Dréke is mijn Bichon Frisé, Caress is een Blauwe Britse Korthaar,
Maurice is een zwart zwervertje dat zijn gouden mandje vond.
23-06-2007
Favoriete plekje ...
Zaterdag, 23 juni 2007. Het geliefde tijgermandje blijft zijn dienst doen . Ook al is het eigenlijk te klein voor Dréke, nergens vlijt hij zich liever neer.
22-06-2007
Zalig ...
Vrijdag, 22 juni 2007. Vandaag bracht Wim een bezoekje aan huize Coco. Hij schreef me:
Vandaag weer even gaan kijken! Mijnheer Coco slaat me het leven wel, wijkt geen moment van Josée en nestelt zich maar al te graag op haar schoot. Kortom een happy hondje. Ook ik kreeg een hartelijke begroeting bij mijn binnenkomst. Iedereen blijft dus uiterst tevreden: de foto's zeggen genoeg.
Josée straalt van geluk terwijl Coco geniet!
en geniet ...
Cool!!
Happy summer!
Party time!
Dréke ging vandaag zich weer laten mooi maken bij kapster Nelly. Nadien nam ze enkele foto's ... met bril, terwijl hij in zijn draagtas zat. Ik toverde er even een mooie achtergrond achter ... en kijk! Dré is toch een coole gast, hé!!
21-06-2007
Laatste nieuws!
Het gaat goed met Coco! Ik kreeg al prachtig nieuws!
Vandaag gingen ook andere buren op bezoek bij Coco. Het lijkt me daar echt een gezellige straat! Nadien kwamen ze bij Wim en Malvine verslag uitbrengen.
Wim schreef me:
Bij hun binnenkomst werden ze meteen verwelkomt door Coco. Daarna begon hij te spelen met het zwarte pluche hondje die ze voor hem hadden gekocht: opgooien en opvangen en ga zo maar door. Ook het kleedje dat Josée in zijn mand heeft gelegd moest het ontgelden:
Eruit sleuren en over zijn kop gooien; kortom hij amuseert zich als de beste en schijnt het vreselijk naar zijn zin te hebben. Dat geldt ook voor Josée en Pierre!!! 's Nachts gaat hij in zijn mandje naast het bed van Josée slapen en overdag zit hij heel vaak op haar schoot.
Na het avondeten kwam Pierre langs bij Wim en Malvine en natuurlijk werd er weer over Coco gesproken!
Wim vertelt:
Uit alles blijkt dat Coco HET huis van zijn dromen heeft gevonden en al helemaal is ingeburgerd.
Zoals we al hadden gehoord eet hij als de beste : het is bij hem "laden en lossen"! En dat zit dus ook snor (zoals ze in Nederland zeggen). Verder speelt hij als de beste met het piepbeest en maakt speciale sprongen als het piept!
Behalve hij zijn ook zijn nieuwe bazen enorm enthousiast: Coco is gehoorzaam en zeer aanhankelijk en loopt Josée overal achterna, Pierre komt op de 2de plaats!
We hebben met Pierre afgesproken dat we morgen weer eens langs komen en zal dan zien of er nog aparte fotos gemaakt kunnen worden.
Ik weet niet wat jullie voelen bij het lezen van dit nieuws maar ik, ik voel me heel gelukkig!
20-06-2007
Onverwacht uitje ...
Woensdag, 20 juni 2007. Na al de emoties van gisteren werd dit een blije dag, vooral door het goede nieuws dat wij kregen over Coco, die zo gelukkig blijkt met zijn nieuwe baasjes (zie artikel hieronder).
Voor Ninne was dit een emotionele dag. Vandaag zou haar Frans, die vier maanden geleden plots overleed, 77 geworden zijn. Gelukkig kreeg ze veel steun van haar vrienden en zo kwam ze deze dag weer door. Gisteren vergat ze haar jas in mijn wagen en hé! als dat geen goede reden is om 's avonds elkaar even tegemoet te rijden!!
Dus om 18u00 stapte ik samen met Dréke in mijn wagen en reed naar onze vaste stek: het kasteel van Horst in Sint-Pieters-Rode.
De natuur rond het kasteel is prachtig ...
Samen met Dréke, die vandaag weer helemaal mijn jongen was! Na een drankje ... volgde een lekker etentje!
Zoety en Ninne, die vandaag haar lokken liet kortwieken ... heel knap!
Ja, Ninne en ik kennen er wat van om het nuttige aan het aangename te koppelen! Zaten wij gisteravond ook al niet samen te genieten van een overheerlijk maal in La Clochette in Celles-sur-Lesse??
Toen ik huiswaarts keerde zag ik mijn eigen dorpje, Waanrode, liggen in de gouden avondzon. Zo pittoresk dat ik er echt een fotootje van moest nemen ...
Mijn dorpje, Waanrode, in het Hageland ...
19-06-2007
Coco heeft een fijne thuis!
Dinsdag, 19 juni 2007. Een stralende zomerdag!
Het was een dag met een lach en een traan ... 's Ochtends was hondenkapster Nelly speciaal wat vroeger naar haar zaak gekomen zodat ze Coco kon toiletteren. Ze deed het gratis, speciaal voor Coco. Hij had haar hart op dat kleine uurtje al helemaal gestolen!
Na de middag vertrokken Ninne en ik, samen met Coco, naar de Ardennen, naar Finnevaux, 13 km van Dinant. Coco lag de hele rit op mijn schoot, bijna 2u lang sliep hij rustig en rekte zich af en toe eens behaaglijk uit.
Dankzij de GPS reden we recht naar onze bestemming en we waren aangenaam verrast hoe prachtig de streek er is en zeker het dorpje Finnevaux.
Dit is het mooie huisje van Josée en Pierre en ook de nieuwe thuis van Coco!
Dit zijn Josée en Pierre, samen met hun nieuwe zoon, Coco
Deze mensen gaven ons dadelijk een heel fijn gevoel. Ze stralen beiden warmte en rust uit en Coco gaat het zo naar zijn zin hebben bij hen! Na een half uurtje liep hij al binnen en buiten en snuffelde rond in hun prachtige tuintje. Nadat Josée hem een lekkere maaltijd had voorgeschoteld was het ijs volledig gebroken !
Pierre, Viva, Coco, Josée en Ninne
Samen met de buren, Malvine en Wim, die Coco vonden op www.pets.be
Of vannacht alles goed verlopen is en Coco zich al gehecht heeft aan zijn nieuwe baasjes zal ik straks weten. Hun buren, Wim en Malvine, hebben internet en MSN. Wim zal geregeld foto's van Coco doorsturen en ons van alles op de hoogte houden. Het zijn eveneens grote dierenvrienden en echt toffe mensen! Het waren ook zij die Coco vonden op de website www.pets.be.
Malvine en Wim, samen met hun adoptiehond, Sam in hun prachtige tuin. Coco werd al uitgenodigd om te komen spelen
De rust en schoonheid voor hun woning zijn adembenemend. Coco kon in geen betere plaats beland zijn!
Toen we huiswaarts keerden stopten we aan een mooi restaurantje in Celles, La Clochette. Het was een schot in de roos want de bediening was er uiterst vriendelijk en het eten overheerlijk!
Ninne geniet ... een heerlijke afsluiter van een mooie dag.
Toch was er ook dat andere gevoel ... Ik miste Coco en hoopte zo dat hij zich gauw thuis zou voelen bij zijn nieuwe baasjes. 's Avonds vloeide er toch nog enkele traantjes.
Morgen meer ... en hopelijk goed nieuws uit Finnevaux!
En dat goed nieuws kwam er!! Wij kregen dit mailtje van Wim toegestuurd en publiceren het met zijn toestemming:
Hallo Viva en Ninne,
Ben zopas bij Josée en Pierre langs geweest om te horen hoe het met Coco is gegaan en hier is dan het verslag:
Ik bel aan en meteen begint Coco enorm te blaffen, maar zodra ik binnen was, was dat gedaan en sprong hij tegen mij op om aandacht te krijgen (wat hij natuurlijk ook kreeg!) en ging daarna weer rustig naar zijn nieuwe mandje toe om uit te rusten; hij is dus al helemaal vertrouwd met de nieuwe omgeving.
Gisterenavond na ons vertrek hoorde hij ons buiten praten en werd vreselijk zenuwachtig: rende naar de omheining en het hek maar na een klein uurtje, zoals Ninne had voorspeld, was hij tot rust gekomen. Vannacht is Josée tot 3:00 bij Coco in de living gebleven en toen naar bed gegaan. Dat heeft geen enkel probleem opgeleverd. In de loop van de nacht moest Pierre er even uit en aangezien Coco dit kennelijk niet gewend was begon hij weer enorm te blaffen maar dat heeft niet lang geduurd. In ieder geval is hij dus een fantastische waakhond. Vanmorgen vroeg toen Pierre opstond ging Coco meteen naar de tuindeur en nadat Pierre hem uit liet heeft hij meteen zijn behoeften gedaan en kwam toen weer binnen. Hij schijnt dus al helemaal ingeburgerd en happy te zijn wat ook gezegd kan worden van Josée en Pierre die enorm enthousiast en opgetogen zijn, ook al omdat Coco zich zo keurig gedraagt!
Kortom everybody is happy: Coco omdat hij in een liefdevolle omgeving terecht is gekomen, Josée en Pierre die nu hun vriendschap kunnen geven, wij omdat onze bemiddeling succesvol is geweest en ten slotte, naar ik aanneem, jullie omdat Coco nu eindelijk een rustig en prettig tehuis heeft gekregen.
En dan nog even dit: ik heb Viva's fotos afgedrukt en aan Josée en Pierre gegeven die er mee opgetogen waren.
Ziezo, dit is dan het voorlopig einde van de "Coco in de Ardennen" sage. Later, als de aanvangsperiode afgesloten is en Coco zijn normale vacht weer heeft gekregen zal ik er voor zorgen dat er nieuwe fotos vanuit Finnevaux zullen komen.
Groetjes,
Wim
en ook de groeten van Malvine
18-06-2007
Groot nieuws!
Maandag, 18 juni 2007. Vandaag ging het super met de 2 honden. Ok, Coco is de baas maar vanavond zaten ze hier samen te hollen in de living dat het een lieve lust was! Ik hoorde op een zeker moment grollen, maar hé, het was niet Coco maar Dréke die vol enthousiasme van zich liet horen en genoot van het spel!
Ik kreeg telefoon van Carine van SHIN. Mensen die nog niet lang hun hondje verloren hadden, zagen Coco op www.pets.be en hadden hun hart verloren. Ze wonen in de Ardennen, 13 km van Dinant. Ze zijn franstalig. Hun buren en vrienden, een Vlaamse dame en Nederlandse heer, bemiddelden per telefoon. Ik heb lang met ze gesproken en ja, ik denk dat Coco heel gelukkig gaat worden daar!
Morgen gaat Coco eerst en vooral voor een wasbeurt naar hondenkapster Nelly en in de namiddag zullen Ninne en ik met Coco naar de Ardennen rijden, hopelijk naar zijn finale thuis bij lieve baasjes.
Via foto's, mail, msn, skype en webcam gaan we in contact blijven en Coco blijven volgen. Ik hoop zo dat het morgen klikt tussen Coco en zijn nieuwe baasjes! Al ga ik mijn jongen zo ontzettend missen, ik denk dat hem een mooie toekomst wacht in een liefdevolle thuis. Maar nog eventjes afwachten dus ... Ik breng overmorgen verslag uit!
17-06-2007
In de tuin ...
Zondagmiddag, 17 juni 2007. Weer een mooie zonnige dag in het Hageland.
Deze voormiddag wat genoten van een brunch in de tuin samen met de hondjes. De situatie tussen Dré en Coco is de laatste dagen ongewijzigd. Coco is niet enthousiast als Dréke rond hem of mij draait maar gommen gebeurt maar af en toe.
Coco is mijn schaduw, hij wijkt niet van mijn zijde. Gisteren liet ik hem een paar uren alleen en dat is goed gegaan. Ik leer hem ook dat als ik zijn speeltje weggooi en hij komt er mee terug, hij dat zonder morren moet afgeven. Ongelooflijk hoe snel hij leert, een paar keer iets zeggen en hij verstaat je!
Coco deze middag in de tuin met op de achtergrond ons Dréke.
Er heeft zich nog niemand aangeboden om hem te adopteren. Nochtans zou hij een geschenk zijn voor iemand die graag een rustig en lief hondje zou hebben. Eentje dat overal mee naartoe kan en zo dankbaar is voor elke knuffel. Wel iemand zonder andere honden want hij heeft de aandacht van zijn baasje graag voor hem alleen. Dréke gunt Coco hier thuis de aandacht die ik hem geef maar die lieverd heeft nu echt een stapje moeten terugzetten. Zoeken jullie mee naar het ideale baasje voor Coco?
16-06-2007
In het holst van de nacht ...
Vrijdag op zaterdag 16 juni 2007. Even na middernacht ging ik nog even de tuin in met Coco, op de voet gevolgd door Dréke. Het is droog en opvallend zacht weer. De verlichting in de tuin gaat pas rond 01u00 uit en het is toch altijd even genieten van die feeërieke sfeer. Ik liet hen daar even alleen terwijl ik ondertussen binnen nog wat opruimde. Toen ik weer buiten kwam zag ik dat ook Nestje opgedoken was.
Toen mijn man in de vooravond thuis kwam stonden beide witte Bichons hem al kwispelstaartend op te wachten. Voor het eerst zag ik Coco in een echte speelse bui! Eén van Dréke's favoriete speelgoedjes is een zijden roos die men gebruikt om zich bij het douchen te wassen. Wel, nu was Coco er volop mee aan het ronddraven. Als we ze op het gras weggooiden renden beide honden er naartoe en meestal was het ... Coco die de buit stal!
En nu vannacht weer ... Coco rende al een gek door de tuin en natuurlijk deed Dréke mee! Zwarte kater Nest is dol op die spelletjes en verstopte zich achter een haagje. Toen beide honden voorbij renden sprong hij in een boog over de haag en over de honden heen! Het leek wel een circusact en dat ging zo nog een tijdje door. Heerlijk!
Ja, ik ga toch weer content slapen , er is weer vooruitgang geboekt!
15-06-2007
Details uit een verjaardagsboeket ...
Deze laatste, speciaal voor mijn mamsje, Utta. Dat haar gebroken pols vlug mag helen!
Bedankt voor het prachtige boeket, Leona!
14-06-2007
Siësta ...
Donderdagmiddag, 14 juni 2007. De beestjes liggen te slapen. Zwarte Nest is ook binnen gekomen en heeft er zich gewoon bijgelegd. Geen probleem, ook niet voor Coco ... hij gebruikt Nest gewoon als kussen !
Het is een mooi tafereeltje, maar toch ... Spijtig dat Dréke nog steeds timide is. Zelden durft hij spontaan naar me toe komen als Coco in de buurt is. Ik probeer hem zo vaak mogelijk te knuffelen en gerust te stellen maar de honden hebben onderling uitgemaakt welke wetten er gelden. Nog een klein beetje geduld, lieve Dré!
13-06-2007
Mijn verjaardag!
Woensdagavond, 13 juni 2007. Vandaag was het mijn 47-ste verjaardag!
Wel, het was een heel leuke dag met tal van leuke verrassingen. Ik kreeg ook van jullie massaal wensen en mailtjes. Sjoeke zette mij op haar blog "Madammeke" nog eens extra in de bloemetjes! Nadat ik ook al het "Gouden Hart" op het blogje van Lana ben deze maand, kreeg ik het er echt warm van! Bedankt aan elkeen!
Dréke ging vanmiddag naar Utta en ik ging naar de kapper. Ik dacht Coco voor dat uurtje thuis te laten maar hij keek me zo smachtend aan dat ik hem maar mee genomen heb. Ik wist niet goed wat ik er van moest verwachten maar hij was ongelooflijk braaf! Ik nam hem uit de auto op mijn arm en ging naar binnen. Hij bleef zo kalm als wat en liet alle aandacht over zich gaan. Hij is niet van mijn arm afgeweest en legde zijn kopje tegen mijn schouder ... Ieder die dit ziet is dadelijk verliefd op hem .
Vanavond ging ik samen met mijn man een hapje eten in een restaurant. Als test namen we Coco ook daar eens mee naartoe. No problem, altijd even braaf en lief. Toen we langs een Malthezertje liepen die vriendelijk tegen hem kwispelde volgde een grol ... Nee, andere honden liggen hem niet. Toen we nadien Dréke gingen ophalen was hij daar ook niet al te happy mee. Ook daar volgde weer wat gegrom, al durft hij niet meer naar Dréke bijten. Thuis gekomen had Coco weer een aanval van bezitterigheid want toen ik in de achterkeuken bezig was met wassen, drogen en afwassen, zat hij ostentatief de wacht te houden zodat Dréke niet in mijn buurt zou kunnen komen .
Mijn man nam bovenstaande foto's in het restaurant, vanavond. Coco is op die korte tijd bij ons ongelooflijk herkomen. Binnen een paar maanden is dit een hondje om te stelen! Wordt vervolgd!
12-06-2007
Samen onder het deken ...
Dinsdagavond, 12 juni 2007. Vandaag hebben de jongens veel geslapen. Het was een drukke dag op kantoor en ik had niet zoveel tijd voor hen. Alhoewel ze het hele huis voor zich hebben en de schuifdeur op een kier staat zodat ze de tuin in kunnen, bleven ze liefst slapen aan mijn voeten.
Veel nieuws is er dus niet. Carine belde vanmorgen dat alles in volle werking is om een goed gezin voor Coco te vinden. Ik heb gemixte gevoelens want ik geef het lieve baasje niet graag af. Aan de andere kant weet ik dat hij niet het ideale speelkameraadje is voor Dréke, daarvoor is Coco te dominant en te rustig. Naar ons toe is Coco heel onderdanig. Bij elke stemverheffing krimpt hij ineen en legt zich neer. Als hij naar een ander gezin gaat zullen deze mensen mij moeten kunnen overtuigen dat ze hem een prinsenleventje gaan geven .
Verder wordt Coco elke dag sterker. De spieren in zijn beentjes komen stilaan terug want hij rent en springt al vaak nu. Daarnet legde ik de twee boys samen onder een dekentje. Coco is al net als Dréke een ideaal fotomodel. Ik kon rustig een reeks foto's nemen. Schattig toch?
11-06-2007
Vrede?
Maandagavond, 11 juni 2007. Door het heerlijke weertje van gisteren en vandaag liepen de 2 boys vooral in de tuin.
Gisteren was heel leuk en voor het eerst waren ze achter elkaar aan het rennen en leek het bijna op spelen . Maar ... toen we in de late namiddag gingen wandelen hier in het veld viel er weer een incident voor. Op een gegeven moment hyperventileerde Dréke enkele seconden (wellicht te hard aan het leibandje getrokken). Coco aanzag het op een paar meters afstand en vloog Dréke daarop naar de keel. Tja, dat was weer niet fijn, te meer omdat Coco ook nadien slecht gehumeurd bleef op Dréke. Later op de avond ging alles weer heel goed maar toch, ik was er weer niet happy mee ...
Vandaag is tot nog toe (hout vast houden!) alles heel goed gegaan. Daarnet ging Coco spontaan naast Dréke liggen en lagen ze fijn naast elkaar te rusten. Zie foto hieronder ...
Toen in de namiddag zwarte kater, Nest langs kwam, strekte die zich languit in het gras. Op zijn rug met zijn vier poten van zich af lag hij daar te genieten van het zonnetje. Het was een prachtig zicht toen ik zag hoe Dréke en Coco de Nest van boven tot onder zaten te besnuffelen en Nestje dit goedkeurend lag te bekijken. Een paar keer stak hij zijn poot uit naar Coco en liet die langs hem glijden maar Coco vond dat helemaal niet erg zodat ook Nest het allemaal goed vond.
Die jongens verrassen mij toch weer elke dag. Ik hou jullie op de hoogte van alle nieuwe ontwikkelingen!
10-06-2007
Twijfel ...
Zondagmiddag, 10 juni 2007.
Gisteren en vandaag zijn er tussen Coco en Dréke geen incidenten voorgevallen. Dréke houdt zich wel gedeisd en soms krult Coco zijn neusje wel eens maar van bijten is er geen sprake geweest. Eenmaal hoorde ik Coco in de kamer er naast grollen en ik riep van ver: "wat is dat daar!". Toen ik ging kijken zat Coco ineengedoken vol schrik te wachten op mijn vermaning, ocharme toch. Hij weet vlug wanneer iets niet mag en is blijkbaar gewend daar slaag voor te krijgen. Maar eigenlijk gaat het de goede kant uit ...
Dréke en Coco, vandaag.
Ik heb afgelopen veel goede raad gekregen en veel verhalen gehoord van gevallen waar het nooit goed kwam tot happy end's. Het is moeilijk. Aan één kant wil ik het zo graag een kans geven en aan de andere kant ben ik bang dat als ik niet vlug de knoop doorhak, Coco zich te erg aan mij gaat hechten. Hij is nu al niet meer gerust als hij mij niet ziet ...
Coco wordt stilaan een mooi hondje. Vorige week woog hij 2,5 kg en gisteren op amper een week tijd was dat al 3,3 kg! Eens zijn haren enkele centimeters zullen gegroeid zijn gaat hij er bijna uitzien als Dréke , men gaat hem echt niet meer herkennen!
Vandaag kunnen jullie nog stemmen voor Coco, als Internethond van het Jaar. Klik eens op de stembutton rechts bovenaan op "stem voor Coco" en kijk of jullie naam in de lijst van stemmers staat als je helemaal naar onderen scrolt. Van velen die dachtten te hebben gestemd staat hun naam niet in de lijst en dus is de stem niet geregistreerd. Een laatste kans dus!
En onze buurkater, Nest? Die trekt er zich niet te veel van aan. Hij had zich in de slaapkamer op het venstertablet van de dakkapel genesteld. Daar heeft hij zicht op zee, zowel binnen als buiten en heeft hij van die witte hondjes helemaal geen last!
Enfin, ik ga nu stoppen want ik moet mijn burgerplicht nog gaan vervullen. Hier in België is het vandaag verkiezingen en dus zal ik gaan stemmen voor de "goei".
08-06-2007
Moeilijke beslissing ...
Ik belde vanavond nog naar Carine van Spaanse Honden In Nood. Officieel zijn wij het opvanggezin voor Coco. Een opvanggezin is waar men de honden die vanuit Spanje toekomen liefst één of twee weken onderbrengt vooraleer ze naar hun definitieve adoptiegezin verhuizen.
Dit is vooral om de honden een beetje te laten bekomen van de reis en de stress. De dieren zijn vlak voor hun vertrek meestal gesteriliseerd/gecastreerd en ingeënt. De eerste week na hun aankomst is er dan ook door verandering van voeding nog diarree .. Ik maakte het allemaal mee met Coco .
Al toen hij nog in Spanje was hoorde ik hoe lief en aanhankelijk hij wel was. Niets dan goed behalve één ding: hij was niet sociaal met andere hondjes.
Door opvanggezin te zijn kon ik toch proberen of Dréke hem niet op andere gedachten kon brengen ... Tot nog toe lukt het niet en het is heel zwaar om dit te aanzien. Ik kan echt niet boos zijn op Coco, hij is zo lief tegen mij en god weet waarom hij zich zo opstelt tegen andere honden.
Daarom belde ik eens naar Carine, zij heeft hier al zovele jaren ervaring mee. Ze vroeg me of ze eerlijk haar mening mocht zeggen. Ze denkt dat Coco veel gelukkiger zal zijn in een gezin waar hij het enige hondje zal zijn, waar hij alle aandacht voor hem alleen zal krijgen, waar hij alleen gekoesterd zal worden. Nu ziet Coco af van de constante concurentiestrijd die hij met Dréke moet aangaan en Dréke is doodongelukkig, durft zelfs niet te komen als ik hem roep als Coco in de buurt is. Als ik hem verplicht en ik hou hem dan in mijn armen, houdt hij zich stijf en kijkt ongerust rondom zich heen. Nee, geen leven voor geen van ons.
Toch wou ik het zeker nog enkele weken proberen. Dré heeft voor wel meer wonderen gezorgd. Maar Nestje is zelf ook van zulke goede wil. Hij probeert al dagen te spelen met Coco maar deze negeert Nest en Nest gaat nu in een wijde boog rondom Coco, alsof hij weet dat een confrontatie tot een gevecht zal leiden.
Voor Carine, met al haar ervaring, is het klaar en duidelijk. Coco hoort hier niet thuis. Diep in mijn hart wist ik dat ook al maar ik hoopte toch stilletjes dat het zou veranderen. Het nu zo te horen ... ik ben er niet goed van. Maar ze heeft wellicht gelijk. Zij gaat morgenvroeg al wat telefoontjes doen. Voor haar is het van prior belang dat Coco gelukkig wordt en bij het juiste gezin terecht komt. Liefde alleen is vaak niet genoeg. Ik denk niet dat ik veel zal slapen vannacht ...
Misschien brengt morgen raad ... maar hoe dit ook afloopt, Coco wordt een gelukkig hondje, daar zullen we zorg voor dragen! En wie weet wordt hij beroemd, hij staat veruit op nr.1 bij Internethond van het jaar! Stemmen kan nog steeds tot zondag, 10 juni!
Op zoek naar een warme thuis voor Coco ...
We brachten Dréke deze middag naar mijn moeder,Utta. Daardoor had Coco het hele rijk voor hem alleen. De hele namiddag lag hij aan mijn voeten onder mijn buro en soms zocht hij wat tederheid en wou bij me op schoot.
Het is zo een schatje, zo rustig en lief. Deze namiddag heeft mijn besluit om hem niet te adopteren nog sterker gemaakt want Coco zal in een gezin zonder andere honden zoveel gelukkiger zijn. Het is een andere hond, kalm, tevreden ...
Gedragstherapie zie ik niet zitten. Het bijten en grommen naar Dréke hebben we binnen een paar weken onder controle maar ik ken het patroon hoe beiden samen zouden leven. Dréke zou nooit meer zo zonder enige schroom naar me toe komen als Coco in de buurt is.
Na mijn huwelijk kocht ik een poedeltje, Snoepy, een lieverdje tot en met, net als Dréke nu was hij mijn kindje. Ik nam hem altijd mee naar mijn ouders. Daar was er Teddy, het hondje van mijn ouders.
Van dag één was mijn poedeltje de baas over Teddy en nooit meer heeft Teddy onbevangen naar me toe gekomen al werden ze respectievelijk 13 en 17 jaar. Ze duldden elkaar, geen gevecht, maar echte vrienden zijn ze nooit geweest. Ik wil en kan Dréke dit niet aandoen.
Coco heeft een rustig gezin nodig, mensen die hem veel aandacht kunnen geven en hem vaak mee uit wandelen nemen.Zij krijgen in Coco een waar geschenk.
Pluspunten
- Coco is heel sociaal naar mensen toe, ook naar vreemden. Hij is zo vriendelijk!
- Hij loopt perfect aan het leibandje en gaat graag wandelen.
- Hij is rustig in de auto.
- Hij is heel aanhankelijk en lief, wordt graag op de arm gepakt, wil altijd dicht bij je zijn.
- Hij is geen kattenhater, hij laat de kater Nest met rust als deze hem met rust laat, hij mag dan zelfs bij hem in de zetel komen liggen.
- Hij is alert en blaft als hij een auto hoort stoppen of een verdacht geluid hoort, maar is geen keffer.
Minpunten:
- Niet sociaal naar andere honden toe, kan zich heel dominant opstellen. - Hij is niet graag alleen.
Wij zijn dus dringend op zoek naar rustige mensen die veel met Coco kunnen bezig zijn, die hem de warmte en geborgenheid kunnen geven die hij nodig heeft en verdiend. Een thuis zonder andere honden.
Mensen die het zich kunnen veroorloven om geregeld naar de kapper te gaan met hem want al is Coco nu helemaal afgeknipt, hij heeft een mooie krulvacht zoals Dréke en die vraagt onderhoud. Zeker een paar keer per week goed borstelen. Boven op de oortjes is de huid van Coco ontstoken geweest, dat is nu bijna helemaal genezen. De kale plekken op die oortjes zullen volgens de dierenarts weer spoedig behaard zijn. Eens Coco weer op zijn gewicht is en zijn haren enkele centimeters zullen gegroeid zijn, zal niemand in hem het hondje dat hij nu is nog herkennen. Hij heeft ook een mooie lichaamsbouw en loopt heel sierlijk.
Ken jij misschien de juiste mensen voor Coco? Laat ze kennis maken met hem. Een ontmoeting met Coco is zeker mogelijk, zo kan men dadelijk zien of het klikt of niet.
Ik hoop dat we spoedig een goed baasje vinden, al zal het afscheid voor mij zwaar wegen.Ik bewonder de mensen die keer op keer weer voor opvanggezin spelen. Men hecht zich zo spoedig aan deze dieren en het afscheid is nooit makkelijk.
Viva
07-06-2007
Coco domineert Dréke ...
Donderdagavond, 7 juni 2007. Vandaag ging het tijdens de dag goed tussen de beestjes. Dréke, Coco en Nest, ze waren vooral buiten in de tuin en genoten van het zonnetje. In de voormiddag voelde Dréke zich niet zo goed, ik denk dat hij wat last van zijn maagje had. In de namiddag was dit echter al vergeten en rende hij er lustig op los. Ik had de indruk dat Coco Dréke al beter zag zitten.
Coco voelt zich meer en meer thuis. Hij wordt met de dag sterker. Vanavond besloot ik voor het eerst eens een wandeling in het veld te maken met die twee. Utta ging ook mee. Coco loopt voorbeeldig aan het lijntje, hij kent dit duidelijk goed en doet het ook dolgraag.
Alles ging goed maar vlak voor we terug naar huis gingen zaten ze beiden in het gras. Ik had hun lijntjes afgedaan en nam een paar foto's. De onderstaande was de laatste.
Een seconde later vliegt Coco Dréke naar de keel.
Een seconde later viel Coco Dréke aan en beet hem meermaals. Dréke trok zich terug en piepte. Ik heb Coco bestraft door hem een paar tikken op zijn snuit te geven en hem in de auto te zetten. Dréke hield ik vooraan bij mij. Ook hier thuis negeerde ik hem nog een half uur al liep hij mij achter na als een lammetje. Allemaal heel moeilijk. Coco is verder zo ontzettend lief maar ik kan dit Dréke niet meer te lang aan doen. Weet iemand raad? Apart zetten is geen optie. Coco moet vrede met Dréke sluiten en ze moeten in vriendschap samen kunnen leven.
06-06-2007
Geen makkelijke tijd!
Woensdagavond, 6 juni 2007. Vandaag was Coco al een heel ander hondje. Vinniger dan ooit en er komt zowaar ook al een beetje vlees rond die ribbetjes! Voor het eerst blafte hij ook dapper mee met Dréke als er een auto hier of bij de buren stopte.
Minder fijn is het feit dat hij nog steeds Dréke wil domineren en hem soms zelfs probeert te beletten dat die naar mij toe komt. Ik moet Dréke soms verplichten om te komen en hij staat dan op een afstand met grote ogen naar Coco te kijken wiens ogen zeggen: "durf nie!". Soms hoort daar gegrom bij en vanmorgen, toen ze buiten waren, viel hij Dréke weer aan en beet hem. Ik bestraf Coco dan met "foei" en "stoute jongen" en neem Dréke op, ga binnen en laat Coco achter en negeer hem een tijdje, iets wat hij heel erg vindt.
Het meest van de tijd gaat het echter heel goed tussen de twee, maar toch, dit is voor mij een moeilijke, vermoeiende periode. Ik maak het op één jaar tijd nu voor de derde keer mee. Eerst met Daisy, dan met Nest en nu met Coco. Telkens duurde het enkele weken eer dat ze Dréke in hun hart sloten en beste vrienden werden. Hopelijk gebeurt dit ook met Coco. Je weet nooit of het lukt of niet en het zou zo spijtig zijn.
Dréke en Coco vanavond ...
Maar kom, vanavond is er van strijd weer niks meer te merken. Beiden liggen knus samen te doezelen. We blijven dus optimistisch!
Welkom Coco!
Het is zo mooi te zien hoeveel mensen meeleven met Coco. Vandaag zat er een briefje van Linda Starlights in mijn mailbox met deze knappe PSP bewerking. Bedankt Linda!
Dinsdagavond, 5 juni 2007. Het was een mooie, zonnige dag hier in het Hageland.
Ik heb veel van mijn burowerk buiten aan de tuintafel gedaan. Ondertussen kon ik genieten van mijn beestjes en hoe zij aan elkaar gewoon raken. Spelen doet Coco nog niet maar hij wordt toch al socialer naar Dréke toe. Ook met Nest gaat het goed. Deze laatste zou graag het kat en muisspel dat hij met Dréke speelt, ook met Coco spelen, maar dat probeer ik toch te verhinderen want daarvoor is onze Spaanse jongen nog niet klaar. Maar ze lagen gezellig rustig te soezen in de zon en ze aten broederlijk hun bordjes leeg .
Vanavond rond 8u in de tuin
04-06-2007
Een rustige maandag ...
Maandagavond, 4 juni 2007. Vandaag was Coco al vroeg present. Om half zeven hoorde ik hem de trap af gaan en dus wist ik dat ik beter de deur kon gaan open maken. Coco is zindelijk dus dat is geen probleem. Wel is hij gewend op stenen zijn behoefte te doen want zelfs als ik hem op het gras zet weet hij niet hoe snel hij zich daar af moet haasten. Dréke zelf gaat ergens op de houtschilfers achter de struiken, ik vind daar nooit wat van terug. Zwarte kater Nest doet hetzelfde dus ik hoop dat Coco hun voorbeeld vlug zal volgen . Vanochtend had Coco echter diaree (antibiotica, nieuw dieet?) en heel mijn terras van klinkers was bruin gevlekt dus was ik om 7u in de ochtend al stenen aan het schrobben.
Maar deze middag was alles weer normaal. Coco heeft weer veel geslapen en het laatste uur zit hij te genieten van een stevig kauwbeen. Daar moet Dréke dan wel ver van af blijven want anders laat Coco zijn tandjes zien. Dus houdt Dréke het tafereel van op veilige afstand in de gaten.
Dréke kijkt toe ...
Coco geniet ...
Maar verder vlot het stilletjes aan met de verstandhouding. Beiden testen elkaar wat uit. Vandaag probeerde Coco Dréke te domineren maar dat laat Dréke, hoe lief hij ook is, niet toe. Vechten doet hij niet, hij neemt liever de benen ! Soms vraag ik mij af waar hij al zijn wijsheid vandaan haalt. Hij geeft zich onder zonder zijn waardigheid te verliezen.
Nest kwam ook op bezoek en alhoewel hij en Coco elkaar met argusogen bekijken, ze schijnen zich niet te veel zorgen te maken over elkaars aanwezigheid. Dat komt ook nog wel inorde.
We zijn op goede weg!
03-06-2007
Ninne op bezoek ...
Zondagavond, 3 juni 2007. Coco heeft vandaag vooral geslapen, gegeten, gedronken en ... geslapen.
Deze namiddag kwam Ninne, wiens zus vlak in de buurt woont, even langs om Coco te bewonderen. Hij had haar al vlug ingepakt en hij sliep rustig in haar armen.
Het was prachtig weer en terwijl wij zaten te keuvelen bij een tasje koffie met een stuk taart, sliep Coco, lekker ingeduffeld in een mandje. Dréke was altijd vlak in de buurt en kwam geregeld even checken of alles nog ok was met zijn vriend. Nu ja ... vriend is misschien al een groot woord maar het gaat absoluut de goede kant uit!
De eerste nacht ...
Zondagmiddag, 3 juni 2007. De eerste nacht is goed verlopen. Toen Dréke nog klein was kocht ik een zacht mandje met tijgermotief. Hij past er nu nog nauwelijks in maar toch gebruikt hij het nog graag. Ook Daisy, de zwarte poes, sliep er graag in en Nest de zwarte buurkater komt zich geregeld in dit mandje nestelen om wat komen bij te slapen.
Coco deze middag ...
Het was dus echt geen wonder toen bleek dat Coco ook dadelijk verkocht was toen hij het mandje uitbrobeerde. Deze nacht stond het aan het voeteinde van het bed en de lieverd is er geen enkele keer uitgekomen, totdat we rond half negen opstonden.
Hij en Dréke zijn dadelijk de tuin ingelopen om een plasje te maken en Coco maakte ook een mooi hoopje, nadat hij gisteren heel goed gegeten had. Dat zag er allemaal prima uit.
Coco zijn agressiviteit naar Dréke is al geminderd maar geregeld krijgt die laatste nog een snauw. Toch zie ik al vooruitgang ... Dus wie weet?
Coco is thuis!
Zaventem, zaterdag 2 juni 2007 om 13u00. Vol ongeduld sta ik te wachten op de aankomst van Coco. Mijn man blijft er heel rustig onder en Ann van Spaanse Honden In Nood is het wel gewend dat lange wachten. Maar ik ... ik sta daar met een kronkel in de maag, als een kip die een ei moet leggen .
14u15 ... Eindelijk zie ik ze verschijnen. Een kooi met 3 hondjes er in en daarachter een klein wit kopje. Al van ver heb ik het gezien: dat is onze Coco!
Hij is lief ... kijkt steeds weer naar zijn begeleidster op wiens schoot hij tijdens de vlucht mocht zitten. Ze neemt hem op en een beetje later neem ik hem over. Het was een schok hem te zien, zo veel kleiner dan ik gedacht had maar vooral ZO MAGER!! Zijn normale gewicht zou 4-5 kg moeten zijn, maar hij weegt amper 2,5 kg! Wat moet dit 3 weken geleden geweest zijn, toen men hem in het Refugio van Fabiënne in Spanje binnenbracht, meer dood dan levend ...
Op de parking zie ik ook het hondje dat door Cooltje zal worden opgevangen. Het is een lieverdje maar ik merk meteen dat ze mankt. Als ik haar nadien even wil oppakken jankt ze van de pijn. Met dat pootje is er duidelijk wat mis. Ann beslist om er later op de dag eerst mee naar de dierenarts te gaan. We hebben nog steeds geen nieuws en Cooltje is natuurlijk ontgoocheld want ze had zich zo op haar komst verheugd. Morgen weten we meer.
Chiqui heeft een kwetsuur aan haar pootje en moet eerst naar de dierenarts.
Tijdens de terugweg naar huis zit Coco op mijn schoot. Hij ziet er dan wel zielig uit maar zijn oogjes staan helder, zijn neusje is nat en hij is heel alert en heel kalm. Hij doet alsof hij mij al jaren kent.
Bij Utta stappen we uit en zij komt met Dréke naar buiten. Dréke is al dadelijk aan het kwispelstaarten als hij Coco in het oog krijgt en probeert direct vriendschap te sluiten. Coco ziet dat absoluut niet zitten. De hele dag, tot nu op dit moment zit Dréke met heel veel diplomatie en heel subtiel te proberen om toenadering te zoeken. Hoe lief Coco ook is tegen mensen, hoe mager hij ook is, verdorie, die weet van zich af te bijten. In het eerste uur dat ze samen zijn wordt Dréke meermaals door Coco aangevallen en gebeten. Ik hoorde Dréke enkele malen serieus piepen. Ik kom er tussen, wijs Coco terecht maar die blijft zijn tandjes laten zien tegen Dréke ...
En toch, Dréke geeft geen moment op, net zoals ik al meemaakte met de poezen Daisy en Nest geeft hij zelfs na weken niet op, totdat hij uiteindelijk overwint. Ik hoop dat dit ook nu zo zal zijn want Coco is er in de eerste plaats als vriendje voor Dréke. Als het echt niet klikt met hem, wel dan zal het met geen enkele hond klikken en zullen we moeten uitzien naar een baasje zonder andere honden in huis. Maar waar hij ook gaat, ik zal er persoonlijk zorg voor dragen dat hij een prinsenleventje zal leiden!
Laat ons hopen dat het lukt tussen die twee! Coco is op die enkele uren al onafscheidelijk van mij en ook Utta die meeging naar de dierenarts voor zijn controle, heeft hem op amper een uurtje in haar hart gesloten. Zonder overdrijven: dit hondje is hartveroverend! Morgen schrijf ik meer en vertel dan ook van zijn ontmoeting met de buurkater Nest.
Bekijk de aankomst van Coco in Zaventem!
02-06-2007
De grote dag is aangebroken!
Vandaag, zaterdag 2 juni, zal Coco op Zaventem arriveren! Ook Chiqui, het hondje dat door Cooltje zal opgevangen worden, komt mee uit Spanje! Vanavond breng ik verslag uit. Viva
. Ook al is het eigenlijk te klein voor Dréke, nergens vlijt hij zich liever neer.
. 
