welkom...fijn dat je een bezoekje bracht ...Dank je wel !
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten
ISBN 978-3-86703-895-9
wil je één van mijn schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
Hieronder vindt u de laatste tweehonderd schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief (onder deze titels), per maand geordend.
Inhoud blog
VERHUIS voorstelling geschorst minnen en muzen slechts toegankelijk open tuinen tuinrijmpje toevlucht cover van mijn zopas verschenen bundel in de helderheid van wind er is altijd een overkant gebroken wit ritme Anloo muziek en voordrachten omlijsting paraplu het jaartal slaapt nooit naast raven en stenen maanzand tussen zee en land ververst er zaten meeuwen op dit papier lentefeest, kasteel Heeswijk benen en vinnen het geluid van tijd (3/3) het geluid van tijd(2) het geluid van tijd (1) deprioëzie 2e PAASDAG 12.00 – 17.00 uur met oa voorlezen gedichten kasteel Heeswijk, 1 april, lentesprongetjes houden of houwen lenteluik laven geen rozen aan het hek dierbaar de laatste Mono Lisa onvolkomen weerwerk zwarte wolken klimop huiskamerwandelingen te Mechelen er zijn zachte muren strandbericht vlindergroet de schors van de nacht schuchtere voelsprieten uit een ander seizoen een doodstille schelp levensgroot de komst van het verdwijnen Franse greep ik hoor het graven van de winter zonder titel de klaagzang van het noorderraam jaaroverzicht elkander en zo de draad haiku's quote uit de toekomst geplukt geheel het leven kringloop van schaduwen het zien van jou compilatie en schuld ik was een kind verborgen Gastgedicht van Herman Buys: als dichter zelfs collecte van de nacht zwart of zoet schemerrook achter de bocht van vloed raamvers lege stoelen herfst is niet de reden de incisie van oktober wanneer bloemen geuren in de nacht in het huis immer aanwezig het onvermogen van het hart de volheid van een cirkel vele nachten, dagenlang regen en ruïne gastgedicht van Ron Vonk: "kussengedicht" 'n dialoogje met de liefde alleen 's nachts aangetast overbodige annonce ruïne van een scène ik werp een steen in het heelal de taal die we zochten een golf en een gedachte de laatste kleuren tot het daglicht meestal op donderdag het afscheid is sterker zoals zij in de ochtend onmacht en verder niets over de bloem in mijn hoofd meer dan een gezicht al meer dan een leven geleden uit het nest van de cirkel splinters van tijd rondom 't volmaakte opvallend rond waarheen wij ook gaan zoek het antwoord een handvol vleugels zo aanraakbaar voor mij luister naar het geluid ivoor kortademig in ogen gestreept van as tot aarde gas-licht waar de dood schreeuwt veraste kreten in het duister geklemd links, rechts, links, rechts, links, die dag te sterven koud, zo koud geen klank meer onvatbaar hoog ik draag geen zichtbaar schild voorbode (1) kolkenklank daarna zweeg zij 'n broodje puur Cabaret en poëzie te Zaandam goocheltruc bestemming met liefde impressie van het onzichtbare verzwegen panorama je geeft me stilzwijgen blue landscape licht gedicht voor een onbekende de maan in een fles blauwe periode bij het breken van de bast feestgroei vleugels (haiku) jaren worden dieper elf wachten het woord met de gordijnen dicht Dicsmare Uniek Dát zij was haar naam door alle ruimte heen de dag verlaten wiegen er is een wens alle stappen een heerlijk recht chaos in de woonwijk slinger nooit heeft de kamer nog naar vanille geroken afrodisiacum horen zij zijn de tijd ontilbaar prooi gevoed door de blaren Later verandering het spoor van de meeuw het oog wandeling sluit de stenen familie op ooghoogte de kus clair-obscur nood breekt elke leeftijd het ijzeren paard er wonen spotvogels is het zand de lucht was blauw 't zachtblije dromen komen terug ¨Gedichtennamiddag'' 15 mei kringsgewijs geen andere zee dan deze wintertelg drenkplaats in your hands Zij duogedicht met Julius Dreyfsandt zu Schlamm 'lijken uit de kast levensvragen laat me je lezen zo jij acrazedoenimacrabra! het eindigt niet ontmoeting met een dichter dichters in Branoul waarin rozenbottels geuren lieve landvrouw hij zei
Voor het vak beeldende vorming met onderwerp 'surrealisme kregen vijf leerlingen van het Calvijn College in Goes de opdracht van hun docent om wat met m'n gedicht te doen. Ze kwamen met de idee om er een filmpje bij te maken. Dit is het voortreffelijke en bijzondere resultaat, waarvoor ik hen heel erg bedank!http://nl.youtube.com/watch?v=pxAOk3rmHpY#GU5U2spHI_4
kerima ellouise : woorden in wind
schrijfsels ©
30-10-2007
jouw adem
al jaren weggezonken
maakt zomer, de bloemen koud
want niets dan schaduw
roept het vluchten, de zware druppels
losgelaten
weg van ogen, oude woorden
lichaamloos, dwars door wind
voorgoed verlaten, het kind in armen
de stilte, ver en lusteloos
jij geeft niet meer of nooit geweten
het praten huiswaarts
dichterbij
28-10-2007
je schildert Van Gogh
verlegen
blootsvoets
verdwijnt de nacht uit de tijd
met nog een volle maan
op het laken
net voordat ik mijn handen
op de dageraad leg, dichtbij
het zomerland
waar woorden
ademen
in aanwaaiend licht en
t zachte zingen
van wind
zie ik je lach
op vingertoppen glijden
wanneer een zonnebloem
ontwaakt in
mij
*detailbeeld uit 'de zaaier' van Van Gogh
26-10-2007
het raam is zwart
op mijn ogen
ligt het vaarwel
in donkere schijven
wanneer herfst
kringen loopt over dagen
telkens zijn het andere, nooit geheel dezelfde;
kortademig en scherp gesneden
het zoeken wordt transparant
alsof ik uren stil sta
om morgen weer te
herhalen
de nacht sluit het huis, in en uit
hoog en laag
in en uit
ik ben de zandloper
van mijn kinderjaren
24-10-2007
zonnegeel begon
jouw lach lichtblauw te kleuren
gouden momenten
23-10-2007
22-10-2007
en toen werd het stil
ik zie dagen, eenzaam
en graven
niets dan graven
een straat
die uit het grijze gat kruipt en wijst
naar een glazen brug
plastic water wuivend als zeewier
tot net achter de dode bocht
een stronk
die met haast rechte groeven
knielt tot elk geluid gevangen is
en ik zie vogels, niets dan vogels
vacuüm verpakt
onrustig dromend
wanneer de lucht, zwartgeblakerd,
verandert in een waas
zie ik
hoe deuren dichtvallen
in naadloze maden
en alle woorden aanwezig
kerima ellouise ©
21-10-2007
vroeg, of later
stil
te ver van spreken
en het naar buiten kijken
adem ik nauwelijks
de dag nog in
misschien is mijn geest te traag
of weigeren mijn handen het veranderen
van de nacht
er is leegte
er is najaar
en in het heengaan
van ieder ongeboren uur
zie ik leugens
menselijk en met wind
bekleed
geen vingertop raakt mijn ogen
de regen des te meer
18-10-2007
sinds kort;
stoer, knap
en met een verleidelijke
blik
hij doet zn werk goed:
dekt het onkruid naar de aarde toe
met versgeurende, bruine
laagjes zand
graaft waar nodig
dode vogels omhoog en legt ze
zorgvuldig tussen de stilte
hij laat zelfs regen dansen
op onwillig gesnoeide
struiken
en zwiepende bloemen
dwingt hij tot vroege slaap
zonder woorden en met regelmaat
bouwt hij schoonheid
uit de grond
ruw maar met twinkelende
ogen
en wanneer het werk eindelijk is volbracht
springt mijn tuinman de hoogte in
en hangt zijn geblaf
in de bomen
17-10-2007
dat ik verdwaal
in poëzie
en stemmen hoor in woorden
vragen aan de dag
dat je dan glanst
vast aan het licht
en zonnebloemen
als een lentedorp
in strohoedgeel
diep in oneindigheid
de groet aan bogen
- zonder schaduw -
en aan gekleurde krekels in geknotte bomen
die gezichten naar de deuren
dragen
dat ik verstil
uit verte, golf na golf
lach en huil
meer dan ooit
meer dan meeuwen
foto : Robin ©
15-10-2007
14-10-2007
vuurverloren
een geel
blad
valt
uit het laatste uur
september is verdwenen
en in een gedicht
sterft
een roos,
onaangeroerd
09-10-2007
er vallen vlinders op
mijn mond
en ik breek, braak
de vleugels in aangevreten
luchten
het kent
geen einde meer
de oorlog zonder rozen, de stilte
aan het kruis en buiten zwijgt ochtend
ik hoor nog slechts gekerm
natgeregend, nabij
de wind
die lege spiegels waait
doorheen verdreven woorden
tijd verbrandt en ik wil slapen
in een dag, te traag
04-10-2007
uit stilte ontstaan
het is zomer
het moment van leven
alsmaar breder groeien bloemen
ik zet jou naast me, tegen het zuiden
zo vlak de sterren, oneindig
in de nacht
en alles in je
tussen lucht en dromen
dringt door rotsen, blijft open staan
ik adem de glimlach van het zwijgen
op deze of een volgende dag
het is de wind, hoog en helder
het is de stilte
menig maal
01-10-2007
wintergast
je komt en gaat
bijt woorden de lucht in
en ik hoor kraaien
krassen
zwart de vleugels
op het ochtendbrood
terwijl de wind
de wolken doet beven
ook de tijd is dood
mijn ogen ooit blauw
en jij zoekt roem
steeds kouder en meer
ik had gedroomd vannacht
de vogels weg
in de ondergang
van het slapen gaan
geïnkt waren je veren
vlinder vlieg vlindervrij...verloren vleugels...vergeten vlinder...vandaag voelen vlindervluchtig...vlinder vrij vlindervredig...verhalen van vandaag
Appelboom ©
