Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Het is gelukt,Jan is er heelhuids uitgekomen. Om half 2 waren bij de huisarts,de assistente zei dat ze nog in overleg met huisarts het toch beter was dat we een ziekenhuis of een huisarts zouden opzoeken in Frankrijk,de reden omdat het een soort pasta is een niet zo makkelijk op in te spuiten,het ziekenfonds zou het toch wel terugbetalen de kosten die we daarvoor maakten. Dat het ziekenfond het wel terugbetaald daar ging het ons niet om,het zoeken van een ziekenhuis of arts is ook geen probleem,maar hun daar uitleggen hoe dat spul moet worden ingespoten en vermengd dat was vorig jaar ook al en ellende,omdat ze dat medicijn niet kennen in Frankrijk. Jan zei,laat ze het maar proberen ze heeft niet voor niets een hele sinaasappel lekgespoten. Ik trilde wel heel erg maar meer om de reden dat ze op mijn handen staan te kijken ,maar het is allemaal prima gegaan,heb alles zelf gedaan en ik kreeg nog een compliment van de assistente. Ik heb nog wat tips meegekregen waar je precies moet spuiten,wat je moet doen in geval je een adder raakt enz... Jan die heeft er ook weinig van gevoeld ,en na een kwartier was de hele pijn alweer weg,net als al de andere keren. Ik ben blij dat ik mijn schrik heb overwonnen,want durf nu wel te vertellen,als ik een spuit zag al op de loop ging. Mijn hobby zal het nooit niet worden,maar we kunnen ons nu redden op vakantie,en Jan is blij dat ik het nu kan en durf. Groetjes Ingrid
Reacties op bericht (2)
30-06-2007
Dikke proficiat
Aan beide hoor, Jan omdat jij zoveel moed had zijn vrouwtje met de spuit in zijn poep te laten steken ... En ja Ingridje omdat jij moed en durf had, dit te doen .. ... Voor morgen wens ik je een ...
30-06-2007 om 01:49
geschreven door madammeke
28-06-2007
Hihi collegatje
gij ziet er knap uit in dat wit uniform, maar de patiënt ziet er precies toch niet gerust uit, hé! Die zegt 'zeg, ik ben genen appelsien, zenne!'...haha! Dikke proficiat, meisje! Ik heb ook eerst op appelsienen geoefend...en dan mijnen eerste levende patiënt, een echte mens, die we wijslijk verzwegen dat zij de spits afbeten...en dan daverend en knieknikkend met die spuit dichter en dichter komen en in die bil steken...niet simpel hé, en ik kan er van meespreken. Nu is dat niks meer, oefening baat kunst, een mens is een gewoontebeest en aan zulke dingen merk je dat. Dus collegatje, ge zijt over de hoge drempel heen geraakt! Knuf en geniet nog van jullie avond, hé!
Ik ben ingrid
... Voor morgen wens ik je een ...
