Welkom! Fijn dat u een bezoekje bracht! Dank u wel!
kerima.ellouise@gmail.com
klik op de kleine foto om een gedicht uit deze bundel te beluisteren, voorgelezen tijdens de presentatie
-----------------
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten (2008)
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn
schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en
ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste
schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief
(onder deze titels), per maand geordend.
01-09-2007
29-09-2007
mantelzwaar
ik leg mijn vleugels stil;
het praten, moe, verzwijgt
de lage vlucht
naar rouw
een appelboom, vol van schaduw,
schudt druppels
op de nacht
wanneer mijn huid,
nog wit omrand, bogen
ik zie jouw naam
in het gras geschreven
hoe bladeren vallen,
bruin en rood
mijn stem kent
slechts het schreeuwen,
zwart, in vlagen van de dood
28-09-2007
herfstgeluid
intrede
legt echoënde stilte
op polderdijken
27-09-2007
woorden van licht
de zee droomt het landschap
het neerleggen op mij
de rust, het keren
de kleine verzen
dwalen mag ik
licht boven licht
op blote voeten
het zachte praten
op en neer van
volmaakte ogen
het zuiden, jouw ziel
teder het voelen
de warme buik
van duinen en gras
de zon spoelt aan
in t stijgende water
zo onvertaalbaar
heb ik je lief
ik laat niet los
ook niet het zwijgen
* foto : Robin ©
26-09-2007
het beeld
dat met mij
naar zee staart
en schelpjes raapt
draagt jouw naam;
anders dan de mijne
het begon met zon en licht
op woorden, het eerste
waarin soms wat verdriet zat
zoals de oprechte wind met
een lichaam rond manen
het bracht ons samen
ver weg, van het laatste
nog onbestaand
in de golving van méér
en duizend dagen blauw
ik ruik de meeuwen
het zand zingt helder:
geluk en alle wensen
voor jou
opgedragen aan Corrie
22-09-2007
Giorgio de Chirico,
ik heb woorden vermoord
grootse woorden
er stonden muren rond
ik pleegde aanslag na aanslag
kort en heftig, temidden van
de dag of de nacht
een potloodkrabbel
werd een grijnzen, de dood
uitgeschreven in schaduwzijden
en toen ik op een ochtend
voorbij de zon liep
zag ik niemand
bestaan
ik kreeg een vreemd gezicht
met grote, zwarte gaten
en alles werd nietig
in de marge
lag mijn schedel
waarmee ik morgen had vermoord
21-09-2007
bekentenis
zwarte vlekken tikken
de vloedgolf op mijn lijf
dwingen tot woorden
en verdraaide schaduwen
onder een bewolkte lucht
ik zink
naadloos van dag naar nacht
wanneer honderd ogen van de zee
mij verdoven
met ijzige koude
als gehuil van stilte
het is niet jouw tijd
die me alles vertelt
noch de adem van het scherpe water
het is de bekentenis in de wind
geen woorden van kamer tot kamer
18-09-2007
de ogen dicht
ze zag hoe schaamte
de lakens bedekte met een bleke blos
alsof haar buik nooit zou baren en enkel
prooi werd van de zwartste nacht
al wat ze kon zien, de woorden
te klein, werd wind en vreemd uitgespreid
zonder bedaren
en op het harde gras, waar geen mens
meer keek, brak elke maan
in het schommelen, stil
de zonde bevroor
in het boomzwijgen van winter
en op wangen van het erfelijk daglicht
14-09-2007
gefluister
kom terug
jij kleine vlinder
kom terug uit de verte
de manen zijn dood
zoals het dansend lichaam
in mijn dichtersdroom
verstild, afwezig
de wind vergeten in
de graven rondom mij
ben je daar, mijn vlinder
of twijfel je nog
door de kus die ik je gaf
slaperig, de avondgod
diegene die nog wenen moet
om het antwoord van de sterren
glijd omlaag, jij witte vlinder
en zing nog een onsterflijk wiegelied
12-09-2007
het late uur
het is verdwenen, de vage stilte
en ook het maanlicht
rechts of links
ik luister naar wind
en vele dingen
steeds verder weg
van de buitenkant
zo leef ik mijn ziel:
aa
Reacties op bericht (0)
nder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
