Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Weer migraine word er gek van,ben wel gaan werken maar nu kan ik mijn hoofd niet bewegen anders klapt hij uit elkaar. En van onze telefoonterrorist zijn we nog niet af ,zou het net als de griep een virus zijn dat niet over wil gaan,dan heeft hij het wel erg te pakken,waar je lol in kan hebben. Lig er niet meer wakker van,leg de hoorn ernaast en degene die hij aan de telefoon wil hebben,sorry vriend dat zal je niet lukken,want als we weg zijn is de telefoon doorgeschakeld,je krijgt haar niet te spreken.
Waarom ik boos ben? Wel we worden voor de zoveelste keer weer gepest door een zielig figuur die het nodig vind om ons de stuipen op het lijf te jagen door zijn anonieme telefoontjes. Heb hem al eens uitgescholden maar blijkbaar helpt dat ook niet,dus wat is nu het geval,het grootste deel van de dag ligt de hoorn naast de telefoon,waar hebben we telefoon voor zou je onderhand denken,juist om NIET bereikbaar te zijn ? Zoals iedereen wel weet we hebben 7 kinderen ,als er iets is kunnen ze ons dus niet bereiken,mijn moeder is op leeftijd en al veel ziek geweest. Dus eigenwijs figuur denk eens na voor je weer op die rare tijden gaat bellen ( half 7 ) s'morgens ,iedereen wakker en in paniek. Ik weet wie je bent,moet je een pilsje hebben of een heel krat zodat je beter kan slapen en wij geen last meer van jou hebben,of wat kalmeringstabletjes je zegt het maar. Zo niet dan maak ik jouw telefoonnummer en adres + foto bekent op heel internet,is geen dreigement maar de waarheid.( weet wel ik ben niet meer bang ben voor jou,die tijd is voorbij ) En mocht dat niet helpen dan zal ik zoons en schoonzoons wel even optrommelen om jou een bezoekje te brengen,de keuze is aan jou. Groeten Ingrid.
Een extra zijtak aan de Maas is dé oplossing van de hoogwaterproblematiek in Limburg. Dat zegt Alfons van Winden van het bureau Stroming uit Nijmegen. De nieuwe zijtak moet bij de dorpen Oijen en Wanssum komen en zo'n 10 kilometer lang worden.
Binnen een paar weken laat de provincie weten of zij heil ziet in het plan van bureau Stroming. De kosten voor de nieuwe rivier bedragen zo'n 45 miljoen euro.
Zullen we dan toch droge voetjes kunnen houden in Wanssum? Als ik naar die tjes kijk weet ik het nog niet zo zeker.
Groetjes Ingrid ( het water staat weer hoog,afwachten dus )
We zijn dus maandag toch Duitsland ingetrokken,niet zo moeilijk als je 5 km verder al over de grens zit,dit stond al jaren in de planing maar door omstandigheden is het er nooit van gekomen. We hadden afgesproken met Frankie en zijn vriendin en Angela die komt na haar werk toch altijd op de koffie en had ook wel zin om mee te gaan. We zijn naar Kevelaer gegaan,is een klein bedevaart plaatsje,in de zomer veel pelgrims,maar nu zag het er heel anders uit. De optochten in Duitsland is niet zoals hier,wel groot maar geen grote wagens,elke wagen deelt snoep uit en gooit met verpakt snoep,het is eigelijk een waar kinderfeest. Voor de volwassenen delen ze plantjes,aanstekers enz.. uit. Dus voor ieder iets ,maar als je de kinderen hoort brullen ALAAF en de lachende gezichtjes ziet dan is je dag al goed. Na een rits van wagens (42),2 volle tassen snoep en 12 plantjes zijn we weer huiswaards gekeerd,de kinderen hebben het snoep verdeelt en iedereen had een tevreden gevoel. S'avonds moest ik gaan werken,Jan heeft meegeholpen omdat ik er nu helemaal alleen voorsta ,en omdat het park helemaal vol zit is het daar nu ook een bende. We hebben nog wel gezwommen maar niet zo lang ,ik wil toch graag altijd op tijd thuis zijn ,niet dat het nachtwerk word. Nog iets geeëten,want als we thuis komen hebben we altijd honger,dus ook geen goeie sport om af te vallen haha. Groetjes Ingrid.
Vorige week zaten we op het verjaardagsfeest van de vriend van Sharon,en is er stiekem met een telefoon een foto genomen van Annelisa ,die het zo te zien wel erg naar de zin het met 4 jongens rond haar heen. Ha ha pubertje,dat had je niet meer verwacht hé.
Het weekend zit er alweer op . Vrijdag ben ik nog naar mijn oud collega's geweest op de koffie,is in hetzelfde bungalowpark als waar ik nu werk,maar ik zou voor geen goud meer willen ruilen,wat een stressgedoe. Zaterdag weer geveld door een migraineaanval,gelukkig hadden we alle boodschappen al gedaan want dan ben je toch wel weer uit de running. Zondag ben ik wel de hele dag thuis geweest,had geen zin en nog te veel koppijn om naar een of andere optocht te gaan kijken. Voor morgen hebben we afgesproken om samen met de kinderen van Jan naar Kevelaer te gaan ( Duitsland) om daar naar de optocht te gaan kijken,heb het eten voor morgen dus al klaar staan want we weten niet hoe laat we weer thuis zijn en ik moet s 'avonds weer aan het werk,zal daar ook een zooitje zijn,want ik hoorde vrijdag van mijn oude bazin dat het park helemaal vol zat,van mijn baas kan ik het niet horen want die zie ik nooit,voor de kerst was de laatste keer. Van de vogels heb ik nog strip gemaakt,kan kunnen jullie zien dat alles goed gaat. Die agapornissen zijn echte slopers maar wel heel lief,ze krijgen van mij altijd blaadjes als ze bij me zitten,de maken ze kapot,steken de snippers tussen hun veren en gaan dan vliegen,dus hier is het nu alle dagen karnaval,en de stofzuiger draait overuren. Als we weg moeten smiddags dan mogen ze de kooi niet uit,maar het gebeurt ook wel dat we om de 1 of andere reden toch nog weg moeten,dan zijn ze wel lief,ze zitten dan alle 4 netjes voor het raam te wachten tot we weer thuis komen,komisch gezicht is dat,maar zodra we binnen zijn gaan ze weer op ronde ,om smeerlapperij uit te halen,het zijn net kleine kinderen.
Ja, ja, 4 jaar geleden zijn we in het huwelijksbootje gestapt , samen met onze 7 kinderen + aanhang hebben we een onvergetelijke dag mogen beleven. Niet dat het zoiets vanzelfs gaat,je moet met zoveel rekening houden,we hadden tenslotte allebei al heel wat achter de rug. We hadden wel eens eens aan de kinderen hun menig gevraagd wat ze er van zouden denken moesten we trouwen,van allemaal kregen we een positief antwoord . Nu nog een datum,maar daar had Angela wel een oplossing voor,doe maar 14 februari dat is een mooie dag ,wij met de vraag waarom dan wel,dat werd ons dus eens piekfijn uitgelegd. Dus alles werd in werking gezet ,en onder toezicht van al de kinderen hebben we op 14 februari ons JA-woord gegeven. De 2 oudste dochters waren onze getuigen en we hebben gefeest tot in de vroege uurtjes.
Groetjes Ingrid
Als je op de plaatjes hier onder klik kan je lezen wat de kinderen over ons hebben geschreven haha.
Dit was ons gezinnetje 4 jaar geleden,er zijn wat veranderingen opgetreden,maar het is er niet minder om geworden,er komen er steeds meer bij
Zaterdag de verjaardag van Annelisa gevierd,was gezellig. Annelisa is na het eten weer meegegaan naar Angela en Mariëlle die ging met Sharon en Grad mee,wij waren dus kinderloos,Bah is ook niets aan. Zondagmiddag zijn we eerst Mariëlle gaan ophalen op de camping omdat die het verste weg is. Kom ik op die camping en had het gevoel dat ik in de gaten werd gehouden,en ja hoor ,door dat figuur op de foto hier onder .(de rest van de foto's volgen nog) Daarna zijn we naar de camping gereden waar Angela woont om Annelisa op te halen,die was weer in een pesthumeur , en dat op haar verjaardag. Tegen de tijd dat we thuis kwamen was het alweer etenstijd,en even later stond Annelisa haar vriendje voor de deur en haar bui was weer over,yippie ze kon weer lachen,word soms zo moe van die puberbuien. Om 20.00 uur was mijn collega ,koffie gedronken en daarna naar het werk,Annelisa en Mariëlle zijn gelijk gaan zwemmen,en na het poetsen is mijn collega naar huis gegaan wij zijn gebleven en hebben ook nog gezwommen. Thuis gekomen,zwemspullen opgeruimd nog wat geeten en dan zijn de kinderen op bed gegaan. Sharon belde nog of de foto's gelukt waren en of ik ze even op cd wilde branden,dan kon ze ze maandag laten afdrukken.
Ik ben ingrid
Groetjes Ingrid
Weer migraine word er gek van,ben wel gaan werken maar nu kan ik mijn hoofd niet bewegen anders klapt hij uit elkaar.
Groetjes Ingrid
We zijn dus maandag toch Duitsland ingetrokken,niet zo moeilijk als je 5 km verder al over de grens zit,dit stond al jaren in de planing maar door omstandigheden is het er nooit van gekomen.
Groetjes Ingrid
liefs Ingrid
Liefs Ingrid
Groetjes Ingrid
