upcoming book The Third Islamic Invasion of Europe are representative of the fast-changing face of Europe, which the Islamic history professor says is in danger of becoming "Eurabia" within half a century.
He noted that about 30 million Muslims currently live in Europe, out of a total population of 380 million., adding that with a high Muslim birthrate in Europe, the number of Muslims living in the continent is likely to double within 25 years.
Israeli also cited massive immigration and Turkey's future inclusion in the EU as the primary reasons why the face of Europe will be indelibly changed within a generation.
European concerns over a fast-growing Muslim population is at the center of opposition to Turkey's entry into the EU, he said, as the inclusion of Turkey into the EU will catapult the number of Muslims to 100 million out of a total population of 450 million.
"The sheer weight of demography will produce a situation where no Frenchman or Dutchman could be elected to parliament without the support of the Muslim minority," he said Monday in an interview with The Jerusalem Post.
"Muslims will have a more and more decisive voice in the makeup of European governments."
"With Turkey as a member of the EU, the process will be accelerated, without [Turkey] it will be slower but it will still happen," he added. Turkey has strong relations with Israel.
The historian, who has authored 19 previous books, said that Muslim political power in Europe would directly impact domestic politics, including Europe's immigration policy, with millions of additional Muslims waiting at the door to gain entry to the EU as part of "family reunification" programs.
"Every European with a right mind has every reason to be frightened," Israeli said.
The 50,000 French and 50,000 British who have converted to Islam over the last decade, including many from mixed marriages, did so for personal convictions, romanticized notions of Islam, as well as for business reasons, while others see Islam as the wave of the future at a time when Christianity is on the wane, Israeli said.
He said that Muslims converting to Christianity existed but their numbers were significantly smaller.
Israeli noted that conversions in mixed marriages worked only in one direction since a Muslim woman who marries a Christian is considered an apostate in her community, and faces physical danger.
"It is time one should wake up and realize what is happening in Europe," he concluded.
Israeli's book is due out in London in the coming months.
Een jong meisje wordt brutaal van het leven beroofd ! Toch durven gewetenloze advokaten alle middelen aanwenden om de moordenaar(s) een mildere straf te bezorgen : één van de vele voorbeelden van het slecht functioneren van het gerecht.
Cassatieberoep tegen uitspraak sms-moord
BRUSSEL - De advocaten van Maura Van Lommel gaan in beroep bij het Hof van Cassatie tegen de veroordeling van hun cliënte. Van Lommel kreeg een levenslange gevangenisstraf voor de moord op de 18-jarige Stefanie De Meulder, de dochter van haar vriend. Ook de zoon van Van Lommel kreeg voor de moord levenslang.
De moordzaak staat bekend als de sms-moord omdat het slachtoffer nog een sms kon sturen naar haar vader tijdens de moordaanslag. De vader was op dat moment in het buitenland en kon de moord niet verhinderen.
De advocaten geven twee redenen voor het cassatieberoep. De voorzitter van het hof van assisen heeft de jury beïnvloed door een half uur met de juryleden te praten, zeggen de advocaten.
De voorzitter was ook niet onafhankelijk want hij gaf blijk van emotionele betrokkenheid toen hij het arrest voorlas, luidt het. In zijn beschouwingen vergeleek de voorzitter zichzelf met een dichter en hij sprak over advocaten die zich van een rots stortten of een herberg begonnen. Het was niet duidelijk wat de voorzitter daarmee precies bedoeld heeft.
Thailand begint een onderzoek naar vermeend misbruik van geld bestemd voor de identificatie van slachtoffers van de tsunami van 2004. Dat zegt de nationale politiechef Kowit Watana. Het geld was gedoneerd door de Verenigde Staten en zes Europese landen. "We zullen onderzoeken waar we hun geld aan hebben gespendeerd'', zei de generaal. Het Engelstalige blad 'Nation' meldde eerder dat 60 procent van het gedoneerde geld ter waarde van 60 miljoen baht (1,25 miljoen euro) was "verkwist en verdwenen als reis- en andere diverse kosten''.
Aanklacht "Om eerlijk te zijn, iemand heeft het geld van onze burgers gestolen'', citeerde 'Nation' een bron. In Thailand vielen door de tsunami 5400 doden. Naast de VS hebben Groot-Brittannië, Finland, Frankrijk, Duitsland, Nederland en Zweden bijgedragen aan het fonds. Deze landen hebben volgens de krant gezamenlijk een aanklacht ingediend bij de Thaise politie waarin wordt aangedrongen op een onderzoek.
Helft toeristen Na de tsunami werd het grootste internationale forensische onderzoek ooit opgezet langs de Zuid-Thaise Andamankust om de doden te identificeren. Ongeveer de helft van de 5400 doden in Thailand waren buitenlandse vakantiegangers
De overheidsinstelling die instaat voor de nucleaire controle, het FANC, heeft maar één halftijdse controleur in dienst die gekwalificeerd is voor het toezicht op de grote nucleaire sites.
Tien voltijds "De kerncentrales van Doel en Tihange en de terreinen van het Studiecentrum voor Kernenergie in Mol worden opgevolgd door één halftijdse kracht", zegt sp.a-Kamerlid Philippe De Coene. "Om die controles goed te doen, heb je tien voltijdse mensen nodig."
Malaise De Coene is voorzitter van de parlementaire werkgroep die het wanbeheer bij het FANC en de malaise in de sector van de nucleaire controle onder de loep heeft genomen. Vorig jaar maakte een externe audit brandhout van het management van het agentschap.
Hierdoor werd de top bijna integraal ontslagen of weggepromoveerd wegens totaal incompetent. Na een reeks hoorzittingen bereidt de werkgroep nu een aanbeveling voor om het FANC te hervormen.
Straling Het FANC is de overheidsinstelling die erover waakt dat de bevolking en het milieu niet worden blootgesteld aan radioactieve straling. Een aantal erkende instellingen controleren alle sites waar radioactieve stoffen worden gebruikt, het FANC controleert die controles.
Belgium's Dilemma: To be or not to be? by David Ferguson [10-Jul-2006]
The Belgian dilemma is that of the periodic threat of a self-inflicted disappearing act with Flemish politicians striving for greater autonomy and even independence. Developing a strong nation brand is continually hampered by the divide between Wallonia (notably Francophone Brussels) and Dutch-speaking Flanders.
Linguistic disputes have not only brought down a number of Belgian governments but often render impossible joint efforts to promote the country. "Belgium is not doing a good job of selling itself abroad," bemoaned Marcel Claes, chief executive of Amcham Belgium, the Belgian branch of the US Chamber of Commerce.
Claes points to the negative effects of Belgium's three regions going it alone on foreign trade missions or even fighting each other to woo foreign investors. "Acting separately, the regions weaken the image of Belgium. Last year, a federal trade mission to China was immediately followed by a totally separate delegation from Flanders. That confused people," says Claes.
"The regional, not national, government is now responsible for promoting foreign investment," he continues. This makes it increasingly difficult for Belgium's federal government to pump money into a project such as Toronto's CND 4 million re-branding exercise, Toronto unlimited.
Peter Janssen, head of the Vlerick Brand Management Center, paints a less catastrophic picture: "Belgium is not doing too bad. Its brand value is higher than Coca-Cola, he says, referring to a study published on the value of countries brands (below). We do, however, need to look for more synergies and adopt a more integrated approach to branding," he says.
According to Janssen, Belgium faces a more difficult task than larger countries like the US. "Other smaller European countries, such as the Netherlands, also have an easier time than Belgium with its different languages, regions and identities."
Less Belgium
"Internationally Brussels, thanks to the EU and NATO, has stronger identity than Belgium. There are also several flavors of Belgium to sell: Flanders, Brussels and Wallonia," says Professor Jean-Pierre Baeyens.
However, for Baeyens, who holds the marketing chair at Brussels' Solvay Business School, Belgium is not managed as a brand. "There is some advertising for the regions. But we ought to think more in terms of positioning, targeting, goals, and differentiation."
"Politically, though, there is a clear trend towards more federalization with less central and federal competence. This means less Belgium," says Baeyens.
Over the past decade, federal government departments have lost money from specific budgets previously used to pay for advertising, brochures and other marketing tools. "We need Belgium to create a clear and properly financed branding strategy. This needs to be consistently promoted by all parties," says Claes.
Simon Anholt, author of Brand America: The mother of all brands, is clearly not impressed by branding efforts in the Low Countries. "Belgium branding is a global scandal. As a result of divisive politics, Belgium's brand equity is being squandered."
Together with brand consultancy Brand Finance, Anholt calculated the 32 most valuable nation brands using a royalty relief approach that examines how much a nation would have to pay a third party to license its own brand. According to February 2006 figures, the brand Belgium would be worth some US$ 456 billion or $43,864 per citizen.
Belgium's brand value thus compares unfavorably with other medium-sized Western European countries such as the Netherlands ($792 billion or $48,762 per head), Switzerland ($558 billion or $75,621 per head). Belgium also trails far behind the USA ($17,893 billion or $60,963 per head) as well as European partners Germany ($4,582 billion or $55,449), UK ($3,475 billion or $58,492 per head) and France ($2,922 billion or $48,714 per head).
The brand Belgium has a definite value. Flanders or Wallonia don't exist in branding terms. Poor tourist board officials are being condemned to avoiding the word 'Belgium' and to using an unknown name," says Anholt. "Belgian politicians are squandering their brand value."
"Take foreign investment. Belgium is clearly a second-tier brand. The country has to make a good case to be on investor's shortlists. Doing so for Flanders, Wallonia or Brussels is even more difficult," he continues.
"As a brand, Belgium does not appear to be doing much. This is exemplified by the inconsistent and half-hearted use of itsnot very novelInternet logo .be, confirms Thomas Cromwell, president of East West Communications.
"The whole point about branding is to maximize your assets. Companies and organizations do that. Belgium, as a relatively small country, could do so much more," says Cromwell. "Branding is by far the most intelligent use of money. By undergoing a branding process, all your advertising campaigns and communication benefit."
Cromwell notes countries may present different and even conflicting images to potential customers, whether investors, tourists, companies or others. Belgium as a divided state is even more in need of a unified approach.
"A Belgian branding initiative could build on regional initiatives. The country really needs to raise its international profile to improve FDI, promote exports and tourism. These are common objectives. Branding is the first step. Afterwards, you communicate," he says.
Cromwell is hesitant about putting a price tag on purchasing a branding strategy. "A million dollars would allow you to establish a brand and a very good communication strategy. On top of that, you have to buy advertising."
Peter van Ham, senior research fellow at the Netherlands Institute of International Relations, believes having no reputation, or a bad one, is a serious handicap for competitive states in the international arena.
"The unbranded state has a difficult time attracting economic and political attention. Image and reputation are thus becoming essential parts of the state's strategic equity. Like branded products, branded states depend on trust and customer satisfaction," notes van Ham.
"Obviously, Belgium could do a lot to improve its brand. It has many assets such as NATO and the EU. The country is trilingual, multicultural. Belgium is a fun place," he concludes.
Ik vind het niet leuk om te zeggen dat Troje brandt, dat Europa inmiddels een provincie, of beter gezegd een kolonie van de islam is, met Brussel als voorpost van die provincie en steunpunt van die kolonie. In elke stad bevindt zich een tweede stad. Een schaduwstad, die identiek is aan de stad die de Palestijnen in de jaren zestig in Beiroet stichtten door een staat binnen een staat en een regering binnen een regering te vormen. Een moslimstad, een stad die bestuurd wordt volgens de koran. Een merksteen van het islamitisch imperialisme. Een imperialisme dat niemand ooit heeft kunnen overtreffen. Niemand. Zelfs de Perzen van Cyrus de Grote niet. Zelfs de Macedoniërs van Alexander de Grote niet. Zelfs de Romeinen van Julius Caesar niet. Zelfs de Fransen van Napoleon niet. Want de enige kunst waarin de zonen van Allah altijd hebben uitgeblonken, is de kunst van het binnenvallen, het veroveren en het onderwerpen. En Europa, de christelijke wereld, is altijd al hun felbegeerde buit geweest. En als reactie waren er de kruistochten. Tegenwoordig is het mode geworden om berouw te tonen over de kruistochten, om het Westen voor de kruistochten te veroordelen en om de kruistochten te zien als een onrechtvaardigheid tegenover die arme, onschuldige moslims. Maar meer nog dan een reeks krijgsondernemingen om het Heilige Graf te heroveren, waren de kruistochten het antwoord op vier eeuwen van invasie, bezetting, tirannie en slachtpartijen. Ze waren een tegenoffensief om het islamitisch imperialisme in Europa een halt toe te roepen en om de moslims naar het Oosten uit te laten wijken (mors tua vita mea). In de richting van India, Indonesië, China, het Afrikaanse continent en ook naar Rusland en Siberië, waar de tot de islam bekeerde Tartaren de koran al hadden geïntroduceerd. En ja hoor, toen de kruistochten voorbij waren, begonnen de zonen van Allah ons weer, net als vroeger, of eigenlijk meer nog dan vroeger, lastig te vallen. Deze keer waren het de Turken die voorbereidingen troffen om het Ottomaanse Rijk te stichten. Een rijk dat Europa tot de achttiende eeuw zou overspoelen met zijn hebzucht en gulzigheid, en dat van Europa zijn favoriete slagveld zou maken.
Verdraagzaamheid mag niet gestoeld zijn op vrees - waarom de vrijheden ondeelbaar zijn NRC 4/2/2006
door Paul Scheffer
Het recht op godsdienstvrijheid van moslims moet op ondubbelzinnige wijze worden verbonden met het recht op vrijemeningsuiting voor critici van de islam. Als een mening krenkt, is dat de prijs voor een open samenleving.
Soms neemt de vroomheid onverdraaglijke vormen aan. Lees de verklaring van de Organisatie van de Islamitische Conferentie,waarbij 57 moslimlanden zijn aangesloten. Op 28 januari verklaarde die over de affaire van de Mohammed-cartoons: De fout om niet in ondubbelzinnige termen te censureren heeft noch de zaak van de vrijheid van meningsuiting gediend, noch het doel van het multiculturalisme in binnen- en buitenland verder gebracht.Nooit geweten dat landen als Libië, Saoedi-Arabië en Syrië -die hun ambassadeurs uit Kopenhagen hebben teruggetrokken - devrijheid van meningsuiting zo waren toegedaan. En dan ook nog eens het multiculturalisme!
Ondertussen is het niet bij woorden alleen gebleven. Een economische boycot en diplomatieke demarches moeten de argumenten kracht bijzetten. Militante Palestijnen hebben de EU-missie in Gaza omsingeld en gedreigd wordt om burgers uit landen als Denemarken, Noorwegen en Frankrijk te vermoorden. De journalist van de Deense krant die de spotprenten heeft afgedrukt, voelde zich gedwongen enkele maanden het land verlaten uit vrees voor aanslagen op zijn leven. Europa anno 2006 - soms moet je even in je arm knijpen.
Tegenover deze druk zien we alom terugtrekkende bewegingen.De zelfcensuur die cartoonisten, columnisten en cabaretiers deze dagen naar eigen zeggen toepassen is niet zonder redenen. Geïnterviewd in de Volkskrant zeggen de politieke tekenaars van ons land in koor: Bij God en Jezus ligt het gemakkelijker(Peter de Wit), Waarom zou ik olie op het vuur gooien? (JoepBertrams), Ik zou heel erg moeten nadenken over hoe ik Mohammed zou tekenen: een karikatuur zal het niet worden (Tom Janssen),Ik geef toe, het is een soort zelfcensuur (Stefan Verwey),Mohammed zou ik niet snel tekenen. Niet uit angst, maar je weet dat het niet op prijs wordt gesteld (Jeroen de Leijer).
Nee, zeg dat wel. Voordat je het weet wordt er een prijs op je hoofd gezet. Zoals de Deense cartoonisten overkwam, toen de jeugdafdeling van de Pakistaanse Jamaat-e-Islami partij een bedrag van enkele duizenden dollars uitloofde voor eenieder die de betrokkenen zou weten te vermoorden. Dreigementen die serieus worden genomen: verscheidene van hen zijn inmiddels ondergedoken, ook al omdat de Deense politie hun veiligheid niet wil garanderen. Dat er zo iets verloren gaat van onze vrijheden behoeft geen uitleg.
Uit naam van de interreligieuze dialoog worden ondertussen ook heel wat terugtrekkende bewegingen gemaakt. Zo verklaart een leider van het Joodse Wereld Congres, Edgar Bronfman: Het publiceren van materiaal dat als beledigend wordt ervaren door een kleine religieuze minderheid gaat te ver. Het is net zo verkeerd als de discriminatie van christelijke en joodse groepen in sommige islamitische landen. Het ontgaat hem blijkbaar dat het bij de Deense cartoons niet gaat om regeringsbeleid en in het geval van de moslimlanden wel. Of neem een andere religieuze autoriteit, de Deense bisschop Karsten Nissen: In een open samenleving moet eenieder kritiek kunnen aanvaarden, christenen zowel als moslims. Doet men het echter enkel om moslims hun plaats te wijzen, dan kan men zich afvragen of het wel verstandig is. Eigenlijk zegt hij dat burgermoed zich ook kan uiten in zelfbeheersing, en in beginsel heeft hij gelijk.
Dat is de teneur van veel commentaren, die vinden dat de cartoons een onnodige provocatie waren, net als de Duivelsverzen van Salman Rushdie of de opera over Aisja, die enkele jaren geleden na dreigementen niet kon doorgaan, of de polemische geschriften van Oriana Fallaci. Waarom in een toch al gespannen tijd de gemoederen nog eens verder verhitten? Is het niet beter om wat meer terughoudendheid aan de dag te leggen, zeker waar het gaat om de moslimminderheden in Europa? Die hebben het al moeilijk genoeg nu de oorlog tegen het terrorisme' voor botsende loyaliteiten zorgt. Niet alles wat gezegd kan worden, hoeft ook te worden gezegd.
De redelijkheid van zulke oproepen heeft een intimiderend karakter, al was het maar omdat de schuldtoewijzing op deze manier subtiel wordt verplaatst: niet degenen die dreigen met boycot en geweld zijn de oorzaak van het kwaad, maar de cartoonisten of columnisten of cabaretiers die zich onbekommerd uiten. Zij plegen huisvredebreuk. Daar komt nog eens bij dat de ongelijke macht van meerderheid en minderheid, volgens de bisschop en zijn geestverwanten, de moslims in een wel heel kwetsbare positie heeft geplaatst. Eigenlijk is vrijzinnige en spotzieke kritiek op de islam in onze contreien een vorm van machtsmisbruik. Laten we onze oordelen opschorten en naar elkaar luisteren.
Het is een moeilijk te ontwarren kluwen van argumenten. Er speelt onmiskenbaar het belang mee van gelovigen die vinden dat ze te zeer in de hoek zijn geduwd in een seculiere samenleving, waar de heersende opinies niet erg gunstig zijn voor religie in het algemeen. Maar er is meer. Het gaat ook om de zoektocht naar een redelijke godsdienstkritiek, meer in het bijzonder om een serieuze beschouwing van de islam. Kritiek is niet hetzelfde als een gebrek aan respect, integendeel, juist een open en soms hard debat kan getuigen van de wil om samen te leven in een land waar godsdienstvrijheid bestaat.
Of degenen die zo aandringen op zelfbeheersing werkelijk uit zijn op serieuze godsdienstkritiek is twijfelachtig. Ze zijn vooral bezig met conflictvermijding. Dat is een gerechtvaardigde zorg. Maar het is wel iets anders dan het stimuleren van onbevangen onderzoek naar de islam. Een ontnuchterende biografie over het leven van Mohammed kan namelijk voor heel wat commotie zorgen. De werken van de beroemde moslimtheologen Nasr Hamid AboeZaid (Egypte) of Adolkarim Soroush (Iran) hebben hen zelfs genoopt hun land te ontvluchten vanwege dreigementen.
Zo wordt door religieuze en ook door politieke autoriteiten met een beroep op vreedzaam samenleven de vrijheid van meningsuiting ingeperkt. Het Britse wetsvoorstel voor een verbod op het verspreiden van haat tegen religies was, net als de poging in ons land om een wet tegen godslastering nieuw leven in te blazen, een ongelukkige manier om de moslimgemeenschap de hand te reiken. Die wet is deze week godzijdank afgestemd in het Britse Lagerhuis, na veel verzet uit journalistieke en artistieke kringen, ook al omdat de regering er op geen enkel moment in slaagde helder te verwoorden wat er wel en wat er niet onder zou kunnen vallen. De betrokken minister verklaarde in het nauwgebracht tijdens het parlementaire debat dat zelfs een naargeestige oproep als alle moslims moeten weg uit Groot-Brittannië' er niet onder viel. Wat dan eigenlijk wel?
Waar veel politici voorrang geven aan het beschermen van de openbare orde boven een duidelijk uitspraak over de vrijheid van meningsuiting, heeft een aantal Europese kranten gekozen voor verdediging van dat beginsel door de omstreden cartoons af te drukken. La Stampa in Italië, ABC in Spanje, Die Welt in Duitsland en France-Soir in Frankrijk. Dat kwam de directeur van die laatste krant op een onmiddellijk ontslag te staan door de eigenaar, een Frans-Egyptische zakenman. En dat is weer aanleiding voor andere kranten om zich in de zaak te mengen. Wat begon als een stekelige serie cartoons breidt zich zo als een inktvlek uit.
Tegen die achtergrond wordt het falen van de Europese Unie pijnlijk duidelijk. De verantwoordelijke voor de buitenlandse politiek, Solana, zei terloops wat over de vrijheid van meningsuiting en EU-commissaris Mandelson verzette zich tegen de economische boycot van Denemarken in een land als Saoedi-Arabië. En dat was het wel zo'n beetje. In weerwil van alle beginselverklaringen bestaat er geen werkelijke lotsverbondenheid in de Unie. De indruk ontstaat dat niemand zijn vingers aan deze kwestie wil branden. De Denen moeten het zelf maar uitzoeken.
Daarmee worden alle hooggestemde conferenties over de waardengemeenschap die Europa zou zijn, zoals onlangs in Salzburg, toch wel een hol vertoon. Nu er iets op het spel staat dat tot de kern van onze democratie behoort, probeert men zoveel mogelijk afzijdig te blijven. Dat zal overigens steeds moeilijker worden naarmate meer Europese landen in het conflict worden meegetrokken, en uiteindelijk de Europese Unie zelf, zoals in Gaza, het doelwit wordt van de protesten.
Ook wie de spotprenten over de profeet Mohammed een smakeloze grap vond, zal zich inmiddels bij zoveel ontwijkend gedrag toch wel achter de oren moeten krabben. Verdraagzaamheid die oproept tot matiging in de omgang met de islam kan gemakkelijk verworden tot een gedeelde vrees. Daarbij gaat het inmiddels niet meer om de vraag of de cartoons geslaagd zijn. Ik vond overigens de tekening van Mohammed die in de hemel een stoet zojuist gearriveerde en tamelijk verschroeide zelfmoordterroristen toeroept : 'Stop, de maagden zijn op' wel geestig. Smaken kunnen verschillen, maar is er werkelijk een grens overschreden door de cartoonisten? De rechter in Denemarken dacht van niet.
De kwestie is ernstig, ook al omdat door deze conflicten de toekomst van de miljoenen moslims in Europa opnieuw onder druk staat. Die worden gegijzeld door woordvoeders in de Arabische wereld, die hun dreigementen uitten namens de gehele gemeenschap. Dat de Deense moslim organisatie die de aanvankelijke klacht bij de rechter indiende, zich tevreden heeft gesteld met de halve excuses van het dagblad dat de cartoons aanvankelijk publiceerde, is in het gekrakeel ten onder gegaan. We mogen er niet vanuit gaan dat organisaties als de Organisatie van IslamitischeConferentie of de Arabische Liga of fundamentalistische groepen als Jamaat-e-Islami ook namens de gemiddelde moslim in Europa spreken wanneer ze regeringen oproepen om krantenredacties flink te straffen of erger wanneer ze met moord dreigen.
De opmerkingen van de Deense bisschop blijven knagen: is het niet een teken van rechtvaardigheid om terughoudend te zijn jegens minderheden? Misschien is een zekere zelfcensuur wel niet zo erg, zeker nu islam en terrorisme na die vervloekte elfde september zo gemakkelijk worden vereenzelvigd. Is er geen groot verschil tussen minderheid van moslims en de christelijke meerderheidscultuur, die veel meer zelfvertrouwen heeft en dus ook hardere kritiek kan vellen? De hoop is dat door gevoeligheden te sparen de ideeën in moslimkring op den duur soepeler worden en niet zullen verharden.
Nog afgezien of het zal werken, houdt zo'n pleidooi om met twee maten te meten moslims gevangen in een rol van tweederangsburger. Door niet dezelfde verwachting te hebben en dus bijvoorbeeld antisemitisme in moslimkring te vergoelijken of de verheerlijking van de profeet Mohammed te aanvaarden worden moslimmigranten en hun kinderen op een bevoogdende manier bejegend. Waar alleen nog het slachtoffer wordt gezien, raakt de burger uit het zicht.
Er moet gekozen worden: benadrukken we een verdeelde herkomst of zoeken we een gedeelde toekomst. Moslims zijn als medeburgers niet machteloos, sterker nog: onze grote steden zijn niet langer te besturen zonder hun actieve betrokkenheid. En bovendien bieden de wetten van een liberale democratie aan moslims meer bescherming dan ze hadden in de landen van herkomst. In zijn boek over moslims in het Westen stelt de Zwitserse moslimfilosoof Tariq Ramadan dat met zoveel woorden vast. Het gebrek aan zelfvertrouwen van veel moslims maakt volgens hem zelfbespiegeling onontkoombaar: hoe moeten we hier ons geloof vormgeven, hoe moeten we omgaan met een seculiere samenleving?
Tegenover degenen in de moslimgemeenschap die met een Deense imam menen dat dit type democratie waardeloos is moet worden verdedigd dat de vrijheid van meningsuiting juist ook moslims een grote bewegingsvrijheid geeft bij het praktiseren van hun geloof. De vrijheden zijn ondeelbaar. Dat geldt voor de vrijheid van godsdienst waar moslims zich terecht op beroepen en die ook moet worden beschermd door critici van de islam. Dat gebeurt soms onvoldoende en laat een gevoel achter dat moslims nooit een plaats in deze samenleving kunnen verwerven. Europese landen moeten trouw blijven aan hun idee van godsdienstvrijheid.
Maar dat geldt evenzeer voor de vrijheid van meningsuiting,die soms krenkend kan zijn. Dat is de prijs van een open samenleving. Iedereen die denkt dat zulke botsingen te voorkomen zijn, vergist zich. Zeker, serieuze godsdienstkritiek is gevraagd, maar er zijn nu eenmaal gelovigen die elke kritiek,laat staan satire, op hun heilige boek of op hun profeet als een diepe vernedering ervaren. Deze krant heeft nog meegemaakt dat de afbeelding van de koran op de omslag van de maandelijkse bijlage M voor sommige bezorgers aanleiding was om de distributie te staken. Het beeldverbod dat een deel van de moslimwereld omarmt, kan nooit de leidraad voor intellectuele of journalistieke of artistieke uitingen zijn, al was het maar omdat de weg van een beeldverbod naar een spreekverbod en een schrijfverbod heel kort is. Zo raken we onze onbevangenheid helemaal kwijt. Dat moet ook het antwoord zijn aan de bisschop:niet alleen maakt hij onbedoeld van moslims tweederangs burgers,maar zijn houding zal uiteindelijk ook de gemoederen niet kalmeren. Zijn beroep op diplomatie of vermijding miskent een dieper liggend meningsverschil. Deense imams spraken naar aanleiding van de cartoons over een mentale marteling. Maar dergelijke huisvredebreuk met woorden of beelden kan behulpzaamzijn wanneer zij bijdraagt aan een doordenking en verheldering van onze vrijheden. Er is geen ontkomen aan: we moeten proberen van de nood een deugd te maken. Dat kan door op een ondubbelzinnige manier het recht op godsdienstvrijheid van moslims te verbinden met het recht op vrije meningsuiting voor de critici van de islam. Die wederkerigheid is de kern van een open samenleving.
Info: Buitengewoon hoogleraar grootstedelijke problematiek aan deUniversiteit van Amsterdam en publicist.
For years, political scientist Bassam Tibi has been urging Muslims to integrate into European societies and Europe to stand up to Islamists. He spoke with SPIEGEL about the weakness of Europe, the orthodoxy of Islam and what Germany needs to do to open up.
DDP
Bassam Tibi, 62, was born in Damascus, Syria and came to Germany when he was 18 to study in Frankfurt. He has been a German citizen since 1967.
SPIEGEL: The administrator of one of Berlin's opera houses, the Deutsche Oper, has cancelled the Mozart Opera "Idomeneo" out of fear of an Islamist reaction. Is this the first sign of Germany bowing down to Islam?
Tibi: It's not the first sign, but rather a repeated one. Recently we have been seeing more and more acts of submission, the most recent case being the Pope's apology. When it comes to Islam, there is no freedom of the press nor freedom of opinion in Germany. Organized groups in Islamic communities want to decide what is said and done here. I myself have been dropped from numerous events because of threats.
SPIEGEL: You are trying to say that critics of Islam are systematically silenced in Germany?
Tibi: Yes. Even the comparatively moderate Turkish organization DITIB says there are no Islamists, only Islam and Muslims -- anything else is racism. That means that you can no longer criticize the religion. Accusing somebody of racism is a very effective weapon in Germany. Islamists know this: As soon as you accuse someone of demonizing Islam, then the European side backs down. I have also been accused of such nonsense, even though my family can trace its roots right back to Muhammad and I myself know the Koran by heart.
SPIEGEL: You have said numerous times that the conflict between the Western world and Muslim groups here is an "ideological war."
Tibi: The result of a conflict between two sides is that people politicize their cultural backgrounds. In Germany representatives of the Islamic communities try to hijack children who are born here, along with the entire Islamic community, to prevent them from being influenced by the society which has taken them in. Children born here are like blank sheets on which you can write European or Islamic texts. Muslim representatives want to raise their children as if they don't even live in Europe.
SPIEGEL: Many Germans believe that communities should live together peacefully without any parallel societies. Is it therefore right to compromise in order to avoid antagonizing Muslims unnecessarily?
Tibi: Quite the opposite. The Islamic officials who live here are very intelligent and view this as weakness. Muslims stand by their religion entirely. It is a sort of religious absolutism. While Europeans have stopped defending the values of their civilization. They confuse tolerance with relativism.
SPIEGEL: When something insults Muslims, we often tend to just back off -- doesn't this help defuse the conflict?
Tibi: No. That is simply giving up. And the weaker the partner is viewed by the Muslims, then the greater the anger which they express. And this anger is often carefully staged. The argument over the cartoons for example was completely orchestrated. Nothing was spontaneous. A lot of people don't know if Denmark is a country or a cheese. Where did they get the Danish flags? Protests like these are weapons in this war of ideas. Or take another example: The president of the Iranian parliament was visiting Belgium where he had an appointment with a female Belgian colleague. He refused to shake her hand, so she didn't meet with him. He left Belgium and accused her of racism. The accusation of cultural insensitivity is a weapon. And we have to neutralize it.
SPIEGEL: Can the Islam conference which the German minister of domestic affairs, Wolfgang Schäuble, organized in Berlin last week, help in this regard?
Tibi: No, because the biggest taboo is that there even is a conflict at all. Everyone denies that. Instead people talk about misunderstandings and how these should be resolved. But a conflict of values is not a misunderstanding. Islamic orthodoxy and the German constitution are not compatible. And that is why the Islam conference failed.
SPIEGEL: So what's the answer then?
Tibi: Muslims have to give up three things if they want to become Europeans: They have to bid farewell to the idea of converting others, and renounce the Jihad. The Jihad is not just a way of testing yourself but also means using violence to spread Islam. The third thing they need to give up is the Shariah, which is the Islamic legal system. This is incompatible with the German constitution. There are also two things they need to redefine.
SPIEGEL: Which are?
Photo Gallery: Severing the Heads of Prophets
Click on a picture to launch the image gallery (5 Photos)
Tibi: Pluralism and tolerance are pillars of modern society. That has to be accepted. But pluralism doesn't just mean diversity. It means that we share the same rules and values, and are still nevertheless different. Islam doesn't have this idea. And Islam also has no tradition of tolerance. In Islam tolerance means that Christians and Jews are allowed to live under the protection of Muslims but never as citizens with the same rights. What Muslims call tolerance is nothing other than discrimination.
SPIEGEL: How many of the 3 million Muslims living in Germany would agree to these demands?
Tibi: A few thousand perhaps.
SPIEGEL: And what about the organizations at the Islam conference? After all, they all clearly said that they accept the German constitution. They also stated that it is allowed to change religion or to have no religion at all, even though the Shariah punishes a loss of faith with the death sentence. Is this a credible statement?
Tibi: I doubt that these statements are correct. Only representatives of organized Islam went to Schäuble's conference. Schäuble's problem is terrorism. And when the organizations tell him: "We are against terrorism," then everything is hunky-dory. But that is not a policy.
SPIEGEL: So who should Schäuble talk to? To you? For many years you have been a proponent of an enlightened form of Euro-Islam -- a topic which has been much discussed. But you are pretty much a lone voice.
Tibi: I support reforming Islam and I am not alone in this. Next month I'm meeting 20 other Islamic reformers in Copenhagen. We are trying to reinvigorate the tradition of enlightening Islam. But our mistake is that we are not united.
SPIEGEL: And apart from these scientists and thinkers?
Tibi: It would be much more important to have enlightened Imams. But when the Alfred Herrhausen society wanted to invite a German-speaking Imam with European ideas to a discussion, no one could be found. In the end they took the Grand Mufti of Marseille. And why are there such people in France and not here? Because the French state and French society has worked on developing them.
SPIEGEL: So the German state should reform Islam?
Tibi: Of course not. But the French state helped set up a council of Muslims which was completely in line with European values. If the French state had not been involved, the council would have probably been in the hands of the Muslim Brotherhood. This is a challenge facing civil society, but the state also has to help. By staying neutral, as is the case here in Germany, you are handing victory over to the Islamists.
SPIEGEL: Schäuble is looking for partners who can help in the teaching of Islam in schools and the training of Imams.
Tibi: That is a good start. The important thing is that the teachers must be trained here and that the state and the society decides on the curriculum.
SPIEGEL: You have often said that the integration of Muslims in Germany has failed. And that integration can only be achieved by "educating a civil society." But who should do this and who decides who needs to be educated?
Tibi: I am thinking in particular about the re-education programs which were carried out in Germany after the Third Reich. Social studies teachers and political science faculties were given the task of turning young people into democrats. That worked then. Why shouldn't we have a similar model for Muslims? In youth clubs, or during Islamic instruction in schools. Of course it takes a long time, 50 years say, but we have to start.
SPIEGEL: But how do you expect to draw the third generation away from the influence of the mosques?
DPA
Inside the Sehitlik Mosque in Berlin.
Tibi: I don't have any clear idea either about how this should be done. The situation is this: young Muslims want to be "members of the club," part of German society. But they are rejected. And parallel societies provide warmth. It is a vicious circle.
SPIEGEL: But what is astounding is that you see yourself also as an example of failed integration. You have been working for 30 years at a German university, you have written 26 books in German and have been awarded the Federal Cross of Merit. Why, out of anyone, are you not integrated?
Tibi: It's more to do with a feeling of belonging. In Germany it is not a contradiction to say, Mr. Tibi is Syrian and has a German passport. In France however it is. And in America it would be a reason to take someone to court, as you are excluding them from American society. Even after 40 years here, I'm still not German. I also believe that I have not progressed higher as a professor here because I am a foreigner. When I retire I will be leaving Germany and going to Cornell university.
SPIEGEL: That sounds quite sad. What should Germany do?
Tibi: We need to see a change in culture among Germans too. We must change this idea that only those who are born here and have ethnically German parents, are seen as German. Almost 20 percent of the people living in Germany today have a foreign background. The problem is that Germany can't really offer foreigners an identity because the Germans hardly have a national identity themselves. That is certainly a result of Auschwitz. America's strength is that it is capable of accepting people into its communities.
Interview conducted by Cordula Meyer and Caroline Schmidt
waargebeurd verhaal, vandaag te Leuven, geschreven door mijn zoon Yves :
Sylvie en ik gingen rond 12:30u iets eten en reden langs de Ridderstraat in Leuven waar we een oude man zagen strompelen met een klein hondje aan de leiband. We zijn onmiddellijk gestopt en zagen dat zijn aangezicht onder het bloed zat, komende uit een grote gapende wond in het voorhoofd...
Hebben hem dadelijk doen neerzitten, Sylvie bleef bij hem terwijl ik 112 ging opbellen. Wat bleek nu, hij (61) is in het midden van de dag (!!) tijdens een wandeling met zijn hondje overvallen door 2 marokkanen (of moeten we zeggen nieuwe belgen of beter van noordafrikaanse origine) in hartje Leuven, en niemand heeft deze man geholpen!!! Ze hebben hem ineen geslagen, gestampt en ik wil zelfs niet weten wat ze met de hond hebben gedaan om dan uiteindelijk met zijn portefeuille aan de haal te gaan... Dit heb ik ook onmiddellijk verteld aan de politie (aan de telefoon), want de eigenlijke patrouille was er pas 15 (!!!) minuten na mijn oproep. De ambulance was er op 5 min. en was al even weg. (De daders ook natuurlijk!!) We hebben hem nog kunnen begeleiden met de ambulanciers tot in de ziekenwagen waar hij opeens ineenstortte. Ze hebben hem dan moeten reanimeren en zijn weggereden. Sylvie en ik hebben dan zijn hondje meegenomen en zijn vriendin opgebeld. Haar nummer stond in de gsm die hij ons had gegeven...
Hebben juist naar ziekenhuis gebeld, hij ligt nog altijd op spoed en het ziet er blijkbaar niet zo goed uit... Wij gaan wel straks even tot daar om wat bloemen af te geven en daar ook het hondje aan de vriendin te geven.
Tof niet?! Je gaat op je oude dag met uw hond wandelen in een GROOTstad tijdens klaarlichte dag en wordt zonder enige reden door 2 marokkaansekl in elkaar getimmerd! En ze worden er alleen maar voor beloond hoor, geen enkel spoor en ze hebben wat geld erbij!! (patrouille van 1 agent is eens tot op de hoek gaan kijken, te voet en op het dooie gemak om dan terug te komen, een fotootje van de bloedplas te nemen en het dan af te bollen!)
Le site du MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES confirme ce que présentaient tous les résistants : Le danger islamiste a pris définitivement corps en France, par l'ignorance, la stupidité et la cupidité de ses dirigeants politiques.
On sait qu'il y a environ 5 millions de musulmans en France . Le ministère des affaires étrangère estime que : « Certains en arrivent à refuser l'intégration et cherchent dans l'intégrisme islamique les promesses d'un monde meilleur (20 % d'entre eux). »
20 % de 5 millions, ça fait 1 MILLION.
Bien sur il est toujours question de chercher à excuser les pôves nazislamistes, obligés de vivre dans les ghettos façonnés par ce pays raciste qu'est la France.
N'empêche que les musulmans, malgré la mansuétude pathologique des tribunaux à leurs égards, remplissent déjà nos prisons à 60% ; et que nous comptons environ 50000 places de prisons seulement.
Autant dire que lorsque la guerre civile commencera à poindre le bout de son nez en France, les possibilités de régulations par les instances étatiques seront vite submergées
,,Dit is een drama voor het Belgische voetbal. Er moet iets gebeuren.'' Die noodkreet sloeg coach Francky Dury van Zulte Waregem nadat zijn team in de UEFA Cup met 6-2 werd ingemaakt door Espanyol Barcelona. ,,Als we zo doorgaan, worden we een voetballand zoals Luxemburg.''
,,In Barcelona zijn mijn ogen open gegaan. Dit is de eerste keer dat ik zo de noodzaak voel om eens mijn gedacht te zeggen'', zuchtte Dury gisterenmiddag. ,,Ik heb er geen boodschap aan om te zeggen dat het logisch is dat we verloren van een ploeg met een tien keer groter budget.''
,,Dit is een teken dat we structureel verkeerd bezig zijn in België. Op deze manier blijven werken, heeft echt geen zin. Het is toch abnormaal dat Anderlecht en Club Brugge zich niet kunnen plaatsen? We moeten ons bezinnen over de toekomst. Ik wil de alarmklok luiden. Alleen kan ik het niet, maar ik wil wel meewerken aan het herstel. Ik hoop op een reactie van de voetbalbond op wat ik zeg. Want ik heb medelijden met bondscoach Vandereycken. Hij moet het ook maar doen wat hij heeft. In de opleiding zijn we totaal verkeerd bezig. Ik hoor nu voorzitters uit eerste klasse zeggen dat ze niet meer investeren in de jeugd en de spelers wel op hun zeventiende elders zullen weghalen. Het is ook allemaal zo onduidelijk hoe het nu zit met die opleidingsvergoeding.''
Dury wil graag enkele andere trainers uit eerste klasse rond zich verzamelen. ,,In Nederland is er zo'n organisatie. Daardoor kan een club geen nieuwe trainer nemen voor het ontslag van de vorige is afgehandeld. In België is er een trainer (Jan Ceulemans bij Club Brugge, red.) die al een jaar ontslagen en vervangen is terwijl zijn ontslag nog niet in orde is.''
Volgens Dury moet er op veel vlakken dringend worden ingegrepen. ,,Niet alleen de voetbalbond, maar ook de stedelijke en nationale overheden moeten erbij betrokken zijn. Zij zijn verantwoordelijk voor de structuur. In Barcelona ben ik even langs Nou Camp (het stadion van FC Barcelona, red.) gelopen. Hun oefenveld is beter dan elk A-veld in België. En ze willen hun stadion nog uitbreiden en krijgen daarvoor de steun van de overheid. In Wallonië kreeg Moeskroen vorig jaar plots vijf miljoen, waarom krijgt bijvoorbeeld Club Brugge niet meer overheidssteun als het een nieuw stadion wil? Je kan alleen maar professionele prestaties verwachten als je een professioneel werkklimaat creëert. Daarom pleit ik er ook voor dat we bij Zulte Waregem ook volledig professioneel gaan werken.''
Elf Chinezen
Ook het thema van het aantal buitenlanders ligt Dury aan het hart. ,,In België mag iedereen met elf Ivorianen of elf Chinezen spelen. Daardoor is België aanlokkelijk voor profiteurs. België is ook het enige land waar de Chinese maffia bijna tot in het bestuur van een club kan raken. Zo kan het niet verder.''
,,Iedereen denkt hier nog dat we goed bezig zijn. Maar dat is omdat er niemand een ander voorstel doet. Preud'homme heeft dat gedaan, maar daar hoor ik ook niets meer van. Daarom doe ik nu deze oproep. Het is nog niet te laat. Een paar jaar geleden won Anderlecht nog van PSV. Nu is de kloof heel groot geworden. We hebben niet gesoigneerd wat we toen hadden.''
,,We staan op een kruispunt. We moeten iets doen, anders worden we een voetballand van het niveau van Luxemburg. Ik doe deze oproep niet in naam van Zulte Waregem, maar in naam van iedereen. Als je ziet hoeveel mensen het voetbal elke dag weer boeit: dan is het toch bijzonder jammer dat er geen duidelijk beleid achter kan zitten? Ik hoor ze op de voetbalbond en bij minister van Sport Anciaux wel roepen, maar we hebben ideeën en actie nodig.''
Verdraagzaamheid mag niet gestoeld zijn op vrees - waarom de vrijheden ondeelbaar zijn 
waargebeurd verhaal, vandaag te Leuven, geschreven door mijn zoon Yves :
