Vandaag was het wereld dierendag. Mijn beestjes werden, net als elke andere dag van het jaar trouwens, verwend. Dréke mocht mee met mij naar een opendeurdag van een zeepmakerij, hier net over de heuvel. Paps en Utta gingen ook mee. Helemaal weggestoken in het groen maakt een dame, op artisanale wijze, lekker geurende zepen en andere natuurlijke producten. Vandaag kon je ook zien hoe zij dit doet. Ik kom daar later nog eens op terug.
Daarna wandelde ik nog even naar mijn eik op de heuvel. Ook op een grijzige oktoberdag blijft de herfst mooi op de Waanroodse berg.
Uit de toespraak van Maerten van Dorp ter gelegenheid van de opening van het academiejaar in 1513:
"Hier zijn lochtige heuvelen,
ende noch lochtigher berghen,
geen steyl opschietende rotsen,
maer sachte glooyinghen,
die Ghij met een beetje oeffening
sonder vermoeyenisse bestijght.
Bij het opklimmen begroet U overal
struygewas ende de soet rieckende wijngaerd,
waer de blijde botten nog blijder trossen ende
den vreughdebrenghenden wijn beloven."
De meidoorn van ons kapelleke is overladen met zijn rode bessen. Ik heb er vele geplukt en er zakjes mee gevuld. Het is decoratief, het ruikt lekker en volgens onze voorouders zou het dragen van een zakje met gedroogde meidoornbessen helpen om tot rust te komen, te herstellen of het evenwicht terug te vinden.
Vorige week viel het nog niet op dat het Hageland weer achter elke bocht geel kleurt van de koolzaadvelden. Nu beginnen ze allemaal welig te bloeien.
|