|
Dinsdag, 22 april 2008
Vanochtend had ik Caressje even gehoord, een kort miauwtje, ik dacht dan ook dat ze zich onder het bed verscholen had, haar favoriete plekje waar niemand aan haar kan. Zij en Dréke hadden er toen al een stevig speeluurtje opzitten.
Onder de middag besloot ik met de twee rakkers te gaan wandelen en vond het raar dat Caress nog steeds niet boven water gekomen was. Ik keek onder de matras door de lattenbodem maar ze zat er niet. Ik vroeg Dréke om meer uitleg en die ging dadelijk voor de kleerkast staan kwispelstaarten. Rond half acht was die kast even open geweest en dus was het wel mogelijk dat ons trezebees zich daar vliegensvlug in genesteld had. En ja hoor, toen ik de kast opende zag ik eerst wel niets maar een diep gespin kwam me tegemoet.
Caressje nam haar tijd, pas na enekele minuten kwam ze er koninklijk uitgewandeld.  Even later was ze er wel als de kippen bij om in haar tas te kruipen want zo een lentewandeling ziet ze wel zitten. We stopten bij Utta en paps en genoten van het mooie weer en het prachtige Hageland.
|
