Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn woordenalbum
Als u interesse heeft om dit bundeltje aan te schaffen, voel u vrij om me te contacteren op
kerima.ellouise@gmail.com
klik op de kleine foto om een gedicht uit deze bundel te beluisteren, voorgelezen tijdens de presentatie
-----------------
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten (2008)
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn
schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en
ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
woorden
zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze
gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen,
volledig
Hieronder vindt u de laatste
schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief
(onder deze titels), per maand geordend.
wanneer stilte jou niets meer vraagt het dwarrelen aan de bomen staakt herfst een steen keilt over het water onbeschermd en bedoeld voor later
schrijf je dan nog in de taal van liefde of doe je, geveld, je dromen dicht windverloren door al wat griefde in de magerte van dit vergezicht
zal winter koude stemmen brengen een rouwband dragen rond de maan of wil je het noodlot met de nacht verlengen omdat ook de dood verlangt naar een bestaan
hier en nu en in alles wat op de toekomst zal slaan
De bekende dichter Jean Pierre Rawie treedt zondag 12 december op in De Salon te Deventer tijdens een
speciale voorstelling van de Stand up Club. De dichterlijke line-up
bestaat verder uit Kerima Ellouise ( Woorden in wind), Marije Hendrikx
(Vleugje liefs), Julius Dreyfsandt zu Schlamm (In wolken gespiegeld) en
Dick Panman (Gekerfd), die onder meer publiceren op gedichten.nl. De
Stand up Club geeft in de afwisseling van het programma tevens podium
aan akoestische musici. Plaats: De Salon (oude schouwburg), Grote
Kerkhof, Deventer. Aanvang 14.30 uur.
16-11-2010
Gastgedicht van Pelgrim: heimelijk verlangen
heimelijk verlangen (voor Kerima)
misschien als woorden niet meer kunnen dienen als schuilplaats, je het harnas aflegt en sterft in eigen dood van gedachten
een waarheid groter dan het licht van troost het masker van de mens buiten jezelf om rolt maar niet meer voortgestuwd door eigen kracht
misschien dan blijft er een grotere waarheid over een zee van rust, vrede en weerbare vreugde
geen druppels maar golven als werelden in een oneindige dimensie van zijn
