Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Zondag zijn we eerst om de koffie gegaan bij Alex en Angela,ze hebben een acapornus die ook handtam is en we moesten eens komen kijken wat die allemaal kon. Daarna zouden we naar huis gaan,maar Jan wilde wel eerst eens kijken hever ze nu waren met de rotonde in Well. We komen dan langs het kasteel en hadden deze week nog gezecht,als het eens uitkomt willen we dat wel eens bekijken,dat kwam nu mooi uit,het was wel frisjes maar het regende niet dus,de auto uit en naar het kasteel. Het is 800 jaar oud,de rest kan je lezen door op de foto te klikken of hier We hebben daarna nog helemaal rond de gracht van het kasteel gewandeld,teminste we dachten dat zo was,maar we konden weer helemaal terug lopen. We hadden in ieder geval en frisse neus opgehaald op een donkere novemberdag want het is niet licht geweest. Toen we thuis kwamen ging de telefoon al, Frankie , jullie zijn net thuis ,ja hoe weet jij dat, hij had al een paar keer gebeld. Hij vertelde hoe het was afgelopen bij de psygoloog waar hij vrijdag was geweest enz... Toen dacht ,nu moet ik nog even mijn vrienden bellen,Jan was aardappelkroketjes aan het bakken dus dat kon nog wel even,effe leuk gekwebbeld en dan was het eten klaar.
Vandaag waren Annelisa en Mariëlle uitgenodigd door Angela en Alex om naar een dierentuin te gaan. Het is Ouwehands dierenpark in Rhenen geworden dat wilden de kinderen graag omdat er de televisie serie Zoopp was opgenomen. Of ze hebben genoten dat zie je wel aan de foto's hier onder. De grootste verhalen hebben we aangehoord toen ze weer thuis kwamen. Bedankt Alex en Angela voor de mooie dag en de goede zorgen. Groetjes Ingrid
Donderdag om half 10 moesten we op de cursus zijn van de trombosedienst. In de hal van het ziekenhuis zaten de meeste cursisten al te wachten tot iedereen er was. We moesten zowat het hele ziekenhuis doorkruisen,en dan nog naar de 3de verdieping,Jan zei ik neem ook wel de trap maar we waren nog niet boven en hij zei van de volgende keer neem ik toch maar de lift,6 trappen is toch en beetje te veel van het goeie. We kwamen te zitten in een grote zaal met een groot computerscherm en na dat iedereen wat te drinken had genomen ging ze van start. Iedereen +/- 8 trombose patienten kregen de nodige papieren voor het in bruikleen nemen van het meettoestel en dat werd ook gelijk ingesteld klaar voor gebruik. Waar het eigelijk op neer komt is nu,dat je elke week op een vaste dag en uur een druppel bloed op een strip moet doen en in het toestel schuiven en de waarde die het aangeeft moet doorgeven aan de trombosedienst via en speciale website. Dus niet meer elke maand bloed laten prikken,je doet nu alles op je gemakje thuis. Dus weer een zekerheid dat alles goed is, of fout dat kan natuurlijk ook na gebruik van medicijnen die het stollingproces kunnen beinvloeden,drank kan ook maar Jan drinkt geen alcohol dus daar hoeven we niet op te letten. Nu had iedereen 24 teststrips meegekregen om deze week te oefenen,dat word prikken geblazen,geintje hoor want als je het snel onder knie hebt is een paar keer genoeg. Volgende week,word er bij iedereen eerst bloed afgenomen en daarna met dat prik ding om te kijken of de waarden gelijk zijn. Of ik dan mee ga dat weet ik niet want ik hou niet van al dat prikgedoe,Jan zei van dan ga je toch even op de gang staan,ik dacht even , dat zal wel niet even zijn want er word daar constand geprikt,dan sta ik daar een uur op de gang en daar bedank ik voor. Maar we zien wel vogende week,kan er nog even over nadenken,maar ik zie het in ieder geval niet zitten. Ik ben zelf niet bang dat er bij mij bloed word geprikt , maar ik moet het niet bij een ander zien,raar maar waar. Groetjes Ingrid
Gisteren was het hier een prachtige hefstdag , vandaag het tegenovergestelde regen.. Ik had geen zin om 2 foto's te plaatsen , dus heb ik alles in 1 gedaan , de zon gisteren en de regen van vandaag. Groetjes Ingrid
Zo weer een verslagje van de 2 deugnieten. Janneke eet sinds vorig weekend alleen en vliegt zijn rondjes nu ook al,meestal samen met Jip,die 2 kunnen elkaar niet meer zonder elkaar. Het zijn gelukkig geen kabaalmakers,alleen als ze niet samen zijn dan roepen ze elkaar en als je ze in de kooi stopt en ze hebben er geen zin,maar verder hoor je ze niet. Groetjes Ingrid
Met Jan gaat het gelukkig alweer beter,de koorts is weg en de pijn ook al minder. Morgen zijn werk bellen en de wia om hem ziek te melden en dan kan hij woensdag alweer naar de arboarts,zo snel gaat dat hier. Als hij geluk heeft kan hij tot volgende week maandag thuis blijven en anders moet hij donderdag al aan het werk,dat lukt toch niet want hij kan geen schoenen aan. Zelf ben ik de hele middag bezig geweest om heel mijn foto archief eens op orde te brengen. Ik kwam de foto's hier onder nog tegen die zijn vorig jaar Kerst genomen,maar omdat het nu toch Halloween tijd is heb ik ze maar hier neergezet. Als je naar de winkels gaat weet je toch niet meer welk feest er eerst aan de orde is,van Kerst ben ik al van alles tegengekomen maar voor Sinterklaas heel weinig. Groetjes Ingrid.
De week is zo snel voorbij dat ik eigelijk al niet meer weet wat er allemaal heeft afgespeeld haha. Geintje hoor,Dinsdag zijn de kinderen weer naar school gegaan en Jan aan het werk. Woendag heeft Jan nog de huisarts gebeld om te zeggen dat hij nu met zijn oude medicijnen geen last meer had van die vermoeidheid , de huisarts zou terug bellen ,we moesten om boodschappen en hebben dan de telefoon maar doorgeschakeld. In de winkel kregen we een telefoontje maar niet van de huisarts maar van zijn zoon,die had maandag een burn-out gehad en zit flink met zichzelf overhoop. Vrijdagmiddag zijn dan bij ons geweest en hebben wat zitten babbelen,hij kan er niet mee omgaan dat hij nadat hij laatst heel erg ziek is geweest nu het bijna geen dag kan volhouden op zijn werk. Vrijdag avond kwamen Angela en Alex nog langs en Jan staat op van de zetel en zegt het is weer zover,voel weer een knobbeltje in mijn lies en ja hoor een paar uur later lag hij al te rillen van de koorts op de bank,gelukkig hebben we de medicijnen in huis zodat hij die gelijk kon innemen,eigelijk zou het niet kunnen want hij krijgt nog steeds elke maand een spuit voor wondroos. Zaterdag is Jan de bank niet af geweest en ben ik samen met Mariëlle om boodschappen gegaan en Annelisa is bij Jan gebleven. We hebben dan de konijntjes nog een schoon hok geven en zo was de middag alweer snel voorbij. Jan zijn been is weer heel dik en rood en hij kan bijna niet lopen,de koorts is weg en zijn been moeten we koelen met compressen. Dus hij is weer voor een paar weken uitgeschakeld , weer maar een paar tabletjes meer per dag net of zijn er nog geen genoeg.
ANTWAERPS . "MÉMÉ, WAA SNAADE QA DIE TSJOEPKES VAN DE WORST ? (meme = bed overgrootmoeder)
Een vrouw uit het Antwerpse staat aan het vuur worst in de pan te bakken. Zij snijdt de twee uiteinden eraf. Hare man vraagt. "Schatteke, woroem snaade gaa die tsjoepkes er altaa af?" De vrouw antwoordt..: "Ik weit nie, da moette gaa is aon maan moeder vraoge? die doet da oek altaad." En ze gaan naar haar moeder. "Mama," vraagt ze "Woroem snaade gaa van die weurst altaa die tsjoepkes der af?" "Wel schat," zegt haar moeder "Da moete we is aon de Bomma vraoge die deed da oek altaa." De dag daarop, iedereen naar de Bomma... "Bomma?" vragen ze "Woroem snaade gaa altaadie tsjoepkes van de worst as gaa staot te bakke?" "Oooh, jao...die tsjoepkes..." zegt de Bomma... 'Ik weit het nie mier, maor ons Mémé deed da oek altaad, da moete we heur toch is vraoge..." "Ons Mémé?die is al honderdentwieje jaor oud!" roept iemand. "We willenet toch weite!" Iedereen naar het rusthuis... Bij de Mémé in het rusthuis aangekomen, vragen ze onmiddellijk... "Mémé, woroem snaade gaa die tsjoepkes altaad van de worst?" Méme is een beetje doof... Wablief?" roept ze. "MÉMÉ, WAA SNAADE QA DIE TSJOEPKES VAN DE WORST ?????? "WATTE?" roept Mémé.... "BAKTE GOLLE NOG ALTAA IN DA KLAAN PANNEKE?"