welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
16-11-2010
als er niet meer gezongen wordt
is er nog een grotere stilte
wanneer de betekenis van leegte
druppel bij druppel
in een navelstrengverhaal
14-11-2010
foto kerima ellouise©
Het golfje gaf het op.
Het overkwam hem
in het openliggen van het duister.
Toen het water stil werd
en hij langzaam een verleden kreeg
zoals de stervende meeuw
op het strand
probeerde hij nog de vloed
tegen te houden.
En daarna het aflopen van het water.
Hij besefte dat zelfs met al het vocht in zijn ogen
hij nooit sterk genoeg zou zijn
om zee te worden.
Op de bodem bloeide geen enkele bloem.
10-11-2010
"dat we elkaar nooit meer zullen weerzien
is geen antwoord
maar een vraag, onbegaanbaar
in dit oude licht
het heeft niets met november te maken
het denken aan mijn grootmoeder
doordat haar zwijgen
een grote ernst was
op het land, in de koeienstal
tijdens de zoektocht in het kellekamertje
naar confituur
sluiers van spinrag
en rabarber, haar hand bewoog
tot aan het einde toe
ik voel het, zo breekbaar
de lange bogen van haar leven
hoe ver ze reiken, in een nog grotere boog
als in regen
kerima ellouise ©
08-11-2010
het verwachten afleren is haast onmogelijk zei ik
toen mijn hand vingerloos bleef en het ruilen ook niet werd aangeboden
ik staarde verder naar het kind in de boom
en zong zacht verder over bloei en twijgen
kerima ellouise ©
06-11-2010
kerima ellouise ©
04-11-2010
foto beeldentuin Dehullu 2010
kunstenaar: Evert van Fucht
het voelt zo aan
woorden
vallen zacht in warme regen
dicht
bij de dagelijksheid, gedateerd
en
waarin ik me stil houd
waar
stromen ze heen, waar zullen ze geven
zonder
het ultieme
te
verlaten
zal
jij ze leren zingen, de tijd er uit verdringen
vermommen
als herinneringen
als
verzen die ik uit mijn lichaam heb geschreven
met
één grote beweging
van
het hart
of
zal je ze in levend water dompelen
uitgesproken,
golf na golf
wanneer
ik s nachts de sterren zie
er is geen onwetendheid
wanneer ik zeg dat ik je mis
kerima ellouise ©
03-11-2010
everybody is happy now
ik zag ze, hoe ze zichzelf
31-10-2010
na je blauwste gedicht sluiten wij de kast af Met mijn lieve dank voor dit mooie gedicht!
30-10-2010
huil ik dan nog steeds in jou
huil ik dan nog steeds in jou
ik heb nochtans in je voetstap gewandeld
maar je keek niet eens om
25-10-2010
23-10-2010
foto: kerima ellouise ©
18-10-2010
foto: beeldentuin Dehullu 2010
terwijl ik mij schoonheid inbeeldde
koesterde ik tevens de illusie van liefde
alles gaat voorbij
alles is geweest
wanneer werkelijkheid gedichte woorden opent
er slechts een droevig ronken
overblijft
van een kind
dat, angstig in een wereld, verlangt
het sterven omlaag te halen
woorden kruimelt uit gebeden
om te ontsnappen aan schreeuwende stenen
van maan na maan
zwaar en zonder rust
door het dagelijks openbreken van eigen falen
het brood zo nodig, al was het maar een enkele hap
de kerktoren slaat opnieuw
twaalf maal, bijna heilig
sprak een vader
de wind is dood
16-10-2010
Illustratie: beeldentuin Dehullu 2010,
15-10-2010
12-10-2010
voor Amanda Malinka
09-10-2010
til mij op
07-10-2010
04-10-2010
vandaag wil de dag zich niet vertalen
02-10-2010
30-09-2010
in mijn herinnering
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
