Zondag, 27 december 2010

Morriske speelt niet graag voor fotomodel maar knuffelen, dat doet hij des te liever!

Zaterdag, 25 december 2010

Wat is de wereld heerlijk stil met de dikke sneeuwlaag die over ons landje ligt. Heel af en toe hoor ik langzaam een auto voorbij rijden, maar verder is het stil. Als er geen sneeuw ligt hoor je altijd wel geluiden van auto's, tractors, brommers, machines en wat nog al meer. Nu met deze feestdag hoor je zelfs bijna niets want iedereen zit wel ergens binnen, gezellig thuis of bij familie en vrienden.

Het werd een heel gezellige kerstavond, met veel gezelligheid, pakjes en superlekker eten. We haalden Utta en paps aan hoek van de straat op. Feestelijk gekleed moesten ze de 100 meter uit hun zijstraatje door de sneeuw te voet afleggen want zij zijn helemaal ingesneeuwd. En vannacht moesten ze met pakjes bezakt ook zo terug naar huis terwijl wij met de koplampen van onze camionette hun weg verlichtten. Met de camionette, want onze auto kregen wij ook al niet uit de garage, het heeft allemaal zijn charmes .

Vandaag bleef ik gewoon gezellig thuis en genoot van de uitzonderlijke stilte en schoonheid van de natuur.

Van aan de voordeur nam ik deze foto.

Het huisje van de buren is een plaatje met al die sneeuw ...

De stoelen in de tuin hoeven geen kussens meer ...

Na de sneeuw genoot Dréke van zijn warme mandje, samen met Caress. Morriske was me weer te vlug af voor foto's, morgen ga ik eens een moment kiezen dat hij ook lui ligt te slapen!

Vrijdagnamiddag, 24 december 2010

Ondanks de vele sneeuwellende zijn er ook mooie kanten aan dit weertje. We krijgen onze witte kerst en de wereld ziet er uit als een sprookje. Deze foto werd deze late namiddag genomen aan de overkant van de straat.

Vanavond een kerstfeestje met onze familie. Ik wens jullie allen heel mooie kerstdagen toe.

Zondag, 19 december 2010

In de late namiddag waren we ondanks de zware sneeuwval toch nog een paar kerstinkopen gaan doen. Dréke bleef thuis, samen met de poezen. Hij kan net als zij, binnen en buiten via het kattenluik.

Toen we rond half zeven thuis kwamen stond Dréke ons dan ook al op te wachten aan de  tuinpoort. Ik zeg: "helaba, hebt gij uw konijntje mee buiten gebracht," want ik dacht iets in zijn muil te zien. Maar toen het buitenlicht aanging schrokken we ons een hoedje. Dréke had zich volledig uitgeleefd in de sneeuw en leek op een echte sneeuwman. Ik had mijn fototoestel in mijn handtas zitten en nam er gauw enkele beelden van ...

Een Bichon Frisé mag dan al wel een warme vacht hebben en dol zijn op sneeuw ... zijn pelsje is er echt niet voor geschikt, want de dikke, zware ijsbollen die aan hem hangen zijn echt geen pretje. Die kun je er alleen uitkrijgen door ze te ontdooien. Daarom doe ik Dréke ook altijd zijn skipakje aan als we in de sneeuw gaan wandelen, dat is echt geen overbodige luxe.

Daarna hebben we onze kleine sneeuwman in een warm bad gestopt om hem te laten ontdooien. Even later lag hij lekker te soezen in zijn mandje bij de open haard. Ocharme toch, die kleine schat!

En de eerste pakjes liggen intussen onder de kerstboom.

Vrijdag, 17 december 2010.

Vanochtend lag de tuin er maagdelijk wit bij. In de namiddag was hij nog steeds wit maar niet meer maagdelijk. Mijn jongens, Dréke en Morriske gaan helemaal uit hun bol in de sneeuw. Ons meisje, Caress blijft veel liever binnen.

Sneeuwmannetje Dréke

Dinsdag, 7 december 2010

Vandaag nam ik een paar foto's van mijn diertjes om de kerstkaarten te maken. Caress en Dréke poseerden gewillig maar Morriske had minder geduld.

Toch lukte het zoals jullie zien en daarna gingen de mutsen en truitjes weer gauw in de schuif. Caress houdt zich dezer dagen graag warm bij de haard maar Dréke en Morris zijn dol op sneeuw en ijs.